Sandro Botticelli biography for Greek ESL students

1. Alessandro Filipepi, known as Sandro
Botticelli (1444-1510), began his career
during the Italian Renaissance period.
Botticelli was born in Florence around
1445 where he would live out the rest of
his life. As the youngest of five children,
Botticelli’s father, a tanner, allowed him
to become an apprentice to a goldsmith.
During this apprenticeship, the goldsmith he
worked with gave him the name Botticelli,
meaning ‘little barrel.’

2. O Alessandro Filipepi, γνωστός ως Sandro
Ο Μποτιτσέλι (1444-1510), ξεκίνησε την
καριέρα του κατά την περίοδο της ιταλικής
Αναγέννησης. Ο Μποτιτσέλι γεννήθηκε στη
Φλωρεντία 1445 όπου θα ζούσε τα υπόλοιπα
Χρόνια της ζωής του. Ως το μικρότερο από τα
πέντε παιδιά,ο πατέρας του Μποτιτσέλι,
βυρσοδέψης, του το επέτρεψε
να γίνει μαθητευόμενος σε χρυσοχόο.
Κατά τη διάρκεια αυτής της μαθητείας, ο
χρυσοχόος αυτός συνεργάστηκε μαζί του και
έδωσε το όνομα «Μποτιτσέλι»,
που σημαίνει «μικρό βαρέλι».

3. After a time, Sandro convinced his father that
he wanted to study painting and was chosen to
be apprentice to the well-known painter Fra
Filippo Lippi. Botticelli quickly became
recognised as a gifted artist all by himself. By
the time he was 15 years old, he was able to
open a workshop dedicated to his own work.

4. Μετά από λίγο, ο Sandro έπεισε τον πατέρα
του ότι ήθελε να σπουδάσει ζωγραφική και
επιλέχθηκε να μαθητεύσει στον γνωστό
ζωγράφο Fra Filippo Lippi. Ο Μποτιτσέλι έγινε
γρήγορα αναγνωρισμένος ως ένας
ταλαντούχος καλλιτέχνης από μόνος του. Όταν
ήταν 15 ετών, κατάφερε να ανοίξει ένα
εργαστήριο αφιερωμένο στη δική του δουλειά.

5. Botticelli’s style evolved into one that was very
distinct. His portraits seemed to have a
melancholy or sad characteristic to them.
Botticelli also included Neo-Platonism in his
work. This meant that he would bring together
in one painting ideas that belong to both
Christianity and pagan ideas which may have
included mythology. One theme that Botticelli
used over and over again was the idea of a very
sad young girl that was detached from what
was going on around her.
.

6. Το στυλ του Μποτιτσέλι εξελίχθηκε σε κάτι
πολύ χαρακτηριστικό. Τα πορτρέτα του
έμοιαζαν να έχουν ένα μελαγχολικό ή θλιβερό
χαρακτηριστικό πάνω τους. Ο Μποτιτσέλι
συμπεριέλαβε και τον Νεοπλατωνισμό στο
έργο του. Αυτό σήμαινε ότι θα συγκέντρωνε σε
έναν πίνακα ιδέες που ανήκουν τόσο στον
Χριστιανισμό όσο και στις παγανιστικές ιδέες
που μπορεί να περιλάμβαναν τη μυθολογία.
Ένα θέμα που χρησιμοποίησε ο Μποτιτσέλι
ξανά και ξανά ήταν η ιδέα μιας πολύ
λυπημένης νεαρής κοπέλας που ήταν
αποκομμένη από αυτό που συνέβαινε γύρω
της..

7. This theme appeared in many of his portraits
throughout his career. Another theme Botticelli
liked tackling were the roles male and females
played in society. In 1481, Botticelli was invited
to Rome to take part in the painting of the
Sistine Chapel. Among his greatest works are
the Primavera, Pallas and the Centaur, Venus
and Mars, and The Birth of Venus, all painted
between 1477-90.

