Judah, the fourth son of Jacob and Leah. He is the giant, athlete, warrior; he recounts heroic deeds. He runs so fast that he can outstrip a hind.

2. Caput 1
Juda, quartus Jacobi et Liae filius. Ille gigas, athleta,
bellator; heroica facta recenset. Tam celeriter currit ut
cervam praevenire possit.
1 Exemplar sermonum Iudae, quae locutus est ad filios
suos, antequam moriatur.
2 Convenientibus ergo illis, venit ad eum, et dixit eis :
Audite filii mei Judam patrem vestrum.
3 Quartus autem filius fui patris mei Iacob; et Lia mater
mea vocavit me Iudam dicens confiteor Domino quia et
filium meum quartum dedit mihi
4 Veloces fui in juventute mea, et patri meo in omnibus
obedientes fui.
5 Et honorificavi matrem meam, et sororem matris meae.
6 Et factum est, cum essem vir, benedixit mihi pater
meus, dicens: Rex eris tu, cunctis prospere agens:
7 Et ostendit mihi Dominus gratiam in omnibus operibus
meis tam in agro quam in domo.
8 Scio quia cursivi cervam, et comprehendit eam, et
paravi escam patri meo, et ille comedit.
9 Et capreas dominabar in venationibus, et omne quod
erat in campestribus comprehendebam.
10 Assecutus sum ego et feram, et comprehendam eam,
et domavi eam.
11 leonem occidi et de ore eius evulsi haedum
12 pede ursam tuli et praecipitem rupem et oppressa est.
13 Aprum praeoccupavi, et ego rapiens cucurri,
dilaceravi.
14 pardus in Hebron insilivit super canem meum, et
apprehensum caudam eius ac proieci in petras;
15 Ferum inveni in agro pascentem, et in cornibus
arrepto, et contorquens, et attonitum: projeci illud a me,
et occidi eum.
16 Cumque venissent duo reges Chananaeorum in
gregibus nostris armati in vaginam suam, et multos
populos cum eis, percussi super regem Asor: et percussi
eum in cæde et detraxi, et percussi eum. .
17 et alterum regem Taphua, cum sederet in equo suo,
percussi, et sic dispersi omnem populum eius.
18 Achor autem rex, vir staturæ staturæ, inveni iaculum
ante et retro sedentem in equo, et levavi lapidem
sexaginta librarum et projecit eum, et percussit equum
ejus, et occidit eum.
19 Et ego cum hoc duabus horis pugnavi. et scindam
scutum eius in duas partes et abscisi pedes eius et
occiderunt eum.
20 Et dum extraherem loricam, ecce novem viri socii
ejus mecum coeperunt pugnare;
21 Et posui vestimentum meum in manu mea; et cum eis
iecissem lapides, occiderunt quattuor ex eis, et reliqui
fugerunt.
22 Et occidit pater meus Jacob Beelesath regem omnium
regum, robustum fortitudine, duodecim cubitorum
altitudinis.
23 Et cecidit timor super eos, et cessaverunt bellare
contra nos.
24 Unde et pater meus sine sollicitudine erat in bellis,
cum essem cum fratribus meis.
25 Videbat enim in visione me, ut angelus Domini
persequeretur me ubique, ut non vincerer.
26 In austro autem maius fuit nobis bellum quam in
Sichimis. et commisi cum fratribus meis mille, et secuti
sunt mille viros, et percusserunt ex eis reges ducentos
quatuor.
27 Et ascendi super murum, et occidi quatuor viros
fortes.
28 Cepimus itaque Asor, et cepimus omnem prædam.
29 Sequenti autem die profecti sumus Aretan, civitatem
munitam et inaccessam, et mortem nobis imminentem.
30 ego autem et Gad accessi ad orientem urbis, Ruben et
Levi ad occidentalem plagam.
31 Et hi qui in muro erant, existimantes nos esse solos,
prostrati sunt.
32 Et sic fratres mei occulte ascenderunt murum ex
utraque parte sudibus, et intraverunt in civitatem, cum
ignorabant.
33 eamque in ore gladii cepimus.
34 Et qui ad turrim confugerant, turrim incendimus, et
ipsam et ipsas cepimus.
35 Et cum abiremus viri Taphua ceperunt spolia nostra,
et viso hoc pugnavimus cum eis.
36 et occidimus eos. omnes, et spolia nostra recepimus.
37 Cum essem ad aquas Kozebæ, venerunt viri Iobel
contra nos ad prælium.
38 Et pugnavimus cum eis, et fudimus eos; et socios
eorum de Silo occidimus, nec pereamus contra nos
potestatem.
