2. • Tidak ada bahasa di dunia ini yang tidak dipengaruhi oleh
bahasa asing, baik bahasa Inggeris, bahasa Arab, bahasa
Cina mahupun bahasa Melayu. Sebagai bahasa yang pesat
berkembang, bahasa Melayu juga telah banyak menerima
pengaruh bahasa asing terutama dalam aspek kosa kata atau
perbendaharaan kata. Pengaruh paling awal yang dapat
dilihat menyerap masuk dalam bahasa Melayu ialah
pengaruh bahasa Sanskrit. Pengaruh bahasa Sanskrit
sungguh berkesan dan sangat besar sumbangannya terhadap
bahasa Melayu secara keseluruhan. Proses penyerapan
unsur asing dalam bahasa Melayu ini ialah satu proses yang
mendorong bahasa penerima meminjam unsur-unsur yang
terdapat dalam bahasa-bahasa asing melalui suatu cara
ataupun kaedah yang berperaturan dan sistematik

3. • Keperluan dalam dunia baru terutama dalam hal untuk
memberi nama-nama baru atau istilah-istilah baru yang
menepati kehendak pengisian masa dan keadaan waktu itu.
• Perkembangan dalam urusan perniagaan dan perdagangan.
• Faktor psikologi masyarakat peminjam. Masyarakat penutur
akan meminjam daripada bahasa yang dianggap lebih tinggi
tarafnya daripada bahasa ibundanya sendiri.
• Untuk memantapkan lagi struktur sesuatu bahasa itu. Proses
peminjaman sebenarnya boleh mendatangkan pengukuhan
kepada bahasa yang meminjam. Seterusnya bahasa tersebut
akan terus berkembang dan hidup dalam sebarang masa dan
keadaan.

4. • i Unsur perkataan (kosa kata/
perbendaharaan kata)
ii. Bentuk huruf dan sistem tulisan
iii. Sistem bunyi (bunyi yang tidak
terdapat dalam bahasa
Melayu, seperti kh, gh, sy, f dll)
iv. Imbuhan
v. Peribahasa

5. i. Peminjaman tulen
ii. Peminjaman maksud
iii. Peminjaman kacukan
iv. Peminjaman pemerian
v. Peminjaman berpindah
vi. Peminjaman dialek
vii. Peminjaman kuno

6. • Peminjaman unsur bahasa asing dalam bahasa Melayu
memberi kesan kepada sesuatu bahasa terutama apabila
berlaku penyesuaian dan perubahan terhadap kosa kata
bahasa peminjam. Peminjaman perlu dikawal kerana
peminjaman yang berlebih-lebihan akan mengakibatkan
keaslian bahasa peminjam itu sendiri, campur aduk
struktur akan berlaku.
• Pertembungan sesuatu bahasa dengan bahasa yang lain
akan mengakibatkan perubahan bunyi atau fonologi,
bentuk kata atau morfologi dan bentuk ayat atau
sintaksis. Dalam bahasa Melayu perubahan fonologi
berlaku apabila bahasa Melayu bertembung dengan
bahasa Arab dan Inggeris.

7. • Terdapat tiga bahasa yang sangat besar
pengaruhnya dalam proses peminjaman
kosa kata kepada bahasa Melayu iaitu
bahasa Sanskrit, bahasa Arab dan bahasa
Inggeris. Walau bagaimanapun, bahasa-
bahasa Cina, Tamil, Siam, Belanda,
Portugis, Parsi, Hindustan dan Jawa ada
juga memberi sumbangan dalam bentuk
peminjaman kosa kata kepada bahasa
Melayu.

8. • Bahasa Sanskrit banyak memperkayakan bahasa Melayu
sejak dari zaman dahulu lagi. Bukan sahaja bahasa
Melayu, tetapi mana-mana bahasa yang mempunyai
hubungan dengan India akan sedikit sebanyak menerima
pengaruh bahasa Sanskrit. Bahasa Sanskrit masuk ke
dalam bahasa Melayu melalui proses perdagangan iaitu
apabila kerajaan-kerajaan Melayu zaman dahulu membuat
hubungan perdagangan dengan India. Pedagang-pedagang
India yang datang berdagang dengan Tanah Melayu
menggunakan bahasa Sanskrit. Paling utama ialah
golongan pengembang agama buddha yang datang untuk
mengembangkan agama Buddha di rantau Asia Tenggara
ini. Mereka akan menggunakan bahasa Sanskrit.

