عرفان انسان کامل امام زمان فلسفه ظهور سیر و سلوک عرفانی فلسفه ازدواج و زناشوئی لقاءالله تشیّع وحدت وجود عشق عرفانی تأویل قرآن معرفت نفس خودشناسی دجال خلق جدید قیامت آدم و حوا عرفان درمانی امامت شفاعت کرامت عرفان شیعی هرمنوتیک اشراق حکمت فلسفه نجات فمینیزم اگزیستانسیالیزم علم توحید اسلام شناسی ظهور امام زمان ناجی موعود دکتر علی شریعتی نیچه هایدگر صادق هدایت فلسفه سینما فلسفه عشق فلسفه دین فلسفه زندگی خودکشی فلسفه طلاق ولایت وجودی شناخت شناسی معرفت شناسی فلسفه ملاصدرا طب اسلامی حکمت الاشراق معراج مهدی موعود فاطمه شناسی علی شناسی امام شناسی شیطان شناسی خداشناسی تئوسوفی حافظ مولانا روزبهان بقلی مولوی ابن عربی رجعت حسینی فلسفه مرگ ابر انسان زرتشت عرفان حلقه اوشو کریشنامورتی فلسفه نماز اسرار صلوة فلسفه گناه بهشت جهنم برزخ عذاب فلسفه بیماری ایدز امراض لاعلاج عرفان اسلامی تناسخ حکومت اسلامی متافیزیک ماورای طبیعت پدیده شناسی خاتمیت غیبت بوبر یاسپرس ادگار آلن پو علائم ظهور حلاج آفرینش جدید عرفانی زایش عرفانی حقیقت محمدی وجه الله آخرالزمان علی اکبر خانجانی

1. ١
‫ﻧﺎﻣﻪ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫ﻧﺎدره‬ ‫ﻫﺎي‬ ‫)ﺧﻄﺒﻪ‬‫ع‬
(
‫ﻏﺪ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬‫ﯾﺮ‬-‫اﻟﻌﯿﺪﯾﻦ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬-‫ﻧﻮراﻧﯿﻪ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬-‫ﺗﻄﻨﺠﯿﻪ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬
‫ﺷﻬﺎب‬ ‫ﺑﻦ‬ ‫ﻃﺎرق‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬-‫اﻓﺘﺨﺎر‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬-‫ﺑﯿﺎن‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬
*****
The Testament of Imam Ali
‫اﺳﺘﺎد‬‫ﺧﺎﻧﺠﺎﻧﯽ‬ ‫اﮐﺒﺮ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬

2. ٢
‫ّﺣﯿﻢ‬‫ﺮ‬‫اﻟ‬ ‫ّﺣﻤﻦ‬‫ﺮ‬‫اﻟ‬ ‫اﷲ‬ ‫ﺑﺴﻢ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫ﻧﺎدره‬ ‫ﻫﺎي‬ ‫ﻧﺎﻣﻪ)ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ : ‫ﮐﺘﺎب‬ ‫ﻋﻨﻮان‬‫ع‬
(
‫ﮔﺮدآوري‬:‫اﺳﺘﺎد‬‫ﺧ‬ ‫اﮐﺒﺮ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬‫ﺎﻧﺠﺎﻧﯽ‬
‫ﺳﺎل‬ ‫ﻓﻄﺮ‬ ‫ﻋﯿﺪ‬ : ‫ﺗﺄﻟﯿﻒ‬ ‫ﺗﺎرﯾﺦ‬1391‫ﺷﻤﺴﯽ‬ ‫ﻫﺠﺮي‬
: ‫ﺻﻔﺤﻪ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‬118

3. ٣
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺗﻤﺜﺎل‬‫ع‬
‫ﺧﺎﻧﺠﺎﻧﯽ‬ ‫اﮐﺒﺮ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﺳﺘﺎد‬ ‫اﺛﺮ‬
‫ﺳﺮ‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫زﻧﺪ‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﺳﺮش‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫ﺳﺮ‬ ‫دو‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫آﻧﻬﻢ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﻤﺸﯿﺮ‬ ‫ﻋﺸﻖ‬،‫دﮔﺮ‬
‫ع.خ‬

4. ۴
‫ﻓﻬﺮﺳ‬‫ﺖ‬
1-‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬...................................................................................................5
2-‫ﻏﺪﯾﺮ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬.............................................................................................7
3-(‫ﻏﺪﯾﺮ‬ ‫ﻋﯿﺪ‬ ‫روز‬ ‫در‬ ‫ع‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫اﻟﻌﯿﺪﯾﻦ)ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬................................................24
4-‫ﻧﻮراﻧﯿﻪ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬...........................................................................................33
5-‫ﺗﻄﻨﺠﯿﻪ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬..........................................................................................47
6-‫ﺷﻬﺎب‬ ‫ﺑﻦ‬ ‫ﻃﺎرق‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬.................................................................................62
7-‫اﻓﺘﺨﺎر‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬...........................................................................................68
8-‫ﺑﯿﺎن‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬.............................................................................................73
‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

5. ۵
ّ‫ﻠ‬‫اﻟ‬ ‫ﺑﺴﻢ‬‫اﻟﻌﻈﯿﻢ‬ ‫اﻟﻌﻠﯽ‬ ‫ﻪ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﻣﻮﻻ‬ ‫ﻧﺎدره‬ ‫ﻫﺎي‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﻗﺮن‬ ‫ﭼﻬﺎرده‬ ‫ﺣﺪود‬‫ع‬
‫ﻗﻠﻮ‬ ‫در‬ ‫آور‬ ‫ﺣﯿﺮت‬ ‫ﺑﻄﺮزي‬‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﻋﺎﺷﻘﺎن‬ ‫ب‬‫ع‬
‫ﺳﯿﻨﻪ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺳﯿﻨﻪ‬
‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫وﻟﯽ‬ .‫ﺷﻮد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻫﺪاﯾﺖ‬ ‫و‬ ‫زﻧﺪه‬ ‫ﻧﻮرش‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫رﺳﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﻻﯾﻘﺶ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﮐﺴﯽ‬ ‫ﺑﻬﺮ‬ ‫و‬ ‫ﺷﻮد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻣﻨﺘﻘﻞ‬
‫ﻗﺪر‬ ‫ﺷﺒﻬﺎي‬ ‫در‬ ‫ﺑﺎﻻﺧﺮه‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻮدم‬ ‫ﻧﺸﻨﯿﺪه‬ ‫ﻧﺎﻣﯽ‬ ‫ﺟﺰ‬ ‫آﻧﻬﺎ‬ ‫از‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻮدم‬ ‫ﻧﺎدره‬ ‫ﻫﺎي‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺟﺴﺘﺠﻮي‬ ‫در‬ ‫ﻋﻤﺮي‬ .‫ﻣﻔﻘﻮدﻧﺪ‬
‫ﯾﺎﻓﺘﻢ‬ ‫دﺳﺖ‬ ‫آﻧﻬﺎ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﻣﺴﺎل‬ ‫رﻣﻀﺎن‬‫ام‬ ‫داﻧﺴﺘﻪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ً‫ﻼ‬‫ﻗﺒ‬ ‫را‬ ‫ﻣﻔﺎدﺷﺎن‬ ‫و‬ ‫ﺣﻘﺎﯾﻖ‬ ‫اﮐﺜﺮ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫دﯾﺪم‬ ‫ﺣﯿﺮت‬ ‫ﮐﻤﺎل‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﺷﺎن‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫و‬
‫ﮐﻠﻤﻪ‬ ‫ﻋﻠﻢ‬ ‫ﻓﺮاﮔﯿﺮي‬ ‫ﻣﺸﻐﻮل‬ ‫ﻋﻤﺮي‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﻮده‬ ‫ﺟﺎﻧﻢ‬ ‫و‬ ‫دل‬ ‫در‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫وﻻﯾﺖ‬ ‫ﻧﻮر‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺮﺑﻮط‬ ‫ﻣﺴﺌﻠﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫وﺟﻪ‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫ﮐﻪ‬
‫ﻋﻠﯽ‬(‫)ع‬‫ﮐﻪ‬ ‫ﻋﺸﻖ‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫ﮐﻼم‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﻣﺼﺪاق‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ام‬ ‫ﺑﻮده‬»‫ﻓﺮا‬ ‫را‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﮐﻠﻤﻪ‬ ‫ﻋﻠﻢ‬ ،‫ﺑﻬﺸﺖ‬ ‫در‬ ‫ﻣﺘﻘﯿﻦ‬‫ﮔﯿﺮﻧﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬«‫ﺟﻨﺒﻪ‬ ‫اﻣﺎ‬ ‫و‬
‫اﻫﻞ‬ ‫وﻻﯾﺖ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺳﻮادم‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫و‬ ‫ّﯽ‬‫ﻣ‬‫ا‬ ‫ﺑﺰرگ‬ ‫ﻣﺎدر‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫ﻣﻌﺎرف‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﮐﻮدﮐﯽ‬ ‫دوران‬ ‫از‬ ‫ﺑﻨﺪه‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻮده‬ ‫آن‬ ‫اﻣﺮ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫دﯾﮕﺮ‬
‫ﺑﯿﺖ‬‫ع‬
‫آن‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫و‬ .‫ﺑﻮد‬ ‫ﮐﺮده‬ ‫ﺗﺴﺨﯿﺮ‬ ‫ﻣﺮا‬ ‫روح‬ ‫و‬ ‫دل‬ ‫دوران‬ ‫ﻫﻤﺎن‬ ‫از‬ ‫ﻣﻌﺎرف‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫و‬ ‫ﺷﻨﯿﺪم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ‬ ‫زﺑﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻮد‬
‫ﻣ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫روﺳﺘﺎﺋﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺳﻮاد‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫ﭘﯿﺮزن‬‫ﻋﻠﯽ‬ ‫وﻻﯾﺖ‬ ‫اﺳﺮار‬ ‫از‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺑﻮد‬ ‫ﺷﻨﯿﺪه‬ ‫ﮐﺴﯽ‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫آور‬ ‫ﺣﯿﺮت‬ ‫ﻌﺎرف‬‫ع‬
‫زﯾﺮا‬ ‫اﺳﺖ‬
‫ﯾﮑﯽ‬ ‫آور‬ ‫ﺣﯿﺮت‬ ‫ﺳﺨﻦ‬ ‫آن‬ ‫اﯾﻨﺠﺎ‬ ‫در‬ .‫اﻧﺪ‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‬ ‫ﻓﺎرﺳﯽ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﺧﯿﺮ‬ ‫ﺳﺎﻟﻬﺎي‬ ‫ﻫﻤﯿﻦ‬ ‫در‬ ‫ﺑﺎر‬ ‫ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ‬ ‫ﺑﺮاي‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬
‫ﮐﻪ‬ ‫آورﯾﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﯾﺎد‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺗﺒﺮﯾﺰي‬ ‫ﺷﻤﺲ‬ ‫ﯾﻌﻨﯽ‬ ‫ﻫﻔﺘﻢ‬ ‫ﻗﺮن‬ ‫ﻋﻠﯿﯿﻦ‬ ‫از‬»‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫اﺳﺮار‬ ‫و‬ ‫ﭘﯿﺎم‬ ‫ﻣﺎ‬‫ﮐﺠﺎي‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫در‬ ‫ﻫﺮﮐﺴﯽ‬
‫ﮔﻮﺋﯿﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ،‫ﻣﮕﻮ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫درآوﯾﺰﻧﺪ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻋﺎﻟﻢ‬ ‫ﻫﻤﻪ‬ ‫اﮔﺮ‬ ‫و‬ ‫رﺳﺎﻧﯿﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫زﻣﺎن‬ ‫و‬ ‫زﻣﯿﻦ‬«‫ﺣﻘﺎﯾﻖ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺮاﺳﺘﯽ‬ ‫آري‬
.‫اﺳﺖ‬ ‫اﻟﻬﯽ‬ ‫اﺳﺮار‬ ‫ﻫﻤﻪ‬ ‫ﻇﻬﻮر‬ ‫ﻣﻈﻬﺮ‬ ‫اﻣﺎﻣﺖ‬ ‫زﯾﺮا‬ .‫دارﻧﺪ‬ ‫ﻗﺮار‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫ﻣﮕﻮي‬ ‫اﺳﺮار‬ ‫ﻣﺤﻮر‬ ‫در‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬
‫در‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬‫ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺘﺎﺑﺶ‬»‫ﺑﺮ‬ ‫وﻟﯽ‬ ‫رﺳﯿﺪه‬ ‫راه‬ ‫از‬ ‫ﻗﯿﺎﻣﺖ‬‫دارﯾﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﭘﻨﻬﺎن‬ ‫آﻧﺮا‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ‬ ‫ﻣﺪﺗﯽ‬ ‫اي‬.«‫ﭼﻬﺎرده‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﮔﻮﯾﺎ‬ ‫و‬
‫ﮐﻪ‬ ‫ﺷﺎﮐﺮﯾﻢ‬ ‫اﯾﻨﮏ‬ ‫و‬ ‫ﺑﻤﺎﻧﺪ‬ ‫ﭘﻨﻬﺎن‬ ‫ﻣﺮدم‬ ‫ﻋﺎﻣﻪ‬ ‫دﺳﺘﺮس‬ ‫از‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﻧﻤﻮده‬ ‫اراده‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻮده‬ ‫ﻣﺪﺗﯽ‬ ‫ﻫﻤﺎن‬ ‫ﻗﺮن‬
‫اﮐﺮم‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫از‬ ‫ﻏﺪﯾﺮ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫و‬ ‫دﻫﯿﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻗﺮار‬ ‫ﻣﺮدم‬ ‫اﺧﺘﯿﺎر‬ ‫در‬ ‫ﺳﺎده‬ ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﺟﺎ‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫را‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ‬‫ص‬
‫را‬
‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬ ‫ﻋﻨﻮان‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫وﻻﯾﺖ‬ ‫ﻣﻌﺮﻓﯽ‬ ‫ﺳﺮآﻏﺎز‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﻢ‬‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫ﻇﻬﻮراﯾﻦ‬ .‫اﯾﻢ‬ ‫ﮐﺮده‬ ‫ﺿﻤﯿﻤﻪ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬‫ﺳﺮآﻏﺎز‬ ‫ﻫﺎ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫و‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫اﷲ‬ ‫ﻟﻘﺎء‬ ،‫ﻗﯿﺎﻣﺖ‬ ‫زﯾﺮا‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﻗﯿﺎﻣﺖ‬ ‫از‬ ‫ﺑﺮداري‬ ‫ﭘﺮده‬‫ع‬
‫اﺳﺖ‬ ‫ﮔﺸﻮده‬ ‫رخ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫در‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫اﷲ‬ ‫وﺟﻪ‬
‫ﻋﺰﯾ‬ ‫ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ .‫ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ارض‬ ‫ﻋﺎﻟﻢ‬ ‫در‬ ‫اﻟﻬﯽ‬ ‫ﻟﻘﺎي‬ ‫ﮐﻪ‬‫ﺣﻘﺎﯾﻖ‬ ‫ﮔﺮاﯾﺎﻧﻪ‬ ‫واﻗﻊ‬ ‫و‬ ‫ﻋﻤﯿﻖ‬ ‫ﻓﻬﻢ‬ ‫ﺑﺮاي‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﮐﻨﯿﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺗﻮﺻﯿﻪ‬ ‫ﺰ‬
‫دﻓﺎﺗﺮ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬»‫ﻋﺸﻖ‬ ‫اﺻﺎﻟﺖ‬ ‫ﻣﺬﻫﺐ‬«.‫ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬ ‫ﺑﺪﻗﺖ‬ ً‫ﺎ‬‫ﺣﺘﻤ‬ ‫آﻧﺮا‬ ‫ﻧﻬﻢ‬ ‫ﺟﻠﺪ‬ ً‫ﺎ‬‫ﻣﺨﺼﻮﺻ‬