39 Et venerunt super nos quinta die viri Macir, ut
raperent spolia nostra; et irrupimus eos, et vicerunt eos
gravi proelio; erat enim in eis multitudo virorum fortium,
et occidimus eos antequam ascenderent ascensum.
40 Et cum venissemus ad civitatem illorum,
supervenerunt nos lapides de supercilio montis, in quo
erat civitas stantem.
41 et ego et Simeon possederunt nos post civitatem et
ceperunt in collibus et hanc etiam civitatem destruxerunt.
42 Sequenti autem die nuntiatum est nobis rex civitatem
Gaas cum. magna multitudo contra nos veniebat.
43 Ego igitur et Dan se esse Amorrhæos, et socii iverunt
in civitatem suam.
44 In nocte autem venerunt fratres nostri, et aperuimus
eis portas. Et omnes homines cum substantia eorum
delevimus, et omnia quæ sua erant in prædam cepimus,
et tres muros eorum dejecimus.
45 et accessimus ad Thamna, ubi erat tota substantia
regum hostilium.
46 Tunc indignatus sum et discerpens illos versus illos
in cacumen. iaciebantque contra me lapides ac tela.
47 et nisi Dan adiuvisset me frater meus, ut occiderent
me.
48 Pervenimus ergo in eos cum ira, et fugerunt omnes;
Et transeuntes per aliam viam, pugnaverunt patrem
meum, et fecit pacem cum eis.

3. 49 Et non fecimus eis quidquam mali: facti sunt nobis
tributarii, et reddidimus eis spolia eorum.
50 Ædificavi autem Thamna, pater meus Pabaël.
51 Viginti annos natus sum hoc bello. Et timuerunt
Chananaeus me et fratres meos.
52 Et habui multa pecora, et habui pastorem Iram
Odollamitem;
53 Et cum accessi ad eum, vidi Parsaba regem Odollam;
Et locutus est ad nos, et fecit nobis convivium; et cum
incaluisset, dedit mihi Bethsueam filiam suam uxorem.
54 genuit mihi Her et Onan et Sela; percussitque eos
Dominus, et percussit Dominus, et fiunt filii ejus tu.
Caput 2
Iudas nonnullas inventas archaeologicas, urbem muris
ferreis et portis aereis describit. Occursum cum adventu
habet.
1 Et decem et octo annis regnavit pater meus in pace
cum Esau fratre suo, et filiis ejus nobiscum, postquam
venimus de Mesopotamia a Laban.
2 Et expletis decem et octo annis, quadragesimo vitae
meae anno, venit super nos Esau frater patris mei in
populo forti et forti.
3 Percussitque Jacob Esau sagittam, et vulneratus est in
monte Seir: et mortuus est in Anoniram.
4 et persecuti sumus filios Esau.
5 Habebant autem muros ferreos et portas aereas; et non
potuimus introire in eam, et castra metati sumus, et
obsedit eam.
6 Cum autem non aperirent nobis diebus viginti, scalam
in conspectu omnium posui et clipeo super caput meum
ascendi sustinens impetum lapidum trium talentorum
pondus; et percussi quattuor ex eis fortibus.
7 interfecerunt autem alios Ruben et Gad sex.
8 pacis condiciones a nobis petierunt; et inito consilio
cum patre nostro, nos tributarios accepimus.
9 Dederuntque nobis coros tritici quingentos, olei batos
quingentos: usque ad famem, qua descendimus in
Ægyptum.
10 Et post hæc accepit filius meus Er uxorem Thamar de
Mesopotamia filiam Aram.
11 Erat autem Her nequam, et Thamar indigebat, eo
quod non esset de terra Chanaan.
12 Et tertia nocte percussit eum angelus Domini.
13 Et non noverat eam juxta malitiam matris suæ : noluit
enim ex ea liberos habere.
14 In diebus autem nuptiarum dedi illi Onan in
matrimonium; sed et ipse non cognovit eam malitiam,
quam habebat per annum.
15 Et comminatus est ei, dicens: At ille effudit semen in
terram, secundum mandatum matris suæ, et ipse mortuus
est per malitiam.
16 Volebam autem et ipse eam dare, et mater eius non
permisit eam. haec enim fecit malum contra Thamar, eo
quod non esset filiae Canaan, sicut et ipsa erat.
17 et scivi quod nequam esset Chananaeorum genus sed
impetus iuventutis excaecavit mentem meam
18 Et cum vidissem eam effundentem vinum, et erat
deceptus ebrietate, et decepi eam, et non consuluit pater
meus.
19 Cumque abiisset, abiit, et accepit Selam uxorem de
Chanaan.
