3. O Ραφαήλ ή Ραφαέλο Σάντσιο
(στα ιταλικά Raffaello Sanzio)
γεννήθηκε στις 28 Μαρτίου 1483
απεβίωσε στις 6 Απριλίου 1520 και
υπήρξε ένας από τους
επιφανέστερους καλλιτέχνες της
ζωγραφικής και αρχιτεκτονικής της
εποχής του, του οποίου η φήμη και
η αξία υπήρξαν ανάλογες με
εκείνες του Μιχαήλ Άγγελου και
του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Γεννήθηκε στο Ουρμπίνο και
μαθήτευσε αρχικά στο πλευρό του
πατέρα του, Τζιοβάνι Σάντι,
και αργότερα εκπαιδεύτηκε στο
εργαστήριο του Περουτζίνο.
Παράλληλα, ήρθε νωρίς σε επαφή
με κύκλους μορφωμένων
ουμανιστών.
4. Τα πρώιμα έργα του
χρονολογούνται στις αρχές
του 16ου αιώνα και
φιλοτεχνήθηκαν κατά κύριο
λόγο στην Περούτζια,
πριν εγκατασταθεί στη
Φλωρεντία και αργότερα στη
Ρώμη.
Εκεί ολοκλήρωσε ορισμένα
από τα σπουδαιότερα έργα
του, μεταξύ των οποίων οι
τοιχογραφίες στο Βατικανό.
Αυτά τα έργα ακολούθησαν
τη λεγόμενη Σχολή των
Αθηνών, ως έκφραση
κλασικής τέχνης.
5. Ως αρχιτέκτων
προσανατολίστηκε στις
επιλογές του Ντονάτο
Μπραμάντε, μετά τον θάνατο
του οποίου ανέλαβε τη
διεύθυνση των έργων
στην εκκλησία του Αγίου
Πέτρου.
Πέθανε απρόσμενα σε ηλικία
37 ετών στη Ρώμη.
Χαρακτηρίζεται ως ένας από
τους σημαντικότερους
ζωγράφους της Ευρώπης,
του οποίο το έργο θαυμάζεται
για την καθαρότητα της
φόρμας του και τη δεξιοτεχνία
του.
7. Η ΣΤΕΨΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
πίνακας τον οποίο
φιλοτέχνησε ο Ραφαήλ το
1502-03 και βρίσκεται
στην Πινακοθήκη του
Βατικανού.
Οι διαστάσεις του είναι
267 x 163 εκατοστά.
Πρόκειται για
ελαιογραφία σε ξύλο, η
οποία έχει μεταφερθεί σε
μουσαμά.
8. ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ
ΙΠΠΟΤΗ
(Il sogno del cavaliere)
είναι πίνακας του
Ραφαήλ, τον οποίο
φιλοτέχνησε το 1504.
Πρόκειται για
ελαιογραφία
σε ξύλο διαστάσεων 17
x 17 εκατοστών,
η οποία βρίσκεται
στην Εθνική
Πινακοθήκη του
Λονδίνου από το 1847.
9. Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΚΑΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ
(San Giorgio e il drago)
είναι πίνακας του
Ραφαήλ.
Πρόκειται για
ελαιογραφία σε ξύλο με
διαστάσεις 31 x 27
εκατοστά, του 1504.
Ο πίνακας βρίσκεται στο
Παρίσι, στο Μουσείο του
Λούβρου.
10. Η Παναγία του Αγίου Σίξτου
(Madonna Sistina)
είναι έργο του Ραφαήλ
(1513-1514).
Βρίσκεται στην Πινακοθήκη
της Δρέσδης.
Εικονίζονται η Παναγία με
το Θείο Βρέφος,
την Αγία Βαρβάρα και τον
Άγιο Σίξτο (γύρω στο 1513).