6. ۶
‫ﻧﮑﺎﺗﯽ‬‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‬ ‫ﺳﺎﺋﺮ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻮﺟﻪ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫ﻧﺨﺴﺖ‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ذﮐﺮ‬ ‫ﻗﺎﺑﻞ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‬ ‫ﺑﺎب‬ ‫در‬‫ﻫﺎي‬‫ﻣ‬‫ﺑﻪ‬ ‫ﻮﺟﻮد‬‫ﺗ‬‫اﯾﻦ‬ ‫ﺮﺟﻤﻪ‬
‫ﭘﺮداﺧﺘﻪ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬‫از‬ ‫ﺑﺴﯿﺎري‬ ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫دﯾﮕﺮ‬ .‫اﯾﻢ‬ ‫ﻧﻨﻤﻮده‬ ‫اﻟﺒﺪاﻋﻪ‬ ‫ﻓﯽ‬ ‫اي‬ ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‬ ‫و‬ ‫اﯾﻢ‬‫اﻟﻔﺎ‬‫ﺧﻄ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ظ‬‫ﺑﺮاﺳﺘﯽ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺒﻪ‬
‫ﻧﯿﺎﻣﺪه‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫ﻋﻬﺪه‬ ‫از‬ ‫ﮐﻨﯿﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﻗﺮار‬ ‫و‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﻋﻈﯿﻢ‬ ‫ﻣﻌﺮﻓﺘﯽ‬ ‫ﻣﻼزم‬ ‫و‬ ‫ﺳﺨﺖ‬ ‫ﮐﺎري‬‫ا‬‫ﭼﺮ‬ ‫ﯾﻢ‬‫ﺗﻌﺠ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ا‬‫در‬ ‫ﯿﻞ‬
‫ﺗﺮﺟ‬ ‫دﯾﮕﺮ‬ ‫ﻓﺮﺻﺘﯽ‬ ‫در‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‬ .‫ﻧﻤﻮد‬ ‫ﺳﻠﺐ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫ﮐﺎﻓﯽ‬ ‫ﻓﺮﺻﺖ‬ ‫اﻧﺘﺸﺎرﺷﺎن‬‫ﻣﻤﮑﻦ‬ ‫ﮐﺎﻣﻠﺘﺮي‬ ‫ﻤﻪ‬‫ﺷﻮد‬‫و‬‫ﻣﺘﺮﺟ‬ ‫ﯾﺎ‬‫ﻤﯿﻦ‬
.‫ﮐﻨﻨﺪ‬ ‫اﻗﺪام‬ ‫ﮐﺒﯿﺮ‬ ‫ﮐﺎر‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺒﺮه‬
‫اﯾﻦ‬ ‫ﻣﻌﺎرف‬ ‫درب‬ ‫از‬ ‫ﻓﻘﻂ‬ ‫و‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﻣﻘﺪم‬ ‫ﮐﺮﯾﻢ‬ ‫ﻗﺮآن‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫اﻣﺮوزه‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫در‬ ‫ﺗﺤﻘﯿﻖ‬ ‫و‬ ‫ﺗﻔﮑﺮ‬ ‫و‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﺑﻨﻈﺮ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﭼﺮا‬ ‫ﯾﺎﻓﺖ‬ ‫دﺳﺖ‬ ‫ﻗﺮآن‬ ‫ﺣﻘﺎﯾﻖ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻮان‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬‫ع‬
‫ﻣﺼﺪ‬ ‫و‬ ‫آن‬ ‫ﻧﺰول‬ ‫ﺷﺄن‬ ‫و‬ ‫زﻧﺪه‬ ‫ﻗﺮآن‬ ‫ﺧﻮد‬‫ﺑﺴﯿﺎري‬ ‫ﻋﯿﻨﯽ‬ ‫اق‬
.‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﻗﺮآن‬ ‫ﺗﺄوﯾﻞ‬ ‫ﻋﯿﻦ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫و‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﻗﺎرﻋﻪ‬ ‫و‬ ‫واﻗﻌﻪ‬ ‫و‬ ‫ﺗﻮﺣﯿﺪ‬ ‫و‬ ‫ﺑﻘﺮه‬ ‫و‬ ‫ﺣﻤﺪ‬ ‫ﺳﻮره‬ ‫ﺟﻤﻠﻪ‬ ‫از‬ ‫آن‬ ‫ﻫﺎي‬ ‫ﺳﻮره‬ ‫از‬
‫زﯾﻦ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺧﻮﯾﺶ‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫از‬ ‫ﺷﯿﻌﻪ‬ ‫ﻋﺎﻟﻢ‬ ‫ﮐﻠﯽ‬ ‫ﻏﻔﻠﺖ‬ ‫ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﮕﺮ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫درﺑﺎره‬ ‫ﺷﯿﻌﻪ‬ ‫ﻣﺘﻔﮑﺮﯾﻦ‬ ‫ﻧﺎآﮔﺎﻫﯽ‬ ‫و‬ ‫ﻏﻔﻠﺖ‬
‫ﺗ‬ ‫ﮐﻨﯿﻢ‬ ‫ﺟﺒﺮان‬ ‫را‬ ‫ﻋﻈﯿﻢ‬ ‫ﺧﺴﺮان‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﭘﺲ‬‫ﺑﻪ‬ ‫آﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن‬ ‫در‬ ‫ﺷﯿﻌﻪ‬ ‫ﻣﺴﻠﻤﺎن‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫ﺑﻌﻨﻮان‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺟﻬﺎﻧﯽ‬ ‫وﻇﯿﻔﻪ‬ ‫ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ‬ ‫ﺎ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺟﻬﺎﻧﯽ‬ ‫ﻇﻬﻮر‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﯿﻢ‬ ‫زﻣﺎن‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫ﯾﺎران‬ ‫از‬ ‫ﺗﻮاﻧﯿﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻃﺮﯾﻖ‬ ‫ﺑﺪﯾﻦ‬ ‫ﻓﻘﻂ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫رﺳﺎﻧﯿﻢ‬ ‫اﻧﺠﺎم‬‫ع‬
.‫ﺧﻮدش‬ ‫ﻗﻮل‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬
‫آرﯾﻞ‬ ‫ﺷﯿﻄﺎن‬ ‫از‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﺑﺨﻮاﻧﯿﻢ‬ ‫ﺟﻮان‬ ‫ﻧﺴﻞ‬ ‫ﺟﺎن‬ ‫ﮔﻮش‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‬1
‫آﺧﺮ‬ ‫ﻣﺴﺦ‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫رﻫﺎﺋﯽ‬‫ﻧﺠﺎت‬ ‫اﻟﺰﻣﺎن‬
‫ﻧﮑﻨﯿﻢ‬ ‫اﮔﺮ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺗﻮاﻧﯿﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺷﯿﻌﻪ‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫ﺑﻌﻨﻮان‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﮐﺎري‬ ‫ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﻢ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺨﻮاﻧﯿﻢ‬ ‫را‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ .‫ﯾﺎﺑﻨﺪ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺳﺨﻦ‬ ‫ﻣﺼﺪاق‬ ‫ﺑﻪ‬‫ع‬
‫ﺟ‬ ‫از‬ ‫اش‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫در‬‫ﻤ‬‫ﺑﻘﻮل‬ ‫ﻧﯿﺰ‬ ‫و‬ !‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ‬ ‫او‬ ‫آﺗﺶ‬ ‫ﻣﺴﺘﺤﻖ‬ ‫و‬ ‫اﻟﻬﯽ‬ ‫درﮔﺎه‬ ‫ﺷﺪﮔﺎن‬ ‫ﻟﻌﻨﺖ‬ ‫ﻠﻪ‬
‫ﺧﺪا‬ ‫رﺳﻮل‬‫ص‬
»‫و‬ ‫ﺑﺪاﻧﺪ‬ ‫را‬ ‫ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ‬ ‫ﮐﺴﯽ‬ ‫اﮔﺮ‬‫ﺧﺪاﺳﺖ‬ ‫ﻟﻌﻨﺖ‬ ‫ﻣﻮرد‬ ‫ﻧﺮﺳﺎﻧﺪ‬ ‫اﻫﻠﺶ‬ ‫ﺑﻪ‬«‫اﻟﻔﺼﺎﺣﻪ‬ ‫ﻧﻬﺞ‬-
‫ﺧﺎﻧﺠﺎﻧﯽ‬ ‫اﮐﺒﺮ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬-‫ﻓﻄﺮ‬ ‫ﻋﯿﺪ‬1391‫ﻫﺠﺮي‬‫ﺷﻤﺴﯽ‬
١»‫ﳘ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻧﲒ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺎﻟﯿﮑﻪ‬ ‫در‬ ‫ﺷﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺎرج‬ ( ‫ﻮﻓﻪ‬ ‫ﺷﻬﺮ‬ ‫)از‬ ‫و‬ ‫ﻣﲒد‬ ‫ﻗﺪم‬ (‫)ع‬ ‫ﲆ‬ : ‫ﯾﺪ‬‫ﻮ‬‫ﮕ‬ ‫ﻣ‬ ‫د‬ ‫ز‬ ‫ﻦ‬ ‫ﳈﯿﻞ‬‫ﺑﻪ‬ : ‫ﻨﺪ‬ ‫ﮔﻔ‬ ‫و‬ ‫ﻧﺪ‬‫د‬‫ﺮ‬ ‫اﺷﺎرﻩ‬ ‫ﭼﭗ‬ ‫و‬ ‫اﺳﺖ‬‫ر‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫دﺳﺖ‬ ‫ﺲ‬ ! ‫ﺑﻮد‬ ‫اﻫﺪ‬‫ﻮ‬‫ﺧ‬ ‫ﺗﻮ‬ ‫اﻣﮕﺎﻩ‬‫ر‬ٓ ‫ﺎ‬ ‫اﯾﻨ‬ :‫ﻨﺪ‬ ‫ﮔﻔ‬ ‫و‬ ‫رﺳﯿﺪﻩ‬ ‫ﳏﲆ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻮدم‬ ‫اﻫﺸﺎن‬‫ﺮ‬
‫ﻧﺒﺎﺷﺪ‬ "‫ﯾﻞ‬‫ر‬‫م"ا‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺷﯿﻄﺎﱏ‬ ‫ن‬ٓ ‫در‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺴﺖ‬‫ﻧ‬ ‫ﰵ‬ ‫ا‬ ‫زﻣﺎن‬ ‫ن‬ٓ ‫در‬ ‫ﺷﻮد؛‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺑﻨﺎ‬ ‫ﻫﺎﱙ‬ ‫ﻗﴫ‬ ‫و‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﻧﻪ‬‫ﺎ‬ ‫ﳒﺎ‬ٓ ‫در‬ ‫زودی‬«‫ﺑﯿ‬ ،‫ﺪی‬ ‫ﶊﺪ‬ ‫اﻟﺸﯿﺦ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﯾﺖ‬ٓ ،‫ﻦ‬‫اﻟﻌﺎﺑﺪ‬ ‫زﻦ‬‫ج‬ ‫ﲚﻪ‬ ‫ﺎن‬۱‫ص‬۲۰۹.‫ﺮ‬‫اﻟﻐﺪ‬ ‫دار‬ ‫ات‬‫ر‬‫ﺸﺎ‬ ‫ﻧ‬‫ا‬ ،
،‫ﻋﺰراﺋﯿﻞ‬ ،‫ﯾﻞ‬‫ز‬‫ا‬‫ز‬‫ا‬ ‫ﻧﻨﺪ‬‫ﲈ‬‫ﻫ‬ ‫ﱪی‬ ‫ﻫﺎی‬ ‫اﰟ‬ ‫ردﯾﻒ‬ ‫در‬ ‫اﰟ‬ ‫ﮏ‬ ً‫ﺎ‬‫ﻓ‬‫ﴏ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺪ‬ ‫داﺷ‬ ‫ﮔﲈن‬ ‫ﮐﻨﻮن‬ ‫ﳏﺪﺛﲔ‬ ‫و‬ ‫ﻧﺪارد‬ ‫ﺎﴅ‬ ‫ﻣﻌﻨﺎی‬ ‫ﻋﺮﰉ‬ ‫ن‬ ‫ز‬ ‫در‬ ‫ﯾﻞ‬‫ر‬‫ا‬) ‫اﺳﺖ‬ ‫ﻻﺗﲔ‬ ‫ﳇﻤﻪ‬ ‫ﮏ‬ ‫اﺻﻄﻼح‬ ‫ﻦ‬‫ا‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻧﺪ‬‫ا‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻓ‬ ‫در‬ ‫ا‬‫ﲑ‬ ‫ا‬ ‫ﻟﯿﮑﻦ‬ ‫و‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺎﳍﻢ‬ ‫اﻣ‬‫و‬ ‫ﲀﺋﯿﻞ‬ ‫ﻣ‬(
Aerial‫ﰷر‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻧﺪﻩ‬‫ﲑ‬‫ﮔ‬ ‫ﻫﺎی‬ ‫دﺳﺘﮕﺎﻩ‬ ‫در‬ ‫اﱙ‬‫ﻮ‬‫ﻫ‬ ‫ﺷﺎﺧﮑﻬﺎی‬ ‫ﻣﻌﺎدل‬ ‫ا‬‫ر‬ ‫ن‬ٓ ‫ﻧﯿﺎ‬‫ﺎ‬‫ﯾﺘ‬‫ﺮ‬ ‫وﻣﺮدم‬ ‫ﺒﺎﺷﺪ‬ ‫ﻣ‬ ‫اﱙ‬‫ﻮ‬‫ﻫ‬ ‫ﺗﺒﺎﻃﺎت‬‫ر‬‫ا‬ ‫ﻣﻌﻨﺎی‬ ‫ﺑﻪ‬‫و‬ ‫ﺷﺪﻩ‬ ‫ﻣﺼﻄﻠﺢ‬ ‫زﻣﺎن‬ ‫ﻦ‬‫ا‬ ‫در‬ ‫ﮐﻪ‬.‫ﺷﻮد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﻃﻼق‬ ‫ﯾﻞ‬‫ر‬‫ا‬ ‫ﺗﻠﻮزﯾﻮن‬‫و‬ ‫ادﯾﻮ‬‫ر‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اق‬‫ﺮ‬‫درﻋ‬ ‫اﮐﻨﻮن‬ ‫و‬ ‫ﻧﺪ‬‫ﺮ‬ ‫ﻣﯽ‬
‫ﳇﻤ‬ ‫ﯾﻞ‬‫ر‬‫ا‬ ‫ﳇﻤﻪ‬ :‫ﻧﻮﺴﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﯾﻞ‬‫ر‬‫ا‬ ‫ﻣﻮرد‬ ‫در‬ ‫ﻦ‬‫اﻟﻌﺎﺑﺪ‬ ‫زﻦ‬ ‫ﺪی‬ ‫ﶊﺪ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﯾﺖ‬ٓ‫ﺷﻮ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮔﺬاﺷﺘﻪ‬ ‫ﺗﺼﻮﺮ‬ ‫ﺻﻮت‬ ‫ﻓﺖ‬ ‫در‬ ‫ای‬‫ﺮ‬ ‫ﮐﻪ‬ (‫اق‬‫ﺮ‬‫ﻋ‬ ‫دارد)در‬ ‫ای‬ ‫ﺷﺪﻩ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺷﻨﺎﺧ‬ ‫ﻣﻌﻨﺎی‬ ‫زﻣﺎن‬ ‫ﻦ‬‫ا‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫ﻋﺮﰉ‬ ‫ﲑ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ای‬ ‫ﻪ‬‫از‬ ‫ﻦ‬‫ا‬ ‫و‬ ‫د‬‫ﻫﺎی‬ ‫ﺸﮕﻮﱙ‬ ‫ﭘ‬
‫د‬ ‫وﺟﻮد‬ ‫ای‬ ‫ﻧﻪ‬‫ﺎ‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫در‬ ‫اﻣﺮوزﻩ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫دادﻩ‬ ‫ﯾﻞ‬‫ر‬‫ا‬ ‫از‬ ‫ﱪ‬ ‫و‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫دادﻩ‬ ‫ﳈﯿﻞ‬ ‫ﻗﱪ‬ ‫اف‬‫ﺮ‬‫اﻃ‬ ‫در‬ ‫ﻫﺎﱙ‬ ‫ﻗﴫ‬ ‫و‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﻧﻪ‬‫ﺎ‬ ‫ﺑﻨﺎی‬ ‫از‬ ‫ﱪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ع‬ ‫ﲆ‬ ‫ﺣﴬت‬‫ار‬.‫د‬
‫ﺴﯿ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻣ‬ .‫دارد‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫اﻩ‬‫ﺮ‬‫ﳘ‬ ‫اﺑﺪ‬ ‫ا‬‫ر‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﲩﺖ‬ ‫رواﯾﺖ‬ ‫ﻦ‬‫ا‬ ‫اﻗﻊ‬‫و‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫ﺷﺪﻩ‬ ‫ن‬ٓ ‫در‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺸﮕﻮﱙ‬‫ﭘ‬ ‫ﻫﲈ‬ ‫رواﯾﺖ‬ ‫ﻦ‬‫ا‬ ‫ﺖ‬ ‫ﻧ‬‫ﺎ‬‫ﺣﻘ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺳﻨﺪ‬ ‫ﺮﻦ‬ ‫ﻢ‬.‫ع‬ ‫ﲆ‬ ‫ﺣﴬت‬ ‫ﲯﻨﺎن‬ ‫از‬ ‫ﺎری‬

7. ٧
‫ﻏﺪﯾﺮ‬ ‫ﺧﻄﯿﮫ‬
‫ﺗﻮﺿﯿﺢ‬
‫ﻗﺒﻞ‬ ‫وﻗﺎﯾﻊ‬ ‫و‬ ‫ﻏﺪﯾﺮ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬‫ﺑﺎ‬ ‫ﺳﻨﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺷﯿﻌﻪ‬ ‫ﻣﺨﺘﻠﻒ‬ ‫ﮐﺘﺐ‬ ‫در‬ ‫آن‬ ‫از‬‫ﻣﺠﻤﻮع‬ ‫از‬ ‫آﻧﭽﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫ﻧﻘﻞ‬ ‫ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ‬ ‫اﺳﻨﺎد‬ ‫ﺳﻠﺴﻠﻪ‬
‫آﯾﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫رواﯾﺎت‬ ‫اﯾﻦ‬‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫اﯾﻦ‬‫آﯾﻪ‬ ‫ﺷﺪن‬ ‫ﻧﺎزل‬ ‫از‬ ‫ﺑﻌﺪ‬»‫ﱠﻤﺎ‬‫ﻧ‬ِ‫إ‬ُ‫ﻢ‬ُ‫ﮑ‬‫ﱡ‬‫ﯿ‬ِ‫ﻟ‬َ‫و‬ُ‫ﻪ‬‫ﱠ‬‫ﻠ‬‫اﻟ‬َ‫و‬‫ﱠﺬ‬‫ﻟ‬‫ا‬ ‫ُﻮا‬‫ﻨ‬َ‫ﻣ‬‫آ‬ َ‫ﻦ‬‫ﱠﺬﯾ‬‫ﻟ‬‫ا‬ َ‫و‬ ُ‫ﻪ‬ُ‫ﻟ‬‫ُﻮ‬‫ﺳ‬َ‫ر‬َ‫ﻦ‬‫ﯾ‬َ‫ن‬‫ُﻮ‬‫ﻤ‬‫ُﻘﯿ‬‫ﯾ‬
‫ﱠﻼ‬‫ﺼ‬‫اﻟ‬َ‫ة‬‫ﱠﮐ‬‫ﺰ‬‫اﻟ‬ َ‫ن‬‫ُﻮ‬‫ﺗ‬ْ‫ﺆ‬ُ‫ﯾ‬ َ‫و‬‫ﻮ‬‫ة‬ْ‫ﻢ‬ُ‫ﻫ‬ َ‫و‬‫ُﻮن‬‫ﻌ‬ِ‫ﮐ‬‫را‬/‫)ﻣﺎﺋﺪه‬55(«‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺧﻮاﺳﺖ‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫ﭼﻮن‬(‫)ع‬‫آﯾﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﻣﺼﺪاق‬ ‫ﻋﻨﻮان‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬
‫ﻣﻨﺎﻓﻘﺎ‬ ‫از‬ ‫ﮔﺮوﻫﯽ‬ ‫ﻧﻤﺎﯾﺪ‬ ‫ﻣﻄﺮح‬‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‬ ‫ن‬‫ﺗ‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫دﻟﻬﺎي‬‫ر‬ ‫اﻣﺮ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﭘﺬﯾﺮش‬ ‫ﺎب‬‫ا‬‫داﺷ‬ ‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬‫ﻣﺤﻤﺪ‬ ‫ﺑﺎﯾﺪ‬ ‫و‬ ‫ﺖ‬)‫ص‬(‫اﯾﻦ‬
‫آﯾ‬‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﺗﺒﺪﯾﻞ‬ ‫را‬ ‫ﻪ‬..‫ﻧﺸﺪﻧﺪ‬ ‫ﮐﺎر‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻮﻓﻖ‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮده‬ ‫رﯾﺰي‬ ‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫ﻗﺘﻞ‬ ‫ﺑﺮاي‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎ‬ ‫ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻮد‬ ‫ﺣﺎﻟﯽ‬ ‫در‬ ‫اﯾﻦ‬
‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫آﻧﮕﺎه‬‫در‬‫ﺣﺠ‬ ‫ﺟﺮﯾﺎن‬‫ﮥ‬‫اﻟﻮد‬‫ﺗﻮ‬ ‫و‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﯽ‬ ‫ﺿﺮورت‬ ‫ﻣﺴﺌﻠﻪ‬ ‫ﺑﺎر‬ ‫ﭼﻨﺪ‬ ‫اع‬‫أ‬‫ﻋﺘﺮت‬ ‫و‬ ‫ﻗﺮآن‬ ‫ﺑﻮدن‬ ‫م‬‫ﻣﻄﺮح‬ ‫را‬
(‫ﺛﻘﻠﯿﻦ‬ ‫ﻧﻤﻮد)ﺣﺪﯾﺚ‬‫ﮐﺮد؛‬ ‫ﺗﺎﮐﯿﺪ‬ ‫آن‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬‫آن‬ ‫ﺑﺎزﺗﺎب‬‫ﻣﯿﺎن‬ ‫در‬‫ﮔﺮوﻫﯽ‬‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻮد‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﻣﺮدم‬ ‫از‬‫ﮔ‬‫ﻔ‬‫ﻗﺼﺪ‬ (‫ﻣﺤﻤﺪ)ص‬ ‫ﺘﻨﺪ‬
‫ﺧﻮد‬ ‫ﺧﺎﻧﺪان‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺣﮑﻮﻣﺖ‬ ‫ﮐﺮدن‬ ‫واﮔﺬار‬‫را‬‫دارد‬‫روي‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫از‬‫ﮐﺮده‬ ‫اﻣﻀﺎء‬ ‫اي‬ ‫ﻧﺎﻣﻪ‬ ‫ﻋﻬﺪ‬ ‫ﮐﻌﺒﻪ‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫در‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫از‬ ‫ﻧﻔﺮ‬ ‫ﭼﻨﺪ‬
‫ﻫﻢ‬ ‫و‬‫ﭘﯿﻤﺎن‬‫ﭘﯿﺎﻣﺒ‬ ‫ﺷﺪن‬ ‫ﮐﺸﺘﻪ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫ﻣﺮگ‬ ‫از‬ ‫ﺑﻌﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ‬(‫)ع‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﻣﺎﻣﺖ‬ ‫ﻧﮕﺬارﻧﺪ‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ‬ ‫ﺮ‬. ‫ﺑﺮﺳﺪ‬
‫ﺷﺮاﯾﻄﯽ‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ‬ ‫در‬‫ﺑﻮ‬‫ﮐﻪ‬ ‫د‬‫ﺟﺒﺮﺋ‬‫ﯿ‬‫اﻋﻼم‬ ‫اﻣﺮ‬ ‫ﻞ‬‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﻣﺎﻣﺖ‬)‫ع‬(‫را‬‫ﻧﻤﻮد‬ ‫ﻧﺎزل‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ‬ ‫از‬‫داﺷﺖ‬ ‫ﻋﺮﺿﻪ‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫؛‬
‫ﻣﻦ‬ ‫ﻗﻮم‬‫ﺳﺎﻟ‬ ‫را‬ ‫دﯾﻦ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫و‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﺟﺎﻫﻠﯿﺖ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﻟﻌﻬﺪ‬ ‫ﻗﺮﯾﺐ‬‫ﻬﺎ‬‫ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻨﺪ‬ ‫را‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﮐﺮدم‬ ‫ﻋﺮﺿﻪ‬ ‫آﻧﻬﺎ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﮐﺮاه‬ ‫و‬ ‫ﺗﺸﻮﯾﻖ‬ ‫ﺑﺎ‬‫ﺣﺎل‬

