วินาศภัย

1. การประกันภัย
วินาศภัย

2. การประกันวินาศภัย
(Non-life Insurance)
การประกันวินาศภัย หมายถึง
การประกันความเสียหายใดๆ อันพึง
จะประเมินเป็นเงินได้รวมทั้งความ
เสียหายจากการสูญเสียในสิทธิผล
ประโยชน์หรือรายได้

3. ประวัติความเป็น
มาจุดกำาเนิดของการประกันภัย สมัยเริ่มแรก
ของการประกันภัยจะมีลักษณะไปในการ
แสวงหาหลักประกันความคุ้มครอง หรือวิธีดาร
ป้องกันภัยอันเกิดจากทรัพย์สินอันเนื่องมาจาก
ภัยธรรมชาติและโจรผู้ร้าย ในประเทศจีน
ประมาณ 3,000 ปี ก่อนคริสตกาล พ่อค้าชาวจีน
ซึ่งอาศัยแม่นำ้าแยงซีเกียง ได้พัฒนาวิธีการเพื่อ
แบ่งเบาและบรรเทาความเสียหายที่จะเกิดขึ้นกับ
สินค้าของตน การกระจายสินค้าของตนแยก
บรรทุกไว้ในเรือหลายๆลำาแทนที่จะบรรทุกสินค้า
ทั้งหมดไว้ในเรือลำาเดียวกัน เรือแต่ละลำาก็จะ
บรรทุกสินค้า ซึ่งเป็นส่วนของพ่อค้าหลายๆคน

4. วัตถุประส
งค์
เพื่อให้สถาบันการเงิน
ประเภทบริษัทประกันวินาศภัยสามารถ
รายงานธุรกรรมต่อสำานักงานป้องกัน
และปราบปรามการฟอกเงิน และ
สามารถจัดให้ลูกค้าแสดงตนได้อย่าง
ถูกต้องตามหลักการแห่งกฎกระทรวง
และประกาศสำานักนายกรัฐมนตรี ซึ่ง
ออกตามความในพระราชบัญญัติ
ป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน

5. ความแตกต่างระหว่างการประกันชีวิต
กับการประกันวินาศภัย
1. ความเสียหาย
2. การชดเชย
3. การเรียกร้องค่าเสียหาย
4. สถิติที่ใช้
5. ค่าใช้จ่าย
6. เบี้ยประกันภัย
7. กำาไรขาดทุนของบริษัท
8. การเลือกภัย เบี้ยประกันชีวิต
9. ตามกฎกระทรวงว่าด้วยการลงทุน
10. ด้านภาษีเงินได้บุคคล
ธรรมดาเบี้ยประกันชีวิต

6. การประกันวินาศภัย ( Non-life
Insurance )
แบ่งออกเป็น 4 ประเภทหลักดังนี้
1.การประกันอัคคีภัย (Fire Insurance)
คือการประกันภัยเพื่อคุ้มครองความ
เสียหายของทรัพย์สินที่เกิดจากไฟมาเผา
ผลาญ ซึ่งเมื่อเกิดภัยขึ้นแล้ว บริษัท
ประกันภัยชดใช้ค่าเสียหายให้ ซึ่งภัยที่
คุ้มครอง ได้แก่
- ไฟไหม้
- ฟ้าผ่า
- การระเบิดของแก๊สที่ใช้ครัวเรือน
- ความสูญเสียหรือเสียหายจากสาเหตุ

7. ความเป็นมาการ
ประกันอัคคีภัยการประกันอัคคีภัย มีประวัติเริ่ม
มาจากไฟไหม้ครั้งใหญ่ในกรุงลอนดอน
เมื่อวันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2209
โดยเพลิงได้เริ่มขึ้นจากห้องทำาขนมปัง
ของพระเจ้าแผ่นดินอังกฤษที่กรุงลอนดอน
เพลิงได้ไหม้อยู่เป็นเวลา 6 วัน จึงได้สงบลง
ในวันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2209 มีอาคาร
บ้านเรือนได้รับความเสียหายจากเพลิงไหม้
คิดเป็นเนื้อที่ประมาณ 373 เคอร์ ซึ่งเท่ากับ
85% ของเนื้อที่ทั้งหมดของกรุงลอนดอน ใน
ปีถัดไปคือในปี พ.ศ 2210 จึงได้มีผู้เริ่มจัดตั้ง
บริษัทประกันภัยขึ้นเป็นครั้งแรก ณ กรุง