20 Et cum scirem quid fecisset, maledixi ei in angustia
animae meae.
21 Et mortua est et factum est in malitia sua cum filiis
suis.
22 Et post haec, cum esset Thamar vidua, audivit post
biennium quod ascenderem ad tondendas oves meas, et
ornavit se in thalamo, et sedit in civitate Enaim iuxta
portam.
23 Lex enim Amorrhæi ut sederet in fornicatione septem
diebus ante portam.
24 Cum ergo biberem vino, non cognovi; et decepit me
pulchritudo eius per speciem decoris sui.
25 Et declinavi ad eam, et dixi: Introibo ad te.
26 Et ait: Quid dabis mihi? Et dedi ei baculum meum, et
cingulum meum, et diadema regni mei in pignus.
27 ingressus sum ad eam, et concepit.
28 Volebam autem eam occidere, nesciens quid
fecissem. sed clam misit fidejussores meos, et confundit
me.
29 et cum vocavi eam, audivi et verba secreta quae
locutus sum cum illa, in ebrietate mea. et non potui
occidere eam, quia a Domino erat.
30 Dixi enim : Ne forte insidiose fecerit, accepto
pignore ab alia muliere.
31 ego autem non accessi ad eam cum viverem quia
abominationem hanc feci in omni Israhel
32 Sed et hi, qui in civitate erant, dixerunt: “Meretricem
non esse in porta; quia ex alio loco veniebat et in porta
sedebant;
33 et ego neminem intellexi quod ad eam issem.
34 Et post hæc venimus in Aegyptum ad Josephum
propter famem.
35 Et fui quadraginta sex annorum, et septuaginta tres
anni: vixi in Aegypto.
CAPUT III
Vinum et luxuriam consulit ut gemina mala. Nam qui
ebrius est, neminem reveretur. 13 (Vers. 13).
1 Nunc ergo ego praecipio vobis, filii, audite Iudam
patrem vestrum et custodite verba mea ut faciatis
universa iudicia Domini, et oboedite praeceptis Dei.
2 Post desideria tua ne ambules, neque in sublimitate
cordis tui cogitationibus cogitationum; et in factis et
fortitúdinis tuæ noli gloriari: et hoc enim malum est in
óculis Dómini.
3 Cum et ego gloriarer, quoniam in bellis nullius decoris
aspectus decipiebat me, et increpans Ruben fratrem
meum de Bilha, uxorem patris mei, circumdederunt me
spiritus zeli et fornicationis, donec dormirem cum

4. Bethsua Chananaeo; et Thamar, quae desponsata est
filiis meis.
4 Dixi enim ad socerum meum: "consiliam cum patre
meo, et accipiam filiam tuam".
5 Et noluit, sed ostendit mihi immensum auri pro filia;
erat enim rex.
6 Et exornavit eam auro et margaritis suis, et dedit nobis
vinum in convivio in speciebus mulierum.
7 Et vinum declinavit in oculos meos, et delectatio
excaecavit cor meum.
8 Et dilexi eam, et dormivi cum ea, et prævaricatus sum
sermonem Domini, ac mandatum patrum meorum, et
duxi eam in uxorem.
9 Et retribuit mihi Dominus secundum phantasiam
cordis mei, quoniam non gaudebam in filiis eius.
10 Et nunc, filii, dico vobis, nolite inebriari a vino;
vinum enim avertit animum a veritate, et inspirat
libidinem, et oculos in errorem ducit.
11 Spiritus enim fornicationis est ministrans ad
oblectationem mentis; haec enim duo etiam mentem
hominis auferunt.
12 Nam si quis vinum ebrietati biberit, mentem turpibus
cogitationibus ad fornicationem permovet, et corpus ad
unionem carnalem calefacit. et si occasio luxuriae adsit,
peccatum operatur, et non confunditur.
13 Talis est ebrius, filii mei; nam qui ebrius est, nemo
timet.
14 ecce enim et me errare fecit ne confundar in civitate
cum coram omnibus declinavi ad Thamar peccatum
grande feci et revelavi tegumentum filiorum meorum
dedecus.
15 Postquam autem biberam vinum, non reverebar
mandatum Dei, et duxi mulierem Chananaeam in
uxorem;
16 Multo enim iudicio opus est viro, qui vinum bibit,
filii mei; Et secundum hoc est discretio vini potandi,
homo potest bibere, quandiu pudicitiam conservat.
17 Si autem ultra hunc modum processerit, spiritus doli
invasit mentem suam, et ebriosum facit loqui turpiter, et
inique non erubescere, sed et gloriari in confusione, et
honestum se reputare.
18 Qui fornicatur ignoratur in detrimento, et in
ignominia non erubescit.