8. ٨
‫ﺗﻮاﻧﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﻪ‬‫اﻣﺎﻣﺖ‬‫ﮐﻨﻢ‬ ‫آﺷﮑﺎر‬ ‫اﯾﻨﺎن‬ ‫ﺑﺮاي‬ ‫را‬ ‫ﻋﻠﯽ‬‫وﻟﯽ‬‫ﺟﺒ‬ ‫دوﺑﺎره‬‫ﺑ‬ ‫ﺮﺋﯿﻞ‬‫ﺎ‬‫آﻧﭽﻪ‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫اي‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺷﺪ‬ ‫ﻧﺎزل‬ ‫آﯾﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬
‫ﻧﺪا‬ ‫اﻧﺠﺎم‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫رﺳﺎﻟﺖ‬ ‫ﻧﮑﻨﯽ‬ ‫اﺑﻼغ‬ ‫اﮔﺮ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﮐﻦ‬ ‫اﺑﻼغ‬ ‫را‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫ﻧﺎزل‬ ‫ﺗﻮ‬ ‫ﺑﺮ‬ّ‫ﺮ‬‫ﺷ‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫ﺗﻮ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫و‬ ‫اي‬ ‫ده‬‫ﻣﺮدم‬
.‫ﮐﺮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ‬‫آﻧﮕﺎه‬‫ﺧﻢ‬ ‫ﻏﺪﯾﺮ‬ ‫در‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬‫ﻣﺼﺮ‬ ‫اﻫﺎﻟﯽ‬ ‫راه‬ ‫ﮐﻪ‬‫ﺟﺪا‬ ‫ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ‬ ‫از‬ ‫ﺷﺎم‬ ‫و‬ ‫ﻋﺮاق‬ ،‫ﻣﺪﯾﻨﻪ‬ ،‫ﻣﯿﺸ‬‫ﺪ‬‫دﺳﺘﻮر‬
.‫ﻧﻤﻮد‬ ‫اﯾﺮاد‬ ‫را‬ ‫ﻏﺪﯾﺮ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫و‬ ‫داد‬ ‫ﺗﻮﻗﻒ‬
‫ﻏﺪﯾﺮ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬2
‫ﮐﺘﺎب‬ ‫در‬ ‫ﻃﺎووس‬ ‫اﺑﻦ‬»‫اﻻﻗﺒﺎل‬«‫ﮐﺘﺎب‬ ‫ازﺻﺎﺣﺐ‬»‫اﻟﻄﯽ‬ ‫و‬ ‫اﻟﻨﺸﺮ‬«‫اﺳﺖ‬ ‫ﮐﺮده‬ ‫ﻧﻘﻞ‬ ‫ازﺣﺬﯾﻔﻪ‬‫ﮐ‬‫ﻏ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﭼﻮن‬ ‫ﻪ‬‫ﺧﻢ‬ ‫ﺪﯾﺮ‬
‫رﺳﯿﺪ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﻧﺰد‬ (‫)ص‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫ﺑﻮد‬ ‫ﮔﺮم‬ ‫ﺑﺴﯿﺎر‬ ‫ﻫﻮا‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫زﻣﺎﻧﯽ‬ ‫رﺳﯿﺪﯾﻢ‬‫اﻋﻼ‬ :‫ﮐﺮد‬ ‫ﻧﺪا‬ ‫و‬‫ﻧﻤﺎز‬ ‫م‬‫ﺟﻤﺎﻋﺖ‬‫ﮐ‬‫اﻣﺮ‬ ‫؛‬ ‫ﻨﯿﺪ‬
‫ﺧﺪا‬ ‫ﻧﺰد‬ ‫ﻋﻠﯽ‬‫ﺗﺼﻮر‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫ﺗﺮ‬ ‫ﻋﻈﻤﺖ‬ ‫ﺑﺎ‬. ‫ﺷﻮد‬
‫ﻋﻤﺎر‬ ‫و‬ ‫اﺑﺎذر‬ ‫و‬ ‫ﺳﻠﻤﺎن‬ ‫و‬ ‫ﻣﻘﺪاد‬ ‫آﻧﮕﺎه‬‫ﻓﺮﻣﻮد‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮد‬ ‫ﺻﺪا‬ ‫را‬‫ﺑﺮاي‬‫اﯾﺸﺎن‬‫ﻣﮑﺎﻧ‬‫ﻣﺮﺗﻔﻊ‬ ‫ﯽ‬‫ﺑ‬‫ﻋﻨﻮان‬ ‫ﻪ‬‫ﻣ‬‫ﻨﺒﺮ‬
‫ﻣﻨﺘ‬ ‫و‬ ‫ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫راﺳﺖ‬ ‫و‬ ‫ﭼﭗ‬ ‫ﺳﻤﺖ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫رﻓﺖ‬ ‫ﻣﻨﺒﺮ‬ ‫ﻓﺮاز‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﺣﻀﺮت‬ ‫آن‬ ‫ﺳﭙﺲ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ‬ ‫درﺳﺖ‬‫ا‬ ‫ﻈﺮ‬‫ﺟ‬‫ﻣ‬ ‫ﺘﻤﺎع‬‫ﺮدم‬
: ‫ﻓﺮﻣﻮد‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ‬ ‫ﺟﻤﻊ‬ ‫ﭼﻮن‬ ‫و‬ ‫ﺷﺪ‬
٢‫رﺳﯿ‬ ‫ﱒ‬ ‫ﺎپ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﺒﺎﺷﺪ‬ ‫ﻣ‬ ‫دﺳﺖ‬ ‫در‬ ‫اﻛﻨﻮن‬ ‫ﱒ‬ ‫ﻛﻪ‬ ‫ﺷﯿﻌﻪ‬ ‫ﻣﻌﺘﱪ‬ ‫ﻣﺪارك‬ ‫از‬ ‫ﻛﺘﺎب‬ ‫ﻫﻔﺖ‬ ‫در‬ ‫ﺮ‬‫ﺪ‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫ﰷﻣﻞ‬ ‫و‬ ‫ﻣﻔﺼﻞ‬ ‫ﻣﱳ‬‫ﺳﻪ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻛﺘﺎب‬ ‫ﻫﻔﺖ‬ ‫ﻦ‬‫ا‬ ‫ت‬ ‫روا‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺪﻩ‬ ‫ﻧﻘﻞ‬ ‫ﺼﻞ‬ ‫ﻣ‬ ‫اﺳﻨﺎد‬ ،‫ﺪﻩ‬
‫ﺸﻮد‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻰ‬‫ﺘﻬ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﯾﻖ‬‫ﺮ‬‫ﻃ‬:
‫ﻛﺘﺎب‬ ‫ﺳﻪ‬ ‫در‬ ‫ﻣﻌﺘﱪ‬ ‫اﺳﻨﺎد‬ ‫ﻛﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ (‫ﻗﺮ)ع‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫رواﯾﺖ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﲃ‬»‫اﻋﻈﲔ‬‫ﻮ‬‫ﻟ‬‫ا‬ ‫روﺿﺔ‬«، ‫ﺸﺎﺑﻮرى‬ ‫ﻧ‬ ‫ﺎل‬ ‫ﻓ‬ ‫ﻦ‬ٕ‫ا‬ ‫ﺷﯿﺦ‬ ‫ﻟﯿﻒ‬ٔ ‫ﺗ‬»‫ﺎج‬ ‫ٕﺣ‬‫ﻻ‬‫ا‬«،‫ﻃﱪﳼ‬ ‫ﺷﯿﺦ‬ ‫ﻟﯿﻒ‬ٔ ‫ﺗ‬»‫اﻟﯿﻘﲔ‬«‫ﻟ‬ٔ ‫ﺗ‬‫ﻃﺎ‬ ‫ﻦ‬ ٕ‫ا‬ ‫ﺳﯿﺪ‬ ‫ﯿﻒ‬‫ووس‬
‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺪﻩ‬ ‫ﻧﻘﻞ‬.‫د‬ ‫ﯾﻖ‬‫ﺮ‬‫ﻃ‬‫ﻛﺘﺎب‬ ‫ﺳﻪ‬ ‫در‬ ‫ﺼﻞ‬‫ﻣ‬ ‫اﺳﻨﺎد‬ ‫ﻛﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ارﰴ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﯾﺪ‬‫ز‬ ‫رواﯾﺖ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫وم‬»‫ﯾﺔ‬‫ﻮ‬‫اﻟﻘ‬ ‫ﻟﻌﺪد‬‫ا‬«،‫ﲆ‬ ‫ﯾﻮﺳﻒ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﲆ‬ ‫ﺷﯿﺦ‬ ‫ﻟﯿﻒ‬ٔ ‫ﺗ‬»‫ﻟﺘﺤﺼﲔ‬«‫ﻃﺎ‬ ‫ﻦ‬ٕ‫ا‬ ‫ﺳﯿﺪ‬ ‫ﻟﯿﻒ‬ٔ ‫ﺗ‬‫و‬ ،‫ووس‬»‫اط‬‫ﴫ‬‫ﻟ‬‫ا‬
‫اﳌﺴﺘﻘﲓ‬«‫و‬ ، ‫ﺑﯿﺎﴇ‬ ‫ﯾﻮﺲ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﲆ‬ ‫ﺷﯿﺦ‬ ‫ﻟﯿﻒ‬ٔ ‫ﺗ‬»‫ﳝﺎن‬ ‫ﺞ‬«‫ﻛﺘﺎب‬ ‫از‬ ‫ﻧﻘﻞ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻮر‬ ‫ﺟ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺣﺴﲔ‬ ‫ﺷﯿﺦ‬ ‫ﻟﯿﻒ‬ٔ ‫ﺗ‬«‫اﻟﻮﻻﯾﺔ‬«‫ﻃﱪى‬ ‫ﻣﻮرخ‬ ‫ﻟﯿﻒ‬ٔ ‫ﺗ‬‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺪﻩ‬ ‫رواﯾﺖ‬.‫ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻮم‬ ‫ﯾﻖ‬‫ﺮ‬‫ﻃ‬‫ﻦ‬ ‫ﺬﯾﻔﺔ‬ ‫رواﯾﺖ‬
‫ﻛﺘﺎب‬ ‫در‬ ‫ﺼﻞ‬ ‫ﻣ‬ ‫اﺳﻨﺎد‬ ‫ﻛﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ن‬ ‫اﻟ‬»‫ﺎل‬ ‫ٕﻗ‬‫ﻻ‬‫ا‬«‫ﻃﺎووس‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺳﯿﺪ‬ ‫ﻟﯿﻒ‬ٔ ‫ﺗ‬‫ﻛﺘﺎب‬ ‫از‬ ‫ﻧﻘﻞ‬ ‫ﺑﻪ‬»‫اﻟﻄﻰ‬ ‫و‬ ‫ﴩ‬‫اﻟ‬«‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺪﻩ‬ ‫ﻧﻘﻞ‬.
:‫ﲑ‬ ‫ا‬ ‫ﻣﱳ‬ ‫ﻣﺮﺟﻊ‬
‫ج‬ ،‫ﺎج‬ ‫اﻠ‬ ‫ٔﻫﻞ‬ ‫ﲆ‬ ‫ﺎج‬ ‫ٕﺣ‬‫ﻻ‬‫ا‬ ،‫ﻃﱪﳻ‬۱‫ص‬ ،۵۸‫اﻟﯿﻘ‬ ‫ﻛﺘﺎب‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫اد‬‫ز‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ار‬‫ﴎ‬ٔ ‫ﻟﺘﺤﺼﲔ‬‫ا‬ ،‫ﻃﺎووس‬ ‫اﻦ‬ ‫؛‬‫ﲔ‬‫ص‬ ،۵۷۸‫ج‬ ،‫ار‬‫ﻮ‬‫ﻧ‬ ‫ﲝﺎر‬ ‫؛‬۳۷‫ص‬ ،۲۰۴.

