9. Kemik Tavan; Kemik Köşe;
Kıkırdak Tavan
Kemik
Kemik
Köşe
Tavan
Kemik
köşe
Kıkırdak
Tavan
10. A-Graf Yöntemi
• 1980 yılında pediatrik ortopedist olan Graf tarafından
tanımlanmıştır.
• Statik koronal nötral pozisyonda lateralden
transduser kalça eklemi üzerine konur. Koronal
düzlemde standart kesit alınır, alfa ve beta açılarının
ölçümleri yapılır. Bacaklar fizyolojik pozisyona yani
kalçadan ve dizden hafif fleksiyona getirilebilir.
• Graf yöntemi morfolojik değerlendirmeye dayanan
subjektif bir değerlendirmedir
11. ve β açısı
• Kemik açısı , kemik çatının
• Kıkırdak açısı ß, kıkırdak
çatının
gelişmesini gösterir
• açısı kalça tipini belirler
• Bu açı sisteminin avantajı
femur başının ve bacağın
pozisyonundan
etkilenmeden ölçüm
yapılabilmesidir
12. Graf Sınıflaması
• Tip 1: Normal Kalçadır. Beta açısı 55 dereceden küçük, Alfa
açısı 60 dereceden büyüktür. Displazik kalçada Alfa açısı azalır
Beta açısı ise artar. Asetabulum maturdur.
• Tip 2: Asetabuler ossifikasyonun gecikmesi söz konusudur.
İntermediate tip ya da fizyolojik olarak immatur kalçadır.
‘Kritik kalça’ dır. Herhangi bir yaşta görülebilir ve subluksasyon
veya dislokasyon için yüksek riski gösterir. Alfa: 43-60 , Beta:
55-77
• Tip 3: Ekzantrik kalça. Femur başı sublukse veya dislokedir.
• Tip 4: Labrumda inversiyon ile birlikte ciddi displazi söz
konusudur. Femur başı dislokedir.
13.
14.
15. B-Femur Başı Kapsanma Oranı
Femur başının asetabuler çatı kemik
bölümü ile ne oranda kapsandığını ölçmeye
yöneliktir ve bu yöntemle femur başında
meydana gelen lateralizasyon pratik olarak
gösterilebilir. Nötral pozisyonda ve Barlow
manevrası sırasında femur başı kapsanma
oranları karşılaştırılır.
16. C-Dinamik inceleme Yöntemi
• Bu yöntem ile özellikle kalça instabilitesi değerlendirilir. Burada
asetabulum kantitatif olarak değerlendirilmez, açı ölçümü
yapılmaz.
• İnceleme sırasında morfoloji gözlenir.
• Prensibi klinik muayene sırasında yapılan hareketler eşliğinde
(Barlow ve Ortolani testleri) koronal ve transvers düzlemde
görüntüler elde etmektir.
• Barlow manevrası sırasında incelemeyi yapan kişinin bir eli
transduseri tutarken diğer eliyle kalçayı 90’ fleksiyona getirip
dize orta hatta doğru adduksiyon yaptırır. Bu esnada
yenidoğanda femur başının posterolaterale doğru 5-6 mm yer
değiştirmesi normaldir.
17. Dinamik US incelemesinde kalça
instabilitesinin sınıflandırılması
• 1) Stabil kalça
2) Elastik kalça: Labrumun hafifçe kranyale doğru
yerdeğiştirmesi (normal bulgu)
3) İnstabil kalça
Minör instabilite
Major instabilite
4) Disloke kalça: Femur başının sabit bir şekilde temel
çizgi lateralinde olduğu izlenir, redüksiyon ile
asetabuluma dönmez.
18. D-Harcke Yöntemi
• Harcke ve ark. transvers-nötral, transvers-
fleksiyon, koronal-nötral ve koranal-fleksiyon
bakılar olmak üzere, gelişimsel kalça
displazisinde kalça ultrasonografisini
standardize etmişlerdir.
• Buna göre elde edilen görüntüleri normal
kalça, sublukse kalça ve disloke kalça olmak
üzere üçe ayırmışlardır.
• Bu yöntemin Graf yöntemine göre
kullanılabilirliği daha kolay
19. • Sonuç olarak, gelişimsel kalça diplazisinin
ultrasonografik değerlendirilmesinde; statik
değerlendirmede morfoloji için Graf ya da
Harcke yöntemlerinden biri ya da her ikisi
birden kullanılmalıdır. Statik değerlendirmeye
ilaveten özellikle instabil kalçaların tespiti için
stres manevraları eşliğinde dinamik
değerlendirme yapılmalıdır.
20.
