Issachar, the fifth son of Jacob and Leah. The sinless child of hire for mandrakes. He appeals for simplicity.

2. CAPÍTULO 1
Isacar, quinto fillo de Xacob e Lea. O
fillo sen pecado de aluguer de
mandrágoras. El apela á sinxeleza.
1 A copia das palabras de Isacar.
2 Pois chamou aos seus fillos e
díxolles: Escoitade, fillos meus, o voso
pai Isacar; escoita as palabras do que é
amado do Señor.
3 Nacínlle a Xacob o quinto fillo, por
pago das mandrágoras.
4 Porque o meu irmán Rubén trouxo
mandrágoras do campo, e Raquel
atopouse con el e levounas.
5 E Rubén chorou e á súa voz saíu a
miña nai Lea.
6 Agora ben, estas mandrágoras eran
mazás de doce cheiro que se producían
na terra de Haran, debaixo dun
barranco de auga.
7 E díxolle Raquel: Non llos darei, pero
serán para min en lugar de fillos.
8 Porque o Señor desprezoume, e non
lle dei fillos a Xacob.
9 Agora había dúas mazás; e Lea
díxolle a Raquel: Abondache con que
colleches o meu home.
10 E díxolle Raquel: Esta noite terás a
Xacob polas mandrágoras do teu fillo.
11 E Lea díxolle: Xacob é meu, porque
eu son a muller da súa mocidade.
12 Pero Raquel díxolle: Non te vantes e
non te vantes; pois el me espouse diante
de ti, e por min serviu ao noso pai
catorce anos.
13 E non se incrementara a artesanía na
terra e a maldade dos homes
prosperara, agora non verías o rostro de
Xacob.
14 Porque ti non es a súa muller, senón
que me levaron por oficio no meu lugar.
15 E meu pai enganoume e levoume
aquela noite, e non permitiu que Xacob
me vise; porque eu estivera alí, isto non
lle pasara.
16 Con todo, para as mandrágoras
aluguerche a Xacob por unha noite.
17 Xacob coñeceu a Lea, e ela concibiu
e púxome, e por mor do salario
chamáronme Isacar.
18 Entón apareceulle a Xacob un anxo
do Señor, dicindo: Raquel dará a luz
dous fillos, xa que rexeitou a compañía
co seu marido e escolleu a
continxencia.
19 E se a miña nai Leah non pagase as
dúas mazás por mor da súa compañía,
tería oito fillos; por iso pariu seis, e
Raquel pariu os dous: porque por mor
das mandrágoras visitouna o Señor.
20 Porque El sabía que por mor dos
fillos quería estar en compañía de
Xacob, e non por desexo de pracer.
21 Porque ao día seguinte tamén deu de
novo a Xacob.
22 Polo tanto, por mor das
mandrágoras, o Señor escoitou a
Raquel.
23Porque aínda que os pediu, non os
caeu, senón que ofreceunos na casa do
Señor, presentándoos ao sacerdote do
Altísimo que estaba naquel tempo.
24 Xa que logo, cando medrei, meus
fillos, andei con rectitud de corazón e
fixenme labrador de meu pai e dos
meus irmáns, e traería froitos do campo
segundo a súa estación.
25 E meu pai bendiciume, porque viu
que eu andaba con rectitude diante del.

