1 List do Koryntian Rozdział 6

1 List do Koryntian
Chrześcijanin,
sądy i seksualna niemoralność
ROZDZIAŁ 6

1 Koryntian 6, 1-11
Relational Concepts Inc.
2
Przejawami cielesności w kościele korynckim było:
kazirodztwo (r. 5)
pozywanie wierzących do sądów publicznych (6:1-11)
chodzenie do prostytutek (6:12-20).
Problemem, z tym związanym była utrata świadomości grzechu przejęta
od niewierzących, wśród których żyli korynccy chrześcijanie.
NIE POZYWAJCIE SIĘ DO SĄDU

1 Koryntian 6, 1-3
Nie chodź do sądu, ponieważ wierzący
są zdolni do rozstrzygania sporów
3

Relational Concepts Inc. 4
Werset 1
Czy rzeczywiście ktoś z was, tocząc spór ze swym bratem, ośmielił się odwołać do sądu świeckiego i stanąć
przed niesprawiedliwymi zamiast przed świętymi?
1 Kor. 6, 1
ü Ta sprawa została wyrażona wprost: Czy rzeczywiście ktoś z was, tocząc spór ze swym bratem,
ośmielił się odwołać do sądu świeckiego i stanąć przed niesprawiedliwymi (niewierzącymi)
zamiast przed świętymi?
ü Dla apostoła odpowiedź jest jasna.
ü Ludzie wierzący nie powinni załatwiać sporów przed niewierzącymi.
ü Dotyczy to osobistych albo cywilnych spraw sądowych, nie spraw o przestępstwo, którymi
powinno zajmować się państwo.

Werset 2
Zapomnieliście, że to święci będą sędziami świata? Jeśli więc świat ma być przez was sądzony, to czy nie
stać was na zajęcie się sprawami pomniejszymi?
1 Kor. 6, 2
ü Czy nie wiecie (zapomnieliście) powtarza się sześć razy (w. 2, 3, 9, 15, 16, 19), może dlatego,
że jest to temat, który Koryntianie już znali z nauczania.
ü Zapomnieliście, że to święci będą sędziami świata - to pokazuje, że Pan oddeleguje wierzącym
władzą sądzenia świata w przyszłym królestwie (2 Tm 2:12).
ü Czy nie stać was na zajęcie się sprawami pomniejszymi? - oczywiście, ludzie wierzący są zdolni
teraz do rozwiązywania sporów między sobą nawzajem.

Werset 3
Czy nie wiecie, że będziemy sądzić aniołów? Czym zatem są sprawy tego życia?
1 Kor. 6, 3
c
d
.
ü Apostoł ciągnie dalej: czy nie wiecie, że będziemy sądzić [κρινο KRINO - decydować, rządzić albo
orzekać] aniołów?
ü Oto dwie rzeczywistości, którymi będziemy rządzić:
jedna ziemska druga niebiańska
jedna fizyczna druga duchowa
jedna naturalna druga ponadnaturalna

1 Kor. 6, 3
ü Tak więc człowiek uczyniony niewiele mniejszym od aniołów, jako śmiertelny widocznie będzie
sądził aniołów, którzy są nieśmiertelni.
ü Może to dotyczyć naszego rządzenia aniołami w królestwie Chrystusa, a jeżeli tak, to czym
zatem są sprawy tego życia? Słowo βιωτικά BIOTIKA znaczy „decydowanie o sprawach typowych
dla życia” i „sprawach tego życia”.
ü Powinniśmy rozpatrywać swoje sporne sprawy przed ludźmi Bożymi, nie przed światem,
ponieważ wierzący - aby załatwić życiowe kwestie sporne - są zdolni do właściwego osądu,
świadomi faktu, że to samo będą robić w przyszłym Królestwie.

1 Koryntian 6, 4-6
Nie idźcie do sądu,
ale rozwiązujcie swoje własne kwestie sporne
8

Werset 4
I jeśli takie macie do rozwikłania, to dlaczego powołujecie na sędziów ludzi bez znaczenia w kościele?
1 Kor. 6, 4
ü Jeżeli wierzący takie (sprawy tego życia) mają do rozwikłania, to dlaczego powołujecie na
sędziów ludzi (niewierzących) którzy nie mają znaczenia [ἐξουθενημένους EKSOUTHENEMENOUS -
najmniej znaczący albo podły] w kościele?
ü Zawsze gorszą opcją jest wnoszenie osobistych sporów przed osoby niewierzące.
ü Nasze osobiste spory nie mają być rozstrzygane przez świat.