9. • Kajian telah menunjukkan bahawa dalam bahasa
Melayu terdapat sebanyak 677 patah perkataan yang
berasal daripada bahasa Sanskrit. Kata-kata itu
merangkumi pelbagai bidang kehidupan seperti
bidang agama, falsafah, alam semula jadi, kenegaraan,
hubungan kekerabatan, haiwan dan mergastua, bunga
dan tumbuh-tumbuhan, bahagian-bahagian tubuh
badan, penyakit, perdagangan dan perniagaan,
barangan dagangan, bahasa, pembelajaran dan
kesusasteraan, angka-angka, tanda masa dan arah,
sifat dan keadaan, kata-kata kerja, keterangan ganti
nama, penghubung dan seru, unsur-unsur awalan dan
akhiran dan kata majmuk

10. a. Agama dan falsafah
Syurga, agama, bidadari, dewa, dewi, budi, dewata, puasa,
sakti, sengsara
b. Bunga dan Tumbuh-tumbuhan
Amra, angsana, cempaka, melati, penaga
c. Istilah Abstrak
Asmara, bencana, cinta, cedera, dirgahayu, dusta, gembira,
guna, jasa, sentosa, usaha,
d. Hubungan dan kekeluargaan
Bangsa, belia,
dara, isteri, suami, janda, saudari, saudara, seteru
d. Alam semula jadi
angkasa/udara, bumi, bayu, gua, tanah, samudera, ombak,
suria, cahaya, nyala

11. e. bahagian tubuh badan
anggota, bahu, badan, kepala, muka, nadi
f. Kenegaraan dan hubungan kekerabatan
desa, kota, pengawal, raja,
maharaja, permaisuri, putera, puteri, mulia, menteri
g. penyakit
selesema, demam, kusta,
h. Haiwan dan Margastua
angsa, gajah, ketam, serigala, singa, unta, jelawat
i. perdagangan dan barangan
arak, gangsa, curiga, bahara, kunci, biaya, warna, berat

12. • Selain daripada bahasa Sanskrit, unsur bahasa Arab
juga meresap masuk ke dalam bahasa Melayu. Antara
peranan utama Islam dan bahasa Arab terhadap
bahasa Melayu ialah pengenalan sistem tulisan.
Huruf-huruf Arab diperkenalkan dan digunakan
sebagai sistem tulisan menggantikan sistem tulisan
Pallawa dan Nagiri.
• Sistem tulisan Arab pada mulanya diserapkan ke
dalam bahasa Melayu untuk menghasilkan buku-buku
agama dalam bahasa Melayu, terutama mengenai
ibadat. Persoalan awal yang ditulis ialah seperti
mengucap dua kalimah syahadah, solat, berpuasa,
membayar zakat. Pada ketika ini, bahasa Melayu
menggantikan bahasa Jawa sebagai bahasa yang
penting di Kepulauan Melayu.

13. • Apabila Islam dianuti oleh golongan kerabat istana dan
rakyat Melaka, peminjaman kata-kata Arab mula
meresap masuk ke dalam bahasa melayu. Semasa
Melaka di bawah tampuk pemerintahan Sultan Muzafar
Syah (1446-1459), Islam diletakkan sebagai asas
pemerintahannya. Kesannya, pengaruh bahasa Arab
menular masuk bukan sahaja dalam aspek-aspek
keagamaaan, tetapi juga meliputi aspek pentadbiran dan
kelimuan.
• Melaka menjadi pusat perdagangan di Kepulauan
Melayu. Bahasa Melayu pula memainkan peranan
utama sebagai bahasa penyebaran ajaran-ajaran Islam.
Sistem tulisan yang diperkenalkan ialah tulisan Jawi.
• Sistem tulisan Jawi pada awalnya menggunakan 30
huruf-huruf Arab, iaiatu daripada alif sehingga ya.
Untuk menampung keperluan lidah Melayu, 5 huruf
lagi diperkenalkan hasil penyesuaian daripada bahasa
Parsi, iaitu huruf ca, nga, pa, ga, dan nya.

14. • Wilayah-wilayah atau pulau yang penduduknya
beragama Islam telah menggunakan bahasa
Melayu sebagai bahasa keagamaan. Dengan ini,
bahasa Melayu semakin luas penggunaannya
yang sebelum ini hanya digunakan dalam
perdagangan dan kebudayaan sahaja.
• Agama Islam juga memperkenalkan ilmu
pengetahuan baharu dengan sejumlah khazanah
yang besar dan kaya, yang bersangkut paut
dengan perkara yang kompleks seperti agama,
ilmu, fikiran, adat-adat Islam, dan sebagainya.