9. ٩
‫ﺳﺘﺎﯾﺶ‬‫را‬ ‫ﺧﺪاي‬‫ﺳ‬ ‫اﺳﺖ؛‬ ‫ﻧﺰدﯾﮏ‬ ‫آﻓﺮﯾﺪﮔﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اش‬ ‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫ﻣﺮﺗﺒﻪ‬ ‫ﺑﻠﻨﺪ‬ ‫اش‬ ‫ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ‬ ‫در‬ ‫ﮐﻪ‬‫در‬ ‫و‬ ‫ﭘﺮﺟﻼل‬ ‫ﻠﻄﻨﺘﺶ‬
‫آﻓﺮﯾﻨﺸ‬ ‫ارﮐﺎن‬‫آﻓﺮﯾﺪﮔﺎن‬ ‫ﺗﻤﺎﻣﯽ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫اﺣﺎﻃﻪ‬ ‫ﭼﯿﺰ‬ ‫ﻫﻤﻪ‬ ‫ﺑﺮ‬ ،‫ﺷﻮد‬ ‫ﺟﺎ‬ ‫ﺟﺎﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﮔﯿﺮد‬ ‫ﻣﮑﺎن‬ ‫آﻧﮑﻪ‬ ‫ﺑﻰ‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺰرگ‬ ‫ﺶ‬
‫ﺧ‬ ‫ﺑﺮﻫﺎن‬ ‫و‬ ‫ﻗﺪرت‬ ‫ﺑﻪ‬‫و‬ ‫آﻏﺎز‬ .‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﺑﺰرﮔﯽ‬ ‫و‬ ‫ﻣﺠﺪ‬ ‫و‬ ‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫و‬ ‫ﺑﻮده‬ ‫ﺳﺘﻮده‬ ‫ﻫﻤﻮاره‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﭼﯿﺮه‬ ‫ﻮد‬
.‫ﻫﺎ‬ ‫آن‬ ‫ﺣﮑﻤﺮان‬ ‫و‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫زﻣﯿﻦ‬ ‫ﮔﺴﺘﺮاﻧﻨﺪه‬ ‫و‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫آﺳﻤﺎن‬ ‫آﻓﺮﯾﻨﻨﺪه‬ ‫اوﺳﺖ‬ .‫اوﺳﺖ‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﻣﻮر‬ ‫ﺗﻤﺎﻣﯽ‬ ‫ﺑﺮﮔﺸﺖ‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫اﻧﺠﺎم‬
‫ﻫﻤﮕﺎن‬ ‫ﺗﻘﺪﯾﺲ‬ ‫از‬ ‫ﻧﯿﺰ‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺑﻮدن‬ ‫ﻣﻨﺰه‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫ﻫﺎﺳﺖ‬ ‫آﻓﺮﯾﺪه‬ ‫ﺧﺼﺎﯾﺺ‬ ‫از‬ ‫ﻣﻨﺰه‬ ‫و‬ ‫دور‬‫ﭘﺮوردﮔﺎر‬ ‫ﻫﻤﻮﺳﺖ‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺮﺗﺮ‬
‫ﻧﻌﻤﺖ‬ ‫و‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫آﻓﺮﯾﺪه‬ ‫ﺑﺨﺶ‬ ‫اﻓﺰوﻧﯽ‬ ‫روح؛‬ ‫و‬ ‫ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن‬‫ﺑﺨﺶ‬‫ﻫﺎ‬ ‫دﯾﺪه‬ ‫و‬ ‫ﺑﺒﯿﻨﺪ‬ ‫را‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫دﯾﺪه‬ ‫ﻧﮕﺎه‬ ‫ﻧﯿﻢ‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫ﺑﻪ‬ .‫ﻫﺎﺳﺖ‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫اﯾﺠﺎد‬
.‫ﻧﺒﯿﻨﻨﺪ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ‬
ِ‫ن‬‫ﺳﺰاوارا‬ ‫ﮐﯿﻔﺮ‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫ﺷﺘﺎب‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫اﻧﺘﻘﺎم‬ ‫در‬ .‫ﮔﺬار‬ ‫ّﺖ‬‫ﻨ‬‫ﻣ‬ ‫ﻋﻄﺎﯾﺶ‬ ‫و‬ ‫ﺷﻤﻮل‬ ‫ﺟﻬﺎن‬ ‫رﺣﻤﺘﺶ‬ .‫ﺷﮑﯿﺒﺎﺳﺖ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺮدﺑﺎر‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮﯾﻢ‬
‫ﺻﺒ‬ ،‫ﻋﺬاب‬‫داﻧﺎ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫درون‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫آﮔﺎه‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﻧﻬﺎن‬ ‫ﺑﺮ‬ .‫ﺷﮑﯿﺒﺎﺳﺖ‬ ‫و‬ ‫ﻮر‬‫ﺳﺖ‬‫روﺷﻦ‬ ‫او‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﭘﻨﻬﺎن‬ ‫و‬ ‫آﺷﮑﺎر‬ ‫او‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﭘﻮﺷﯿﺪه‬ .
‫را‬ ‫او‬ .‫اوﺳﺖ‬ ‫وﯾﮋه‬ ‫ﭘﺪﯾﺪه‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫آﻓﺮﯾﺪﮔﺎن‬ ‫ﻧﯿﺮوي‬ .‫ﻫﺴﺘﯽ‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﭼﯿﺮﮔﯽ‬ ‫و‬ ‫ﻓﺮاﮔﯿﺮي‬ ‫راﺳﺖ‬ ‫او‬ .‫اﺳﺖ‬
‫ﺗﺎرﯾﮑﺴﺘﺎن‬ ‫در‬ ‫ﻣﻮﺟﻮد‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫اﯾﺠﺎدﮔﺮ‬ ‫ﻫﻤﻮﺳﺖ‬ ‫و‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﻨﺪي‬‫ﻋﺪم‬‫ﺟﺎود‬ .‫ﺧﺪاوﻧﺪي‬ ‫او‬ ‫ﺟﺰ‬ .‫ﮔﺴﺘﺮ‬ ‫ﻋﺪل‬ ‫و‬ ‫زﻧﺪه‬ ‫و‬ ‫اﻧﻪ‬
‫ﮐﺎرﻫﺎ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫آﮔﺎه‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ‬ ‫ﺑﺮ‬ .‫ﻫﺎ‬ ‫دﯾﺪه‬ ‫درﯾﺎﺑﻨﺪه‬ ‫اوﺳﺖ‬ ‫و‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫راﻫﯽ‬ ‫او‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫را‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫دﯾﺪه‬ .‫ﺣﮑﯿﻢ‬ ‫و‬ ‫ارﺟﻤﻨﺪ‬ ‫اوﺳﺖ‬ ‫و‬ ‫ﻧﺒﺎﺷﺪ‬
‫او‬ ،‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﻧﯿﺎﺑﺪ‬ ‫دﺳﺖ‬ ‫آﺷﮑﺎر‬ ‫و‬ ‫ﻧﻬﺎن‬ ‫از‬ ‫او‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫ﻧﺮﺳﺪ‬ ‫او‬ ‫وﺻﻒ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫دﯾﺪن‬ ‫از‬ ‫ﮐﺴﯽ‬ .‫داﻧﺎﺳﺖ‬-ّ‫ﻞ‬‫ّوﺟ‬‫ﺰ‬‫ﻋ‬-،‫ﺧﻮد‬
‫ﻧﻤﺎﯾﺪ‬ ‫راه‬.‫ﺑﺸﻨﺎﺳﺎﻧﺪ‬ ‫و‬
‫او‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫دﻫﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮاﻫﯽ‬ ‫و‬»‫اﷲ‬«.‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺎﻣﻞ‬ ‫را‬ ‫اﺑﺪﯾﺖ‬ ‫ﻧﻮرش‬ ‫و‬ ‫ﻓﺮاﮔﯿﺮ‬ ‫را‬ ‫روزﮔﺎران‬ ‫ﺳﺮاﺳﺮ‬ ‫ّﻫﺶ‬‫ﺰ‬‫ﺗﻨ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﻤﻮ‬ .‫اﺳﺖ‬
‫اﻟﮕﻮﯾﯽ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫آﻓﺮﯾﻨﺶ‬ ‫ﺻﻮرت‬ .‫ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ‬ ‫دﻫﯽ‬ ‫ﺳﺎﻣﺎن‬ ‫ﯾﺎور‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫و‬ ‫اﻣﻀﺎ‬ ‫را‬ ‫ﺗﻘﺪﯾﺮش‬ ‫ﺷﺮﯾﮏ‬ ‫ﺑﯽ‬ ،‫اﺟﺮا‬ ‫را‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺶ‬ ،‫ﻣﺸﺎور‬ ‫ﺑﯽ‬
‫ﭼﺎره‬ ‫و‬ ‫رﻧﺞ‬ ‫و‬ ‫ﯾﺎور‬ ‫ﺑﺪون‬ ‫را‬ ‫آﻓﺮﯾﺪﮔﺎن‬ ‫و‬ ‫ﻧﺒﻮده‬‫آﻓﺮ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫و‬ ‫ﻣﻮﺟﻮد‬ ‫او‬ ‫اﯾﺠﺎد‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﺟﻬﺎن‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺨﺸﯿﺪه‬ ‫ﻫﺴﺘﯽ‬ ،‫ﺟﻮﯾﯽ‬‫ﯾﻨﺶ‬‫او‬
‫اوﺳﺖ‬ ‫ﭘﺲ‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫ﭘﺪﯾﺪار‬»‫اﷲ‬«‫اﺳ‬ ‫اﺳﺘﻮار‬ ‫ُﻨﻌﺶ‬‫ﺻ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﻤﻮ‬ .‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫او‬ ‫ﺟﺰ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻌﺒﻮدي‬ ‫ﮐﻪ‬‫و‬ ‫ﺖ‬‫آﻓﺮ‬‫زﯾﺒﺎ‬ ‫ﯾﻨﺸﺶ‬‫ﺳﺖ‬.
‫ﮐﺎرﻫﺎ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﮐﺮﯾﻤﯽ‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫ﻧﻤﯽ‬ ‫روا‬ ‫ﺳﺘﻢ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫دادﮔﺮي‬.‫ﮔﺮدد‬ ‫ﺑﺎزﻣﯽ‬ ‫او‬ ‫ﺑﻪ‬
‫او‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫دﻫﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮاﻫﯽ‬ ‫و‬»‫اﷲ‬«‫اﺳ‬‫درﺑﺮاﺑﺮ‬ ‫آﻓﺮﯾﺪﮔﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺖ‬‫اش‬ ‫ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫رام‬ ‫ّﺗﺶ‬‫ﺰ‬‫ﻋ‬ ‫درﻣﻘﺎﺑﻞ‬ ‫و‬ ‫ﻓﺮوﺗﻦ‬ ‫اش‬ ‫ﺑﺰرﮔﯽ‬
‫ﺗﺴ‬‫ﻓﺮوﺗﻨ‬ ‫اش‬ ‫ﺑﺰرﮔﯽ‬ ‫و‬ ‫ﻫﯿﺒﺖ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﻠﯿﻢ‬‫ﺗﺎ‬ ‫ﻫﺮﯾﮏ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺎه‬ ‫و‬ ‫آﻓﺘﺎب‬ ‫ﮐﻨﻨﺪه‬ ‫رام‬ ‫و‬ ‫ﺳﭙﻬﺮﻫﺎ‬ ‫ﭼﺮﺧﺎﻧﻨﺪه‬ ‫و‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﻫﺴﺘﯽ‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎه‬ .‫ﻨﺪ‬
.‫ﯾﺎﺑﻨﺪ‬ ‫ﺟﺮﯾﺎن‬ ‫ﻣﻌﯿﻦ‬ ‫َﻞ‬‫ﺟ‬َ‫ا‬‫او‬‫و‬ ‫روز‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺷﺐ‬‫را‬ ‫روز‬-‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺐ‬ ‫ﭘﯽ‬ ‫در‬ ‫ﺷﺘﺎﺑﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬-‫ﺷﮑﻨﻨﺪ‬ ‫اوﺳﺖ‬ .‫ﭘﯿﭽﺪ‬ ‫ﺷﺐ‬ ‫ﺑﻪ‬‫ة‬‫ﻫﺮ‬
‫ﻧﺎﺑﻮدﮐﻨﻨﺪ‬ ‫و‬ ‫ﺳﺮﮐﺶ‬ ‫ﺳﺘﻤﮕﺮ‬‫ة‬‫ﺑﯽ‬ ‫و‬ ‫ﯾﮑﺘﺎ‬ .‫ﻣﺎﻧﻨﺪي‬ ‫و‬ ‫اﻧﺒﺎز‬ ‫ﺑﺮاﯾﺶ‬ ‫ﻧﻪ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﻧﺎﺳﺎزي‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﻧﻪ‬ .‫ﺷﺪه‬ ‫راﻧﺪه‬ ‫ﺷﯿﻄﺎن‬ ‫ﻫﺮ‬
‫اﻧﺠﺎم‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺨﻮاﻫﺪ‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺰرﮔﻮار‬ ‫ﭘﺮوردﮔﺎر‬ ‫و‬ ‫ﯾﮕﺎﻧﻪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ،‫ﻧﺒﻮده‬ ‫ﻫﻤﺘﺎﯾﯽ‬ ‫را‬ ‫او‬ ،‫ﺷﺪه‬ ‫زاﯾﯿﺪه‬ ‫ﻧﻪ‬ ‫و‬ ‫زاده‬ ‫ﻧﻪ‬ ،‫ﻧﯿﺎز‬

10. ١٠
‫ﺣ‬ ‫و‬ ‫ﮐﻨﺪ‬ ‫اراده‬ .‫رﺳﺎﻧﺪ‬.‫ﺑﮕﺮﯾﺎﻧﺪ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺨﻨﺪاﻧﺪ‬ .‫ﮔﺮداﻧﺪ‬ ‫ﻧﯿﺎز‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫و‬ ‫ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ‬ .‫ﮐﻨﺪ‬ ‫زﻧﺪه‬ ‫و‬ ‫ﺑﻤﯿﺮاﻧﺪ‬ .‫ﺑﺸﻤﺎرد‬ ‫و‬ ‫ﺑﺪاﻧﺪ‬ .‫ﻧﻤﺎﯾﺪ‬ ‫ﮑﻢ‬
‫ﺗﻮاﻧ‬ ‫دﺳﺖ‬ ‫ﺑﻪ‬ .‫ﺳﺘﺎﯾﺶ‬ ‫و‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ‬ ‫راﺳﺖ‬ ‫او‬ .‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﻋﻄﺎ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺎزدارد‬ .‫ﺑﺮد‬ ‫دور‬ ‫و‬ ‫آورد‬ ‫ﻧﺰدﯾﮏ‬‫ﺎ‬‫و‬ .‫ﻧﯿﮑﯽ‬ ‫ﺗﻤﺎم‬ ‫اوﺳﺖ‬ ‫ي‬
‫ﻣﻌﺒﻮدي‬ .‫ﺑﺮد‬ ‫ﻓﺮو‬ ‫ﺷﺐ‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫روز‬ ‫و‬ ‫روز‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫ﺷﺐ‬ .‫ﺗﻮاﻧﺎ‬ ‫ﭼﯿﺰ‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﻫﻤﻮﺳﺖ‬‫ﮔ‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ؛‬ ‫او‬ ‫ﺟﺰ‬‫و‬ ‫ﻣﺎﯾﻪ‬ ‫ﺮان‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‬ ‫اﺟﺎﺑﺖ‬ ‫آﻣﺮزﻧﺪه؛‬‫ه‬‫اﻓﺰاﯾﻨﺪ‬ ‫و‬ ‫دﻋﺎ‬‫ه‬‫ﺷﻤﺎرﻧﺪ‬ ‫ﺑﺮ‬ ،‫ﻋﻄﺎ‬‫ه‬‫ﻣﺸﮑﻞ‬ ‫او‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﭼﯿﺰي‬ .‫اﻧﺴﺎن‬ ‫و‬ ‫ﭘﺮي‬ ‫ﭘﺮوردﮔﺎر‬ ‫ﻫﺎ؛‬ ‫َﺲ‬‫ﻔ‬‫ﻧ‬
،‫ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ‬‫ﻓﺮﯾﺎد‬ ‫ﻓﺮﯾﺎد‬‫ﺧﻮاﻫﺎن‬‫را‬ ‫ﻧﯿﮑﻮﮐﺎران‬ .‫ﻧﯿﺎورد‬ ‫ﺳﺘﻮه‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫اﺻﺮارﮐﻨﻨﺪﮔﺎن‬ ِ‫ر‬‫اﺻﺮا‬ ‫و‬ ‫ﻧﮑﻨﺪ‬ ‫آزرده‬ ‫را‬ ‫او‬
‫ﻣﺆﻣﻨ‬ ،‫ﯾﺎر‬ ‫را‬ ‫رﺳﺘﮕﺎران‬ ،‫ﻧﮕﺎﻫﺪار‬‫ﺳﺰاوار‬ ‫اﺣﻮال‬ ‫ﻫﻤﻪ‬ ‫در‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ ‫اﺳﺖ؛‬ ‫ﭘﺮوردﮔﺎر‬ ‫را‬ ‫ﺟﻬﺎﻧﯿﺎن‬ ‫و‬ ‫اﺧﺘﯿﺎر‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ‬ ‫را‬ ‫ﺎن‬
.‫اﺳﺖ‬ ‫آﻓﺮﯾﺪﮔﺎن‬ ‫ﺳﺘﺎﯾﺶ‬ ‫و‬ ‫ﺳﭙﺎس‬
‫ﺟﺎو‬ ‫ﺳﭙﺎس‬ ‫و‬ ‫ﻓﺮاوان‬ ‫ﺳﺘﺎﯾﺶ‬ ‫را‬ ‫او‬‫رﻧﺞ‬ ‫و‬ ‫ﺷﺎدي‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﮔﻮﯾﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫داﻧﻪ‬‫و‬‫ﺳﺨﺘﯽ‬ ‫و‬ ‫آﺳﺎﯾﺶ‬‫و‬ ‫ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬‫ﻫﺎ‬ ‫ﮐﺘﺎب‬‫و‬
‫ا‬ ‫و‬ ‫ﮔﺬارم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮔﺮدن‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬ ،‫داﺷﺘﻪ‬ ‫اﯾﻤﺎن‬ ‫ﻫﺎﯾﺶ‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎده‬‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﺷﺘﺎﺑﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫او‬ ‫ﺧﺸﻨﻮدي‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﮐﻨﻢ؛‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻃﺎﻋﺖ‬
‫در‬ ‫ﻣﮑﺮش‬ ‫از‬ ‫ﮐﺴﯽ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاﯾﯽ‬ ‫او‬ ‫زﯾﺮا‬ .‫ﺗﺮﺳﺎﻧﻢ‬ ‫او‬ ‫ﮐﯿﻔﺮ‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫ﺷﺎﺋﻖ‬ ‫او‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮي‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﭼﺮا‬ ‫ﺗﺴﻠﯿﻤﻢ؛‬ ‫او‬ ‫ﺣﮑﻢ‬
.(‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫ﺳﺘﻤﯽ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫)زﯾﺮا‬ ‫ﻧﺒﺎﺷﺪ‬ ‫ﺗﺮﺳﺎن‬ ‫ﻋﺪاﻟﺘﯿﺶ‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫ﻧﺒﻮده‬ ‫اﻣﺎن‬
‫د‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮاﻫﯽ‬ ‫او‬ ‫ﭘﺮوردﮔﺎري‬ ‫و‬ ‫ﺧﻮﯾﺶ‬ ‫ﻋﺒﻮدﯾﺖ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﮐﻨﻮن‬ ‫و‬‫دﻫﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﻧﺠﺎم‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫وﺣﯽ‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫آن‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫وﻇﯿﻔﻪ‬ ‫و‬ .‫ﻫﻢ‬
‫ﯾﺎر‬ ‫ﮐﺴﯽ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آﯾﺪ‬ ‫ﻓﺮود‬ ‫ﻋﺬاﺑﯽ‬ ‫او‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫از‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺒﺎد‬‫ا‬‫اش‬ ‫دوﺳﺘﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺴﯿﺎر‬ ‫ﺗﻮاﻧﺶ‬ ‫ﭼﻨﺪ‬ ‫ﻫﺮ‬ .‫ﻧﺒﺎﺷﺪ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫آن‬ ‫دورﺳﺎﺧﺘﻦ‬ ‫ي‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﺧﺎﻟﺺ‬ (‫ﻣﻦ‬ ‫)ﺑﺎ‬-‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫او‬ ‫ﺟﺰ‬ ‫ﻣﻌﺒﻮدي‬-‫اﻋ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﭼﺮا‬‫)درﺑﺎر‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫آن‬ ‫اﮔﺮ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫ﻼم‬‫ة‬‫ﮐﺮده‬ ‫ﻧﺎزل‬ (‫ﻋﻠﯽ‬،‫ﺑﻪ‬
‫ﻣﺮدم‬‫ﺗﻀﻤﯿﻦ‬ ‫ﺑﺮاﯾﻢ‬ ‫را‬ ‫ﻣﺮدم‬ [‫]آزار‬ ‫از‬ ‫اﻣﻨﯿﺖ‬ ‫ﺗﻌﺎﻟﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺗﺒﺎرك‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫و‬ ‫ام؛‬ ‫ﻧﺪاده‬ ‫اﻧﺠﺎم‬ ‫را‬ ‫رﺳﺎﻟﺘﺶ‬ ‫وﻇﯿﻔﻪ‬ ،‫ﻧﺮﺳﺎﻧﻢ‬
.‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺨﺸﻨﺪه‬ ‫و‬ ‫ﺑﺴﻨﺪه‬ ‫او‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﻟﺒﺘﻪ‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮده‬
:‫ﻓﺮﺳﺘﺎد‬ ‫ام‬ ‫وﺣﯽ‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫آﻧﮕﺎه‬ ‫ﭘﺲ‬»‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻧﺎم‬ ‫ﺑﻪ‬‫ﻣﻬﺮﺑﺎن‬ ‫ﺑﺨﺸﻨﺪه‬‫ﻓﺮﺳﺘﺎد‬ ‫اي‬ .‫ه‬‫ﺳﻮي‬ ‫از‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫آن‬ !‫ﻣﺎ‬
‫درﺑﺎر‬ ‫ﭘﺮوردﮔﺎرت‬‫ة‬‫و‬ ‫ﻋﻠﯽ‬‫اﻧﺠﺎم‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪي‬ ‫رﺳﺎﻟﺖ‬ ‫وﮔﺮﻧﻪ‬ ،‫ﮐﻦ‬ ‫اﺑﻼغ‬ ‫ﻣﺮدم‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫آﻣﺪه‬ ‫ﻓﺮود‬ ‫ﺗﻮ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫او‬ ‫ﺧﻼﻓﺖ‬
.‫دارد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻧﮕﺎه‬ ‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫آﺳﯿﺐ‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫ﺗﻮ‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫اي؛‬ ‫ﻧﺮﺳﺎﻧﺪه‬«
:‫ﮐﻨﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺑﯿﺎن‬ ‫را‬ ‫آﯾﻪ‬ ‫ﻧﺰول‬ ‫ﺳﺒﺐ‬ ‫ﺑﺮاﯾﺘﺎن‬ ‫ﺣﺎل‬ ‫و‬ ‫ام‬ ‫ﻧﮑﺮده‬ ‫ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ‬ ‫آن‬ ‫ﺗﺒﻠﯿﻎ‬ ‫در‬ ،‫آﻣﺪه‬ ‫ﻓﺮود‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫آﻧﭽﻪ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
‫ﻣﺮﺗﺒﻪ‬ ‫ﺳﻪ‬ ‫ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﺎ‬‫ﺳﻼم‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫از‬ ‫آﻣﺪ‬ ‫ﻓﺮود‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺮ‬‫ﭘﺮوردﮔﺎرم‬ ،-‫اﺳﺖ‬ ‫ﺳﻼم‬ ‫او‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫ﮐﻪ‬-‫در‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آورد‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﯽ‬
‫در‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ‬ ‫و‬ ‫وﺻﯽ‬ ،‫ﺑﺮادر‬ ‫ﻃﺎﻟﺐ‬ ‫اﺑﯽ‬ ‫ﺑﻦ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﮐﻨﻢ‬ ‫اﻋﻼم‬ ‫ﺳﯿﺎﻫﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺳﻔﯿﺪ‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﺧﯿﺰم‬ ‫ﭘﺎ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻣﮑﺎن‬ ‫اﯾﻦ‬‫و‬ ‫ّﺖ‬‫ﻣ‬‫ا‬ ‫ﻣﯿﺎن‬
‫ﺑﻮده‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫اﻣﺎم‬‫ﺑ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ‬ ‫او‬ ‫ﺟﺎﯾﮕﺎه‬‫اﺳ‬ ‫ﻣﻮﺳﯽ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ‬ ‫ﻫﺎرون‬ ‫ﺴﺎن‬‫او‬ ‫ﺑﻮد‬ ‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮي‬ ‫ﻟﯿﮑﻦ‬ ،‫ﺖ‬
:‫ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫ﻧﺎزل‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫اي‬ ‫آﯾﻪ‬ ‫ﭘﺮوردﮔﺎرم‬ ‫و‬ ‫اﺳﺖ؛‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫اﺧﺘﯿﺎرﺗﺎن‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ‬ ،(‫)ﻋﻠﯽ‬»،‫وﻟﯽ‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﺎ‬