8. การประกันอัคคีภัยมีประโยชน์ดังนี้
1. ประโยชน์ต่อผู้เอาประกันภัย เป็นการ
ประกันความสูญเสียจากอัคคีภัยอันมิได้คาด
หมายไว้ด้วยเบี้ยประกันภัยจำานวนน้อยกว่า
ความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นมากหากความเสีย
หายเกิดขึ้นก็จะได้รับการชดใช้การประกัน
อัคคีภัยยังสร้างความอุ่นใจให้กับผู้เอาประกัน
ภัยว่าทรัพย์สินของตนได้รับความคุ้มครอง
2. ประโยชน์ต่อธุรกิจ การประกันอัคคีภัย
เป็นการสร้างความมั่นคงซึ่งก่อให้เกิดความ
เสถียรภาพในการประกอบธุรกิจ
3. ประโยชน์ต่อเศรษฐกิจและสังคม การ
ประโยชน์ของการประกัน
อัคคีภัย

9. 2. การประกันภัย
รถยนต์
(Automobile
Insurance)ความเป็นมาของการประกันรถยนต์
อุตสาหกรรมรถยนต์ได้เริ่มขึ้นจากการ
สร้างรถเบนซ์และเดมเลอร์ ในปี ค.ศ.
1883-1884 และได้เจริญรุ่งเรืองใน
ทศวรรษต่อมา ในปี ค.ศ. 1894 ได้มี
รถยนต์วิ่งบนถนนของประเทศอังกฤษและ
ในปี 1898 ได้มีการก่อตั้งบริษัท Law
Accident Insurance Society Ltd. ขึ้นรับ
ประกันภัยรถยนต์เป็นบริษัทแรกในประเทศ

10. การประกันเพื่อคุ้มครองความเสียหายอัน
เกิดจากการใช้รถยนต์ ได้แก่
- ความสูญเสียหรือเสียหายที่เกิดแก่
รถยนต์ ได้แก่ ความเสียหาย บุบสลาย
หรือสูญหายของตัวรถยนต์
- ความสูญเสียหรือเสียหายที่รถยนต์
ก่อให้เกิดขึ้นแก่ชีวิต ร่างกายและและ
ทรัพย์สินของบุคคลภายนอก รวมทั้งบุคคล
ที่โดยสารอยู่ในรถยนต์นั้นด้วย

11. ประเภทของการประกันภัย
รถยนต์
1. แบบที่ให้ความคุ้มครองเฉพาะความรับผิด
ตามกฎหมาย ต่อบุคคลภายนอกหรือบุคคลที่
“สาม หรือเรียกกันทั่วไปว่า การประกันภัย
”ประเภทสาม ซึ่งกำาหนดข้อคุ้มครองดังนี้
1.1 ความรับผิดต่อความบาดเจ็บหรือ
มรณะ
1.2 ความรับผิดชอบต่อผู้โดยสารที่เกิด
จากการบาดเจ็บหรือมรณะขณะโดยสารอยู่ใน
รถยนต์
1.3 ความรับผิดชอบต่อทรัพย์สินของ
บุคคลภายนอก

12. 2. แบบที่ให้ความคุ้มครองเพิ่มเติมสำาหรับ
ความเสียหายต่อรถยนต์คันที่เอาประกันภัย
เนื่องจากรถยนต์ถูกโจรกรรมและภัยอื่นๆ
จำาแนกได้เป็น 6 ภัยคือ
2.1 ความรับผิดต่อบุคคลภายนอก
2.2 การลักทรัพย์ทั้งคัน
2.3 การลักทรัพย์ทั้งคันโดยลูกจ้าง
ของผู้เอาประกัน
2.4 การลักทรัพย์อุปกรณ์ของรถยนต์
2.5 จลาจล เช่น การก่อการร้าย
การนัดหยุดงาน
2.6 ภัยอื่นๆนอกเหนือจากที่กล่าวมาแล้ว