3. 26 E non era un ocupado nos meus
feitos, nin envexoso e malicioso contra
o meu veciño.
27 Nunca calumniei a ninguén, nin
censurei a vida de ningún home,
andando como fixen sen ollos.
28 Por iso, cando tiña trinta e cinco
anos, tomei para min unha muller,
porque o meu traballo desgastaba as
miñas forzas e nunca pensei no pracer
coas mulleres; pero debido ao meu
traballo, o sono venceume.
29 E meu pai sempre alegrouse da miña
rectitude, porque ofrecía ao Señor por
medio do sacerdote todas as primicias;
despois tamén a meu pai.
30 E o Señor multiplicou por dez mil os
seus beneficios nas miñas mans; e
tamén Xacob, meu pai, sabía que Deus
axudaba a miña solteira.
31 Porque a todos os pobres e
oprimidos entreguei as cousas boas da
terra na soidade do meu corazón.
32 E agora, escóitame, fillos meus, e
anda na soidade do teu corazón, porque
vin nel todo o que agrada ao Señor. '
33 O home sen ánimo non cobiza o
ouro, non se atreve ao seu veciño, non
desexa múltiples delicias, non se deleita
con vestimentas variadas.
34 Non quere vivir longa, senón que só
espera a vontade de Deus.
35 E os espíritos do engano non teñen
poder contra el, porque non mira a
beleza das mulleres, para non
contaminar a súa mente coa corrupción.
36 Non hai envexa nos seus
pensamentos, ningunha persoa
maliciosa fai esmorecer a súa alma, nin
se preocupa cun desexo insaciable na
súa mente.
37 Porque anda con soltura de alma, e
contempla todas as cousas con rectitud
de corazón, evitando os ollos feitos mal
polo erro do mundo, para que non vexa
a perversión de ningún dos
mandamentos do Señor.
38 Por iso, fillos meus, observade a lei
de Deus, e ficade solteiro e anda sen
gañas, non xogando cos negocios do
próximo, senón amando ao Señor e ao
teu próximo, compadecendo dos pobres
e débiles.
39 Inclínate as costas á labranza e
traballa en traballos en todo tipo de
labores, ofrecendo agasallos ao Señor
con acción de grazas.
40 Porque o Señor te bendicirá coas
primicias da terra, como bendixo a
todos os santos desde Abel ata agora.
41 Pois non se che da outra porción que
a graxa da terra, cuxos froitos son
levados polo traballo.
42 Porque o noso pai Xacob
bendiciume con bendicións da terra e
de primicias.
43 E Leví e Xudá foron glorificados
polo Señor mesmo entre os fillos de
Xacob; porque o Señor deulles unha
herdanza, e a Leví deulles o sacerdocio
e a Xudá o reino.
44 E, pois, obedecedes e andades na
solteira de voso pai; porque a Gad foi
dado para destruír as tropas que veñen
sobre Israel.
CAPÍTULO 2
1 Sabedes, pois, fillos meus, que nos
últimos tempos os vosos fillos
abandonarán a solteira e uniranse a un
desexo insaciable.

4. 2 E deixando a insensatez, achegarase á
malicia; e abandonando os
mandamentos do Señor, uniranse a
Beliar.
3 E deixando a labranza, seguirán os
seus propios artificios malvados, e
dispersaranse entre os xentís e servirán
aos seus inimigos.
4 E, pois, dálles estes mandamentos aos
teus fillos para que, se pecan, volvan
máis axiña ao Señor; Porque El é
misericordioso e libraraos, ata traelos
de volta á súa terra.
5 Velaquí, pois, como vedes, teño cento
vinteseis anos e non teño conciencia de
cometer ningún pecado.
6 Salvo a miña muller, non coñecín
ningunha muller. Nunca cometín
fornicación levantando os meus ollos.
7 Non bebín viño para deixarme
descarriar;
8 Non cobizaba ningunha cousa
desexable que fose do meu veciño.
9 Non xurdiu engaño no meu corazón;
10 A mentira non pasou polos meus
beizos.
11Se alguén estaba angustiado, eu unín
os meus suspiros cos seus,
12 E compartín o meu pan cos pobres.
13Elaborei a piedad, todos os meus días
gardei a verdade.
14 Eu amei ao Señor; así mesmo tamén
cada home con todo o meu corazón.
15 Así tamén facedes vós estas cousas,
fillos meus, e todo espírito de Beliar
fuxirá de vós, e ningún feito de homes
malvados dominará sobre vós;
16 E someteredes a toda besta salvaxe,
xa que tedes convosco ao Deus do ceo
e da terra e andades cos homes con
soltura de corazón.
17 E dito isto, mandou aos seus fillos
que o levasen a Hebrón e que o
enterrasen alí na cova cos seus pais.
18 E estendeu os pés e morreu de boa
vellez; con todos os sons dos membros,
e con forzas sen cesar, durmía o sono
eterno.