2. Ο Ποσειδώνας είναι ο
όγδοος, κατά σειρά
απόστασης από τον ήλιο,
στο ηλιακό μας σύστημα
Ανακαλύφτηκε στις 23
Σεπτεμβρίου 1846. Ο
Ποσειδώνας ήταν ο
πρώτος πλανήτης που
βρέθηκε σύμφωνα με
μαθηματική πρόβλεψη και
όχι από εμπειρικές
παρατηρήσεις.
Δεν είναι ορατός με γυμνό
μάτι, ενώ αν παρατηρηθεί
με ισχυρό τηλεσκόπιο
μοιάζει με πράσινο δίσκο.
Ο Ποσειδώνας έχει
παρόμοια σύνθεση με τον
Ουρανό, ενώ και οι δύο
έχουν συνθέσεις που
διαφέρουν από εκείνες
των μεγαλύτερων
γιγάντων αερίων, Δία και
Κρόνου.
3. Ο Ποσειδώνας έχει παρόμοια
σύνθεση με τον Ουρανό, ενώ και οι
δύο έχουν συνθέσεις που διαφέρουν
από εκείνες των μεγαλύτερων
γιγάντων αερίων, Δία και Κρόνου.
Η ατμόσφαιρα του Ποσειδώνα, ενώ
είναι παρόμοια με του Δία και του
Κρόνου στο ότι αποτελείται κυρίως
από υδρογόνο και ήλιο, μαζί με τα
ίχνη υδρογονανθράκων και,
ενδεχομένως, του αζώτου, περιέχει
μεγαλύτερο ποσοστό των «πάγων»,
όπως νερό, αμμωνία και μεθάνιο.
Οι αστρονόμοι κατηγοριοποιούν
ενίοτε τους Ουρανό και Ποσειδώνα
ως «γίγαντες πάγου», προκειμένου
να τονίσουν τις διακρίσεις αυτές.
Το εσωτερικό του Ποσειδώνα,
όπως και του Ουρανού, αποτελείται
κυρίως από πάγο και βράχους. Ίχνη
μεθανίου στις εξώτερες περιοχές
του πλανήτη ευθύνονται εν μέρει
για την μπλε εμφάνιση του πλανήτη
4.
5. Σε κάποιες από τις παλαιότερες
καταγεγραμμένες παρατηρήσεις
μέσω τηλεσκοπίου, όπως φαίνεται
από σχέδια του Γαλιλαίου τις 28
Δεκεμβρίου 1612 και 27
Ιανουαρίου 1613, δείχνουν σημεία
τα οποία αντιστοιχούν στη θέση
που τώρα ξέρουμε ότι ήταν ο
Ποσειδώνας. Και στις δύο
περιπτώσεις, ο Γαλιλαίος φαίνεται
ότι αντιλήφθηκε τον Ποσειδώνα
σαν απλανή αστέρα όταν
βρισκόταν κοντά σε σύνοδο με το
Δία,[ γι'αυτό και δεν του πιστώνεται
η ανακάλυψη του Ποσειδώνα.
Το 1821, ο Αλεξίς Μπουβάρ
δημοσίευσε αστρονομικούς πίνακες
της τροχιάς του Ουρανού.
Μετέπειτα παρατηρήσεις
αποκάλυψαν σημαντική απόκλιση
από τους πίνακες, με αποτέλεσμα ο
Μπουβάρ να υποθέσει ότι ένα
άγνωστο σώμα προκαλεί βαρυτικές
μεταβολές στην τροχιά του
(παρέλξεις) .Το 1843, ο Τζον Κουτς
Άνταμς άρχισε να εργάζεται στη
τροχιά του Ουρανού με βάση τα
δεδομένα που είχε. Μέσω του
διευθυντή του αστεροσκοπείου του
Κέιμπριτζ Τζέιμς Τσάλις (James
Challis), ζήτησε επιπλέον δεδομένα
από τον Σερ Τζορτζ Άιρι, τον
βασιλικό αστρονόμο, ο οποίος του
τα παραχώρησε το Φεβρουάριο του
1844.
