2. ละอองทรายกรุนไอรัก

ลขสทธิ์ © วรนุช ภักติยมงคลกุล
ิ ิ
สงวนสทธตามพระราชบญญตลขสทธิ์ พ.ศ. 2537
ิ ์ิ ั ัิิ ิ
แต่งโดย เพทายสีฟา
้
พสจนอักษร วุฒภรณ์ เสงแดง
ิู ์ ิ ็
กนกรัตน์ ภักดี
ปก จรยา ชาภทอง
ิ ู่
มนซีรี่ย์ ชดเส้นทางรักทะเลทราย
ิิ ุ
ละอองทรายกรุ่นไอรก
ั
คลนทรายปรารถนา
่ื
เงาทรายในสายลม
รูปเลมกบสานกพมพ์ กรนมายด์
่ ั ํ ั ิ ี
เพทายสีฟา
 2

3. คํานํา
วัฒนธรรมของแต่ละเผ่าพันธุ์ ท่ามกลางมนต์เสน่ห์ของท้ องทะเลทราย ที่
ผ้ ูเขียนขอหยิบยกขึ ้นมาสานต่อเป็ นเรื่ องราวของ ‘ความผูกพน’ จากเหตุชุลมุนของ
ั
การพบกน และทําให้ ‘ละอองทรายกรุ่ นไอรัก’ เล่มนี ้ เห็นมุมมองของ ‘ความรัก’ อีก
ั
ด้ านหนึ่ง ซึ่งแม้ เหตุบงเอิญที่เกิดขึ ้นบนพื ้นฐานประเพณี หากความสวยงามที่อยู่ใน
ั
‘หวใจ’ ย่อมนําพาให้ ผานพ้ นอุปสรรคต่างๆ ไปได้
ั ่
ผ้ เู ขียนขอกราบขอบพระคุณมารดาผู้ให้ กําเนิด และขอขอบคุณเวปเด็กดีที่
เป็นสื่อกลางในการให้ โอกาสสําหรับนักเขียน สดท้ายขอขอบคณสํานกพิมพ์ กรีน
ุ ุ ั
มายด์ ท่ีชวยสานตอตวอกษรให้เรียงร้อยเป็นเลมหนงสือ
่ ่ ั ั ่ ั
นิยามของผู้เขียน 'อักษร' ทุกตัวเสมือนดาบสองคม จึงเป็ นหน้ าที่ของ
'นักเขียน' ที่ต้องถ่ายทอดด้วยจิตสํานึกในความรับผิดชอบต่อสงคม หาก ‘อักษร’
ั
ตัวใดส่งผลกระทบต่อบางแง่บางมุมในความรู้สึกของผู้อ่าน ‘ผ้ เู ขียน’ ขอน้ อมรับคํา
ติชมไว้ แต่เพียงผู้เดียว
ละอองทรายกรนไอรก ꜡
ุ ั 3

4. บทแนะนา
ํ
ชีคซาฟาร์เป็นผ้ ูสืบทอดประเพณีของเผ่า ‘ทาวาเรต’ ที่ต้องให้ บุรุษซ่อน
ใบหน้ า ไว้ใ ต้ ติเ กลมุต หรื อ ผ้ า คลุม หน้ า ตลอดเวลา และเขายัง เป็ นเจ้ าของตรา
ประจําตระกูล ‘อสตวาด’ิ สญลกษณ์แหงแสงสว่างทังสี่ทิศ ท่ีซุกซ่อนเรื่ องราวเอาไว้
ุ ์ ั ั ่ ้
มากมาย
การเดินทางที่อยู่บนผืนทรายสีนํ ้าตาลทอง ‘เหมืองวาจีฟ’ คือจดมุ่งหมาย
ุ
ของชีคหนุม จนกระทังเมื่อเขาได้ พบกับเนเกฟ...ธิดาสาวแสนสวยของเผา ‘โอลิวีน’
่ ่ ่
หญิ งสาวเข้ าไปเกี่ยวข้ องกับประเพณี อนเก่าแก่ของเขาอย่างไม่ได้ ตงใจ
ั ั้
ทังๆ ที่ประเพณีของเธอเองก็มีพื ้นฐานไม่ตางกัน
้ ่
เม่ือ ‘ความผูกพัน’ ก่อตัวขึ ้นเงี ยบๆ ท่ามกลางผืนทรายสีนํ ้าตาลทอง ชีค
เจ้ าเล่ห์ที่อารมณ์ไม่ตางกับคลื่นลมในทะเลทราย เขาจะทําให้ หญิงสาวรับผิดชอบ