11. ١١
‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ‬ ‫و‬ ‫اﺧﺘﯿﺎر‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ‬‫و‬ ‫او‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪا‬ ،‫ﺷﻤﺎ‬‫ﻣﺆﻣﻨﺎﻧﯽ‬‫زﮐﺎت‬ ‫رﮐﻮع‬ ‫ﺣﺎل‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫دارﻧﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﭘﺎ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻤﺎز‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‬
.‫ﭘﺮدازﻧﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬«‫ﻫﺮ‬ ‫و‬‫و‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاﺧﻮاه‬ ‫ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ‬ ‫و‬ ‫ﭘﺮداﺧﺘﻪ‬ ‫زﮐﺎت‬ ‫رﮐﻮع‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫داﺷﺘﻪ‬ ‫ﭘﺎ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻤﺎز‬ ‫ﻃﺎﻟﺐ‬ ‫اﺑﯽ‬ ‫ﺑﻦ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫آﯾﻨﻪ‬
‫درﺧﻮاﺳﺖ‬ ‫ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ‬ ‫از‬ ‫ﻣﻦ‬‫ﻧﻤﻮدم‬‫ﮐﻤﯽ‬ ‫زﯾﺮا‬ .‫ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ‬ ‫ﻣﻌﺎف‬ ‫ﻣﺄﻣﻮرﯾﺖ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫از‬ ‫ﻣﺮا‬ ‫و‬ ‫ﮐﻨﺪ‬ ‫اﺟﺎزه‬ ‫ﺳﻼم‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫از‬ ‫ﮐﻪ‬
‫ﭘﺮ‬‫ﻫﯿﺰ‬‫ﮐ‬‫دﺳﯿﺴ‬ ‫و‬ ‫ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن‬ ‫ﻓﺰوﻧﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺎران‬‫ﻪ‬ِ‫ن‬‫ﮐﻨﻨﺪﮔﺎ‬ ‫ﻣﺴﺨﺮه‬ ‫ﻣﮑﺮ‬ ‫و‬ ‫ﮔﺮان‬ ‫ﻣﻼﻣﺖ‬‫اﺳﻼ‬‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﺎن‬ ‫داﻧﻢ؛‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫را‬ ‫م‬
:‫ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫وﺻﻔﺸﺎن‬ ‫در‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﮐﺘﺎب‬ ‫در‬»‫زﺑﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬،‫ﻣﯽ‬ ‫آﺳﺎن‬ ‫و‬ ‫اﻧﺪك‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫ﻫﺎﯾﺸﺎن‬ ‫دل‬ ‫در‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﮔﻮﯾﻨﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫را‬ ‫آن‬
.‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺰرگ‬ ‫ﺑﺲ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻧﺰد‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﺣﺎل‬ ‫ﺷﻤﺎرﻧﺪ‬«
‫ﻣﺮا‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺪاﻧﺠﺎ‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫رﺳﺎﻧﯿﺪه‬ ‫آزار‬ ‫ﻣﺮا‬ ‫ﺑﺎرﻫﺎ‬ ‫ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫روي‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫ﻧﯿﺰ‬ ‫و‬‫زودﺑ‬ ‫و‬ ‫ﺷﻨﻮ‬ ‫ﺳﺨﻦ‬‫ﺎور‬‫ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﺑﻪ‬ ،‫اﻧﺪ‬ ‫ﻧﺎﻣﯿﺪه‬
‫اي‬ ‫آﯾﻪ‬ ‫ﻣﻮﺿﻮع‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫در‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺪاﻧﺠﺎ‬ ‫ﺗﺎ‬ ،‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫او‬ ‫ﭘﺬﯾﺮش‬ ‫و‬ ‫ﺗﻤﺎﯾﻞ‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫روﯾﮑﺮد‬ ‫و‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﻓﺰون‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﯽ‬
:‫ﻓﺮﺳﺘﺎده‬ ‫ﻓﺮو‬»‫زود‬ ‫و‬ ‫ﺷﻨﻮ‬ ‫ﺳﺨﻦ‬ ‫او‬ :‫ﮔﻮﯾﻨﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫و‬ ‫آزارﻧﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫را‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﮐﺴﺎﻧﯽ‬ ‫آﻧﺎﻧﻨﺪ‬ ‫از‬ ‫و‬:‫ﺑﮕﻮ‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺎور‬
‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﻨﻮ‬ ‫ﺳﺨﻦ‬ ‫آري‬‫اﯾﻦ‬ ‫و‬،‫ﺷﻤﺎﺳﺖ‬ ‫ﺧﯿﺮ‬ ‫ﺑﻪ‬‫و‬ ‫دارد‬ ‫اﯾﻤﺎن‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺑﻪ‬‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺗﺼﺪﯾﻖ‬ ‫را‬ ‫ﻣﺆﻣﻨﺎن‬«‫ﻧﺎم‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﮔﺮ‬ ‫و‬
‫را‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫]ﮐﻪ‬ ‫ﮐﻨﻢ‬ ‫ﻫﺪاﯾﺖ‬ ‫ﺳﻮﯾﺸﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫ﮐﻨﻢ‬ ‫اﺷﺎرت‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫آورم‬ ‫زﺑﺎن‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫را‬ ‫ﺳﺨﻨﯽ‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ‬ ‫ﮔﻮﯾﻨﺪﮔﺎن‬
‫ﻓ‬ ‫ﻟﺐ‬ ‫ﻧﻤﻮده‬ ‫ﮐﺮاﻣﺖ‬ ‫ﮐﺎرﺷﺎن‬ ‫در‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻮﮔﻨﺪ‬ ‫ﻟﯿﮑﻦ‬ .‫ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ [‫ﮐﻨﻨﺪ‬ ‫ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ‬‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﺣﺎل‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺑﺎ‬ .‫ﺮوﺑﺴﺘﻢ‬
‫اﯾ‬ ‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﮔﺸﺖ‬ ‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬ ‫ﺧﺸﻨﻮد‬‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫در‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻦ‬‫اﷲ‬ ‫ّﯽ‬‫ﻠ‬‫ﺻ‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫ﺳﭙﺲ‬ .‫ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﮔﻮش‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎده‬ ‫ﻓﺮو‬
:‫ﺧﻮاﻧﺪ‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ‬ ‫آﻟﻪ‬ ‫و‬ ‫ﻋﻠﯿﻪ‬»‫ا‬‫ﺷﺪه‬ ‫ﻧﺎزل‬ ‫ﺗﻮ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﭘﺮوردﮔﺎرت‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫از‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫آن‬ !‫ﻣﺎ‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫ي‬-‫ﻋﻠﯽ‬ ّ‫ﻖ‬‫ﺣ‬ ‫در‬-‫ﮐﻦ؛‬ ‫اﺑﻼغ‬
‫رﺳﺎﻟﺘ‬ ‫ﮐﺎر‬ ‫وﮔﺮﻧﻪ‬‫ﺖ‬‫اﻧﺠﺎم‬ ‫را‬.‫دارد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻧﮕﺎه‬ ‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫آﺳﯿﺐ‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫ﺗﻮ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫اﻟﺒﺘﻪ‬ ‫و‬ .‫اي‬ ‫ﻧﺪاده‬«
‫ﻫ‬‫درﺑﺎر‬ ‫آﯾﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺑﺪاﻧﯿﺪ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﺎن‬‫ه‬‫ژرﻓ‬ .‫اوﺳﺖ‬‫ﻨﺎي‬‫اﺧﺘﯿﺎر‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ‬ ‫ﺑﺮاﯾﺘﺎن‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺪاﻧﯿﺪ‬ ‫و‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ‬ ‫ﻓﻬﻢ‬ ‫را‬ ‫آن‬
‫داده‬ ‫ﻗﺮار‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫و‬‫ﮐ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﭘﯿﺮوي‬ ‫اﯾﺸﺎن‬ ‫از‬ ‫ﻧﯿﮑﯽ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫و‬ ‫اﻧﺼﺎر‬ ‫و‬ ‫ﻣﻬﺎﺟﺮان‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﭘﯿﺮوي‬ ،‫ﺻﺤﺮاﻧﺸﯿﻨﺎن‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫ﻨﻨﺪ‬
‫ﻻزم‬ ‫ﯾﮑﺘﺎﭘﺮﺳﺖ‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫ﺳﯿﺎه‬ ‫و‬ ‫ﺳﻔﯿﺪ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺰرگ‬ ‫و‬ ‫ﮐﻮﭼﮏ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺮده‬ ‫و‬ ‫آزاد‬ ‫و‬ ‫ﻋﺮب‬ ‫و‬ ‫ﻋﺠﻢ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫ﺷﻬﺮوﻧﺪان‬ ‫و‬
.‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﻤﺮده‬
‫و‬ ‫ﻣﻬﺮ‬ ‫در‬ ‫اش‬ ‫ﺑﺎورﮐﻨﻨﺪه‬ ‫و‬ ‫ﭘﯿﺮو‬ ،‫راﻧﺪه‬ ‫ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎرش‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﻧﺎﻓﺬ‬ ‫اﻣﺮش‬ ‫و‬ ‫ﻻزم‬ ‫او‬ ‫ﮔﻔﺘﺎر‬ ‫و‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬ ‫اﺟﺮاي‬ [‫ﮐﻪ‬ ‫]ﻫﺸﺪار‬
‫او‬ ،‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫آﯾﻨﻪ‬ ‫ﻫﺮ‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﻔﻘﺖ‬.‫اﺳﺖ‬ ‫آﻣﺮزﯾﺪه‬ ‫را‬ ‫راﻫﺶ‬ ‫ﭘﯿﺮوان‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫ﺳﺨﻦ‬ ‫ﺷﻨﻮاﯾﺎن‬ ‫و‬
‫ﮐﻪ‬ ‫ﭼﺮا‬ ‫ﮔﺬارﯾﺪ؛‬ ‫ﮔﺮدن‬ ‫را‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬ ‫و‬ ‫ﺑﺸﻨﻮﯾﺪ‬ ‫ﭘﺲ‬ .‫ام‬ ‫اﯾﺴﺘﺎده‬ ‫ﭘﺎ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﺟﺘﻤﺎع‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫در‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺎر‬ ‫آﺧﺮﯾﻦ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
‫اﮐﻨﻮن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اوﺳﺖ‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫و‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎده‬ ،‫ﺷﻤﺎ‬ ‫وﻟﯽ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫و‬ ‫ﺷﻤﺎﺳﺖ؛‬ ‫ﻣﻌﺒﻮد‬ ‫و‬ ‫وﻟﯽ‬ ‫و‬ ‫اﺧﺘﯿﺎر‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ‬ ّ‫ﻞ‬‫ّوﺟ‬‫ﺰ‬‫ﻋ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫اﻣﺎم‬ ‫و‬ ‫اﺧﺘﯿﺎر‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ‬ ‫و‬ ‫وﻟﯽ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ،‫ﭘﺮوردﮔﺎر‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫و‬ .‫ﮔﻮﯾﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺳﺨﻦ‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫و‬ ‫ﺷﻤﺎﺳﺖ‬ ‫ﺑﺮاﺑﺮ‬ ‫در‬

12. ١٢
‫را‬ ‫او‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫رﺳﺘﺎﺧﯿﺰ‬ ‫ﺑﺮﭘﺎﯾﯽ‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﻗﺎﻧﻮن‬ ‫اﯾﻦ‬ .‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﻧﺴﻞ‬ ‫از‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫در‬ ‫اﻣﺎﻣﺖ‬ ‫ﮔﺎه‬ ‫آن‬ .‫ﺷﻤﺎﺳﺖ‬
.‫دارد‬ ‫دوام‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ‬ ‫دﯾﺪار‬
‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫روا‬‫ا‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﻣﮕﺮ‬ ،‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ .‫داﻧﻨﺪ‬ ‫ﻧﺎروا‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫ﻧﺎروا‬ ‫و‬ ‫داﻧﻨﺪ؛‬ ‫روا‬ ‫اﻣﺎﻣﺎن‬ ‫و‬ ‫و‬
‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺣﺮاﻣﺶ‬ ‫و‬ ‫ﺣﻼل‬ ‫و‬ ‫ﺧﻮﯾﺶ‬ ‫ﮐﺘﺎب‬ ‫از‬ ‫ﭘﺮوردﮔﺎرم‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫ﺑﯿﺎن‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺮاي‬ ‫را‬ ‫ﻧﺎروا‬ ‫ﻫﻢ‬ ‫و‬ ‫روا‬ ‫ﻫﻢ‬ ،‫ﻋﺰوﺟﻞ‬
.‫ام‬ ‫ﻧﻬﺎده‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﺧﺘﯿﺎر‬ ‫در‬ ‫آﻣﻮﺧﺘﻪ‬
‫ﻣ‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫داﻧﺸﯽ‬ ‫ﻫﯿﭻ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﭼﺮا‬ .‫ﺑﺪاﻧﯿﺪ‬ ‫ﺑﺮﺗﺮ‬ ‫را‬ ‫او‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫ﻧ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺟﺎن‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫ﮕﺮ‬‫ﻮ‬‫را‬ ‫آن‬ ‫ﻧﯿﺰ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫و‬ ‫ﺷﺘﻪ‬
‫ﭘﺮﻫﯿﺰﮐ‬ ‫ﭘﯿﺸﻮاي‬ ‫ﺟﺎن‬ ‫در‬‫ﺎران‬‫او‬ .‫ام‬ ‫ﮐﺮده‬ ‫ﺿﺒﻂ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ،‫رو‬ ‫ﭘﯿﺸﻮاي‬‫ﺳﻮر‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﻨﮕﺮ‬‫ه‬‫ﯾﺎد‬ ‫ﯾﺎﺳﯿﻦ‬
:‫ﮐﻪ‬ ‫ﮐﺮده‬»...‫اﯾﻢ‬ ‫ﺑﺮﺷﻤﺮده‬ ‫روﺷﻨﮕﺮ‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫ﭼﯿﺰ‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫داﻧﺶ‬ ‫و‬«
‫اﻣﺎﻣﺘﺶ‬ ‫از‬ ‫و‬ .‫ﺑﺮﻧﺘﺎﺑﯿﺪ‬ ‫رو‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫از‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫ﺑﻪ‬ [‫را‬ ‫]ﺷﻤﺎ‬ ‫او‬ .‫ﺑﺮﻧﮕﺮداﻧﯿﺪ‬ ‫رو‬ ‫اش‬ ‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ‬ ‫از‬ ‫و‬ .‫ﻧﮕﺮﯾﺰﯾﺪ‬
‫ﺧﺪا‬ ‫راه‬ ‫در‬ .‫ﺑﺎزدارد‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﻧﺎﺑﻮد‬ ‫را‬ ‫ﻧﺎدرﺳﺘﯽ‬ ‫او‬ .‫ﻧﻤﺎﯾﺪ‬ ‫ﻋﻤﻞ‬ ‫ﺑﺪان‬ [‫ﻧﯿﺰ‬ ‫]ﺧﻮد‬ ‫و‬ ‫ﺧﻮاﻧﺪه‬ ‫راﺳﺘﯽ‬ ‫و‬ ‫درﺳﺘﯽ‬
‫ﺳﺒ‬ ‫او‬ ‫ﺑﻪ‬ ،‫اﯾﻤﺎن‬ ‫در‬ ‫ﮐﺴﯽ‬ ‫و‬ ‫اوﺳﺖ‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺆﻣﻦ‬ ‫ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ‬ ‫او‬ .‫ﻧﺪارد‬ ‫ﺑﺎز‬ ‫ﮐﺎر‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﮔﺮان‬ ‫ﻧﮑﻮﻫﺶ‬ ‫ﻧﮑﻮﻫﺶ‬‫ﻘﺖ‬
‫ﻋﺒﺎدت‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫ﻫﻤﺮاه‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اوﺳﺖ‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﻮده‬ ‫ﻫﻤﺮاه‬ ‫او‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫و‬ ‫ﻧﻤﻮده‬ ‫اﷲ‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫ﻓﺪاي‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺟﺎن‬ ‫ﻫﻤﻮ‬ ‫و‬ .‫ﻧﺠﺴﺘﻪ‬
‫ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫از‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﻫﻤﺮاه‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﭘﺮﺳﺘﺸﮕﺮ‬ ‫و‬ ‫ﻧﻤﺎزﮔﺰار‬ ‫اوﻟﯿﻦ‬ .‫ﻧﺒﻮد‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ‬ ‫ﮐﺴﯽ‬ ‫او‬ ‫ﺟﺰ‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬
‫و‬ ‫ﺑﯿﺎراﻣﺪ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺴﺘﺮ‬ ‫در‬ [‫ﻫﺠﺮت‬ ‫ﺷﺐ‬ ‫]در‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫دادم‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬ ‫او‬.‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﻓﺪاي‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺟﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ‬ ،‫ﺑﺮده‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬ ‫ﻧﯿﺰ‬ ‫او‬
‫را‬ ‫او‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫ﮐﺮده‬ ‫ﺑﺮﭘﺎ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ،‫ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﺪ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﭘﯿﺸﻮاﯾﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺮﮔﺰﯾﺪه؛‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ،‫داﻧﯿﺪ‬ ‫ﺑﺮﺗﺮ‬
.‫اﺳﺖ‬
‫ا‬ .‫ﻧﯿﺎﻣﺮزد‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫ﻧﭙﺬﯾﺮد‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﻣﻨﮑﺮ‬ ‫ﺗﻮﺑﻪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ‬ ‫و‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫از‬ ‫او‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫روش‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﯾﻦ‬
‫و‬ ‫ﺑﻬﺮاﺳﯿﺪ‬ ‫او‬ ‫ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ‬ ‫از‬ .‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﮐﯿﻔﺮ‬ ‫ﭘﺎﯾﺪار‬ ‫دردﻧﺎك‬ ‫ﻋﺬاب‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﻫﺮآﯾﻨﻪ‬ ‫و‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر‬ ‫درﺑﺎره‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻗﻄﻌﯽ‬
‫ﮔﺮﻧﻪ‬‫ﮔﯿﺮ‬ ‫آﺗﺶ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺷﺪ‬ ‫درﺧﻮاﻫﯿﺪ‬ ‫آﺗﺸﯽ‬ ‫در‬‫ه‬‫ﻣﺮدﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫آن‬.‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫آﻣﺎده‬ ‫ﺳﺘﯿﺰان‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫ﺑﺮاي‬ ‫ﮐﻪ‬ ،‫ﺳﻨﮓ‬ ‫و‬
‫ﻣ‬ ‫ﻇﻬﻮرم‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﭘﯿﺸﯿﻦ‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺳﻮﮔﻨﺪ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺑﻪ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫ﺑﺮ‬ ‫ﺑﺮﻫﺎن‬ ‫و‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان‬ ‫ﻓﺮﺟﺎم‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫اﮐﻨﻮن‬ ‫و‬ ‫اﻧﺪ‬ ‫داده‬ ‫ﮋده‬
‫در‬ ‫ﺗﺮدﯾﺪ‬ ‫و‬ ‫درآﻣﺪه‬ ‫ﺟﺎﻫﻠﯽ‬ ‫ﮐﻔﺮ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻧﮑﻨﺪ‬ ‫ﺑﺎور‬ ‫ﻣﺮا‬ ‫درﺳﺘﯽ‬ ‫و‬ ‫راﺳﺘﯽ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﮐﺲ‬ ‫آن‬ .‫زﻣﯿﻨﯿﺎﻧﻢ‬ ‫و‬ ‫آﺳﻤﺎﻧﯿﺎن‬ ‫آﻓﺮﯾﺪﮔﺎن‬
‫اﺳﺖ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫رﺳﺎﻟﺖ‬ ‫ﻣﺤﺘﻮاي‬ ‫ﺗﻤﺎﻣﯽ‬ ‫در‬ ‫ﺗﺮدﯾﺪ‬ ‫ﻫﻤﺴﻨﮓ‬ ‫اﻣﺮوزم‬ ‫ﺳﺨﻨﺎن‬‫ﻧﺎ‬ ‫و‬ ‫ﺷﮏ‬ ‫و‬ ،‫ﺑ‬ ،‫اﻣﺎﻣﺎن‬ ‫از‬ ‫ﯾﮑﯽ‬ ‫اﻣﺎﻣﺖ‬ ‫در‬ ‫ﺑﺎوري‬‫ﺴﺎن‬
‫ﻧﺎﺑ‬ ‫و‬ ‫ﺷﮏ‬.‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫دوزخ‬ ‫آﺗﺶ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﻧﺎﺑﺎوران‬ ‫ﺟﺎﯾﮕﺎه‬ ‫ﻫﺮآﯾﻨﻪ‬ ‫و‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﺗﻤﺎﻣﯽ‬ ‫در‬ ‫ﺎوري‬