19 Nam cum rex sit et fornicatus sit, expoliatur regno
suo servus fornicationis, sicut et ego passus sum.
20 Dedi enim baculum meum, id est, firmamentum
gentis meae; et cingulum meum, id est, potentia mea; et
diadema meum, id est, regni mei gloriam.
21 Vereor autem horum pœnitentiam. vinum et carnem
non manducavi donec senectutem meam nec gaudium
conspexi.
22 et angelus Domini ostendit mihi quod in perpetuum
dominetur rex et inopem similiter.
23 Et a rege auferunt gloriam ejus, et a viro forti
virtutem ejus, et ab paupere usque ad robur paupertatis
ejus.
24 Videte ergo, filii, mensuram vini. Sunt enim in ea
quattuor mali spiritus, libidinis, libidinis, libidinis,
libidinis, turpissimi lucri.
25 Si vinum in laetitia bibetis, in timore Dei estote.
26 Si enim in laetitia vestra timor Dei recessit, exsurgat
ebrietas et obrepserit impudicitia.
27 Si autem sobrie vultis, nolite tangere vinum, ne
peccetis in verba contumeliae, in lites et calumniis, et
transgressionibus mandatorum Dei, et pereatis ante
tempus vestrum.
28 et vinum revelat mysteria Dei et hominum, sicut et
ego revelavi mandata Dei et mysteria Iacob patris mei ad
Bethsueam Chananaeam, quae non praeceperat mihi
Deus revelare.
29 Vinum autem et belli, et tumultus est.
30 Et nunc mando vobis, filii mei, ne pecuniam diligatis,
neque pulchritudinem mulierum intueamini; quia propter
pecuniam et decorem seductus sum ad Bethsua
Chananeum.
31 Scio enim quoniam propter duo haec in impietatem
ruet genus meum.
32 Sapientes enim viri de filiis meis detrahent, et
detrahent regnum Juda, quod dedit mihi Dominus
propter obedientiam patris mei.
33 Iacob enim patri meo numquam contristavi et idcirco
iratus sum ad omnia quæcumque ipse pereund.
34 Benedixitque Isaac pater patris mei in regem in Israël,
et benedixit mihi.
35 Et scio quia a me firmabitur regnum.
36 Scio autem quid facturus sis in novissimis diebus.
37 Videte ergo, filii, fornicationem, et avaritiam, et
audite Judam patrem vestrum.
38 Hæc enim recedunt a lege Dei, et animæ
inclinationem excaecant, et arrogantiam docent, et non
sinent hominem misereri proximi sui.
39 Animam eius diripiunt omnis boni, et illum in labore
et aerumna opprimunt, et auferunt somnum ab eo, et
carnem eius devorant.
40 Prohibet autem sacrificia Dei. et benedictionis Dei
non meminit, et prophetam loquentem non audit, et
verba pietatis irritat.
41 Duobus enim passionibus servit contraria, et non
potest obedire Deo, quoniam excaecavit animam suam,
et ambulavit in die quasi in nocte.
42 Filioli, caritas pecuniae ad idololatriam ducit. quia,
cum pecunia errantes, deos nominant, qui non sunt dii,
et facit eum qui habet in furorem.
43 Propter pecuniam filios meos perdidi, et nisi
pœnitentiam meam, et humiliationem meam, et preces
patris mei suscepi, sine liberis essem mortuus.
44 Deus autem patrum meorum misertus est mei, quia
ignorans feci.
45 et princeps doli excaecavit me et peccavi ut homo et
sicut caro inmaculatus in peccatis et cognovi
infirmitatem meam, dum me invictum existimabam.
46 Scitote ergo, filii, quoniam duo spiritus exspectant
hominem, spiritum veritatis, et spiritum erroris.

5. 47 et in medio spiritus intellegentiae mentis, ad quem
pertinet vertere quocumque voluerit.
et opera veritatis et opera dolosa in cordibus hominum
scripta sunt, et unusquisque eorum novit Dominus.
49 et tempus non est ubi abscondantur opera hominum.
ipso enim corde scripta sunt coram Domino.
50 Spiritus autem veritatis testatur omnia, et omnes
accusat. et per cor suum peccator comburitur, et faciem
suam ad iudicem esse non potest.
CAPITULUM 4
Iehudah graphice de tyrannide ac dirum vaticinium de
moribus auditorum reddit.
1 Et nunc, filii, mando vobis, diligite Levi, ut
permaneatis, et non superexaltemini contra eum, ne
penitus pereatis.
2 Mihi enim Dominus dedit regnum, et illi sacerdotium:
et constituit regnum sub sacerdotio.