่
ในเรื่ องที่เกิดขึ ้น...หรือ...หญิงสาวจะทําให้ พายุทรายอย่างเขา กลายเป็ น ‘ละออง
ทราย’ ที่ออนโยนกับเธอได้
่
เพทายสีฟา
 4

5. คนนําทาง
อาชาสีขาวโดดเดนทามกลางกลมม้าสี่ตวสีดําสนิท และรายล้ อมด้ วยมนต์
่ ่ ุ่ ั
เสน่ห์แห่งผืนทรายสีนํ ้าตาลทอง ที่ความร้ อนแรงจากแสงอาทิตย์ กําลังก่อคลื่นลม
เล็กๆ หยอกเย้ าสันทรายน้ อยใหญ่
แรงลมก่อให้ เกิดระลอกคลื่นบนผื นทราย ซึ่งกําลงนําพา ‘ละอองทราย’ ให้
ั
คอยๆ หมุนวน จนกลายเป็นพายุทรายพัดโหมกระหนํ่า เสียงหลายฝีเท้าม้าถกกลบ
่ ู
อยู่ท่ามกลางลมกรรโชก แตผ้ ูที่นงอยูบนหลังม้ า ก็ยงพยายามรังบงเหียนให้ เจ้ าสี่ขา
่ ั่ ่ ั ้ ั
ค่อยๆ ขยับตามแนวคลื่นลม
“ทางนัน” เสียงตะโกนแข่งกับแรงลม
้
บุรุ ษหนุ่ม ในชุดรั ดกุม ป องกัน ฝุ่ นทราย ส่ง สัญ ญาณมื อให้ กลุ่ม ม้ าขยับ
้
เคลื่อนตามกัน แต่ตนเองกลับบังคับให้ ม้าหยุดนิ่ง ก่อนจะจ้ องผ่านม่านทรายที่กําลัง
ปลิววนอยู่ตรงหน้ า พอลมพายคอยๆ แปรเปลี่ยน จนเหลือเพียงม่านทราย ก็ทําให้
ุ ่
มองเห็นกล่มม้าห้ าตัวสีนํ ้าตาลเข้ ม ท่ีอย่เบื ้องหน้ าได้ อย่างชัดเจน อีกทังยงเดนชด
ุ ู ้ ั ่ ั
ด้วยผ้ ท่ีอยบนหลงม้ าในชุดสีขาวสอดรับกับผืนฟา
ู ู่ ั ้
ใบหน้ าชายหนมแม้ จะเก็บซ่อนอยใต้ตเิ กลมตหรือผ้าคลมหน้า หากดวงตา
ุ่ ู่ ุ ุ
ละอองทรายกรนไอรก ꜡
ุ ั 5

6. คมกริ บที่โผล่พ้นอยู่ตรงขอบผ้ า ก็จ้องนิ่งไปทางกลุ่มอาชาด้ านหน้ า ก่อนจะสะบด ั
บังเหียนขยบเจ้าม้าคกายเข้าไปใกล้
ั ู่
“ท่านคือ...ชีคซาฟาร์” บรุษจากหนึงในกลมคนชดขาวถามออกมา
ุ ่ ุ่ ุ
“ใช่” ร่างสงรังบงเหียนเบาๆ ให้ เจ้ าสี่ขาหยุดนิ่ง
ู ้ ั
ชีคซาฟาร์กวาดตามองคนในชุดขาวทังหมด ก่อนจะสะดุดกับผู้ท่ีชกม้ าอยู่
้ ั
ข้ างหน้ า ท่ีถึงแม้จะดูกลมกลืนกับคนอื่นจากสีชด หากแต่ความเพรี ยวบางของร่าง
ุ
เล็ก เรียกให้ชายหนม ‘สนใจ’ ก่อนจะตะโกนถามออกไป
ุ่
“พวกเจ้ า...มาจากเผ่าโอลิวีน”
“ใช่” คาตอบสนๆ จากเสียงเดมท่ีถามถงช่ือชีคหนุมก่อนหน้ านี ้
ํ ั้ ิ ึ ่
“ข้ าต้องการพบหวหน้าพวกเจ้า” ชีคซาฟาร์บอกความต้องการ
ั
“ท่านต้ องแสดงตรา...อสตวาด.ิ ..กอน”
ุ ์ ่
“ถ้ าอยากเหน ก็เข้ามาด” บอกพลางกวาดตามองคนชุดขาวทังหมด แต่ยง
