2. ปรัศนีย์?
บทกวีจาก... คายตรี
ขับขานโดย... สนพ.ต้นไม้แห่งชีวต
ิ

3. สาสน์ จากหัวเมือง
หนังสื อรวมบทกวีเล่มนี จัดทําขึนมาเล่นๆ จากคนบ้าคน
หนึ ง ซึ งอยากลองทําอะไรหลายๆ อย่างดู ยิงเป็ นงานที
เกียวกับแวดวงการขีดเขียนแล้ว ยิงสนใจมากเป็ นพิเศษ
ทันที ที ได้ยินคําว่า E-BOOK จากพี พลอย นัก เขี ย นรุ่ นพี
ได้ดิบได้ดีจากการเขียนนิ ยาย คนบ้าๆ คนนีเลยเกิดอาการ
ไฮเปอร์ อยากลองทําบ้าง จะได้ทาเป็ นเหมือนคนอืนเขา
ํ
แต่ดวยความที ชี วิตนีไม่เคยทําอะไรเป็ นชิ นเป็ น
้
อัน ซึ งก็ ไม่ใช่ ความผิดใคร นอกจากตัวเอง ฉะนัน ข้า ม
เรื องนี ไปก่อน เอาเป็ นว่า ผูเ้ ขียนจึงไปรวบรวมงานเขียน
ที กระจายตามเว็บ บอร์ ด ต่ า งๆ แล้ว คัด เลื อ กผลงานใน
จํานวน ๒๘ ชิ น และงานชิ นใหม่อีก ๒ ชิ น มารวมไว้ใน
เล่ ม เดี ยวกัน ให้เป็ นเกี ย รติ เป็ นศรี แก่ วงศ์ตระกูล พร้ อม
จํา หน่ า ยจ่ า ยแจกโดยไม่ คิ ดจะหาเงิ น แม้แ ต่ ป ระการใด
(เพราะอยากอวด)
เนือหาจะดีหรื อเลวร้ายอย่างไร เชิญอ่านได้เลย
GoodRead&GoodThink

4. คําขอบคุณ
ขอขอบคุณครอบครัว
ทังคุณพ่อและคุณแม่
ทีคอยเป็ นกําลังใจ
ขอขอบคุณพีพลอย
ทีจุดประกายความคิด
ให้ทดลองทําสิ งแปลกใหม่
และขอขอบคุณทุกสิ งทีผ่านเข้ามาในชีวติ
เพราะนัน คือแรงผลักดันให้ฉนก้าวถึงวันนี
ั
.............................คายตรี .

5. สารบัญ
๑. ขอบฟ้ าทาทอง
๒. แด่นองใหม่
้
๓. นกปี กหัก
๔. คนตาสวย
๕. ไม่รักนะแค่ปรารถนาดี
๖. มหานทีชน
๗. โลก
๘. ธารสายใจ
๙. ดอกเอยดอกกระดาษ
๑๐. ฝนเอยฝนพรํา
๑๑. หลับใหลในราตรี
๑๒. กลับบ้าน
๑๓. ทีรัก
๑๔. สันติภาพ-สันติธรรม

6. ๑๕. ไม่เสี ยใจเท่าไม่ทา
ํ
๑๖. สายลม
๑๗. ใต้ร่มเงาไม้
๑๘. รวงเอ๋ ยรวงข้าว
๑๙. พราวดาว
๒๐. ซากใต้ดิน
๒๑. บ้านกลางสวน
๒๒. สายตา
๒๓. ปรัศนี ย?์
๒๔. หนูเป็ นใคร
๒๕. ฟองสบู่สีใส
๒๖. คอยขวัญใจ
๒๗. โชคดี-โชคร้าย
๒๘. รุ่ งสาง
๒๙. จากดินแดนแสนไกล
๓๐. เพราะเหตุใด

7. copyright © by คายตรี ๑
ปรัศนีย์
-๑-
ขอบฟาทาทอง
้
ดอกไม้งามแสน
อาบแสงแดงทา
เมือยามฟ้ ารุ่ ง
กลินเจ้าโปรยปรุ ง
ฟุ้ งเฟื องเลืองลอย
ให้พลอยคิดไกล
ทอดใจน้อย
ให้ลอยละลิว
ให้ปลิวเรื อยไป

8. copyright © by คายตรี ๒
ปรัศนีย์
จะหยุดตรงไหน
ก็ตามแต่ใจ
จะใฝ่ จะฝัน
ใจปรารถนา
ขอบฟ้ าทาทอง
ก็มองไปเถิด
ขอบฟ้ าแพร้วเพริ ศ
ล้อลําเล่อเลิศ
เพลิดเพลินทุกวัน
จะหยุดตรงนี
เล่นลมอีกที
ชูชืนชีวน
ั

9. copyright © by คายตรี ๓
ปรัศนีย์
่
อยูภายใต้ฝัน
ผันตัวกลับหลัง
่
จากโลกวุนวาย
ให้จิตได้ใช้
ให้ใจได้คิด
ชุบชีวตก่อน
ิ
อย่าเพิงบันทอน
ข้างในอย่าร้อน
ข้างนอกให้คลาย
ให้ตะวัน
ทอทอดทองแสง
แทรกแซงให้หาย

10. copyright © by คายตรี ๔
ปรัศนีย์
มืดหม่น-สลาย
ฟ้ ามัว-สดใส
โลกใหม่มาแล้ว
( หมายเหตุ* กลอนบทแรกทีเลือกมานีเพือแสดง
ต่ อกวีชันครู คุณเนาวรั ตน์ พงษ์ ไพบูลย์ ด้ วย
พยายามถอดฉันทลักษณ์ จากเพลงเพลง
“ทานตะวัน” ทีท่ านได้ ประพันธ์ ไว้ )