13. 3.แบบที่ให้ความคุ้มครองรวม เรียกกันทั่วไปว่า
“ ”ประกันประเภทหนึ่ง คือคุ้มครองทั้งความ
รับผิดต่อบุคคลและความเสียหายต่อตัว
รถยนต์
หลักการพิจารณาประกันภัยรถยนต์
ในการพิจารณาการรับประกันภัยรถยนต์นั้น
บริษัทประกันภัยจะถือหลักต่อไปนี้คือ
1. อายุของผู้เอาประกันภัย หรือผู้ขับขี่
ประจำาต้องมีอายุ ไม่ตำ่ากว่า 25 ปี
2. ผู้เอาประกันหรือผู้ขับขี่ประจำามีใบ
อนุญาตขับขี่ไม่ตำ่ากว่า 1 ปี
3. รถสปอร์ตไม่รับประกันภัย
4. รถกระบะที่ใช้บรรทุกวัตถุไวไฟและเชื้อ

14. 5. บริษัทจะพิจารณารับประกันภัยรถที่
มีอายุการใช้งานไม่เกิน 6 ปี สำาหรับรถญี่ปุ่น
และ 5 ปี สำาหรับรถอื่นๆ สำาหรับความ
คุ้มครองความเสี่ยงภัยทุกชนิด รวมถึงการชน
หรือพ่วงด้วย
6. บริษัทจะพิจารณารับประกันภัยรถที่
มีอายุการใช้งานเกิน 6 ปี สำาหรับความ
คุ้มครองความเสี่ยงภัยทุกชนิด แต่ยกเว้นการ
ชน หรือการพ่วงต่อ
รถ

15. ทำาประกันและการรับทำาประกันดังนี้
1. ผู้เอาประกันควรแจ้งความประสงค์ใน
การทำาประกันต่อตัวแทนนายหน้าบริษัท
ประกันหรือแจ้งโดยตรงต่อบริษัทรับประกัน
2. การให้ถ้อยแถลงโดยผู้เอาประกัน
เกี่ยวกับทรัพย์สิน หรือตัวของผู้เอาประกันให้
บริษัทประกันทราบเพื่อจะได้เป็นข้อมูลในการ
พิจารณาว่าสมควรจะรับประกันหรือไม่ โดยผู้
เอาประกันเป็นผู้กรองข้อมูลต่างๆ ในใบคำาขอ
3. การสำารวจโดยบริษัทประกันเพื่อนำามา
เปรียบเทียบ ถ้อยแถลงที่ผู้เอาประกันทำาไว้ว่า
ถูกต้องหรือสิ่งใดคาดเคลื่อนไปบ้าง
4. การออกกรมธรรม์ เมื่อบริษัทตกลงรับ
ประกันเรียบร้อยแร้วจะออกกรมธรรม์เพื่อเป็น

16. การชดใช้ค่าเสียหาย
( Indemnity)
เมื่อเกิดความเสียหายขึ้น โดยปกติผู้เอา
ประกันภัยจะทำาการตกลงกับคู่กรณีไม่ได้
จะต้องแจ้งให้บริษัททราบเนื่องจาก บริษัท
จะได้ทำาการสำารวจความเสียหายนั้นๆ ดัง
นั้นเมื่อเกิดอุบัติเหตุขึ้น
1. ผู้เอาประกันภัยต้องทำาการแจ้งให้
บริษัททราบทันที ซึ่งโดยปกติจะให้ผู้เอา
ประกันเขียนแผนผังและแจ้งการเกิด
อุบัติเหตุในใบแจ้งอุบัติเหตุที่ทางบริษัท
กำาหนดไว้
2. หลังจากนั้นบริษัทจะทำาการสำารวจ
และจ่ายชดใช้ความเสียหายให้ตามความ