็ ู ้ ั
สะดุดกับเจ้ าของร่างเล็กท่ีกําลงพยกหน้า เหมือนให้ สญญาณกับคนของตน
ั ั ั
บุรุ ษ ร่ า งสูง ของโอลิ วี น ที ่เ ป็ นผ้ ูถ ามเรื่ อ งราวตัง แต่ แ รก ชัก ม้ า ออกมา
้
ทางด้ านหน้ า ก่อนจะขยับเข้ าไปเทียบม้ ากับชีคหนม หากยังไม่ทนตังตัว ก็โดนมือ
ุ่ ั ้
ใหญ่ของท่านชีคฉวยข้ อมือข้ างหนึ่งไว้แนน พร้ อมกับชักมีดที่เหน็บอยู่ข้างเอว จ่อ
่
เข้ าท่ีคอทนที
ั
“หวหน้าของเจ้าเทานนท่ีมีสทธิ์จะมาดตราอสตวาดของข้ า” ชีคซาฟาร์ตะคอก
ั ่ ั้ ิ ู ุ ์ ิ
ใส่ ควบคูกบเสียงขึ ้นลําจากปืนทงสองฝ่าย
่ั ั้
สายตาคมกริ บของชี คหนุ่ม จ้องไปทางร่ างเล็ก เขาเห็นนัยน์ ตาคมที่อยู่
เพทายสีฟา
 6

7. เหนือขอบผ้ าผืนบางปองกันฝุ่ นทราย กําลังมองเขม็งมาทางเขาเช่นกัน ก่อนจะเห็น
้
สญญาณมือยกขึ ้นห้ามฝ่ายของตนเอง
ั
‘ผ้ หญิง’ ซาฟาร์ กําลังมองมือบางที่ไม่ได้ ซุกอยู่ในชุดรัดกุม ซึ่งกําลังอวด
ู
ความเรียวสวยอยางนามอง ่ ่
เจ้าของร่างเลกชกบงเหียนให้เจ้ าม้ าสี่ขาขยับขึ ้นมาหยุดตรงหน้ าชายหนุ่ม
็ ั ั
นยน์ตาสวยประสานกบดวงตาคมกริบ
ั ั
สายลมแห่งทะเลทรายหวนพัดแผ่วเบา พร้ อมๆ กับนําพา ‘ละอองทราย’ แนบ
เคียง ‘ความหอม’ มาจากร่างเล็กท่ีอย่ตรงหน้า จนเหมือนทําให้ เวลาของชายหน่ม
ู ุ
หยุดนิ่งไปชัวขณะ ่
ชีคหนมยอมคลายมือจากคนที่เกือบจะโดนฝากปลายมีด ก่อนจะเอ่ยหยั่ง
ุ่
เจ้ าของร่ างเล็ก ท่ี กํา ลัง หันไปสนใจว่า คนของตนเองที่ เ พิ่ง โดนปล่อย จะได้ รั บ
บาดเจ็บหรือเปลา ่
“ข้ านาจะขอเปล่ียนคนมากกวาท่ีจะปล่อยคนของเจ้าไปเฉยๆ แบบนี ้”
่ ่
“ชีคซาฟาร์...ทานอยาโอหงมากนก” เจ้าของร่างเลกหนไปปราม
่ ่ ั ั ็ ั
“ข้ าแสดงตัวอยางชดเจน” บอกพลางยกแหวนให้ คนตรงหน้ าเห็น
่ ั
นัยน์ตาสวยมอง ตรา ‘อุสต์วาดิ’ สัญลักษณ์ของแสงสว่างทังสี่ทิศ ก่อนจะ
้
ถอนใจเบาๆ พลางหันไปพยักหน้ าให้ กบเพื่อนนักรบที่เธอยังรู้สึกได้ ว่า เขายังขุ่นชีค
ั
หนมไมหาย
ุ่ ่
“ถ้ าไม่เกรงใจ ข้ าจะขอดวลกับท่านตรงนี ้” คนขุนยังขอบ่นต่ออีก
่
“ข้ าพร้ อมเสมอ” ชีคหนมโค้งตวบนหลงม้าอยางน้อมรับคาท้า
ุ่ ั ั ่ ํ
ละอองทรายกรนไอรก ꜡
ุ ั 7

8. ชี ค ซาฟาร์ หั น กลับ ไปสนใจเจ้ าของร่ า งเล็ ก เพราะเหมื อ นมี บ างสิ่ ง