11. copyright © by คายตรี ๕
ปรัศนีย์
-๒-
แด่ น้องใหม่
แด่เธอ...น้องใหม่ในโลกกว้าง
โลกทีแสนอ้างว้าง แสนเศร้า
แด่เธอ...น้องใหม่ในสังคมอันมัวเมา
สังคมทีขลาดเขลา เน่าหนอน
เธอไม่ตองกลัวหรอกนะคนดี
้
โลกใบนีแม้จะไม่แน่นอน
อาจมีบางครังบางบทตอน
ทีทําเราเหนือยอ่อน จนถอนใจ

12. copyright © by คายตรี ๖
ปรัศนีย์
มันก็ทาเราได้เพียงเท่านี
ํ
เราก็แค่ทาที "ไม่เอาใจใส่ "
ํ
"ช่างมันเถอะ" ลองพูดบ้างจะเป็ นไร
จากนันเดินต่อไปตามใจปรารถนา
แล้วโลกจะประหลาดใจเป็ นทีสุ ด
(ว่า) "เอ๊ะ! ไอ้มนุษย์ นีเป็ นไรหว่า?"
ทําไมมันจึงเดินอย่างหาญกล้า
ทําไมมันจึงบินบ้าและท้าทาย
แล้วโลกจะยกเราให้เป็ น "สุ ดยอด"
้ ่
ผูอยูรอดทีเหนือความคาดหมาย
จะหลีกพ้นคนชัวช้า อันตราย
เพียงแค่เราไม่ร้าย และ"ง่าย"ต่อเรื องดี

13. copyright © by คายตรี ๗
ปรัศนีย์
-๓-
นกปี กหัก
นกปี กหัก...
หัวปักคะมําลงดิน
ใครหนอใจร้ายยิงเจ้าแทบสิ น
เจ้าเกือบแดดิน ม้วย มรณา
เจ้านกน้อย...
ใครคอยเจ้าทีรังบ้างหนา
ลูกลูกเมียเมียใจเสี ยโศกา
ชะแง้แลมาหาเมือนันไร

14. copyright © by คายตรี ๘
ปรัศนีย์
เหยียดปี กเต็มที...
สดสี เลือดทะลัก หลังไหล
พึบพึบพับพับ ขยับปี กตามใจ
้
แต่ไม่ทนไรเจ้าก็กมจูบพืน
ั
สองเท้าขยับ...
เคลือนขับขัดขืน
ปี กไม่ไหวแต่ใจฝ่ าฝื น
่
นกร้อง"หยัดยืน"อยูในลําคอ
ไปเถิดไป...
จะเป็ นแรงใจส่ งเจ้าสู ้ต่อ
ความรักความหวังยังรังยังรอ
ขอมีแรงพอเจ้าจงกลับไป

15. copyright © by คายตรี ๙
ปรัศนีย์
-๔-
คนตาสวย
คนตาสวย มองโลก เห็นไม่สวย
คนดวงซวย ตาบอด กลับมองเห็น
คนตาสวย มองโลก โศกลําเค็ญ
คนตาบอด กลับมองเห็น ว่าโลกสวย
่
คนตาสวย สวยแต่ตา ดูวาหวาน
แต่นาตาล ไม่ถึงใจ จึงไม่สวย
ํ
่
ใจไม่สวย มองอะไร ก็วาซวย
โลกจะสวย ได้อย่างไร เมือใจจน

16. copyright © by คายตรี ๑๐
ปรัศนีย์
คนตาบอด กลับเห็น ว่าโลกสวย
โลกเขาสวย ด้วยใจใส ไม่มืดหม่น
ใจไม่มืด มองอะไร ให้วมล
ิ
ทุกแห่งหน สวยประจักษ์ แจ่มชัดเจน
คนตาสวย มองโลก เห็นไม่สวย
คนดวงซวย ตาบอด กลับมองเห็น
คนตาสวย ใจไม่สวย ซวยลําเค็ญ
เพราะจะเห็น โลกเป็ น ไปตามใจ

17. copyright © by คายตรี ๑๑
ปรัศนีย์
-๕-
ไม่ รักนะแค่ ปรารถนาดี
ไม่รักนะ แค่ปรารถนาดี
เพียงแค่มอบ ไมตรี ให้เธอบ้าง
ไม่รักนะ แค่เป็ นห่วง เมือยามห่าง
ในยามว่าง แค่อธิษฐานเผือเธอ
ไม่รักหรอก เพียงแค่ ปรารถนา
ให้เธอได้ เวลาสุ ข เสมอ
ไม่รักหรอก เพียงแค่ใจ มีให้เธอ
ก็แค่เพียง เพ้อเจ้อ ไปวัน-วัน

18. copyright © by คายตรี ๑๒
ปรัศนีย์
ไม่รักหรอก จึงไม่ปรารถนา
ให้เธอต้อง ย้อนมา ให้รักฉัน
ไม่รักหรอก จึงไม่หวัง ความผูกพัน
ไม่รักหรอก จึงแค่ฝัน ไว้ขางใน
้
ไม่รักนะ แค่อยาก จะคิดถึง
จึงฝากความ คํานึง ลึกซึงให้
ไม่รักหรอก จึงให้ เพียงดวงใจ
ไม่รักนะแค่ ร้องไห้ เมือเธอลา

19. copyright © by คายตรี ๑๓
ปรัศนีย์
-๖-
มหานทีชน
มหาชนเหมือนนําไหล
กรากเชียวไปไกลทัวหล้า
จบภพพสุ ธา
ทําลายค่าทุกสิ งพลัน
ใครปลุกระดมไป
นําก็ไหลไปทีนัน
เพราะไม่มีกองกัน
นําหลากนันจึงเนืองนอง