21. • Ultra sound
• morphologic assessment and dynamic
– anatomical characteristics
• alpha angle: slope of superior aspect bony acetabulum
• beta angle: cartilaginous component (problems with inter and
intraobserver error )
– dynamic
• observe what occurs with Barlow and ortolani testing
• indications controversial due to high levels of overdiagnosis and not
currently recommended as a routine screening tool other than in high
risk patients
• best indication is to assess treatment
– guided reduction of dislocated hip or check reduction and stability
during Pavlik harness treatment
23. Direkt Radyografi Bulguları
• Epifiz çekirdeklerinin gözükmediği
dönemdeki bulgular erken radyografik
bulgulardır.
• Epifiz çekirdekleri ilk 5-6 ay ossifiye
olmadıkları için gözükmezler.
• Epifiz çekirdekleri gözükmeye başladığı
dönemdeki bulgular geç radyografik
bulgulardır.
24.
25. • Direkt radyografilerde asetabulum dış
tarafında anormal sklerozun görülmesi
önemli bir bulgudur. Bu değişikliğin
yenidoğan döneminde görülmesi
dislokasyonun prenatal dönemde oluştuğunu
gösterir.
26. Asetabular açı
• Her iki Y kıkırdağını birleştiren Hilgenreiner çizgisi
• Bu çizgiye asetabulumun üst dış kenarı ile Y
kıkırdağı arasındaki ikinci çizgi
• İki doğru arasındaki açıya asetabular açı denir.
• Yenidoğanda bu açı ortalama 27.5 derecedir. 30
derecenin üzeri patolojiktir ve asetabular
displaziyi gösterir
27.
28. Shenton-Menard Hattı
• Ön-arka, nötral pelvis grafisinde femur
boynunun medial kenarı ile obturator
foramenin üst kenarı birbirini izleyen bir ark,
bir yay oluştururlar. Bu hatta Shenton-Menard
Hattı denir. GKD’ de bu hat, bu yay kırılır
32. Perkins kadranları
• Hilgenreiner çizgisine asetabulumun üst
kenarından bir dik çizgi çizilir. Alt-iç, alt-dış,
üst-dış ve üst-iç olmak üzere dört kadran
ortaya çıkar. Femur başı epifizinin normalde
alt-iç kadranda olması gerekir. Eğer alt-dış
kadranda gözüküyorsa sublukse kalça, üst-dış
kadranda ise disloke kalça denir
33.
34. Von-Rosen I Belirtisi (Süperior Deplasman)
• Ön-arka nötral pelvis grafisinde Hilgenreiner çizgisine
parelel olacak şekilde simfizis pubisin üst kenarından
teğet olarak ikinci bir transvers çizgi çizilir. Femur
başlarının ossifiye olmadığı erken dönemlerde bu iki
çizgi arasında herhangi bir şey görülmez, boş kalır ve
femur üst metafiz kenarı alttaki çizgi ile temas
halindedir. Displazide ise femurun üst kenarı bu iki
çizgi arasında yer alır
35. Von-Rosen II Belirtisi
• Kalçalar ekstansiyonda, 45-50° abduksiyon ve
25° iç rotasyonda iken ön-arka grafi çekilirse
normalde femur cismi uzun aksı asetabulumun
üst dış kenarından geçer. GKD’de bu hat
asetabulumun üst dış kenarının üzerine çıkar,
spina iliaka anterior süperiordan geçer.
36.
37.
38.
39. Wiberg’in C.E. Açısı
• Ön-arka nötral pelvis grafisinde bu açının bir
kolunu Perkins çizgisi oluşturur; diğer kolunu
asetabulumun en dış kenarını (E) femur başı
ossifikasyon merkezine (C) birleştiren çizgi
oluşturur (C: Center, merkez; E: Edge, kenar).
Bu açı 20-46° , ortalama 36° dir. GKD'de
küçülür, 15° nin altına iner, sıfır hatta negatif
olur.
40.
41. Femoral Anteversiyon Açısı
• Femur baş ve boynu koranal düzlemde
kondillere göre biraz anteriordadır. Buna
femoral anteversiyon denir. Yenidoğanda bu
açı normalde 27,5 - 30 derecedir. 2 yaşında 20
dereceye, erişkinde 8-10 dereceye düşer. GKD'
de bu açı 30 derecenin üzerindedir. Teratolojik
kalça çıkığında ise retroversiyon vardır.
42.
43. Radiological Diagnosis
• classic features
– increased acetabular index ( n=27, >30-35 dysplasia)
– disruption shenton line ( after age 3-4 should be intact on all
views)
– absent tear drop sign
– delayed appearance ossific nucleus and decreased femoral
head coverage
– failure medial metaphyseal beak of proximal femur
, secondary ossification center to be located in lower inner
quadrant
– center-edge angle useful after age 5 ( < 20) when can see
ossific nucleus