บางอย่าง กํ าลังก่อกวนอยู่ภายใน ซึ่งเขาเองก็ยงตอบไม่ได้ แต่ที่แน่ๆ เขาอยากจะ
ั
เห็น ‘ความงดงาม’ ของใบหน้ า ที่ซอนอยูภายใต้ ผืนผ้ านัน
่ ่ ้
‘แก๊ ก’
เสียงขึ ้นนกและปื นของคนตรงหน้ าเรียกสติชีคหนม และทนทีท่ีมือใหญ่ดง
ุ่ ั ึ
สายบงเหียนเบยงเจ้าม้าคกาย
ั ่ี ู่
‘เปรี ยง’
้
เสียงปื นหนึ่งนัดดังก้ องผืนทราย ชีคซาฟาร์ ร้ ูสก ถึงแนวกระสุนจากมือบาง
ึ
วิ่งเฉียดผานไป
่
ความชุลมุนเร่ ิ มขึ ้น พร้ อมๆ กับเสียงฝี เท้ าม้ าที่ดงอยู่รอบด้ าน ซึ่งพอๆ กับ
ั
ฝุ่ นทรายที่กําลังฟุงตลบไปทั่ว และยิงเพิ่มความสับสนมากขึ ้นเรื่ อยๆ จากเสียงโห่
้ ่
ร้องท่ีดงเข้ามาใกล้
ั
“พวกโจรคไล” เสียงตะโกนบอกให้ ระวังภัย
ู
ชีคซาฟาร์หันไปทางกลุ่ม โจรเกื อบสิบคน ซึ่งกํ าลังห้ อม้ า ลงมาจากเนิน
ทราย ดวงตาคมกริบเห็นเจ้ าของร่ างเล็ก ยังเล็งปลายกระบอกปื นไปยังแขกที่ไม่ได้
รับเชิญ
“เผ่าโอลิวีน ข้าต้องการแผนที่เหมือง” เสียงตะคอกมาจากโจรร่างใหญ่
ทะมน ึ
“ฝั นไปเถอะ” หนึงในคนของโอลวีนตะโกนตอบอยางท้าทาย
่ ิ ่
“จบพวกมนให้ได้ ” นํ ้าเสียงโกรธจดของโจรร่างใหญ่
ั ั ั
เพทายสีฟา
 8

9. ฝ่ ุนทรายกระจายไปทั่วจากเหล่าฝี เท้ าม้ า ตามมาด้วยเสี ยงก้ องคําราม
จากการเข้าโจมตีของฝ่ ายกองโจร ควบคูกบเสียงต่อสู้ปองกันตัวในระยะประชิด
่ั ้
ดาบเล่มใหญ่ที่อยู่ในมือของหนึ่งในโจรคูไล ล้ อรับแสงแดดที่กําลังแผดจ้ า
พร้ อมๆ กับฟาดใส่หนึงในกล่มคนชุดขาว ท่ ีกําลงใช้ดาบโค้ งลวดลายสวยงามรับ
่ ุ ั
แรงปะทะของการจโจม โดยมีทหารตดตามของชีคซาฟาร์ อุสต์วาดิ ตังแนวปกปอง
ู่ ิ ้ ้
ผ้ นําของตน
ู
“ทศตะวนตก” เสียงบอกอยไมไกล
ิ ั ู่ ่
ชีคซาฟาร์ หนไปทางต้ นเสียง เขาเห็นเจ้ าของร่างเล็กควบม้ านําไปทางทิศที่
ั
บอกไว้ มือใหญ่ที่กําดาบอยู่ไม่รีรอที่จะฟาดฟันพวกโจรที่อยู่ตรงหน้า และได้ ยิน
เสียงปื นเหมือนชวยเปิดทางให้นําม้าออกไปสะดวก
่
ม้าสีขาวควบตามม้าสีนํ ้าตาลเข้ม ท่ามกลางทิวคลื่นของทะเลทราย โดยท่ี
ทหารติดตามสองนายยังรังท้าย ส่วนอีกสองนายเข้ าช่วยนักรบของโอลิวีนที่ยงติด
้ ั
พนกบกลมโจร
ั ั ุ่
“เจ้ าจะพาข้าไปไหน” ชีคหนมตะโกนถาม ุ่
ร่ า งเล็ ก ที ่ค วบม้ า นํ า อยู่ ไม่ ไ ด้ ส นใจที ่จ ะหัน ไปตอบ มื อ บางยัง กระตุก