Werset 5
Wstydźcie się! Czy to znaczy, że nie ma już wśród was ani jednego mądrego, który potrafiłby rozstrzygnąć
spór między jednym a drugim?
1 Kor. 6, 5
ü Wstydźcie się, czy to znaczy, że nie ma już wśród was ani jednego mądrego, który potrafiłby
rozstrzygnąć spór [διακρῖναι DIAKRINAI - rozróżniać; dokonać rozróżnienia] między jednym, a drugim?
ü Świecki sąd w swoim orzecznictwie nie jest w stanie wziąć pod uwagę wszystkich niuansów
chrześcijańskiej wiary, jako że nie bierze odpowiedzialności za przestrzeganie przykazań
Chrystusa.
ü Jak na ironię, Koryntianie myśląc o sobie jako o mądrych, nie znaleźli u siebie nikogo na tyle
mądrego, by rozwiązał spory między nimi.

Werset 6
Brat pozywa brata – i to przed niewierzącymi!
1 Kor. 6, 6
ü Przeciwnie, brat pozywa [κρινεται KRINETAI - wzywa do sądu na przesłuchanie, sądzi się] brata i to
przed niewierzącymi.
ü Ogólna zasada jest taka, by nie pozywać innych wierzących do sądu, ale załatwiać osobiste
spory między sobą.
ü Jeżeli nie potraficie znaleźć kompetentnego wierzącego, to wstydźcie się.

1 Koryntian 6, 7-8
Nie chodź do sądu.
Przeciwnie, przecierp niesprawiedliwość i krzywdę.
12

Werset 7
W ogóle już to jest waszą porażką, że się z sobą procesujecie. Dlaczego raczej nie znosicie
niesprawiedliwości? Dlaczego raczej nie godzicie się na krzywdę?
1 Kor. 6, 7
ü Jeżeli rozwiązujecie swoje sprawy w sądach - już to jest waszą porażką.
ü Jaka byłaby to dla nich porażka albo strata? Fakt, że chodzili do świeckiego sądu by rozstrzygać
swoje spory, odsłonił ich niedojrzałość i niezdolność do stosowania chrześcijańskiej mądrości.
ü Sprawy sądowe dotyczą wygrywania i przegrywania zamiast dzielenia się i dawania.
ü Jak na ironię, przez wzajemne pozywanie się do sądu ludzie wierzący są już po niewłaściwej
stronie prawa.
c
d
.

1 Kor. 6, 7
ü Istnieje alternatywa. Dlaczego raczej nie znosicie niesprawiedliwości [αδικεισθε ADIKEISTHE –
znosić niesprawiedliwość, zranienia albo szkody]?
ü Dlaczego raczej nie godzicie się na krzywdę [αποστερεισθε APOSTEREISTHE - poniesienie szkody,
pozbawienie praw albo oszukanie]?
ü Koryntianie byli zbyt dumni i skoncentrowani na sobie, aby móc zostać potraktowanym
niesprawiedliwie lub być oszukanym. Chciwość i chęć zemsty motywowały ludzi wierzących do
pozwów sądowych, a także stały się podstawą ich stronniczości.

Werset 8
Tymczasem to wy dopuszczacie się niesprawiedliwości, wy wyrządzacie krzywdy – i to braciom.
1 Kor. 6, 8
ü To wy wyrządzacie krzywdy i to braciom! - co gorsza, niektórzy z Koryntian byli czymś więcej
niż ofiarami, byli sprawcami w tych procesach sądowych.
ü Wbrew mądrości świata lepiej jest być osądzonym i stracić niż sądzić się i wygrać.
ü Rozwiązaniem podziałów w Bożym domu jest poddanie się cierpieniu.
ü Sprawiedliwe jest przyjąć policzek i przecierpieć stratę, a nie dochodzić sprawiedliwości
w naszych wzajemnych osobistych sporach.