13. ١٣
‫ﺟﺰ‬ ‫ﺧﺪاﯾﯽ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﻟﺒﺘﻪ‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮد‬ ‫ﭘﯿﺸﮑﺶ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺑﺮﺗﺮي‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺧﻮﯾﺶ‬ ‫اﺣﺴﺎن‬ ‫و‬ ‫ّﺖ‬‫ﻨ‬‫ﻣ‬ ‫روي‬ ‫از‬ ّ‫ﻞ‬‫ّوﺟ‬‫ﺰ‬‫ﻋ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
‫ﻫﻤﻪ‬ ‫در‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺳﺘﺎﯾﺶ‬ ‫ﺗﻤﺎﻣﯽ‬ :‫ﺑﺎﺷﯿﺪ‬ ‫آﮔﺎه‬ .‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫او‬‫ﻣﻘﺎم‬ ‫و‬ ‫ﺣﺎل‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫روزﮔﺎران‬،‫وﯾﮋ‬‫ه‬‫اوﺳﺖ‬.
‫ﻋﻠ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫ﯽ‬‫آﻓﺮﯾﺪﮔﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﻨﮕﺎم‬ ‫آن‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫اﺳﺖ؛‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫زن‬ ‫و‬ ‫ﻣﺮد‬ ‫از‬ ‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ‬ ‫او‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫داﻧﯿﺪ؛‬ ‫ﺑﺮﺗﺮ‬ ‫را‬
.‫آﯾﺪ‬ ‫ﻓﺮود‬ ‫ﺷﺎن‬ ‫روزي‬ ‫و‬ ‫ﭘﺎﯾﺪارﻧﺪ‬‫دور‬‫و‬‫ﺧﺸﻢ‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻣﻬﺮ‬ ‫درﮔﺎه‬ ‫از‬ ‫دورﺑﺎد‬‫و‬‫را‬ ‫ﮔﻔﺘﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﺑﺎد‬ ‫ﺧﺸﻢ‬
!‫ﻧﺒﺎﺷﺪ‬ ‫ﺳﺎزﮔﺎر‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫و‬ ‫ﻧﭙﺬﯾﺮد‬
‫از‬ ‫ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ‬ ‫ﺑﺪاﻧﯿﺪ‬ !‫ﻫﺎن‬:‫داد‬ ‫ﺧﺒﺮم‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﺳﻮي‬»‫و‬ ‫ﻧﻔﺮﯾﻦ‬ ،‫ﻧﮕﺬارد‬ ‫ﮔﺮدن‬ ‫او‬ ‫وﻻﯾﺖ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺴﺘﯿﺰد‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﻫﺮ‬
!‫ﺑﺎد‬ ‫او‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺧﺸﻢ‬«‫اﻟﺒﺘﻪ‬‫ﺗﻘﻮا‬ [!‫]ﻫﺎن‬ .‫ﻓﺮﺳﺘﺎده‬ ‫ﭘﯿﺶ‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫رﺳﺘﺎﺧﯿﺰ‬ ‫ﻓﺮداي‬ ‫ﺑﺮاي‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻨﮕﺮد‬ ‫ﮐﺲ‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺎﯾﺴﺖ‬
‫اﺳﺘﻮاري‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫ﻫﺎﯾﺘﺎن‬ ‫ﮔﺎم‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺒﺎد‬ .‫ﺑﭙﺮﻫﯿﺰﯾﺪ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎري‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ‬ ‫ﭘﯿﺸﻪ‬‫ﮐﺮدارﺗﺎن‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ .‫درﻟﻐﺰد‬
.‫اﺳﺖ‬ ‫آﮔﺎه‬
‫و‬ ‫ﺟﻮار‬ ‫ﻫﻢ‬ ‫او‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﺎ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫در‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ‬‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‬‫درﺑﺎر‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮده‬ ‫ﯾﺎد‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﻋﺰﯾﺰ‬‫ه‬‫ﺳﺘﯿﺰﻧﺪﮔﺎن‬
:‫ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫او‬ ‫ﺑﺎ‬»‫ر‬ ‫در‬ ‫ﮐﺴﯽ‬ ‫ﻣﺒﺎدا‬ ‫آﻧﮑﻪ‬ ‫ﺗﺎ‬‫رﺳﺘ‬ ‫وز‬‫ﺎ‬‫درﺑﺎر‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﻓﺴﻮس‬ :‫ﺑﮕﻮﯾﺪ‬ ‫ﺧﯿﺰ‬‫ه‬‫ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ي‬ ‫ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ‬ ‫و‬ ‫ﻫﻤﺠﻮار‬
...‫ﮐﺮدم‬.«
‫ژرﻓ‬ ‫و‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ‬ ‫اﻧﺪﯾﺸﻪ‬ ‫ﻗﺮآن‬ ‫در‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫ﻨﺎي‬‫ﭘﯿﺮوي‬ ‫ﻣﺘﺸﺎﺑﻬﺎﺗﺶ‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ‬ ‫ﻧﻈﺮ‬ ‫ﻣﺤﮑﻤﺎﺗﺶ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫درﯾﺎﺑﯿﺪ‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫آﯾﺎت‬
‫و‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﺑﺎزوي‬ ‫و‬ ‫دﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﻤﯿﻦ‬ ‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﻧﻤﯽ‬ ‫آﺷﮑﺎر‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫ﺗﻔﺴﯿﺮ‬ ‫و‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﺑﺎﻃﻦ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺳﻮﮔﻨﺪ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﭘﺲ‬ .‫ﻧﻨﻤﺎﯾﯿﺪ‬
‫ﺳﺮﭘﺮ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﻫﺮ‬ :‫ﮐﻪ‬ ‫دارم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﻋﻼم‬ ‫و‬ ‫ام‬ ‫آورده‬ ‫ﺑﺎﻻ‬‫ﻃﺎﻟﺐ‬ ‫اﺑﯽ‬ ‫ﺑﻦ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫او‬ ‫و‬ .‫اوﺳﺖ‬ ‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﯾﻦ‬ ،‫اوﯾﻢ‬ ‫ﺳﺖ‬
.‫اﺳﺖ‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎده‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫از‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺣﮑﻤﯽ‬ ‫او‬ ‫وﻻﯾﺖ‬ ‫و‬ ‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫وﺻﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺮادر‬ ‫اﺳﺖ؛‬
‫ﺳﻨﮓ‬ ‫ﮔﺮان‬ ‫ﯾﺎدﮔﺎر‬ ‫ﻗﺮآن‬ ‫و‬ ‫ﺗﺮﻧﺪ‬ ‫ﮐﻮﭼﮏ‬ ‫ﺳﻨﮓ‬ ‫ﮔﺮان‬ ‫ﯾﺎدﮔﺎر‬ ،‫او‬ ‫ﻧﺴﻞ‬ ‫از‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ‬ ‫از‬ ‫ﭘﺎﮐﺎن‬ ‫و‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﺎ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
‫ﻫ‬ .‫ﺗﺮ‬ ‫ﺑﺰرگ‬‫ﯾﮏ‬ ‫ﺮ‬‫دﯾﮕﺮ‬ ‫از‬ ‫دو‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫از‬‫ي‬‫ﺗﺎ‬ ‫ﺷﺪ‬ ‫ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ‬ ‫ﺟﺪا‬ ‫ﻫﻢ‬ ‫از‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ‬ ‫دو‬ ‫آن‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺳﺎزﮔﺎر‬ ‫آن‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫و‬ ‫دﻫﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺧﺒﺮ‬
.‫ﺷﻮﻧﺪ‬ ‫وارد‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﮐﻮﺛﺮ‬ ‫ﺣﻮض‬ ‫در‬
.‫اوﯾﻨﺪ‬ ‫زﻣﯿﻦ‬ ‫در‬ ‫او‬ ‫ﺣﺎﮐﻤﺎن‬ ‫و‬ ‫آﻓﺮﯾﺪﮔﺎن‬ ‫ﻣﯿﺎن‬ ‫در‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫اﻣﺎﻧﺘﺪاران‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺪاﻧﯿﺪ‬ !‫ﻫﺎن‬
‫ﺑﺮ‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﺸﺪار‬ .‫ﮐﺮدم‬ ‫ادا‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫وﻇﯿﻔﻪ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﺸﺪار‬‫و‬ ‫رﺳﺎﻧﺪم‬ ‫ﮔﻮﺷﺘﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮدم‬ ‫اﺑﻼغ‬ ‫ﺑﻮد‬ ‫ام‬ ‫ﻋﻬﺪه‬
‫ﮐﺴﯽ‬ ‫ﺑﺮادرم‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺟﺰ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﺸﺪار‬ .‫ﮔﻔﺘﻢ‬ ‫ﺳﺨﻦ‬ ‫او‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫از‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫و‬ ‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺳﺨﻦ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺪاﻧﯿﺪ‬ .‫ﻧﻤﻮدم‬ ‫روﺷﻦ‬
‫ﺑﺮ‬ ‫ﻣﺆﻣﻨﺎن‬ ‫اﻣﺎرت‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﺸﺪار‬ .‫ﺷﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻧﺪه‬ ‫اﻣﯿﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ‬ ‫ﻧﺒﺎﯾﺪ‬‫ا‬.‫ﻧﺒﺎﺷﺪ‬ ‫روا‬ ‫او‬ ‫ﺟﺰ‬ ‫ﮐﺴﯽ‬ ‫ي‬

