2. Ο Αλεσάντρο ντι
Μαριάνο Φιλιπέπι, που
έμεινε γνωστός ως
Σάντρο Μοττιτσέλι,
γεννήθηκε το 1445 στη
Φλωρεντία της Ιταλίας.
Ήταν το μικρότερο παιδί
της οικογένειας του
βυρσοδέψη, Μαριάνο
ντι Βάνι.
Αυτοπροσωπογραφία του
Σάντρο Μποττιτσέλλι
3. Σε πολύ μικρή ηλικία άρχισε
να εργάζεται σε εργαστήριο
χρυσοχοΐας. Σε ηλικία 18
ετών πήρε την απόφαση να
γίνει ζωγράφος και γι’ αυτό
μαθήτευσε δίπλα στον
Φίλιππο Λίππι, έναν από
τους πιο αναγνωρισμένους
ζωγράφους εκείνη την εποχή
στη Φλωρεντία.
Αυτοπροσωπογραφία του
Φίλιππο Λίππι
4. Δίπλα στον δάσκαλό του
δημιούργησε τα πρώτα
του έργα, κυρίως με
θρησκευτικά θέματα. Το
1467 ολοκλήρωσε το
πρώτο μεγάλο του
πίνακα που ήταν «Η
προσκύνηση των
Μάγων».
Η προσκύνηση των
Μάγων
5. Το 1470 ανοίγει το δικό του
εργαστήριο και αμέσως κερδίζει
τις πρώτες του παραγγελίες.
Γρήγορα θα αποκτήσει σπουδαία
φήμη με τις εξαιρετικές
προσωπογραφίες που φιλοτεχνεί.
Ανάμεσα σε αυτές που
ξεχωρίζουν είναι «η
προσωπογραφία του Τζουλιάνο
των Μεδίκων».
Η προσωπογραφία του
Τζουλιάνο των Μεδίκων
6. Οι Μεδίκοι ήταν η οικογένεια που κυβερνούσε την Φλωρεντία και στην
αυλή τους έβρισκαν υποστήριξη πολλές προσωπικότητες των γραμμάτων
και των τεχνών.
Το οικόσημο των
Μεδίκων
Ο Λαυρέντιος των
Μεδίκων ηγέτης της
Φλωρεντίας από το
1469 ως το 1492.
Υπήρξε προστάτης των
τεχνών, ποιητής και
ουμανιστής, καθώς
επίσης και ένας από
τους πιο σημαντικούς
πολιτικούς της Ιταλικής
Αναγέννησης.
7. Μέσω των Μεδίκων, ο Μποττιτσέλλι θα γνωρίσει τις πνευματικές ιδέες
της Αναγέννησης, γεγονός που θα επηρεάσει τη ζωγραφική του. Πλέον
θα προσπαθεί στα έργα του να παντρέψει τον Χριστιανισμό με την
ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα.
Αφροδίτη και Άρης
8. Το 1481 ο Πάπας τον
προσκαλεί στη Ρώμη μαζί με
άλλους σημαντικούς ζωγράφους
της εποχής του, για να
εικονογραφήσει τους τοίχους της
Καπέλα Σιξτίνα.
Ο Πάπας Σίξτος ο Δ΄ που
προσκάλεσε τον
Μποττιτσέλλι στη Ρώμη
9. Το 1486 θα
ολοκληρώσει
το πιο γνωστό
ίσως έργο του,
τη «Γέννηση
της
Αφροδίτης».
Η Γέννηση της Αφροδίτης
10. Τα τελευταία χρόνια της
ζωής του θα θεωρηθεί
ως ξεπερασμένος και θα
τα περάσει μέσα στη
φτώχεια και τη
μελαγχολία.
Θρήνος για τον νεκρό
Χριστό
11. Θα φύγει από τη ζωή το
1510, ξεχασμένος και
απομονωμένος από τους
ανθρώπους της εποχής
του.
Ο Ευαγγελισμός της
Θεοτόκου