บังเหียน เพื่อให้ เจ้าม้าคใจวงไปข้างหน้า
่ ู ่ิ
“ข้ าคือชีคซาฟาร์ อุสต์วาดิ เจ้ าเป็ นแค่คนนําทาง เจ้ าต้ องตอบคําถามข้ า”
คนไม่ได้คําตอบเริ่มอารมณ์เสีย และกระชากบงเหียนให้เจ้าม้าคก ายเร่งตามคน
ั ู่
ข้ างหน้ าให้ ทน ั
ม้าสองตววงฝ่าเปลวแดดท่ีกําลงเคยงคมากบ ‘ละอองทราย’ จนกระทังม้ า
ั ่ิ ั ี ู่ ั ่
ละอองทรายกรนไอรก ꜡
ุ ั 9

10. ท่ีเป็ นฝ่ ายตามหลัง เริ่ มเข้ าใกล้ ม้านํา และเพียงแค่เสี ้ยวจงหวะของระยะประชิด ั
เจ้าของร่างใหญ่ก็โถมเข้าใสร่างเลก ทําให้คนทงคถลาลงไปคลกทรายท่ีพื ้นทนที
่ ็ ั ้ ู่ ุ ั
เจ้าของร่างเลกไมรีรอท่ีจะเบยงหนีให้พ้นจากชายหนม หากการเข้าประชิด
็ ่ ่ี ุ่
แบบจโจม อีกทงรูปร่างท่ีบางกวามาก ทําให้ถกตรึงไว้กบพื ้นทรายได้อยางงายดาย
ู่ ั้ ่ ู ั ่ ่
“ชีคซาฟาร์” เสียงจากใต้ผ้ามดชดตวาดใส่ ิ ิ
“เจ้ ากล้าดยงไงถงไมหยดตามคาสงข้า” คนด้านบนตะคอกลน
ี ั ึ ่ ุ ํ ่ั ่ั
“ข้ าไม่ใช่คนของอุสต์วาดิ”
กระแสลมหอบนํ าละไอ ‘ความหอม’ จากร่างบางที่อยู่ใ ต้ล่าง ลอยแตะ
จมกอีกครัง ทําให้ มือแข็งแรงท่ียึดข้ อมือบางไว้เผลอคลายออก ส่งผลให้คนที่กําลง
ู ้ ั
หาจังหวะดิ ้นให้ หลุด โยนเข่าใส่ชวงท้ องของชายหนุมทันที
่ ่
ร่างใหญ่ผงะออก หากยงตามตะครุบตวเจ้าของร่างเลกไว้ได้ทน
ั ั ็ ั
“คนของโอลิวีน คดจะฆาข้ างันหรื อ” คนโดนหวเขาเข้าไปทงจกทงฉน
ิ ่ ้ ั ่ ั้ ุ ั้ ุ
เจ้าของร่างเล็กที่โดนรวบอี กครัง พยายามดิ ้นหนี หากความชุลมุนอย่าง
้
ไม่ได้ ตงใจ ทําให้มือบางตวดผืนผ้าติเกลมุตที่บงใบหน้ าชายหนุมหลุดติดมือมา
ั้ ั ั ่
หญิงสาวชะงกทนที เพราะใบหน้าของคนตรงหน้า ที่เพิงเผยให้ เห็นอย่าง
ั ั ่
เต็มตานัน ความคมเข้มสอดรับกบร่างใหญ่ที่ผึ่งผายสง่างาม และแน่นอนย่อมเป็ น
้ ั
ท่ีดงดดสําหรับเพศตรงข้าม
ึ ู
“เจ้ า” ซาฟาร์โมโหจด เขารวบร่างเลกเข้ามาแนบกบแผนอก ก่อนจะกดยด
ั ็ ั ่ ึ
ไว้ บนผืนทรายอีกรอบ
“ชีคซาฟาร์ ข้าไมได้ตงใจ” เสียงอ้ อี ้ภายใต้ผ้าปองกนลมทรายพยายามแก้ตว
่ ั้ ู ้ ั ั
เพทายสีฟา
 10

11. “ตระกูลข้ ามาจากสายเลือดนักรบของเผ่าทาวาเรต ไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิ์ ที่
จะเห็นใบหน้ าที่แท้ จริ ง...แตเ่ จ้า...” เค้ นเสียงใสอยางโกรธจด “ข้ าจะฆาเจ้า...”