8. Αυτό το θέμα εμφανίστηκε σε πολλά από τα
πορτρέτα του σε όλη την καριέρα του. Ένα
άλλο θέμα που απασχολούσε τον Μποτιτσέλι
ήταν οι ρόλοι αρσενικό και θηλυκό που
Παίζονταν στην κοινωνία. Το 1481 ο
Μποτιτσέλι προσκλήθηκε στη Ρώμη για να
λάβει μέρος στη ζωγραφική του Καπέλα
Σιξτίνα. Από τα σπουδαιότερα έργα του είναι
το Primavera, το Παλλάς και ο Κένταυρος, η
Αφροδίτη και ο Άρης, και η Γέννηση της
Αφροδίτης, όλα ζωγραφισμένα μεταξύ 1477-
90.

9. As Sandro grew older, his style underwent a
remarkable change. Many of his works
contained a very religious feel to them.
Sandro included highly religious symbolism in
his paintings; they seemed to be telling a
story. After 1490 Botticelli concentrated on
paintings with many small figures, so that the
entire picture surface seemed more alive.
Many works showed this new method, such
as the Calumny of Apelles, the Crucifixion, the
Last Communion of St.
Jerome, and the Nativity (1501). Sandro
Botticelli died at the age of 65. Some say
Sandro was poor and unaccomplished at his
death. This could be attributed to the rising
popularity of new and contemporary artists
such as Michelangelo, Raphael and Leonardo
Da Vinci.

10. Καθώς ο Σάντρο μεγάλωνε, το στυλ του υπέστη μια
αξιοσημείωτη αλλαγή. Πολλά από τα έργα του
περιείχαν μια πολύ θρησκευτική αίσθηση . Ο Σάντρο
συμπεριέλαβε άκρως θρησκευτικούς συμβολισμούς
στους πίνακές του. Έμοιαζαν να λένε μια ιστορία.
Μετά το 1490 ο Μποτιτσέλι επικεντρώθηκε σε πίνακες
με πολλές μικρές φιγούρες, έτσι ώστε ολόκληρη η
επιφάνεια της εικόνας να φαίνεται πιο ζωντανή.
Πολλά έργα έδειξαν αυτή τη νέα μέθοδο, όπως η
Μνησικακία του Απελλή, η Σταύρωση, η Τελευταία
Κοινωνία του Αγ.
Jerome, and η ΘείαΓέννηση (1501). Ο Σάντρο
Μποτιτσέλι πέθανε σε ηλικία 65 ετών. Κάποιοι λένε
ότι ο Σάντρο ήταν φτωχός και ανολοκλήρωτος στο
θάνατό του. Αυτό θα μπορούσε να αποδοθεί στην
αυξανόμενη δημοτικότητα νέων και σύγχρονων
καλλιτεχνών όπως ο Michelangelo, ο Raphael και ο
Leonardo Da Vinci.

11. Even though his work is now thought to be
among the most masterful of his time, his work
lay forgotten for over 400 years after his death.
Looking back at history, he now has the respect
he earned through a lifetime of achievement.
Sandro Botticelli’s contribution to the Italian
Renaissance period was one of great distinction.
About 75 of his paintings survive, many of them
in the Uffizi Gallery in Florence and today he is
one of the most esteemed painters of the Italian
Renaissance.

12. Αν και το έργο του θεωρείται πλέον ότι είναι
από τα πιο αριστοτεχνικά της εποχής του, το έργο του
έμεινε ξεχασμένο για πάνω από 400 χρόνια μετά το θάνατό
του. Κοιτάζοντας πίσω στην ιστορία, τώρα κέρδισε τον
σεβασμό μέσα από μια ζωή επιτευγμάτων.
Η συμβολή του Sandro Botticelli στην Ιταλική περίοδο της
Αναγέννησης ήταν μια από τις πιο μεγάλες διακρίσεις.
Σώζονται περίπου 75 πίνακές του, πολλοί από αυτούς
βρίσκονται στην γκαλερί Ουφίτσι στη Φλωρεντία και σήμερα
είναι ένας από τους πιο αξιόλογους ζωγράφους της Ιταλικής
Αναγέννησης.