20. copyright © by คายตรี ๑๔
ปรัศนีย์
หากใครมีปัญญา
จะเห็นค่าชนทังผอง
ต้านทานนําหลากล่อง
เพือผองไทยให้เปรมปรี ดิ
ชาติรอปัญญาชน
พร้อมผจญอสุ รี
ยักษ์มารยังมากมี
อย่าเพิงหนีอย่าเพิงไป
วอนชนทุกชันเถิด
โปรดกําเนิดกมลใส
ผดุงสุ จริ ตไว้
พิชิตภัยทังหลายปวง

21. copyright © by คายตรี ๑๕
ปรัศนีย์
รู ้จริ งอย่ารู ้พลาด
อย่าเขลาขลาดตามภาพลวง
พินิจกิจลุล่วง
ตามข้อจริ งใช่ขอใจ ้
มหาชนอย่ากรากเชียว
อย่ากราดเกรี ยวตามแรงใคร
ขอร้องเพือผองไทย
ดํารงไว้ดวยปัญญา
้

22. copyright © by คายตรี ๑๖
ปรัศนีย์
-๗-
โลก
มันอาจไม่สาคัญกับสิ งทีฉันจะบอกไป
ํ
ก็แค่เรื องเดิมๆทีต้องเล่าใหม่
เพราะเธอไม่เคยเอาใส่ ใจ
และสุ ดท้ายต้องเจ็บกลับมา
โลกอาจเป็ นนรกหมกไหม้
ทรมานเสี ยจนใจเธอเหนือยล้า
โลกอาจร้ายต่อเธอทุกเวลา
และอาจฆ่าเธอได้ทุกโมงยาม

23. copyright © by คายตรี ๑๗
ปรัศนีย์
แต่เธอก็ไม่จาเป็ นต้องร้ายตอบ
ํ
คิดหรื อว่าความบางบอบจะสู ้ได้
ยิงร้ายตอบโลกยิงร้ายหนักเข้าไป
และสุ ดท้ายเธอกระอักเพราะตัวเธอ
เมือโลกร้ายไม่จาเป็ นต้องแข็งกร้าว
ํ
ไม่จาเป็ นต้องก้าวร้าวห้าวเสมอ
ํ
ั
ไม่ตองสู ้กบทุกอย่างทีได้เจอ
้
ไม่ตองสู ้จนตัวเธอไร้เรี ยวแรง
้
ก็เพียงแค่สงบลงสักเล็กน้อย
เพียงสักหน่อยก็ไม่ทาให้เลิกแกร่ ง
ํ
เพียงแค่ใจละมุนบ้างก็ลดแรง
โลกทีแข็งแกร่ งกร้าวจะอ่อนโยน

24. copyright © by คายตรี ๑๘
ปรัศนีย์
-๘-
ธารสายใจ
เมือไหร่ นําใจ จะไหลหลาก
เมือไหร่ จะไหลพราก จากกกมล
เมือไหร่ นําใจ จะปริ มล้น
ท่วมท้น ท่วมจิต ท่วมใจ
ฝันว่าใจ ระเหยไอ ไปสู่ ฟ้า
ควบเเน่นกลัน ลงมา วารี ไหล
พร่ างพรม ห่มแผ่นดิน ห่มถินใจ
ชโลม ลูบไล้ ให้ชุ่มชืน

25. copyright © by คายตรี ๑๙
ปรัศนีย์
เมือไหร่ ดอกใจจะ ส่ งกลินหอม
ฉันอยากชม ดมดอม กลินอ่อนชืน
ละอองรัก ละอองฝัน อันยังยืน
โปรยกระจายดาษดืนทัวผืนดิน
ฝันว่าใจ ถูกจับใส่ ในเครื องจักร
กระฉึกฉัก กระฉึกฉัก ชักชักดิน
ค่อยสกัด "นํามันใจ" หอมระริ น
เผยกรุ่ นกลิน ทัวแดนดิน ถินกันดาร
เมือไหร่ นําใจ จะนองเอ่อ
อยากจะเจอ สายนําใจ มหาศาล
เพราะหัวใจ เหือดแห้ง แล้ง-ทรมาน
มีแต่นาตาไหลผ่าน ธารสายใจ
ํ

26. copyright © by คายตรี ๒๐
ปรัศนีย์
-๙-
ดอกเอยดอกกระดาษ
ดอกเอย ดอกกระดาษ
หากพลังพลาดฉีกขาดไป
ใครเขาเล่าสนใจ
สี สดใส ปนมืดดํา
ขนาดดอกไม้จริ ง
ยังทึงทิงให้ชอกชํา
โอ้อกฟกระกํา
สุ ขสุ ดลําลับลิบลอย

27. copyright © by คายตรี ๒๑
ปรัศนีย์
หวังใจไว้เพียงแต่
ขอมีแค่คนรักหน่อย
เสมือนหนึงสิ งรอคอย
อันนิดน้อยก็จางจม
ดอกเอย ดอกกระดาษ
หากเจ้าขาดเขาสาสม
ใครเขาเล่านิยม
มาชืนชมดอกไม้เทียม

28. copyright © by คายตรี ๒๒
ปรัศนีย์
-๑๐-
ฝนเอยฝนพรํา
ฝนเอยฝนพรํา
เย็น-เย็น ยํา-ยํา ฝนพรําบ่อย
นําใส กระทบ ใจดวงน้อย
ให้พลอย ระริ ก ด้วยความชืน
มองทางใด เห็นแต่ ม่านฝน
ทีร่ วงหล่น จากฟ้ า มาเป็ นหมืน
ฟองคงคา จากสวรรค์ พลันถึงพืน
ให้ชืนมืน ล้วนรื นใจ ในฤดู

29. copyright © by คายตรี ๒๓
ปรัศนีย์
วสันต์กาล ผ่านมา เวลานี
ก็บรรจบ ครบปี ทีเราอยู่
ตัวตน ยังดํารง ยังคงดู
สิ งทีอยู่ สิ งทีเป็ น สิ งทีไป
ฝนเอยฝนพรํา
เย็น-เย็น ยํา-ยํา พรําฝนใส
หยาดฝน กระทบกลาง กระหม่อมใจ
รับขวัญ ชีวตใหม่ ให้เจริ ญ
ิ