่ ่ ั ่
“เมื่ อครู่ ท่านกล่าวหาว่าข้าจะฆ่าท่าน ทังๆ ทีปืนของข้ าช่วยท่านไว้ เห็น
้ ่
หน้ าท่านแคนี ้ ถึงขนาดจะฆ่าจะแกงกันเลยหรื อไง” หญิงสาวย้ อนใส่ พลางดิ ้นหนี
่
แต่ไม่พ้นร่างใหญ่ที่กดทับอยูทงตัว ่ ั้
“เจ้ าถือดมากท่ีกล้าทวงบญคณกบข้ า”
ี ุ ุ ั
“ทานไมมีเหตผล” เจ้าของร่างเลกยงเถียง
่ ่ ุ ็ ั
“ดี...งันข้ าขอดูหน้ าเจ้ าซะกอน แล้วคอยฆาเจ้าทีหลง” ว่าพลางใช้ จงหวะที่
้ ่ ่ ่ ั ั
โต้เถียงดงผ้าผืนขาวที่พนใบหน้ าคนด้ านล่างออก
ึ ั
ผมยาวอ่อนนุ่มปลิวสะบดตามตามผืนผ้า พร้อมๆ กับความหอมที่แนบ
ั
เคยงมากบสายลม หากยงไมเ่ ทากบใบหน้าสวยที่โดดเด่นอยู่ตรงหน้ า ด้ วยนัยน์ตา
ี ั ั ่ ั
คมหวานที่สอดรั บกับคิ ้วเรียวสวย อีกทังจมูกโด่งเล็กๆ ท่ีดูน่าขบเล่นอย่างหมั่น
้
เขียว แต่ที่ตรึง สายตาชายหนุ่ม กลับเป็นริ ม ฝี ปากบางสี ส ดที่กําลัง เม้ ม อย่างที่
้
อารมณ์เจ้าของมนกําลงนกขน
ั ั ึ ุ่
“เจ้ า...” เสียงดุๆ ตะคอกหายไปในลําคอ “เจ้ าเป็ นใคร” ถามออกไปอย่าง
ไม่ร้ ูตว เพราะความหวานซึ ้งตรงหน้ าก่อความรู้ สึกมากมาย อีกทังยัง ‘สวยงาม’
ั ้
อยางท่ีคาดไว้
่
“ทานมจา ให้ ข้ามาพบท่าน” เสียงของหญิงสาวไพเราะนก ยามไม่ได้ซ่อน
่ ู ั
อยใต้ผืนผ้า
ู่
คิ ้วหนาของชีคหนุมขมวดมุ่นอย่างไม่พอใจนัก แต่เหมือนมีอะไรบางอย่าง
่
ละอองทรายกรนไอรก ꜡
ุ ั 11

12. พงเข้าใส่ และหมนวนอยข้างใน กอนจะยอมถอยออกจากร่างเลก
ุ่ ุ ู่ ่ ็
“เจ้ าเป็ นคนนําทาง” นํ ้าเสียงท่ีถามยงเกรียวกราด
ั ้
หญิงสาวพยักหน้ านิดๆ นยน์ตาสวยยังหยุดนิ่งอยู่บนใบหน้ าหล่อคมสัน
ั
ตรงหน้า ก่อนจะเห็นเขาเอื ้อมไปหยิบติเกลมุต และสายตาคมดุๆ ก็จ้องเขม็งมา
ทางเธอทันทีที่ปิดบังใบหน้ าเสร็ จ
“ข้ าสัญ ญาว่ าจะไม่บอกใครเรื่ องที่เ ห็ น ใบหน้ า ท่าน” หญิ ง สาวรี บบอก
อยางตะกกตะกก
่ ุ ั
“ผ้ หญิงหรือจะรักษาสญญา” ลากเสียงลกแกมเยาะอยในลําคอ
ู ั ึ ู่
“ข้ าไมเ่ คยโกหก” เสียงหวานตวาดใส่