17. ในการชดใช้ความเสียหายยังคงใช้หลัก
การประกันภัย เกี่ยวกับ
1. Subrogation (การสวมสิทธิ) ใน
กรณีที่ผู้เอาประกันภัยเป็นฝ่ายถูกและคู่
กรณีต้องจ่ายค่าชดใช้ความเสียหาย ใน
กรณีนี้บริษัทจะจ่ายเงินให้ผู้เอาประกันภัย
ก่อน และบริษัทสวมสิทธิของผู้เอาประกัน
เรียกร้องความเสียหายกับคู่กรณี
2. Contribution (การเฉลี่ย) ถ้ารถ
คันดังกล่าวประกันไว้หลายบริษัท และเมื่อ
เกิดความเสียหายขึ้นบริษัทผู้รับประกันจะ
ร่วมกันเฉลี่ยชดใช้ค่าเสียหายให้
3. Indemnity (การชดใช้ตามความ

18. ประโยชน์ของการประกันภัยรถยนต์
การประกันภัยรถยนต์มีประโยชน์ดังนี้ คือ
1. ในกรณีของผู้เอาประกันภัย เมื่อ
ความเสียหายเกิดขึ้น ผู้เอาประกันภัยจะได้
รับค่าเสียหายจากผู้รับประกันภัย
2. รถยนต์เป็นพาหนะจำาเป็นสำาหรับผู้
ประกอบธุรกิจ เมื่อมีการประกันรถยนต์แล้ว
ทำาให้ผู้ประกอบธุรกิจใช้รถยนต์ด้วยความ
มั่นใจยิ่งขึ้น และทำาให้ธุรกิจดำาเนินไปด้วย
ความรวดเร็วทันใจ
3. ทำาให้ผู้ที่มีเงินน้อยสามารถซื้อ
รถยนต์ใช้ โดยการผ่อนส่ง และ
บริษัทขายรถยนต์จะใช้วิธีประกันรถยนต์

19. 4. ในทางสังคม การประกันภัย
รถยนต์เป็นหลักประกันสังคมอย่างหนึ่ง
เพราะการประกันรถยนต์ป้องกันสวัสดิภาพ
และทรัพย์สินของประชาชน
5. ทำาให้มีธุรกิจอีกประเภทหนึ่งเกิด
ขึ้นอย่างกว้างขว้าง เป็นทางหนึ่งที่ช่วย
พัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ เพราะช่วยให้
คนมีงานทำามากขึ้น มีเงินไปลงทุนมากขึ้น

20. 3. การประกันภัยทางทะเล (Marine
Insurance)
การประกันภัยความเสียหายของ
ตัวเรือ สินค้าและทรัพย์สินที่อยู่ระหว่าง
การขนส่งภายในประเทศและระหว่าง
ประเทศ รวมทั้งพาหนะและสิ่งอื่นๆ ที่ใช้
ในการขนส่งด้วยและยังขยายขอบเขต
ความคุ้มครองรวมไปถึงภัยทางบกและ
ความสูญเสียในขณะขนส่ง

21. ความเป็นมาของประกันภัยทางทะเล
การประกันภัยการขนส่งทางทะเลได้
เจริญรุ่งเรืองอย่างรวดเร็วในประเทศ
อังกฤษ เมื่อศตวรรษที่ 17 ทั้งนี้เนื่องจาก
ประเทศอังกฤษในสมัยนั้น มีการค้าขายทาง
ทะเลมากกว่าประเทศใดในยุโรปพ่อค้าจึงมี
โอกาสพบปะพูดคุยกิจการค้ากันที่ร้านกาแฟ
ต่างๆ ในกรุงลอนดอน และใช้เป็นสถานที่
เจรจาต่อรองของผู้เอาประกันภัยและผู้รับ
ประกันด้วย ร้านกาแฟร้านหนึ่งก็มีพ่อค้า
พบปะเจรจากันมากก็คือ ร้านของนายเอ็ด
เวิด ลอยด์ (Edward Lloyd) โดยเขา