30. copyright © by คายตรี ๒๔
ปรัศนีย์
-๑๑-
หลับใหลในราตรี
เพียงลมพัดมา
..................ก็พาใจให้เหว่วาเหว่วางเกินใคร
้ ้
เธอนันแสนไกล
..................ทําอย่างไรใจฉันจึงได้พบเธอ
อยากจะเป็ นเช่นนกทีได้โผบินออก
...จากรังในตอนเช้าตรู่
แลพอฟ้ ามืดลงนกก็ลงบินคู่
กลับรังมาอยูเ่ คียงกัน

31. copyright © by คายตรี ๒๕
ปรัศนีย์
ทางทีทอดยาว
.............. พาดวงใจให้เหน็บหนาวร้าวรานเกินทน
โลกไม่มืดหม่น
..............แต่มนปนสี เทาเมือเราไกล
ั
อยากจะเป็ นดวงดาวพราวแสงบนฟ้ า
มีดวงตาระยับไหว-ไหว
และจะคอยส่ องตามองหาเรื อยไป
เฝ้ าดูเธอหลับใหลในราตรี

32. copyright © by คายตรี ๒๖
ปรัศนีย์
-๑๒-
กลับบ้ าน
เมือท้องฟ้ า พร่ าเลือน จางเจือนแสง
คนหมดแรง คนหนึง จึงกลับบ้าน
อยากไปพัก ไปผ่อน นอนสําราญ
อยากกลับบ้าน ทีที มีคนรอ
เพราะทีบ้าน ยังมี คนหนึงคน
คนทีชอบ พรําบ่น ระคนล้อ
คนทีคอย บอกเรา กินให้พอ
คนทีรอ คดข้าว เข้าใส่ จาน

33. copyright © by คายตรี ๒๗
ปรัศนีย์
เพราะทีบ้าน ยังมี คนนีอยู่
เป็ นคนเดียว ทีรู ้ ใจทุกอย่าง
เป็ นคนเดียว ทีเรา นึกรําคาญ
แต่เป็ นคน ทีมองผ่าน ข้อพลาดเรา
เราจึงอยาก กลับบ้าน เพือผ่านพบ
หรื อประจบ ซบตัก เมือเราเหงา
่
อยากเข้าไป ให้รู้วา เขารักเรา
เหมือนยามเยาว์ ทีเขา ให้เราพิง

34. copyright © by คายตรี ๒๘
ปรัศนีย์
-๑๓-
ทีรัก
ทีรัก...
เงียหูฟังสิ จะเธอจะได้ยนเสี ยง
้ ิ
หัวใจฉันกําลังเอ่ยสําเนียง
กําลังเรี ยบเรี ยงคําพูดพรรณนา
ฝากสายลมกระซิบเตือนใจ
ร้อยดวงดาวฝากให้ แทนความห่วงหา
บอกแสงจันทร์ให้โอบกอดยอดชีวา
่
แทนข้า... ทีอยูไกล

35. copyright © by คายตรี ๒๙
ปรัศนีย์
ทีรัก...
เงียหูฟังสิ จะเธอได้ยนไหม
้ ิ
ฉันตอบทุกถ้อยคําเธอด้วยดวงใจ
่
และหวังไว้วาเธอจะได้ยน ิ
เธออาจอยูห่างฉันสักพันโยชน์
่
อาจไม่มีประโยชน์ให้ถวิล
ถึงพรําไปก็แค่พล่าม ไม่ได้ยน
ิ
็
แต่กพร้อมยอมยิน... แค่คิดถึงเธอ

36. copyright © by คายตรี ๓๐
ปรัศนีย์
-๑๔-
สั นติภาพ-สั นติธรรม
โลกกรี ดก้อง ร้องหา สันติภาพ
ไม่ใช่เพียง ความฉวยฉาบ อาบความหอม
ไม่มีใคร อยากทุกข์ ขมตรมตรอม
ใครฤาจัก ยอม... ยินยอม ให้ฆ่าฟัน
สันติภาพ อยูไหน โลกก้องกู่
่
่
สันติธรรม ตอบอยูใน กมลสัน-
ดานของคน คนปิ ดไว้ ไม่เปิ ดกัน
สันติธรรม ทีเรี ยกนัน กําลังตาย

37. copyright © by คายตรี ๓๑
ปรัศนีย์
คนฉลาด ดวงนัยน์ ไยมืดบอด
ไยต้องแบ่ง ชนแย่ยอด ให้ความหมาย
ตรงต่างสี ต่างพันธุ์ ต่างชันกาย
แล้วทําไม หรื อเขา ไม่ใช่คน
เพียงผิดเพศ ผิดพรรณ วรรณะบ้าง
ต้องก่อศึก สงคราม สร้างทุกแห่งหน
เพียงแค่เขา เป็ นคน ไม่เหมือนตน
นีหรื อคือ เหตุผล ให้บรรลัย
โลกกรี ดก้อง ร้องหา สันติภาพ
แต่ใจคน ฉวยฉาบ ทาบทับไว้
สันติธรรม ถูกฝัง ขังในใจ
กระซิบไห้ โลกจ๋ า ฉันลาที

38. copyright © by คายตรี ๓๒
ปรัศนีย์
-๑๕-
ไม่ เสี ยใจเท่ าไม่ ทา
ํ
แม้นดวงไฟ เบืองหน้า ราแสงหรี
ดวงตะวัน หันหนี เห็นห่างหาย
เดือนดวงเอย ดาวเด่นฟ้ า ลามลาย
แสงเฉิดฉาย ทัวหล้า พลันล้าแรง
ก็จะคลํา ทางไป ไม่ประหวัน
แม้นจะมี ขวากหนามกัน เขาชันแข็ง
่
ไม่ยอท้อ จะต่อสู ้ ยูสุดแรง
้
จะมุ่งมัน ด้วยความแกร่ ง แห่งหัวใจ