6. Μία διαφορά μεταξύ Ποσειδώνα
και του Ουρανού είναι το τυπικό
επίπεδο της μετεωρολογικής
δραστηριότητας τους. Όταν το
διαστημόπλοιο Βόγιατζερ 2 πέταξε
πάνω από τον Ουρανό, το 1986, ο
πλανήτης ήταν οπτικά πολύ ήπιος.
Αντίθετα, ο Ποσειδώνας
παρουσίασε αξιοσημείωτα καιρικά
φαινόμενα κατά τη διάρκεια του
1989, όταν το Βόγιατζερ 2 τον
προσέγγισε
Ο καιρός στον Ποσειδώνα
χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά
δυναμικά συστήματα καταιγίδων,
με ανέμους που αναπτύσσουν
ταχύτητα περίπου 600 m / s -
σχεδόν επίτευξη υπερηχητικής
ροης.Στις κορυφές των νεφών, οι
επικρατούντες άνεμοι πνέουν με
εύρος ταχύτητας από τα 400 m / s
κατά μήκος του ισημερινού έως
250 m / s στους πόλους. Οι
περισσότεροι από τους άνεμους του
Ποσειδώνα πνέουν σε μια
κατεύθυνση αντίθετη με τη
περιστροφή του πλανήτη. Η γενική
εικόνα των ανέμων έδειξε ότι
πνέουν σε ορθή φορά στα μεγάλα
γεωγραφικά πλάτη έναντι
ανάδρομης φοράς σε χαμηλότερα
γεωγραφικά πλάτη τής.
7. Η μέση απόσταση μεταξύ
Ποσειδώνα και του Ήλιου είναι
4,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα
(περίπου 30,1 AU), και
ολοκληρώνει μια τροχιά κάθε
164,79 χρόνια. Στις 12 Ιουλίου
2011, ο Ποσειδώνας
ολοκλήρωσε την πρώτη πλήρη
τροχιά μετά την ανακάλυψή
του, το 1846.
Η κλίση του άξονα περιστροφής
του Ποσειδώνα είναι 28,32 °,
κλίση παρόμοια με αυτή της
Γης (23 °) και του Άρη (25 °).
Ως αποτέλεσμα, αυτός ο
πλανήτης έχει παρόμοιες
εποχικές αλλαγές. Ωστόσο, η
μεγάλη τροχιακή περίοδος του
Ποσειδώνα σημαίνει ότι οι
εποχές διαρκούν σαράντα γήινα
χρόνια. Η περίοδος
περιστροφής (ημέρα) είναι
περίπου 16,11 ώρες. Η κλίση
του άξονά του είναι συγκρίσιμη
με της Γης, η μεταβολή της
διάρκειας της μέρας κατά τη
διάρκεια του μακρού έτος δεν
είναι περισσότερο ακραία.
8. Ο Ποσειδώνας έχει 14
γνωστούς δορυφόρους, εκ των
οποίων τον κατά πολύ
μεγαλύτερο από τους
υπόλοιπους Τρίτωνα, που
αποτελεί το 99,5% μάζας των
δορυφόρων του Ποσειδώνα και
είναι ο μόνος με σφαιρικό
σχήμα, και ανακαλύφθηκε
μόλις 17 μέρες μετά τον
Ποσειδώνα. Επίσης, ο Τρίτωνας
είναι ο μόνος μεγάλος
δορυφόρος που περιστρέφεται
ανάδρομα, υποδεικνύοντας ότι
πιθανόν ήταν ένας πλανήτης
νάνος της ζώνη του Κάιπερ που
αιχμαλωτίστηκε από τη
βαρύτητα του Ποσειδώνα
Τα ονόματα των δορυφόρων
είναι τα εξής: Ναϊάδα,
Θάλασσα, Δέσποινα, Γαλάτεια,
Λάρισσα, Πρωτέας, Τρίτωνας,
Νηρηίδα, Αλιμήδη, Σαώ,
Λαομέδεια, Ψαμάθη, Νησώ και
S/2004 N 1.