22. ผู้มีส่วนได้เสียที่อาจเอาประกันได้ (Insurable
Interest)
ความมุ่งหมายของการประกันภัยทาง
ทะเล ก็เพื่อให้ความคุ้มครองแก่ทรัพย์สินที่
ต้องสูญหายหรือเสียหาย เพื่อให้ผู้เอาประกัน
ซึ่งมีส่วนได้เสียในทรัพย์ที่เอาประกันภัยขณะ
เกิดความเสียหายหรือสูญหายได้ กลับคืน สู่
สถานะเดิมเหมือนก่อนเกิดภัย ผู้รับประกันภัย
จะชดใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่ผู้เอาประกัน
ภัย หรือ ผู้มีส่วนได้เสียในสินค้าหรือทรัพย์สิน
ในขณะเกิดความเสียหายตามขอบเขต และ
เงื่อนไขที่กำาหนดไว้ในกรรมธรรม์ประกันภัย
สำาหรับความสูญเสีย หรือ

23. ผู้มีส่วนได้เสียที่อาจเอาประกันภัยได้ ได้แก่
1. เจ้าของ (Owner) ผู้เป็นเจ้าของ
กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินไม่ว่าจะเป็นสินค้า
หรือเรือที่ใช้ในการขนส่ง ย่อมจะเอา
ประกันภัยได้เท่ากับราคาของทรัพย์สินนั้น
สำาหรับผู้เป็นเจ้าของหรือยังอาจเอาประกัน
ภัยได้ถึงค่าระวางที่ตนได้รับด้วย ส่วนผู้เป็น
เจ้าของสินค้าก็อาจเอาประกันภัยกำาไรที่จะ
ได้รับจากการขายสินค้านั้นด้วย (โดยปกติ
บวกกำาไรอีก 10% ของราคาที่ขาย)
2. ผู้ครอบครอง (Procession) คือ ผู้ที่
ได้รับมอบหมายให้ควบคุมดูแลทรัพย์ ซึ่ง
ได้แก่ ผู้เช่าเรือ ผู้รับมอบหมายให้ทำาการ

24. 3. ผู้รับจำานองและผู้รับจำานำา
(Morgagee) ผู้รับจำานองเรือ เจ้าหนี้ของผู้
เป็นเจ้าของเรือหรือสินค้าที่อยู่ในระหว่าง
การขนส่ง ย่อมมีส่วนได้เสียที่อาจเอาประกัน
ภัยได้เท่ากับจำานวนหนี้
4. ผู้ขนส่ง (Carrier) ผู้ขนส่งมีความรับ
ชอบในความสูญเสียหรือเสียหายที่เกิดขึ้น
แก่ทรัพย์สินหรือสินค้าที่ผู้ขนส่งทำาการขนส่ง
จึงมีส่วนได้เสียที่อาจเอาประกันได้เท่ากับ
ราคาทรัพย์สินนั้นและอาจเอาประกันค่า
ระวาง ค่าขนส่ง และนายหน้าที่พึงได้รับใน
การขนส่งได้ด้วย
5. ผู้รักษาผลประโยชน์ของเจ้าหนี้

25. 6. ตัวแทน (Agent) ตัวแทนย่อมเข้าทำา
สัญญาประกันภัยในนามของตัวการผู้มีส่วน
ได้เสียในทรัพย์สินนั้นได้ แต่ต้องระบุว่า
ทำาการแทนตัวการตามอำานาจที่ได้รับมอบไว้
7. ผู้รับตราส่ง (Consignee) ในกรณีที่ผู้
ซื้อสินค้าหรือผู้รับตราส่งต้องรับผิดชอบเอง
ในความเสียหาย หรือสูญเสียที่อาจเกิดขึ้นแก่
ทรัพย์สินที่ถูกส่งมาให้ จึงมีส่วนได้เสียเท่ากับ
จำานวนเงินที่ได้จ่ายไปล่วงหน้าแก่ผู้ซื้อหรือ
เท่าราคาสิทธิ แล้วแต่กรณี