39. copyright © by คายตรี ๓๓
ปรัศนีย์
แม้จะมี สมุทรขวาง ทางข้างหน้า
จะดิงดํา ลงคว้า หาให้ได้
จะยากเย็น แสนเข็ญ ลําเค็ญใจ
ถึงอย่างไร ไม่เสี ยใจ เท่าไม่ทา
ํ

40. copyright © by คายตรี ๓๔
ปรัศนีย์
-๑๖-
สายลม
สายลมพัด ผ่านผัน วันวันผ่าน
กาลครัง หนึงนาน นันผ่านพ้น
หากเยือใย ยังยึดมัน แต่ชนต้น
ั
ความใยดี ไม่จานน ต่อความจริ ง
ํ
สายลมพัด ผ่านมา พาใจนึก
หวนรําลึก ถึงวัน อันแพร้วพริ ง
สายลมหนาว พาเขาไป ไม่ประวิง
กาลเวลา ช่วงชิง ทุกสิ งอัน

41. copyright © by คายตรี ๓๕
ปรัศนีย์
กาลเวลา พาเขาไป ไร้คาบอก ํ
ทิงแต่ความ ชําชอก เตือนตอกฝัน
ว่าไม่จริ ง ว่าไม่จริ ง ไม่มีวน
ั
กาลครัง หนึงนัน แค่สายลม
ว่าไม่จริ ง ไม่จริ ง ไม่มีวน
ั
สายลมหนาว คราวนัน แค่ฝันเอย

42. copyright © by คายตรี ๓๖
ปรัศนีย์
-๑๗-
ใต้ ร่มเงาไม้
ต้นไม้ผลิใบ หัวใจผลิบาน
สุ ขชืนสุ ขสม สุ ขภิรมย์สราญ
สนุกสนาน...นะใจ
ต้นเอ๋ ยต้นไม้ เติบใหญ่โตไว
แผ่กิงแผ่กาน สร้างลานร่ มใจ
้
ต้นไม้แผ่ใบ...ชืนเย็น
ฉันเดินฉันผ่าน เบิกบานเมือเห็น
ต้นไม้ตนเดิม ยังเติมยังเต็ม
้
แผ่ร่มเงาเย็น...ห่มดิน

43. copyright © by คายตรี ๓๗
ปรัศนีย์
เมือรักฉันล้า ศรัทธาหมดสิ น
จึงมาพักผ่อน มานอนกลางดิน
นําตาไหลริ น...ใต้ไม้
นําตาไหลริ น แรงสิ นแรงไร้
ต้นไม้ร้องเพลง บรรเลงกล่อมใจ
ลํานําขับใหญ่...กล่อมฉัน
ใต้ร่มเงานี มีมนตร์ดลฝัน
บันดาลทุกสิ ง ให้จริ งทุกอัน
สนุกสุ ขสันต์...ฝันไป
นําตาเหือดหาย ฉันตายจากไป
กําเนิดอีกคน ซึงเป็ นคนใหม่
ขอบคุณต้นไม้...ขอบคุณ

44. copyright © by คายตรี ๓๘
ปรัศนีย์
-๑๘-
รวงเอ๋ยรวงข้ าว
สวัสดีรวงข้าว
เจ้ารอข้านานไหม
ข้ากลับมาแล้วนะฟางฟอนใหญ่
กลับมาพร้อมใจเจ็บชํา
เมืองหลวงลวงหลาย
เขาทําร้ายข้ากระหนํา
แส้สังคมฟาดซํา
มือข้าคลําป้ อย-ป้ อยรอยหลังลาย

45. copyright © by คายตรี ๓๙
ปรัศนีย์
ออกไปหวังพบ
ประสบสุ ขสบาย
หวังเงินทองมากมาย
จะเอากองก่ายให้เท่ากองฟาง
หวังให้แม่พ่อ
สุ ขเพียงพอเยียงเขาบ้าง
แต่ปุยฝันกระเจิงจาง
เหลือเพียงความว่างว้างวน
สวัสดีรวงข้าว
ข้าคือขีเถ้าปี ป่ น
คือเศษเดนคนยากจน
คือหญิงคนอัปรี ยกะหรี แผ่นดิน
์

46. copyright © by คายตรี ๔๐
ปรัศนีย์
-๑๙-
พราวดาว
พราวดาวสกาวนภา
สวยดังตาของใครสักคน
เรื องรองเมือท้องฟ้ ามืดหม่น
ระยับวับวนทีใจ
แจ่มแขเมือแลนภา
สวยดังหน้าของคนทีไกล
หลับตาคลําหาเรื อยไป
่
อยูแห่งไหนนะใจดวงนัน

47. copyright © by คายตรี ๔๑
ปรัศนีย์
คิดถึงจึงต้องบรรยาย
อยากจะหายตัวได้ดงฝัน
ั
ไปปรากฏต่อหน้าเธอนัน
นิรันดร์… รักกันตลอดกาล
คลืนนําซ่านซบกระทบหิ น
แว่วยินยุพินเรี ยกขาน
ดวงใจดังไฟรอนราน
อีกกีนานกว่าจะได้กลับรัง
ดวงใจฉันทรมาน
กลัวจะนานจนไม่ได้กลับคืน

48. copyright © by คายตรี ๔๒
ปรัศนีย์
-๒๐-
ซากใต้ ดิน
เลือดข้าทาฉาบอาบผืนดิน
ร่ างสิ นวิญญาณ์ทบถม
ั
หยาดนําตาพร่ าพรางล้างโสมม
สะสมแถวถินแผ่นดินทอง
หวังใจให้เจ้าเฝ้ าพิทกษ์
ั
อารักษ์นคเรศประเทศผอง
ั
สงบสุ ขสมใจตามใฝ่ ปอง
ไม่ตองฆ่าฟันกันบรรลัย
้