14. ١۴
‫ﮐﯿﺴﺖ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ :‫ﻓﺮﻣﻮد‬ ‫ﺳﭙﺲ‬‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ !‫ﺑﺎﺷﯿﺪ‬ ‫آﮔﺎه‬ ‫ﻓﺮﻣﻮد‬ ‫ﺳﭙﺲ‬ !‫او‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‬ ‫ﺷﻤﺎ؟‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫از‬ ‫ﺳﺰاوارﺗﺮ‬
‫دﺷﻤﻦ‬ ‫و‬ ‫ﺑﭙﺬﯾﺮد‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫ﺑﺪار‬ ‫دوﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪا‬ !‫اوﺳﺖ‬ ‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﭘﺲ‬ ،‫اوﯾﻢ‬ ‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ‬ ‫ﻣﻦ‬
‫ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫ﮔﺬار‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫و‬ ‫را؛‬ ‫او‬ ‫ﯾﺎر‬ ‫ﮐﻦ‬ ‫ﯾﺎري‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫دﺷﻤﻦ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫ﺑﺪار‬.‫ﺑﮕﺬارد‬
‫ﺑﻪ‬ ‫ﮔﺮوﻧﺪﮔﺎن‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫ّﺖ‬‫ﻣ‬‫ا‬ ‫ﻣﯿﺎن‬ ‫در‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ‬ ‫ﻫﻤﻮﺳﺖ‬ ‫و‬ .‫ﻣﻦ‬ ‫داﻧﺶ‬ ‫ﻧﮕﺎﻫﺒﺎن‬ ‫و‬ ‫وﺻﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺮادر‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﯾﻦ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
‫دﺷﻤﻨﺎﻧﺶ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫و‬ ‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﻋﻤﻞ‬ ‫اوﺳﺖ‬ ‫ﺧﺸﻨﻮدي‬ ‫ﻣﻮﺟﺐ‬ ‫ﭼﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺨﻮاﻧﺪ‬ ‫او‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﮐﺘﺎب‬ ‫ﺗﻔﺴﯿﺮ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫ﻣﻦ‬
‫و‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮداري‬ ‫ﭘﺸﺘﯿﺒﺎن‬ ‫او‬ .‫ﻧﻤﺎﯾﺪ‬ ‫ﺳﺘﯿﺰ‬‫و‬ ‫اﷲ‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ‬ ‫اوﺳﺖ‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﺎ‬ .‫ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫او‬ ‫ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ‬ ‫از‬ ‫ﺑﺎزدارﻧﺪه‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي‬‫ﻣﺆﻣﻨﺎن‬‫ﮐﺴﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫از‬ ‫ﻫﺪاﯾﺘﮕﺮ‬ ‫ﭘﯿﺸﻮاي‬ ‫و‬‫ﺷﮑﻨﺎن‬ ‫ﭘﯿﻤﺎن‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﮐﻪ‬‫و‬‫راﺳﺘﯽ‬ ‫از‬ ‫روﯾﮕﺮداﻧﺎن‬
:‫ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ .‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﭘﯿﮑﺎر‬ ‫دﯾﻦ‬ ‫از‬ ‫دررﻓﺘﮕﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫درﺳﺘﯽ‬ ‫و‬».‫ﻧﺨﻮاﻫﺪﺷﺪ‬ ‫دﮔﺮﮔﻮن‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬«
‫ﭘﺮوردﮔ‬.‫دار‬ ‫دﺷﻤﻦ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫دﺷﻤﻨﺎن‬ ‫و‬ .‫دار‬ ‫دوﺳﺖ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫دوﺳﺘﺪاران‬ !‫ﺧﺪاوﻧﺪا‬ :‫ﮔﻮﯾﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ‬ ‫ﺗﻮ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﮐﻨﻮن‬ !‫ﺎرا‬
‫را‬ ‫ﻧﺎﺑﺎوراﻧﺶ‬ .‫ﮐﻦ‬ ‫رﻫﺎ‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫اش‬ ‫ﯾﺎري‬ ‫از‬ ‫ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن‬ ‫ﺧﻮدداري‬ .‫ﻧﻤﺎ‬ ‫ﯾﺎري‬ ‫را‬ ‫ﯾﺎراﻧﺶ‬ .‫ﮐﻦ‬ ‫ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﺎن‬
.‫آور‬ ‫ﻓﺮود‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺧﺸﻢ‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺮان‬ ‫ﻣﻬﺮت‬ ‫از‬
!‫ﻣﻌﺒﻮدا‬:‫ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدي‬ ‫ﻧﺎزل‬ ‫وﻻﯾﺘﺶ‬ ‫ﺑﯿﺎن‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫ﺑﺮﭘﺎداﺷﺘﻦ‬ ‫ﻫﻨﮕﺎم‬ ‫در‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺗﻮ‬»‫ﺧﻮد‬ ‫ﻧﻌﻤﺖ‬ ‫و‬ ،‫ﮐﻤﺎل‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫آﯾﯿﻦ‬ ‫اﻣﺮوز‬
.‫ﭘﺴﻨﺪﯾﺪم‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫دﯾﻦ‬ ‫ﻋﻨﻮان‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫اﺳﻼم‬ ‫و‬ ،‫رﺳﺎﻧﺪم‬ ‫اﺗﻤﺎم‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫را‬» «‫او‬ ‫از‬ ،‫ﺑﺠﻮﯾﺪ‬ ‫را‬ ‫دﯾﻨﯽ‬ ‫اﺳﻼم‬ ‫ﺟﺰ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ ‫و‬
‫ﺧﻮاﻫ‬ ‫زﯾﺎﻧﮑﺎران‬ ‫ﺷﻤﺎر‬ ‫در‬ ‫دﯾﮕﺮ‬ ‫ﺟﻬﺎن‬ ‫در‬ ،‫ﻧﺒﻮده‬ ‫ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ‬.‫ﺑﻮد‬ ‫ﺪ‬«‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺗﻮ‬ ‫ﭘﯿﺎم‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﮔﯿﺮم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮔﻮاه‬ ‫را‬ ‫ﺗﻮ‬ ،‫ﺧﺪاوﻧﺪا‬
.‫رﺳﺎﻧﺪم‬ ‫ﻣﺮدﻣﺎن‬
‫و‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫از‬ ‫ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﺎﻧﺶ‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫اﯾﻨﮏ‬ .‫ﻓﺮﻣﻮد‬ ‫ﺗﮑﻤﯿﻞ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﻣﺎﻣﺖ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫را‬ ‫دﯾﻦ‬ ّ‫ﻞ‬‫ّوﺟ‬‫ﺰ‬‫ﻋ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
‫ﻧﺴﻞ‬ ‫از‬‫او‬-‫ﻋﺮﺿﻪ‬ ‫و‬ ‫رﺳﺘﺎﺧﯿﺰ‬ ‫ﺑﺮﭘﺎﯾﯽ‬ ‫ﺗﺎ‬‫ﺧﺪا‬ ‫ﺑﺮ‬-‫ﻫﺎﯾﺸﺎ‬ ‫ﮐﺮده‬ ‫ﺟﻬﺎن‬ ‫دو‬ ‫در‬ ،‫ﻧﮑﻨﻨﺪ‬ ‫ﭘﯿﺮوي‬‫آﺗﺶ‬ ‫در‬ ‫ﺑﻮده‬ ‫ﺑﯿﻬﻮده‬ ‫ن‬
‫ﮔﻮﻧﻪ‬ ‫ﺑﻪ‬ ،‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ‬ ‫اﺑﺪي‬ ‫دوزخ‬‫ا‬.‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﻓﺮﺻﺘﯽ‬ ‫ﺑﺮاﯾﺸﺎن‬ ‫ﻧﻪ‬ ‫و‬ ‫ﮐﺎﺳﺘﻪ‬ ‫ﻋﺬاﺑﺸﺎن‬ ‫از‬ ‫ﻧﻪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ي‬
‫و‬ ّ‫ﻞ‬‫ّوﺟ‬‫ﺰ‬‫ﻋ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻋﺰﯾﺰﺗﺮﯾﻦ‬ ‫و‬ ‫ﺗﺮﯾﻦ‬ ‫ﻧﺰدﯾﮏ‬ ‫و‬ ‫ﺳﺰاوارﺗﺮﯾﻦ‬ ،‫ﯾﺎورﺗﺮﯾﻦ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﯾﻦ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
‫رﺿﺎﯾﺘﯽ‬ ‫آﯾﻪ‬ .‫ﺧﺸﻨﻮدﯾﻢ‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫ﻣﻦ‬‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫ﻗﺮآن‬ ‫در‬‫درﺑﺎره‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬‫ﺧﻄﺎﺑﯽ‬ ‫را‬ ‫آوردﮔﺎن‬ ‫اﯾﻤﺎن‬ ‫ﻫﺮﮔﺎه‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫و‬ .‫اوﺳﺖ‬
‫ﻧﻈ‬ ‫ﻣﻮرد‬ ‫ﺷﺨﺺ‬ ‫اوﻟﯿﻦ‬ ‫او‬ ‫]و‬ ‫ﮐﺮده‬ ‫آﻏﺎز‬ ‫او‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻤﻮده‬‫ﺧﺪ‬ ‫ﺮ‬‫ا‬‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﻧﮕﺸﺘﻪ‬ ‫ﻧﺎزل‬ ‫ﺳﺘﺎﯾﺸﯽ‬ ‫آﯾﻪ‬ ‫و‬ . [ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﻮده‬ ‫ﻣﺘﻌﺎل‬ ‫ي‬
‫ﺳﻮره‬ ‫در‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫و‬ .‫او‬ ‫درﺑﺎره‬»‫اﻹﻧﺴﺎن‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫أﺗﯽ‬ ‫ﻫﻞ‬«‫ﺑﺮ‬ ‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﻧﺪاده‬ [ ‫]رﻓﺘﻦ‬ ‫ﺑﻬﺸﺖ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﮔﻮاﻫﯽ‬‫ا‬‫د‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫و‬ ،‫او‬ ‫ي‬‫ر‬
.‫اﺳﺖ‬ ‫ﻧﺴﺘﻮده‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﺟﺰ‬ ‫آن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﻧﮑﺮده‬ ‫ﻧﺎزل‬ ‫او‬ ‫ﻏﯿﺮ‬ ‫ﺣﻖ‬

15. ١۵
‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫ﮐﻨﻨﺪه‬ ‫دﻓﺎع‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫دﯾﻦ‬ ‫ﯾﺎور‬ ‫او‬ !‫ﭘﺎﮐﯿﺰه‬ ‫ﭘﺮﻫﯿﺰﮐﺎر‬ ‫او‬ .‫اوﺳﺖ‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫از‬‫رﻫﻨﻤ‬ ‫و‬‫ﺎ‬‫دﺳﺖ‬ ‫]ﺑﻪ‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫ارﺷﺎد‬ ‫ي‬
.‫اوﺻﯿﺎﯾﻨﺪ‬ ‫ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ‬ ‫او‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫و‬ ‫وﺻﯽ‬ ‫ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ‬ ‫او‬ ‫وﺻﯽ‬ ،‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺗﺎن‬ .‫اﺳﺖ‬ [‫ﺧﺪا‬ ‫ﺧﻮد‬
!‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬.‫اﺳﺖ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﻣﯿﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ‬ ‫ﻧﺴﻞ‬ ‫و‬ ‫ﺻﻠﺐ‬ ‫از‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫و‬ ‫اوﯾﻨﺪ‬ ‫ﻧﺴﻞ‬ ‫از‬ ‫ﻫﺮﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان‬
‫راﻧﺪه‬ ‫ﺑﻬﺸﺖ‬ ‫از‬ ‫رﺷﮏ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫را‬ ‫آدم‬ ،‫اﻏﻮاﮔﺮ‬ ِ‫ن‬‫ﺷﯿﻄﺎ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫راﺳﺘﯽ‬ ‫ﺑﻪ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬.‫ﮐﻪ‬ ‫ورزﯾﺪ‬ ‫رﺷﮏ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻣﺒﺎدا‬
‫زﻣﯿ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﺷﺘﺒﺎه‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫آدم‬ .‫ﺧﻮاﻫﺪﺷﺪ‬ ‫ﻟﻐﺰان‬ ‫ﻫﺎﯾﺘﺎن‬ ‫ﮔﺎم‬ ‫و‬ ‫ﻧﺎﺑﻮد‬ ‫ﻫﺎﯾﺘﺎن‬ ‫ﮐﺮده‬‫ﻫ‬ ‫ﻦ‬‫ﺑﺮﮔﺰﯾﺪه‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﺣﺎل‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮد‬ ‫ﺒﻮط‬
‫ﺧﺪ‬‫ا‬.‫ﺷﻤﺎﯾﻨﺪ‬ ‫ﻣﯿﺎن‬ ‫از‬ ‫ﻧﯿﺰ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫دﺷﻤﻨﺎن‬ ‫و‬ ‫ﺷﻤﺎﯾﯿﺪ‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﺣﺎل‬ ‫و‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﯿﺪ‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﻪ‬ ‫ﭘﺲ‬ .‫ﺑﻮد‬ّ‫ﻞ‬‫ّوﺟ‬‫ﺰ‬‫ﻋ‬ ‫ي‬
‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﺳﺘﯿﺰد‬ ‫ﻧﻤﯽ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﮐﻪ‬ !‫ﺑﺎﺷﯿﺪ‬ ‫آﮔﺎه‬‫ﺑﺪﺑﺨﺖ‬‫ﭘﺮﻫﯿﺰ‬ ‫رﺳﺘﮕﺎر‬ ‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﭘﺬﯾﺮد‬ ‫ﻧﻤﯽ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ‬ ‫و‬ .‫ﮐ‬‫ﻧﻤﯽ‬ ‫او‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ .‫ﺎر‬
‫آﻻﯾ‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫دار‬ ‫اﯾﻤﺎن‬ ‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﮔﺮود‬.‫ﺶ‬
‫ﺳﻮﮔﻨﺪ‬ ‫و‬‫درﺑﺎره‬ ‫واﻟﻌﺼﺮ‬ ‫ي‬ ‫ﺳﻮره‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺑﻪ‬:‫اوﺳﺖ‬»‫ﺧﺪاوﻧ‬ ‫ﻧﺎم‬ ‫ﺑﻪ‬‫ﺪ‬‫ﺑﺨﺸ‬‫ﻨ‬‫ﻣﻬﺮﺑﺎن‬ ‫ﺪه‬‫در‬ ‫اﻧﺴﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫زﻣﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻗﺴﻢ‬ .
.‫اﺳﺖ‬ ‫زﯾﺎن‬«.‫اﺳﺖ‬ ‫آراﺳﺘﻪ‬ ‫ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ‬ ‫و‬ ‫درﺳﺘﯽ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫آورده‬ ‫اﯾﻤﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﻣﮕﺮ‬
‫وﻇﯿﻔﻪ‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎده‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ .‫رﺳﺎﻧﯿﺪم‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﭘﯿﺎم‬ ‫و‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻢ‬ ‫ﮔﻮاه‬ ‫را‬ ‫ﺧﺪا‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫ا‬‫ﺟﺰ‬ ‫ي‬‫روﺷﻦ‬ ‫اﺑﻼغ‬ ‫و‬ ‫ﺑﯿﺎن‬،
!‫ﻧﺒﺎﺷﺪ‬
.‫اﺳﻼم‬ ِ‫ف‬‫ﺷﺮ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﺟﺰ‬ ‫ﻧﻤﯿﺮﯾﺪ‬ ‫و‬ .‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺎﯾﺴﺘﻪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﮔﻮﻧﻪ‬ ‫ﻫﻤﺎن‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ‬ ‫ﭘﯿﺸﻪ‬ ‫ﺗﻘﻮا‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
!‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬»‫و‬ ‫ﺗﺒﺎه‬ ‫را‬ ‫ﻫﺎ‬ ‫ﭼﻬﺮه‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫ﭘﯿﺶ‬ ‫آورﯾﺪ‬ ‫اﯾﻤﺎن‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﺶ‬ ‫ﻧﻮر‬ ‫و‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺑﻪ‬‫و‬‫ﯾﺎ‬ ‫ﮐﻨﯿﻢ‬ ‫اژﮔﻮﻧﻪ‬
‫ﺑ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫]ﯾﻬﻮدﯾﺎﻧﯽ‬ ‫ﺷﻨﺒﻪ‬ ‫روز‬ ‫اﺻﺤﺎب‬ ‫ﭼﻮﻧﺎن‬‫آورد‬ ‫ﻧﯿﺮﻧﮓ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺮ‬‫ﺷﻮﯾﺪ‬ ‫راﻧﺪه‬ [‫ﻧﺪ‬«‫از‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻣﻘﺼﻮد‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺳﻮﮔﻨﺪ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺑﻪ‬
.‫ﻣﺄﻣﻮرم‬ ‫ﮐﺎرﺷﺎن‬ ‫ﭘﻮﺷﯽ‬ ‫ﭘﺮده‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻟﯿﮑﻦ‬ ‫ﺷﻨﺎﺳﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫َﺐ‬‫ﺴ‬َ‫ﻧ‬ ‫و‬ ‫ﻧﺎم‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫را‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﻧﺪ‬ ‫ﺻﺤﺎﺑﻪ‬ ‫از‬ ‫ﮔﺮوﻫﯽ‬ ‫آﯾﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬‫اﯾ‬‫ﮐﺲ‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫ﻨﮏ‬
‫ﻗﺮار‬ ‫دل‬ ‫در‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺧﺸﻢ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫ﻣﻬﺮ‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮﯾﺶ‬ ‫ﮐﺎر‬ ‫ﭘﺎﯾﻪ‬‫دﻫﺪ‬.
‫در‬ ‫ﺳﭙﺲ‬ ،‫ﻣﻦ‬ ‫ﺟﺎن‬ ‫در‬ ‫ّوﺟﻞ‬‫ﺰ‬‫ﻋ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫از‬ ‫ﻧﻮر‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬‫ﻣﻬﺪي‬ ‫ﻗﺎﺋﻢ‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫او‬ ‫ﻧﺴﻞ‬ ‫در‬ ‫ﮔﺎه‬ ‫آن‬ ،‫ﻃﺎﻟﺐ‬ ‫اﺑﯽ‬ ‫ﺑﻦ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺟﺎن‬-
‫ﺳﺘﺎﻧﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫را‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫ﮐﻪ‬-‫ﺟ‬‫ﺎ‬،‫ﮔﺮان‬ ‫ﺳﺘﯿﺰه‬ ،‫ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن‬ ‫ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫را‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ّوﺟﻞ‬‫ﺰ‬‫ﻋ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﭼﺮا‬ .‫ﮔﺮﻓﺘﻪ‬ ‫ي‬
.‫اﺳﺖ‬ ‫آورده‬ ‫ﺣﺠﺖ‬ ‫و‬ ‫راﻫﻨﻤﺎ‬ ‫و‬ ‫دﻟﯿﻞ‬ ‫ﺟﻬﺎﻧﯿﺎن‬ ‫ﺗﻤﺎﻣﯽ‬ ‫از‬ ‫ﻏﺎﺻﺒﺎن‬ ‫و‬ ‫ﺳﺘﻤﮑﺎران‬ ‫و‬ ‫ﮔﻨﻬﮑﺎران‬ ‫و‬ ‫ﺧﺎﺋﻨﺎن‬ ،‫ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎران‬
‫ﻣﺮ‬ ‫ﻫﺎن‬‫ﻣﻦ‬ ‫اﮔﺮ‬ ‫آﯾﺎ‬ .‫اﻧﺪ‬ ‫ﮔﺸﺘﻪ‬ ‫ﺳﭙﺮي‬ ‫و‬ ‫آﻣﺪه‬ ‫رﺳﻮﻻﻧﯽ‬ ‫ﻧﯿﺰ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫ﭘﯿﺶ‬ .‫ﺧﺪاﯾﻢ‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﺎ‬ :‫دﻫﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻫﺸﺪارﺗﺎن‬ !‫دﻣﺎن‬
‫ﺷﻮم‬ ‫ﮐﺸﺘﻪ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫ﺑﻤﯿﺮم‬‫و‬ ‫رﺳﺎﻧﯿﺪ‬ ‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬ ‫زﯾﺎﻧﯽ‬ ‫را‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ‬ ،‫ﺑﺮﮔﺮدد‬ ‫ﻗﻬﻘﺮا‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آن‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ؟‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮔﺮد‬ ‫ﻋﻘﺐ‬ ‫ﺟﺎﻫﻠﯿﺖ‬ ‫ﺑﻪ‬ ،
‫ﺑﺪاﻧﯿﺪ‬ .‫داد‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﭘﺎداش‬ ‫را‬ ‫ﺷﮑﯿﺒﺎﮔﺮ‬ ‫ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاران‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬‫دار‬ ،‫او‬ ‫ﻧﺴﻞ‬ ‫از‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫و‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﮐﻪ‬‫ا‬‫ﮐﻤﺎل‬ ‫ي‬
.‫اﻧﺪ‬ ‫ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاري‬ ‫و‬ ‫ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ‬