26. ประเภทของการประกันภัยทางทะเล
1. การประกันภัยตัวเล็กเรือเป็นการประกัน
ตัวเรือที่ใช้ขนส่งรวมถึงผลประโยชน์ของ
เจ้าของเรือ ซึ่งบริษัทรับประกันให้ความ
คุ้มครองดังนี้
- ความสูญเสียหรือความเสียหายแก่ตัว
เรือ และเครื่องยนต์ประจำาเรือ
- ความสูญเสียรายได้ทั้งที่ประจำาอยู่หรือ
รายได้ที่คาดว่าจะได้ในอนาคต
- การรับผิดชอบต่อบุคคลที่สาม

27. 2. การประกันสินค้า เป็นการประกันสินค้าหรือ
ทรัพย์สินอันได้แก่ สินค้าที่ได้ทำาการขนส่งทางทะเล
หรือทางนำ้าจากจุดหนึ่งไปยังจุดหนึ่ง ซึ่งมีการ
คุ้มครองดังนี้
- T.L.O. (Total Loss Onty) รับผิดชอบสินค้าที่
ได้รับความเสียหายโดยสิ้นเชิง อันเนื่องมาจาก
เรือเกยหาด จมทั้งลำา ไฟไหม้
- F.P.A. (Free of Particular Average)
คุ้มครองความเสียหายที่เกิดจากเรือที่ใช้ขน
สินค้าประสบอุบัติเหตุจากไฟไหม้ ระเบิด ชนกัน
- W.A. (With Average) ความเสียหายเกิดจาก
ภัยธรรมชาติ เช่น พายุ คลื่นลม ฯลฯ
- A.R. (All Risk) คุ้มครองความเสียหายจาก
สินค้าทุกประเภทที่มีสาเหตุจากภายนอกและเป็น
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดหมายระหว่าง

28. หลักในการพิจารณารับประกัน
เพื่อช่วยให้ผู้พิจารณารับประกัน (Under-Writer)
ได้คิดเบี้ยประกันได้ถูกต้องและเหมาะสมตัวแทนหรือ
นายควรสอบถามข้อมูลต่าง ๆ ดังต่อไปนี้จากลูกค้า
หรือผู้เอาประกัน เพื่อใช้ประกอบการขอเอาประกัน
ทุกครั้ง
1. ชื่อและที่อยู่ของผู้เอาประกัน
2. จำานวนทุนประกัน และระบุราคาสินค้าด้วย
ว่าเป็นราคา หรือ
3. รายละเอียดของสินค้า เครื่องหมาย ประเภท
และจำานวนหีบห่อ
4. ลักษณะการบรรจุหีบห่อ ซึ่งอาจเป็นลัง เป็น
ชิ้น หรือเป็นกระสอบ
5. ชื่อเรือที่จะระบรรทุกสินค้า วันที่กำาหนดออก
เดินทางจากเมืองท่าต้นทางวันที่ถึงเมืองท่าปลายทาง

29. การชดใช้ค่าเสียหาย (Indemnity)
เมื่อสินค้าหรือทรัพย์สินที่เอาประกัน
เกิดความเสียหายขึ้นและความเสียหายเป็น
ความเสียหายที่อยู่ในความคุ้มครองของ
กรมธรรม์ ผู้เอาประกันจะต้องแจ้งให้ตัวแทน
ของบริษัทประกันหรือตัวแทน ณ เมืองที่ขน
สินค้าลงทราบทันที เพื่อทำาการสำารวจตรวจ
สอบความเสียหายที่เกิดขึ้นและควรยื่นพร้อม
ทั้งสำารวจการเสียหาย (Survey Report)

30. ประโยชน์ของการประกันภัยทางทะเล
การประกันภัยทางทะเลมีประโยชน์
คือ
1. เป็นการช่วยนะดมทุน ซึ่งเป็นปัจจัย
สำาคัญในการพัฒนาประเทศ เบี้ยประกันได้
จากผู้เอาประกัน บริษัทก็เอาไปลงทุนหา
ประโยชน์ ทำาให้มีเงินตราที่จะพัฒนา
ประเทศได้ดีขึ้น
2. มีการค้าขายติดต่อกับทั่วโลกมากขึ้น
เพราะว่า พ่อค้าเห็นว่ามีความเสี่ยงภัยใน
การขนส่งน้อยลง
3. การเสียหายของสินค้าเนื่องจากภัยทาง
ทะเล เป็นไปโดยเปล่าประโยชน์เป็นการ

