เมื่อพิจารณาถึงพระประวัติในช่วงนี้แล้ว น่าจะถือเป็นแรงบันดาลใจให้กับบรรดาแพทย์ชนบททั้งหลายได้เป็นอย่างดี ว่าการที่หมอเจ้าฟ้าผู้สูงศักดิ์แต่มิทรงติดยึดในอิสริยยศใดๆ มุ่งแต่จะปฏิบัติรักษาผู้ป่วยทั่วไปอย่างเท่าเทียมทุกชั้นวรรณะด้วยพระราชหฤทัยที่เปี่ยมล้นไปด้วยความเมตตากรุณา ถึงขั้นว่ายอมเสด็จไปรักษายังสถานที่ใดๆ ก็ได้ในผืนแผ่นดิน โดยไม่ติดอยู่กับความสะดวกสบายส่วนพระองค์ สมกับพระนาม “มหิดล” ที่แปลว่าผืนแผ่นดินอันยิ่งใหญ่ ความไม่ถือพระองค์นี้ยังปรากฏให้เห็นชัดอีกครั้งเวลาที่ทรงปฏิบัติหน้าที่อยู่ที่โรงพยาบาลแมคคอมิค ที่ทรงลงนามในเวชระเบียนเพียงชื่อ M.Songkla เท่านั้น ..... ทรงประทับในห้องชั้นบนของที่พักซึ่ง หมอคอร์ทจัดให้ โดยสองสามีภรรยาเจ้าของบ้านอาศัยอยู่ชั้นล่าง ทรงออกตรวจหอผู้ป่วยทุกเช้า