16. ١۶
‫ﺧﺸﻢ‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﺗﺒﺎه‬ ‫و‬ ‫ﺑﯿﻬﻮده‬ ‫را‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫اﻋﻤﺎل‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻧﮕﺬارﯾﺪ؛‬ ‫ﻣﻨﺖ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫را‬ ‫اﺳﻼﻣﺘﺎن‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
‫ﺷﻌﻠﻪ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺳﭙﺲ‬ ‫و‬ ‫ﮔﺮﻓﺖ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬‫اي‬‫ﻫﻤﺎ‬ .‫ﻧﻤﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﺎر‬ ‫ﮔﺪاﺧﺘﻪ‬ ‫ﻣﺲ‬ ‫و‬ ‫آﺗﺶ‬ ‫از‬‫در‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﭘﺮوردﮔﺎر‬ ‫ﻧﺎ‬
.‫اﺳﺖ‬ ‫ﮔﺎه‬ ‫ﮐﻤﯿﻦ‬
‫ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫رﺳﺘﺎﺧﯿﺰ‬ ‫روز‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫ﺧﻮاﻧﻨﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫آﺗﺶ‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ‬ ‫ﭘﯿﺸﻮاﯾﺎﻧﯽ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫زودي‬ ‫ﺑﻪ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬
.‫ﻣﺎﻧﺪ‬ ‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ‬ ‫ﯾﺎور‬ ‫وﺑﺪون‬‫در‬ ‫ﭘﯿﺮواﻧﺸﺎن‬ ‫و‬ ‫ﯾﺎران‬ ‫و‬ ‫آﻧﺎن‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬ .‫ﺑﯿﺰارﯾﻢ‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫از‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
‫ﺟ‬ ‫ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ‬‫ﺎ‬،‫ﺟﻬﻨﻢ‬ ‫ي‬‫ﺻ‬ ‫اﺻﺤﺎب‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﺑﺪاﻧﯿﺪ‬ .‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ‬ ‫ّﺮان‬‫ﺒ‬‫ﻣﺘﮑ‬ ‫ﺟﺎﯾﮕﺎه‬‫ﺻﺤﯿﻔﻪ‬ ‫در‬ ‫ﮐﺲ‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫اﮐﻨﻮن‬ .‫اﻧﺪ‬ ‫ﺤﯿﻔﻪ‬‫ﺧﻮد‬
.‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﻧﻈﺮ‬
‫ﺟ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫اﻣﺎﻧﺖ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫وراﺛﺖ‬ ‫و‬ ‫اﻣﺎﻣﺖ‬ ‫ﻋﻨﻮان‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﯽ‬ ‫اﯾﻨﮏ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫ﺎ‬‫روز‬ ‫ﺑﺮﭘﺎﯾﯽ‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﻧﺴﻞ‬ ‫در‬ ‫ﮔﺬارم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ي‬
‫ﺑﺮﻫﺎ‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫دﻫﻢ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﻧﺠﺎم‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺗﺒﻠﯿﻐﯽ‬ ‫ﻣﺄﻣﻮرﯾﺖ‬ ،‫ﺣﺎل‬ ‫و‬ .‫رﺳﺘﺎﺧﯿﺰ‬‫ﯾﺎ‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫زاده‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫ﻏﺎﯾﺐ‬ ‫و‬ ‫ﺷﺎﻫﺪ‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ن‬
‫ﺑﺮﭘﺎﯾﯽ‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﭘﺪران‬ ‫و‬ ‫ﻏﺎﯾﺒﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺣﺎﺿﺮان‬ ‫را‬ ‫ﺳﺨﻦ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺎﯾﺴﺘﻪ‬ ‫ﭘﺲ‬ .‫ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﺗﻤﺎﻣﯽ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫و‬ ‫اﻧﺪ‬ ‫ﻧﺸﺪه‬
.‫ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ‬ ‫رﺳﺘﺎﺧﯿﺰ‬
‫ﺗﺼﺮف‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮده‬ ‫ﻏﺼﺐ‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫ﻧﻤﻮده‬ ‫ﺟﺎ‬ ‫ﺟﺎﺑﻪ‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫را‬ ‫اﻣﺎﻣﺖ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫زودي‬ ‫ﺑﻪ‬ !‫ﺑﺎﺷﯿﺪ‬ ‫آﮔﺎه‬.‫درآورﻧﺪ‬ ‫ﺧﻮﯾﺶ‬
‫ﻋﺬاب‬ ‫آﺗﺶ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻫﻨﮕﺎم‬ ‫آن‬ ‫در‬ ‫اﻟﺒﺘﻪ‬ ‫و‬ !‫ﮔﺮان‬ ‫ﭼﭙﺎول‬ ‫و‬ ‫ﻏﺎﺻﺒﺎن‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺧﺸﻢ‬ ‫و‬ ‫ﻧﻔﺮﯾﻦ‬ !‫ﻫﺎن‬-‫ﻫ‬ ‫ﺷﻌﻠﻪ‬‫ﺎ‬‫ﻣﺲ‬ ‫و‬ ‫آﺗﺶ‬ ‫ي‬
‫ﮔﺪاﺧﺘﻪ‬-.‫ﺷﺪ‬ ‫ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ‬ ‫ﯾﺎري‬ ‫دﯾﮕﺮ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺟﺎﺳﺖ‬ ‫آن‬ .‫رﯾﺨﺖ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫اﻧﺲ‬ ‫و‬ ‫ﺟﻦ‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺳﺮ‬ ‫ﺑﺮ‬
‫ﮐﺮد‬ ‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬ ‫رﻫﺎ‬ ‫ﺣﺎﻟﺘﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻋﺰوﺟﻞ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫آﯾﻨﻪ‬ ‫ﻫﺮ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫و‬ .‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﺟﺪا‬ ‫ازﭘﺎك‬ ‫را‬ ‫ﻧﺎﭘﺎك‬ ‫ﺗﺎ‬
.‫ﮔﺮداﻧﺪ‬ ‫آﮔﺎه‬ ‫ﻏﯿﺐ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫را‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﻧﻤﯽ‬
‫ﻧﺎﺑﻮد‬ ‫رﺳﺘﺎﺧﯿﺰ‬ ‫روز‬ ‫از‬ ‫ﭘﯿﺶ‬ ‫را‬ ‫آﻧﺎن‬ ، ‫آن‬ ‫اﻫﻞ‬ ‫ﺗﮑﺬﯾﺐ‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫ﺳﺮزﻣﯿﻨﯽ‬ ‫ﻫﯿﭻ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
‫ﺧﻮاﻫ‬ ‫اﻧﺠﺎم‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫وﻋﺪه‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫آﯾﻨﻪ‬ ‫ﻫﺮ‬ ‫و‬ .‫ﺳﭙﺮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﻣﻬﺪي‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﻓﺮﻣﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬.‫داد‬ ‫ﺪ‬
‫آﻧﺎن‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫و‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ‬ ‫ﮔﻤﺮاه‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن‬ ‫از‬ ‫ﻓﺰوﻧﯽ‬ ‫ﺷﻤﺎر‬ ،‫ﺷﻤﺎ‬ ‫از‬ ‫ﭘﯿﺶ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬‫ﻧﺎﺑﻮدﮐﻨﻨﺪه‬ ‫ﻫﻤﻮ‬ ‫و‬ .‫ﮐﺮد‬ ‫ﻧﺎﺑﻮد‬ ‫را‬
.‫اﺳﺖ‬ ‫آﯾﻨﺪﮔﺎن‬
:‫آورده‬ ‫ﮐﺘﺎﺑﺶ‬ ‫در‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫او‬»‫اﯾﻦ‬ ‫ﻣﺠﺮﻣﺎن‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﻧﺴﺎﺧﺘﯿﻢ؟‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﺎر‬ ‫را‬ ‫آﯾﻨﺪﮔﺎن‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫دﻧﺒﺎل‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﻧﮑﺮدﯾﻢ‬ ‫ﺗﺒﺎه‬ ‫را‬ ‫ﭘﯿﺸﯿﻨﯿﺎن‬ ‫آﯾﺎ‬
‫و‬ .‫ﮐﻨﯿﻢ‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ‬‫ا‬‫ﻧﺎﺑﺎ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫ي‬!‫وران‬«

17. ١٧
‫ﭘﺲ‬ .‫ﻧﻬﺎدم‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﻧﺰد‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫داﻧﺶ‬ ‫او‬ ‫دﺳﺘﻮر‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﻧﯿﺰ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫و‬ ‫ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﻧﻬﯽ‬ ‫و‬ ‫اﻣﺮ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﺎ‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
‫ﯾﺎﺑﯿ‬ ‫راه‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﮐﻨﯿﺪ‬ ‫ﺧﻮدداري‬ ‫دارد‬ ‫ﺑﺎزﺗﺎن‬ ‫آﻧﭽﻪ‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ‬ ‫ﭘﯿﺮوﯾﺶ‬ ‫و‬ ‫ﻧﻬﯿﺪ‬ ‫ﮔﺮدن‬ ‫و‬ ‫ﺑﺸﻨﻮﯾﺪ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﻓﺮﻣﺎن‬‫ﻫﺪف‬ ‫ﺳﻮي‬ ‫ﺑﻪ‬ .‫ﺪ‬
‫راﻫ‬ .‫ﮐﻨﯿﺪ‬ ‫ﺣﺮﮐﺖ‬ ‫او‬‫ﻬ‬‫ﺎ‬‫ﮔﻮﻧ‬ ‫ي‬‫ﺎ‬‫را‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﮔﻮن‬!‫ﺑﺎزﻧﺪارد‬ ‫او‬ ‫راه‬ ‫از‬
‫ﮔﺎه‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﻣﻦ‬ ‫از‬ ‫ﭘﺲ‬ ‫و‬ .‫ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫اﻣﺮ‬ ‫آن‬ ‫ﭘﯿﺮوي‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻣﻨﻢ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ‬ ‫ﺻﺮاط‬ !‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﻫﺎن‬
.‫ﮐﻨﻨﺪ‬ ‫دﻋﻮت‬ ‫و‬ ‫ﺣﮑﻢ‬ ‫آن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫راﻫﻨﻤﺎﯾﻨﺪ‬ ‫راﺳﺘﯽ‬ ‫و‬ ‫درﺳﺘﯽ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫راﺳﺘﻨﺪ‬ ‫راه‬ ‫ﭘﯿﺸﻮاﯾﺎن‬ ،‫او‬ ‫ﻧﺴﻞ‬ ‫از‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ‬
‫ﻓﺮﻣ‬ ‫ﻗﺮاﺋﺖ‬ ‫آﻟﻪ‬ ‫و‬ ‫ﻋﻠﯿﻪ‬ ‫اﷲ‬ ‫ّﯽ‬‫ﻠ‬‫ﺻ‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫ﺳﭙﺲ‬:‫ﻮد‬»‫ّﺣﯿﻢ‬‫ﺮ‬‫اﻟ‬ ‫ّﺣﻤﻦ‬‫ﺮ‬‫اﻟ‬ ‫اﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ‬ ّ‫ب‬‫ر‬ ‫ّﻪ‬‫ﻠ‬‫اﻟﺤﻤﺪﻟ‬ ‫ّﺣﯿﻢ‬‫ﺮ‬‫اﻟ‬ ‫ّﺣﻤﻦ‬‫ﺮ‬‫اﻟ‬ ‫اﷲ‬ ‫ﺑﺴﻢ‬«
-.‫ﺳﻮره‬ ‫آﺧﺮ‬ ‫ﺗﺎ‬
‫ﻫﺎن‬‫درﺑﺎره‬ ‫ﺳﻮره‬ ‫اﯾﻦ‬ ‫ﺳﻮﮔﻨﺪ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺑﻪ‬ !‫اوﻟﯿ‬ ‫آﻧﺎن‬ .‫دارد‬ ‫اﺧﺘﺼﺎص‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﻣﺎﻣﺎن‬ ‫ﺷﺎﻣﻞ‬ ‫و‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫ﻧﺎزل‬ ‫ﻣﻦ‬‫ﺎ‬‫ي‬
‫ﭼﯿﺮ‬ ‫ﺧﺪا‬ ‫ﺣﺰب‬ ‫اﻟﺒﺘﻪ‬ :‫ﺑﺎﺷﯿﺪ‬ ‫آﮔﺎه‬ ،‫ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫ﺑﺮاﯾﺸﺎن‬ ‫اﻧﺪوﻫﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺗﺮس‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺧﺪاﯾﻨﺪ‬:‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﺸﺪار‬ .‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﻏﺎﻟﺐ‬ ‫و‬ ‫ه‬
‫ﺷﯿﺎﻃﯿﻨ‬ ‫ﻫﻤﮑﺎران‬ ‫و‬ ‫ﮔﻤﺮاه‬ ،‫اﻣﺎﻣﺎن‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﺳﺘﯿﺰﻧﺪﮔﺎن‬‫ﻨﺪ‬‫ﺑﺮ‬ .‫ا‬‫ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﭘﻮچ‬ ‫و‬ ‫ﺑﯿﻬﻮده‬ ‫ﺳﺨﻨﺎن‬ ،‫ﻣﺮدﻣﺎن‬ ‫ﮔﻤﺮاﻫﯽ‬ ‫ي‬
:‫ﮐﺮده‬ ‫ﯾﺎد‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﮐﺘﺎب‬ ‫در‬ ‫اﻣﺎﻣﺎن‬ ‫دوﺳﺘﺎن‬ ‫از‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺪاﻧﯿﺪ‬ .‫رﺳﺎﻧﻨﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬»][ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ‬ ‫اي‬‫ﯾﺎﺑﯽ‬ ‫ﻧﻤﯽ‬‫ﻣﺆﻣﻨﺎن‬‫ﺑﻪ‬
‫رو‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪا‬‫ﺑﺎزﭘﺴﯿﻦ‬ ‫ز‬‫را‬‫ﮐﻪ‬‫دﺷﻤﻨﺎن‬‫دوﺳﺖ‬ ‫را‬ ‫رﺳﻮل‬ ‫و‬ ‫ﺧﺪا‬‫ﺑ‬.‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‬ ‫ﺧﻮﯾﺸﺎﻧﺸﺎن‬ ‫و‬ ‫ﺑﺮادران‬ ،‫ﭘﺪران‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﮔﺮﭼﻪ‬ ،‫ﺪارﻧﺪ‬
[‫اﻧﺪ‬ ‫ﭼﻨﯿﻦ‬ ‫]ﮐﻪ‬ ‫آﻧﺎن‬‫ﻧ‬ ‫ﻫﺎﯾﺸﺎن‬ ‫دل‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫اﯾﻤﺎن‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬‫ﻨﻮﺷﺘﻪ‬.‫اﺳﺖ‬«-.‫آﯾﻪ‬ ‫آﺧﺮ‬ ‫ﺗﺎ‬
‫اﻣﺎﻣﺎن‬ ‫دوﺳﺘﺪاران‬ !‫ﻫﺎن‬‫اﻧﺪ‬ ‫ﻣﺆﻣﻨﺎن‬:‫ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫ﺗﻮﺻﯿﻒ‬ ‫ﭼﻨﺎن‬ ‫ﻗﺮآن‬ ‫ﮐﻪ‬»‫و‬ ‫آورده‬ ‫اﯾﻤﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آﻧﺎن‬‫ﺷﺮك‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ﺑﺎور‬
.‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‬ ‫راﺳﺖ‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫اﻣﺎن‬ ‫در‬ ،‫اﻧﺪ‬ ‫ﻧﯿﺎﻟﻮده‬«‫ﭘﯿﺸﻮاﯾﺎن‬ ‫ﯾﺎران‬ !‫ﻫﺸﺪار‬،‫و‬ ‫ﺗﺮدﯾﺪ‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫رﺳﯿﺪه‬ ‫ﺑﺎور‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﮐﺴﺎﻧﯽ‬
‫اوﻟﯿ‬ !‫ﻫﺸﺪار‬ .‫ﺑﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ‬ ‫دور‬ ‫اﻧﮑﺎر‬‫ﺎ‬‫ﺳﻼم‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن‬ ‫و‬ ‫ﺷﺪ‬ ‫درﺧﻮاﻫﻨﺪ‬ ‫ﺑﻬﺸﺖ‬ ‫ﺑﻪ‬ ‫ﺳﻼم‬ ‫و‬ ‫آراﻣﺶ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫آﻧﺎﻧﻨﺪ‬ ‫اﻣﺎﻣﺎن‬ ‫ي‬
‫ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ‬ ‫را‬ ‫آﻧﺎن‬‫ﺧﻮا‬ ،:‫ﮔﻔﺖ‬ ‫ﻫﻨﺪ‬»‫ﺑﻬﺸﺖ‬ ‫در‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺷﻮﯾﺪ‬ ‫داﺧﻞ‬ ‫اﯾﻨﮏ‬ .‫اﯾﺪ‬ ‫ﺷﺪه‬ ‫ﭘﺎك‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺑﺮ‬ ‫درود‬‫ﺧﻮاﻫﯿﺪ‬ ‫ﺟﺎوداﻧﻪ‬ ،
.‫ﺑﻮد‬«‫اوﻟﯿ‬ ‫ﭘﺎداش‬ ‫ﺑﻬﺸﺖ‬ !‫ﻫﺎن‬‫ﺎ‬‫ﮐﺴﺎﻧﯽ‬ ‫آن‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫دﺷﻤﻨﺎن‬ !‫ﻫﺎن‬ .‫ﺷﺪ‬ ‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ‬ ‫داده‬ ‫روزي‬ ‫ﺣﺴﺎب‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫آن‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫اﺳﺖ‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ي‬
‫ﻫﺴﺘ‬‫د‬ ‫آﺗﺶ‬ ‫در‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﻨﺪ‬‫ﻧﺎﻟﻪ‬ ‫ﻫﻤﺎﻧﺎ‬ ‫و‬ .‫رآﯾﻨﺪ‬‫ﺷ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺣﺎﻟﯽ‬ ‫در‬ ‫ﺷﻨﻮﻧﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫را‬ ‫ﺟﻬﻨﻢ‬ ‫اﻓﺮوزش‬‫ﻫ‬ ‫ﻌﻠﻪ‬‫ﺎ‬‫و‬ ‫ﮐﺸﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫زﺑﺎﻧﻪ‬ ‫آﺗﺶ‬ ‫ي‬
‫)ﺻﺪ‬ ‫زﻓﯿﺮ‬‫ا‬.‫ﯾﺎﺑﻨﺪ‬ ‫درﻣﯽ‬ ‫ﻧﯿﺰ‬ ‫را‬ ‫ﺟﻬﻨﻢ‬ (‫ﺑﺎزدم‬ ‫ي‬
‫درﺑﺎره‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ !‫ﻫﺎن‬:‫ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﺳﺘﯿﺰﮔﺮان‬»‫ﻫﻤﺘ‬ ‫ﺷﻮد‬ ‫ﺟﻬﻨﻢ‬ ‫داﺧﻞ‬ ‫اﻣﺘﯽ‬ ‫ﻫﺮﮔﺎه‬‫ﺎ‬.‫ﮐﻨﺪ‬ ‫ﻧﻔﺮﯾﻦ‬ ‫را‬ ‫ﺧﻮد‬ ‫ي‬«!‫ﻫﺸﺪار‬
‫ﻫﻤﺎﻧﺎﻧﻨﺪ‬ ‫اﻣﺎﻣﺎن‬ ‫دﺷﻤﻨﺎن‬ ‫ﮐﻪ‬‫درﺑﺎره‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬:‫ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫آﻧﺎن‬»‫ﺟﻬﻨ‬ ‫داﺧﻞ‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫از‬ ‫ﮔﺮوﻫﯽ‬ ‫ﻫﺮ‬‫ﻣﯽ‬ ‫ﻧﮕﺎﻫﺒﺎﻧﺎن‬ ‫ﺷﻮد‬ ‫ﻢ‬
‫ﺗﺮﺳﺎﻧﻨﺪه‬ ‫ﺑﺮاﯾﺘﺎن‬ ‫ﻣﮕﺮ‬ :‫ﭘﺮﺳﻨﺪ‬‫ا‬‫وﺣﯽ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ‬ :‫ﮔﻔﺘﯿﻢ‬ ‫و‬ ‫ﮐﺮدﯾﻢ‬ ‫ﺗﮑﺬﯾﺐ‬ ‫ﻟﯿﮑﻦ‬ ‫آﻣﺪ‬ ‫ﺗﺮﺳﺎﻧﻨﺪه‬ ‫ﭼﺮا‬ :‫ﮔﻮﯾﻨﺪ‬ ‫ﻣﯽ‬ !‫ﻧﯿﺎﻣﺪ؟‬ ‫ي‬
!‫ﺑﺰرگ‬ ‫ﮔﻤﺮاﻫﯽ‬ ‫در‬ ‫ﻣﮕﺮ‬ ‫ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ‬ ‫ﺷﻤﺎ‬ ‫و‬ ‫ﻧﻔﺮﺳﺘﺎده‬«:‫ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ‬ ‫ﮐﻪ‬ ‫ﺟﺎ‬ ‫آن‬ ‫ﺗﺎ‬»!‫دوزﺧﯿﺎن‬ ‫ﺑﺎد‬ ‫ﻧﺎﺑﻮد‬ !‫ﻫﺎن‬«‫ﯾﺎران‬ !‫ﻫﺎن‬