3 Omnia mihi dedit in terra. ei quae in caelis sunt.
4 Sicut caelum terra alcius est, ita sacerdotium Dei est
regno terreno sublimius, nisi per peccatum a Domino
recesserit et regno terreno dominetur.
5 angelus enim Domini dixit ad me magis quam te elegit
Dominus ut appropinquet sibi et comedat de mensa eius
et primitias nobilium filiorum Israhel offerat ei sed eris
rex Jacob.
6 Et eris in medio eorum quasi mare.
7 nam sicut iusti et iniusti iactantur in mari, alii in
captivitatem, cum quidam ditantur, ita et omne genus
hominum in te erit: alii pauper et captus, et alii de
rapinis ditabuntur. apud alios.
8 Quia reges erunt sicut dracones;
9 Homines quasi pisces devorabunt; domos, agros,
pecora, pecuniam diripient;
10 et corvos et gruibus multis carnibus vescentur; et
proficient in avaritia mala sublata, et erunt
pseudoprophetae in tempestate, et omnes iustos
persequentur.
11 et dividet eis Dominus alterutrum.
12 Et proeliabuntur in Israel perpetuo; et ex alienigenis
generis homines finietur regnum meum, donec veniat
salus Israel.
13 Usque ad apparitionem Dei justitiæ, ut requiescat in
pace Jacob, et omnes gentes.
14 et custodiam regni mei semper. Scit enim mihi
Dominus jurejurando quod non delebit regnum de
semine meo usque in æternum.
15 Nunc multum doleo, filii, pro impudicitiis et
veneficiis, et idolis servitis, quas exercetis in regnum,
sequentes eos qui habent spiritus notos, et ariolos, et
dæmonia erroris.
16 Filias vestras facietis cantatrices et meretrices, et
commiscebitis abominationibus gentium.
17 propter quam causam inducet Dominus super vos
famem et pestem mortem et gladium obsidionem ab
inimicis et in contumeliis amicorum ad interfectionem
liberorum et rapinam uxorum direptionem possessionum
templi incendium Dei depopulationem terrae servitutem
inter gentes.
18 et facient ex vobis spadones pro uxoribus.
19 Donec visitet vos Dominus, cum in corde perfecto
egeritis et ambuletis in omnibus mandatis eius, et vos de
captivitate gentium educet.
20 Et post haec orietur tibi stella de Iacob in pace;
21 Orietur autem homo de semine meo, sicut sol justitiæ.
22 cum filiis hominum in mansuetudine et justitia
ambulantes;
23 et omne peccatum non invenietur in eo;
24 et aperientur ei caeli ad effundendum Spiritum et
benedictionem Sancti Patris et spiritum gratiae vobis
effundet;
25 Et eritis ei filii in veritate, et in mandatis ejus
ambulabitis primum et novissimum.
26 Tunc splendebit sceptrum regni mei; De radice autem
tua orietur caulis; et ex eo orietur virga iustitiae gentibus
ad iudicandum et salvandum omnes qui invocant
Dominum.
27 Et post haec surgent Abraham et Isaac et Iacob in
vitam; ego et fratres mei principes tribuum Israhel
28 Levi primus, ego secundus, Joseph tertius, Benjamin
quartus, Simeon quintus, Issachar sextus, et sic omnes
secundum ordinem fiant.
29 Benedixitque Dominus Levi et angelus faciei meæ.
potentiae gloriae, Simeon; caelum, Reuben; terra,
Issachar; mare Zabulon; montes, Joseph; Tabernaculum,
Beniamin; luminaria Dan; Eden, Naphtali; solem, Gad;
lunam, Aser.
30 et eritis populus Domini una lingua. et non erit ibi
spiritus Beliar, quia in ignem in aeternum mittetur.
31 et qui in tristitia mortui sunt exsurgent in gaudio et
qui pauperes fuerint propter Dominum divites facti sunt
et qui mortui sunt propter Dominum suscitabunt
32 Et incurvabitur cervus Jacob in lætitia, et aquilæ
Israël in lætitia volabunt; et omnis populus in aeternum
glorificabit Dominum.
33 Custodite ergo, filii, omnem legem Domini, quoniam
spes est omnibus, qui tenetis vias eius.
34 Qui ait ad eos: Ecce centum decem et novem
annorum morior in conspectu vestro.
35 nemo me veste pretiosa sepeliat nec viscera mea
revelent hoc enim facient qui reges sunt et educ me
tecum in Hebron.
36 Et cum dixisset, obdormivit in Domino. Feceruntque
filii ejus juxta omnia quæ præceperat eis. Sepelieruntque
eum in Hebron cum patribus suis.