49. copyright © by คายตรี ๔๓
ปรัศนีย์
แต่เจ้าคิดกบฏทรยศชาติ
ประกาศศักดาว่าเจ้าใหญ่
มือควงสากปากคาบศีลตีนคีบไฟ
จีลงตรงใจประชาชน
ไม่ดูแลแม้นิดก็ผดหนัก
ิ
ยังขยึกขยักลักฉ้อฉล
ไม่กลัวบาปกระหนาบตบกระทบตน
ทําชาติปีป่ นไม่สนใจ
แล้วร่ องรอยโลหิตข้าบนหน้าหิน
"ซาก"ใต้ดินริ นนําตา ค่าแค่ไหน?
้
ข้ากอบกูสู้สุดใจไปทําไม?
ฤาไว้ให้เจ้ามุ่งหมายมากอบโกย?

50. copyright © by คายตรี ๔๔
ปรัศนีย์
-๒๑-
บ้ านกลางสวน
บ้านเล็กกลาง สวนสวย ระรวยฝัน
ฉันเห็นมัน เจนชัด ถนัดยิง
ใต้ฟ้าคราม งามรุ ้ง รุ่ งเรื องจริ ง
ทอดเงาทับ สรรพสิ ง ชิงเด่นตา
ข้างหลังบ้าน ป่ าเขา ลําเนาครึ ม
นกกู่ร้อง งึมงึม กระหึมป่ า
กระต่ายขาว ก้าวกระโดด ลิงโลดร่ า
อุปมา ภรตา เหล่านาคร

51. copyright © by คายตรี ๔๕
ปรัศนีย์
ซุมประตู หน้าบ้าน เป็ นทางผ่าน
้
ลวดลายถัก สักสาน งานงามอ่อน
ใบขจี สดเขียว เรี ยงเรี ยวงอน
ดอกแดงซ่อน ซ้อนซับ ประดับไว้
กอไม้ดอก ก่อระเบียบ เบียดเลียบบ้าน
สู งเพียงแค่ พอประมาณ ต้องการได้
ตรงยอดบนเ ห็นรอยแหว่ง เขาแต่งใบ
เขาตกตัด ดัดได้ ไร้ติติง
ตัวบ้านเล่า ก็กระท่อม หลังย่อมย่อย
ไม้กระดาน ตอกต่อย ร่ องรอยทิง
ชันบันได สักสามขัน ลดหลันพิง
ทอดตัวอิง ทวาร บานสี เทา

52. copyright © by คายตรี ๔๖
ปรัศนีย์
ระเรื อเรื อง เหลืองแสง แยงหน้าต่าง
สาดสว่าง ตกกระทบ กลบแสงขาว
ไล่ขึนอีก ก็หลังคา ขึงตาราว
สี ขาวขาว พราวพราว ค่อนเทางาม
ทังหมดนี ก็แค่ ภาพในฝัน
บ้านทีฉัน ลุ่มหลง พะวงถาม
บ้านทีฉัน ตามหา มาหาตาม
บ้านแสนงาม ทีปรากฏ บนเมฆเลือน

53. copyright © by คายตรี ๔๗
ปรัศนีย์
-๒๒-
สายตา
ตรงเส้นขอบฟ้ า...
แบ่งกาลเวลา เดียวมืด เดียวสว่าง
โยงเชือมเนืองเกียวเหนียวนําความต่าง
ให้รวมร่ าง กลายเป็ นหนึงเดียว
ในคนหนึงคน...
ปะปนด้วยหลายส่ วนเสี ยว
หนึงร้ายหนึงดีผสมกลมเกลียว
แดงดําคลําเขียว เป็ นศิลป์ เป็ นธรรม
ในสายตามอง...
หากมัวหมายปองแต่แสงสุ กลํา
ไม่รับความมืดดึกดืนชืนดํา

54. copyright © by คายตรี ๔๘
ปรัศนีย์
จะไม่เห็นธรรมชาติงามตา
ในสายตามอง...
มัวแต่หมายปอง คนเลิศราคา
จะมองไม่เห็นคนทีเลอค่า
เห็นแต่เงาะป่ า ไม่เห็นรู ปทอง

55. copyright © by คายตรี ๔๙
ปรัศนีย์
-๒๓-
ปรัศนีย์?
คณิ ตชวนคิดสู ตร
เลขถอดรู ทชวนคูณหาร
แทนค่าสมการ
หนึงตัวแปรนีถอดกัน
มนุษย์คอยสงสัย
ถาม"ทําไม"ในทุกสรรพ์
จากรู ้ทุกเชิงชัน
ผ่านคืนวัน ผันเดือนปี

56. copyright © by คายตรี ๕๐
ปรัศนีย์
มนุษย์สุดสงสัย
มีอะไรใต้ปฐพี
สมบัติปรัศนีย ์
พัสถานตระการใจ
อยากรู ้คนเมือเก่า
ประวัติเขาเป็ นเช่นไร
เสาะหาและฝักใฝ่
ความเป็ นไปคนเหล่านัน
มนุษย์ส่งจรวด
รุ่ งเร็วรวดกว่าแสงสัน
ทะลุบรรยากาศชัน
ส่ งออกสู่ จกรวาล
ั
เสาะหาดาวไหนมี

57. copyright © by คายตรี ๕๑
ปรัศนีย์
แหล่งนําทีเป็ นต้นสาน
กําเนิดพฤติการณ์
เหล่าชีวตเฉกมนุษย์
ิ
ทะเลแสนลึกลํา
คนก็ดาถลําสุ ด
ํ
รู ้มากคือลํารุ ด
คือยอดสุ ดคนเหนือคน
แต่มนุษย์กลับไม่หา
ไม่กลับมาค้นใจตน
เดินทางไปทุกหน
แต่ไม่หยุดพินิจใจ