“คนตายเท่า นัน ท่ีจะเก็บความลับได้ ดีท่ีสด” เสียงดๆ ห้วนจด ก่อนจะจด
้ ุ ุ ั
มีดด้ามเลกเข้าท่ีคอระหง
็
“ชีคซาฟาร์ ท่านปล่อยนางได้ แล้ ว” เสียงแทรกจากบรุษดงอยไม่ไกล
ุ ั ู่
ซาฟาร์ยงยึดร่างเล็กไว้บนผืนทราย ก่อนจะเงยหน้ ามองกลุ่มม้าของโอลิ
ั
วีนท่ีเพิ่งมาถึง พลางเหลือบมองทหารติดตามที่อยใกล้ๆ ู่
“ข้ าช่ือรอฮาน” บรุษในชดขาวเพิ่งแนะนําตัว เพราะไม่มีโอกาสก่อนหน้ านี ้
ุ ุ
“พวกโจรต้ องการแผนที่เหมืองของเผ่าเรา...เพ่ือความปลอดภย...ข้ าจึงให้เนเกฟนํา
ั
ท่านออกมาก่อน” คนที่อยู่บนหลังม้ าต้ องรี บอธิ บาย พร้ อมๆ กับดึงผ้ าคลุมหน้ า
ออกแสดงตวทนที ั ั
ดวงตาคมกริ บจ้องเขม็งไปทางชายหน่มที่เพิ่งแสดงตว ก่อนจะพยกหน้า
ุ ั ั
ให้ สญญาณกับคนของตน เหมือนให้ ร้ ูวาตรงนี ้ก็ไม่มีเร่ ื องอะไรแล้ วเช่นกัน
ั ่
เพทายสีฟา
 12

13. “นางเป็ นใคร” ชีคซาฟาร์ถามทนที ั
“เนเกฟเป็ นบุตรสาวของท่านมูจา”
“มิน่า พวกเจ้ าถึงยอมแสดงตัว” เสียงดุๆ รับคําอยู่ในลําคอ ก่อนจะปล่อย
ตวหญิงสาว แตยงจ้องเขม็ง เหมือนอยากจะปรามเรื่ องที่หญิงสาวรับปากไว้
ั ่ ั
เนเกฟถอนใจเบาๆ กับชีคหนุ่มจอมดุดน หญิ งสาวอดคิดไม่ได้ ว่า ถ้ าคน
ั
ของเธอมาช้ากวานี ้ เธอจะโดนหมกอยกลางทะเลทรายแบบไหน
่ ู่
“เนเกฟ เจ้าเป็ นอะไรหรื อเปล่า” รอฮานรีบถามอยางหวงใยมาจากหลงม้า
่ ่ ั
ใบหน้ าสวยส่ายหน้ านิดๆ ก่อนจะส่งยิ ้มให้ชายหนุ่มในเผ่าเดียวกน หญิง
ั
สาวมองหาเจ้ า ม้ า คู่ใ จ พลางขมวดคิ วนิ ดๆ เพราะเห็ นเจ้ า ส่ ี ขาของเธอ ถูก ผูก
้
รวมอยกบม้าของทหารอุสต์วาดิ
ู่ ั
“เจ้ าต้องไปกบข้า” เสียงซาฟาร์ดงอยางหงดหงิด พลางจ้ องหญิงสาวนิ่ง
ั ั ่ ุ
“ท่านกําลงจะคมตวข้า” เนเกฟเอ่ยขึ ้นอยางร้ ูทน
ั ุ ั ่ ั
“ใช่ เพราะพวกเจ้ าทําให้ ข้าไม่ไว้ ใจ” ซาฟาร์ ไม่ปฏิเสธ แต่กําลังนึกโมโห
ตัวเอง วาทําไมจะต้องรู้สก ‘หวง’ รอยยิ ้มที่หญิงสาวส่งให้ ชายหนุมในเผ่าของเธอ
่ ึ ่
ละอองทรายกรนไอรก ꜡
ุ ั 13