15. a. Berkenaan agama
Islam, iman, syarat, rukun, sah, anbia, nabi,
wali, tauhid, syariat, malaikat, syariah, baligh,
rukuk, ajal, haji, kiblat, fitrah, syaitan, masjid,
al-Quran dsb.
b. berkenaan ilmu
ilmu, nahu, surat, jahil, maktab, kitab,
sejarah, riwayat, hisab, tafsir, tasawuf, kamus, fi
kir, hafaz, loghat, tarikh, tawarikh, darab, alim, k
ertas, huruf, baki dsb.
c. Berkenaan fikiran dan Perasaan
Akal, faham, syak, yakin, nafsu, khusus, yakin,
khas, ikhlas, ijtihad, nasib, nasihat, aib, hajat,
hawa, ilham, musibah dsb

16. d.Berkenaan hukuman dan peraturan
Hukum, hakim, adil, zalim, tertib, wilayah, wakil, wali,
kadi, makam, sultan, wakaf, wazir, mansuh, uzur, daftar ds
b
e. Adat dan pergaulan manusia
kaum, umat, awam, nikah, muhrim, tahniah, layak, syukur,
lazat, martabat, watan, mastautin, lazim, maruah, rezeki,
darjat, batin, fitnah
f. Benda-benda, kejadian dan perbuatan
Haiwan, insan, wajah, sifat, wujud, nahas, maut, roh,kubu
r, jubah, kubah, dunia, alam, akhirat, rezeki, jati, ijazah, k
uat, jenazah, musafir, darurat, sihat, fitnah, berkat dsb.

18. • Kedatangan kuasa-kuasa Barat tidaklah memberi kesan
semerta kepada bahasa Melayu. Pengenalan bahasa melayu
kepada para pedagang Eropah merupakan langkah pertama
ke arah pengenalan mereka dengan bangsa Melayu.
Campur tangan Inggeris di negeri-negeri Melayu banyak
membawa kesan kepada kedudukan bahasa Melayu. Bahasa
Inggeris dijadikan bahasa rasmi, bahasa pentadbiran, dan
bahasa pengantar bidang pendidikan. Orang yang dapat
menguasai bahasa Inggeris akan mendapat keutamaan.
• Keperluan terhadap ilmu dan desakan zaman yang berubah,
menyebabkan banyak perkataan bahasa Inggeris menyerap
masuk ke dalam bahasa Melayu. Pinjaman perkataan
daripada bahasa Eropah terutamanya bahasa Inggeris terus
berlaku. Ini kerana bahasa Melayu memerlukan istilah
sejajar dengan perkembangan semasa, terutamanya dalam
bidang sains dan teknologi

19. • saman, notis, berek, pensel, gelas, set
em, hotel, tiub, basikal, lesen, bil, lok
ap, kompas, biskut, setokin, drebar,
mesin, telefon, biro dan banyak lagi.

20. Perkataan-perkataan daripada bahasa
Portugis yang menyerap masuk ke
dalam bahasa Melayu ialah
,baldi, bangku, meja , bomba ,
bendera, kemeja, garpu, kebaya,
paderi, tuala, dadu, mentega, keju, pita,
lampu, palsu, beranda, wizurai, gereja,
merinyu, lelong, sepatu,almari, nanas,
tembakau, tangki, pita dan sebagainya

21. Perkataan-perkataan pinjaman
daripada bahasa Belanda, antaranya
ialah:
engsel, duit, pos, persen, polisi, sek
olah, senapang, laci, pelekat, perse
n, rokok, kantor, kamar, peleser,
permisi, dansa, super dan
sebagainya

22. • Selain bahasa-bahasa Eropah, bahasa Melayu
juga menerima unsur-unsur bahasa lain seperti
Tamil, Hindustan, Parsi, dan Cina.
• Perkataan pinjaman daripada bahasa Tamil :
ayah, sebagai, cuma, macam, pinggan, bagai,
bagaimana, kalap, segala, cuci, kedai, modal,
tirai, cuma, percuma, nelayan, koko dan
banyak lagi

23. • Perkataan pinjaman daripada bahasa Hindustan :
acar, cuti, kunci, budiman, kapas, palka, cukai, kari,
roti, curi, kelasi, topi dsb.
Perkataan pinjaman daripada bahasa Parsi : agar,
bakhtiar, banjir, bazar, badam, cap, kolah, nakhoda,
syabas, taj, andai, pasar, daftar, firman, khurma,
lasykar, syah, saudagar, jam, bandar, temasya,
nisan, takhta, pelampung, dsb.
Perkataan pinjaman daripada bahasa Cina : tauke,
tong, tauhu,loteng, laici, kuli, pungki, cap, maajun,
cawan, taugeh, cat, sampan, kongsi, ping pong,
taufan, mi, bihun, kue tiaw, pau, kueh dan banyak
lagi.

24. • Secara umumnya, unsur-unsur imbuhan asing
dalam bahasa Melayu terbahagi kepada tiga
kumpulan, iaitu mengikut bahasa asal imbuhan-
imbuhan tersebut.
• i. imbuhan Sanskrit - maha-, tuna-, tata-, pra-,
swa-, panca-, eka-, dwi-, tri-, -wan, -man, -wati,
-nita
ii. imbuhan Arab-Parsi: -bi-, -i, -wi, -iah, -in, -at,
-ah
iii. imbuhan Yunani-Latin-Inggeris : pro-, anti-,
mono-, poli-, auto-, supra-, -isme, ik, -si, -al, -is