58. copyright © by คายตรี ๕๒
ปรัศนีย์
หัวใจแค่มือกํา
หากลึกลําเหลือคําใด
สี ห้องแห่งหัวใจ
เคยมีไหมรู ้ความจริ ง

59. copyright © by คายตรี ๕๓
ปรัศนีย์
-๒๔-
หนูเป็ นใคร
หนูเป็ นใคร...
หนูมาจากไหน ่
เหตุไรจึงอยูบนโลกกว้าง
หนูเป็ นใคร...
เหตุใดอ้างว้าง ไร้คนดูแล
หนูเป็ นใคร...
ทําไมคนมากมาย เขาไม่แยแส
เขาว่าหนูดา
ํ สกปรกยําแย่
แล้วทีแท้ หนูเป็ นใคร

60. copyright © by คายตรี ๕๔
ปรัศนีย์
หนูเป็ นใคร...
หนูมาจากไหน ใครตอบหนูหน่อย
หนูเป็ นใคร...
ทําไมตําต้อย คนคอยชิงชัง
หนูเป็ นใคร...
เขาว่าหนูทาลาย
ํ สังคมเขาพัง
เด็กข้างถนน คนด่าไม่ยง
ั
สังคมเขาพัง เพราะหนูทาร้าย
ํ
หนูเป็ นใคร...
หนูมาจากไหน หนูอยากรู ้
หนูเป็ นใคร...
ไม่มีสิทธิอยู่ บนโลกหรื อไร

61. copyright © by คายตรี ๕๕
ปรัศนีย์
-๒๕-
ฟองสบู่สีใส
ฟองสบู่สีใส มนกลมทังใบ
่
ลอยอยูในอากาศ
ฟองสบู่สะอาด เหมือนดังภาพวาด
ปราศจากมลทิน
ใครเห็นเข้ารักสิ น อยากทะยายบิน
เข้าสู่ ฟองสบู่นน
ั
สู่ ฟองสบู่นน
ั เหมือนได้ดงฝัน
ั
อันปรารถนา

62. copyright © by คายตรี ๕๖
ปรัศนีย์
แต่ฟองสบู่มีเวลา น้อยนิดหนักหนา
ไม่นานก็แตกพลัน
ฟองแตกกระจายฝัน กระเจิงจากกัน
โลกฝันทลายครื น
เหลือเพียงอากาศชืน คนฝันสะอืน
นําตารื นขอบตา

63. copyright © by คายตรี ๕๗
ปรัศนีย์
-๒๖-
คอยขวัญใจ (เพลง)
เดินออกไปดู ตรงลานหน้าบ้านทีเก่า
่
ลานทีเคยมีเจ้า แต่ตอนนีเจ้าอยูหนใด
หลับตาหวนหาอดีต เจ้าเคยเล่นเคยเคียงใกล้
แต่ตอนนีเจ้าไปทางไหน ไม่เห็นเลยนะแก้วตา
เดินเข้าประตู ไปดูหองครัวหลังบ้าน
้
่
ครัวทีเคยร่ วมทาน อาหารกันอยูทุกวัน
อุ่นใดไหนจะเทียมเท่า อุ่น...ไอข้าว พวยพลุ่งพลัน
ไอกลินหอมวันก่อนวันนัน ยังติดใจฉัน นะแก้วใจ

64. copyright © by คายตรี ๕๘
ปรัศนีย์
อยู.่ ..แห่งใดนะ รู ้ไหมว่าคิดถึงเจ้า
คิดถึงคืนแล้วคืนเล่าเฝ้ าห่วงใย
กลับมาทีบ้านนีเถิด บ้านยังคอยนะขวัญใจ
ถ้าบ้านนีขาดเจ้าไป ไฉนเลยจะเรี ยกว่าบ้าน
เดินเปิ ดประตู ไปดูหองนอนของเจ้า
้
เตียงทีเคยมีเจ้า แต่บดนีไม่มีผใด
ั ู้
หลับตาแล้วล้มลงกลิง เกลือกกลินเจ้า
ให้โอบกอดกาย
่
จะนอนฝันเจ้าไม่ไปไหน ยังอยูใกล้...ข้างในบ้าน
่
จะนอนฝัน ให้สุขใจ เจ้ายังอยูใกล้...แค่ในบ้าน

65. copyright © by คายตรี ๕๙
ปรัศนีย์
-๒๗-
โชคดี – โชคร้ าย
โอ้สายลม พัดผ้าย เพียงขายฝัน
หรื อไรกัน ลมนัน ช่วยเฉลย
ยามละมุน กรุ่ นสุ ข มิทุกข์เลย
เพียงกรรโชก ดังมิเคย ได้ดีใจ
หนึงมุมมอง คนบนโลก ทีโชคร้าย
ตะวันวาย จันทร์มิฉาย คล้ายหลับใหล
ปล่อยให้เรา ดุ่มเดียว เดินเดียวดาย
ความสดใส ถูกกลืนวับ กับสายลม

66. copyright © by คายตรี ๖๐
ปรัศนีย์
หนึงมุมมอง คนบนโลก ทีโชคดี
็่
ตะวันมี จันทร์กผอง ส่ องสุ ขสม
แจ่มแจ้งจัด ชัดสว่าง กลางอารมณ์
มิตรอมตรม ในวันลวง ทีล่วงลา
สองมุมมอง ล้วนผสม อย่างสมส่ วน
แต่ทีรวน คือตัวเรา ไม่เข้าท่า
มองชีวต คิดอย่างไร ได้นนมา
ิ ั
จะหรรษา หรื อเศร้าโศก โลกคงเดิม
โอ้สายลม พัดผ้าย มิขายฝัน
ทังเบา-แรง แกล้งผัน กระหนําเพิม
ลมก็เป็ น เช่นลม ไร้รมย์เติม
หากทีเริ ม เสริ มเข้า คือเราเอง