31. 4. การประกันภัยเบ็ดเตล็ด
(Miscellaneous Insurance)
คือ การประกันภัยที่ให้ความคุ้มครอง
ต่อความสูญเสียหรือความหายอันเนื่องมา
จากภัยอื่นๆ ที่อยู่นอกเหนือจากการ
คุ้มครองของกรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์
ประกันภัยทางทะเล ประกันภัยอัคคีภัยและ
ประกันชีวิต

32. ความเป็นมาของประกันภัยเบ็ดเตล็ด
การประกันภัยเบ็ดเตล็ด หรือที่เรียกกัน
“อีกชื่อหนึ่งว่า การ
ประกันภัยอุบัติเหตุ ” (Accident Insurance)
ซึ่งได้มีการทดลองหลักเกณฑ์ในลักษณะที่
แตกต่างกันมาตั้งแต่ก่อนศตวรรษที่ 19 ซึ่ง
เริ่มต้นด้วยการประกันภัยปศุสัตว์
(Livestock Insurance) แต่การประกันภัย
ประเภทนี้ไม่ประสบความสำาเร็จเท่าที่ควร
ทั้งนี้เนื่องจากว่าผู้เอาประกันภัยส่วนใหญ่
เป็นกสิกร และให้กระทำาโดยสัญญาของผล
ประโยชน์ร่วมกันในระหว่างกสิกรด้วยกัน
ต่อมาใน ค.ศ. 1787 นายวิลเลี่ยม เวลเลอร์

33. ประโยชน์ของการประกันภัยเบ็ดเตล็ด
ประโยชน์ของการประกันภัยเบ็ดเตล็ดแตก
ต่างจากการประกันภัยประเทศอื่นๆ อยู่ที่
ขอบข่ายครอบคลุมของการประกันภัย
เบ็ดเตล็ดนั้นกว้างขวางมาก ซึ่งเปิดโอกาส
ให้แก่ผู้รับประกันภัยในการที่จะคิดค้น
กรมธรรม์แบบใหม่ๆ เพื่อนำามาเสนอความ
ต้องการของผู้เอาประกันภัยที่เปลี่ยนแปลง
ไป ตามสภาพเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม

34. การประกันภัยเบ็ดเตล็ดมีประโยชน์ เช่น
เดียวกับการประกันภัย
ประเภทอื่น ๆ คือ
1. ช่วยสร้างความมั่นคงให้แก่สังคม
2. ช่วยส่งเสริมระบบเครดิต
3 .สนับสนุนให้เกิดการลงทุน
4. ทำาให้การแข่งขันทางด้านการ
ตลาดการประกันภัยมี ความ
เสมอภาคยิ่งขึ้น
5. ช่วยให้มีการะดมทุน
6. ช่วยส่งเสริมการป้องกันภัย
7. ทำาให้ผู้เอาประกันภัยมีความมั่นคง
มั่นใจในการดำาเนินธุรกิจ พ้นจากความ

35. ประเภทของการประกันภัยเบ็ดเตล็ด
การประกันภัยเบ็ดเตล็ดที่ดำาเนินการรับ
ประกันอยู่มีมาก สุดแต่ความประสงค์ขิงผู้
เอาประกัน แต่อย่างไรก็ตามประเภทของ
การประกันภัยเบ็ดเตล็ดแบ่งเป็น 5 กลุ่ม
1. การประกันภัยที่ให้ความคุ้มครอง
เกี่ยวกับบุคคล
2. การประกันภัยที่ให้ความคุ้มครอง
เกี่ยวกับทรัพย์สิน
3. การประกันภัยที่ให้ความคุ้มครอง
เกี่ยวกับงานวิศวกรรม
4. การประกันภัยที่ให้ความคุ้มครอง
เกี่ยวกับความรับผิดชอบ ตามกฎหมาย