67. copyright © by คายตรี ๖๑
ปรัศนีย์
-๒๘-
รุ่งสาง
ช่วงขณะเวลารุ่ งสาง
...ความมืดบังทางไปทัว
...บรรยากาศสลัวเมามัว
ฉันมองไม่เห็นตัว - ฉันมองไม่เห็นตน
ความเย็นบีบรัดรอบกาย
...จนภายในใจหมองหม่น
...ก่อเกิดเป็ นไฟร้อนรน
ฉันมองไม่เห็นคน - ฉันมองไม่เห็นใคร

68. copyright © by คายตรี ๖๒
ปรัศนีย์
แสงสว่างใดใดในหล้า
...หลบเร้นหนีหน้าไปไหน
...ดาวเดือนก็เลือนก็ไกล
ฉันมองไม่เห็นใจ - ฉันมองไม่เห็นเจอ
ช่วงขณะเวลารุ่ งสาง
...นอนคูริมทางคว้าง-เหม่อ
้
...ถูกทิง ถูกทิง พรําเพ้อ
ฉันอยากมองเห็นเธอ
เจ้าของมือทีเขาว่าเลอว่าเลิศในโลกา

69. copyright © by คายตรี ๖๓
ปรัศนีย์
-๒๙-
จากดินแดนแสนไกล
จากดินแดนแสนไกล
่ ั
จะมีใครรู ้ไหมฉันอยูนน
รอคอยไอแดดอุ่นตะวัน
จับต้องส่ องฝันพลันเฉิดฉาย
ทุกนาทีแตะต้องเติมหวัง
เหนียวรังตนสู่ จุดหมาย
เผชิญโลกกระด้างหยาบคาย
สุ ดท้ายบอบชํากลับมา

70. copyright © by คายตรี ๖๔
ปรัศนีย์
จากดินแดนแสนหนาว
นําค้างพราวกลายเป็ นเกล็ดกล้า
บาดเนือเชือดเนือเถือวิญญาณ์
ดุจคร่ าเส้นสายลมหายใจ
โอ้พายุร้ายทีก่อ
หมุนวนหมุนล้อล่อใกล้
กระชากความฝันสะบันไกล
เจ็บลึกลงไปเจ็บนาน
จะมีไหมบางที
กีวันเดือนปี ต้องพ้นผ่าน
จึงก้าว จึงข้าม ความทรมาน
พบสราญรื นใจฝันกลายจริ ง

71. copyright © by คายตรี ๖๕
ปรัศนีย์
นานไหม นานไหม อีกนานไหม
ฉันจะได้ก่อนใจจะหยุดนิง
หรื อแม้ลมหายใจได้ทอดทิง
ฝันก็ยงไม่จริ ง... ไม่จริ งเลย...
ั

72. copyright © by คายตรี ๖๖
ปรัศนีย์
-๓๐-
เพราะเหตุใด
เพราะเหตุใด ท้องฟ้ า จึงสี ฟ้า
เพราะเหตุใด บุษบา จึงบานแบ่ง
เพราะเหตุใด สายนํา สะท้อนแสง
เพราะเหตุใด ใจร้อนแรง นําล้นตา
เพราะเหตุใด แน่นอน ไม่แน่นอน
เพราะเหตุใด รักจึงทอน เสน่หา
เพราะเหตุใด ใจจึงมัน ทุกเวลา
เพราะเหตุใด ยามเลิกล้า รักมาเยือน

73. copyright © by คายตรี ๖๗
ปรัศนีย์
พราะเหตุใด ยิงแสวง ยิงต้องใฝ่
เพราะเหตุใด ต้องเหมือน หรื อไม่เหมือน
เพราะเหตุใด ต้องดูแล ต้องยําเตือน
เพราะเหตุใด ต้องเอ่ยเอือน ให้เสี ยใจ
เพราะเหตุใด ถ้อยคํา ดังดนตรี
เพราะเหตุใด ปราณี ดังผลักไส
เพราะเหตุใด มีค่า จึงปล่อยไป
เพราะเหตุใด หมดใจ ยังรังตรึ ง
เพราะเหตุใด ใจจริ ง ไม่จริ งใจ
เพราะเหตุใด หวันไหว ยังนิงขึง
เพราะเหตุใด ใจคน จึงลึกซึง
เพราะเหตุใด ดือดึง จึงอ่อนโยน

74. copyright © by คายตรี ๖๘
ปรัศนีย์
...ขอขอบคุณ...
เห็นแสงแดด โลมไล้ กับผืนฟ้ า
สายลมพัด ผ่านหญ้า น่าใจหาย
ต้นไม้โบก โยกพลิว ชวนหวิวกาย
ผืนดินแห้ง แตกลาย คล้ายอาลัย
ประตูปิด ลงกลอน สะท้อนเสี ยง
ปัง ปัง ปั ง... ดังเรี ยง สําเนียงใส
และสายตา จ้องมา จากมุมใด
ก็สัมผัส ถึงได้ ในโศกา

75. copyright © by คายตรี ๖๙
ปรัศนีย์
เคยมีคา เขาขาน เมือนานนัก
ํ
งานเลียงจัก คึกคัก สุ ดใดหา
ก็มีวน ฤกษ์งาม ยามเลิกรา
ั
่
มิอาจคง คําฟ้ า อยูนิรันดร์
อาจดํารง ทรงจํา คําเก่าเก่า
และเรื องราว สุ ดสนุก แสนสุ ขสันต์
อาจคงเพียง ความชืน ในคืนวัน
ทีคงมัน ไม่เลิกร้าง ไม่จางไป
ด้วยชีวต มีอะไร ไม่เทียงแท้
ิ
แต่ทีแน่ คือสิ งดี มิพร่ าไหว
คือคําหนึง ซึงจะกลัน จากข้างใน
ขอขอบคุณ จากหัวใจ ...ฉันขอบคุณ...