1 Koryntian 6, 9-11
Niesprawiedliwe zachowanie może narazić
na niebezpieczeństwo dziedzictwo wierzącego
16

Werset 9
Albo czy nie wiecie, że niesprawiedliwi nie odziedziczą Królestwa Bożego? Nie łudźcie się! Ludzie
dopuszczający się nierządu, bałwochwalcy, cudzołożnicy, mężczyźni współżyjący między sobą i ci, którzy się
im oddają,
1 Kor. 6, 9
ü Mamy tutaj czy nie wiecie po raz trzeci.
ü Treść ostrzeżenia dotyczy tego, że niesprawiedliwi nie odziedziczą królestwa Bożego.
ü Chrześcijanie (w. 8) tak samo jak niewierzący są winni swojego nieprawego postępowania.
ü Dlatego to, co Paweł powiedział o niesprawiedliwych, wydaje się mieć zastosowanie
do każdego, kto jest niesprawiedliwy w swoim zachowaniu - czy jest zbawiony, czy też nie.
ü Koryntianie nie maja się łudzić [być w błędzie albo być zwiedzionym], że to jak teraz żyją,
nie będzie miało wpływu na ich nagrodę w wieczności.
c
d
.

1 Kor. 6, 9
ü Koryntianie byli winni, że zachowują się jak niewierzący. Ich wieczne dziedzictwo
[κληρονομήσουσιν KLERONOMESOUSIN - otrzymać wiele, otrzymać cząstkę albo stać się udziałowcem] jest
zagrożone przez takie zachowania.
ü Te typy grzechów to - niemoralność seksualna lub bałwochwalstwo albo praktykujący
homoseksualiści.

Werset 10
złodzieje, chciwcy, pijacy, oszczercy i zdziercy nie odziedziczą Królestwa Bożego.
1 Kor. 6, 10
ü Do tych nieprawych zachowań zalicza się również chciwość, pijaństwo – a także grzechy
prowadzące do niszczenia jedni drugich: oszczerstwo, złodziejstwo i zdzierstwo - są to grzechy
związane z okradaniem jedni drugich.
ü Takie grzeszne zachowania mogą przerodzić się w kłótnie, podziały, nienawiść, chęć odegrania
się, w domaganie się praw - co mogło potencjalnie przyśpieszyć pozywanie jedni drugich do
sądu.
ü Te cielesne zachowania mają wieczne i duchowe konsekwencje: nie odziedziczą królestwa
Bożego i spowodują, że wierzący stracą swoje nagrody.
ü Nigdy nie powinniśmy narażać naszego wiecznego dziedzictwa przez udział w grzesznym
zachowaniu oraz czynach, które ostatecznie kończą się pozywaniem jedni drugich do sądu.

Werset 11
A takimi właśnie niektórzy z was byli. Obmyliście się jednak, doznaliście uświęcenia i dostąpiliście
usprawiedliwienia w imieniu Pana, Jezusa Chrystusa, i w Duchu naszego Boga.
1 Kor. 6, 11
ü Niektórzy z Koryntian żyli kiedyś w taki sposób: a takimi właśnie niektórzy z was byli.
Zachowania takie są jednak sprzeczne z nową tożsamością wierzącego w Chrystusa.
ü Ale [ἀλλὰ ALLA - bardzo mocny kontrast, przecież] obmyliście się jednak [ἀλλὰ] doznaliście
uświęcenia [ἀλλὰ] i dostąpiliście usprawiedliwienia - przez możliwie najsilniejszy kontrast
zestawione są tu te rzeczy, które korynccy wierzący mają w Chrystusie.
ü Przeciwnie, zostali oczyszczeni od tego wszystkiego. Zostali oddzieleni od tego. Otrzymali
nową pozycję z dala od tego.
ü Tak przemienione życie powinno wyrażać się w przemienionym postępowaniu.

1 Kor. 6, 11
Mamy dwa potężne wezwania do zaprzestania wnoszenia do sądu osobistych i cywilnych sporów:
jedno
oparte jest o przyszły sąd
dotyczący dziedzictwa
(w. 9-10)
drugie
bazuje na apelu
do obecnej pozycji
(w. 11)
Oba wezwania to ostrzeżenia,
by nie uczestniczyć w tych grzechach ani ich nie tolerować

Bóg bardzo poważnie traktuje relacje, które są pomiędzy wierzącymi.
Za wszelką cenę unikajcie krzywdzenia siebie nawzajem, czy to
w dziedzinie finansów, czy relacjach, czy w sprawach osobistych, czy
w dziedzinie seksualności lub duchowości.
Jeżeli już ma miejsce coś takiego, rozwiązujcie to wewnątrz kościoła,
nie w świeckich sądach.
ZASTOSOWANIE
1 Koryntian 6, 1-11

1 Koryntian 6, 12-20
23
NIE UPRAWIAJ NIEMORALNEGO SEKSU
Według następnego fragmentu, w pouczeniu wierzących chodzi o:
zdemaskowanie niemoralnych
praktyk seksualnych
by zachowana została
świętość ciała wierzących
jako świątyni Ducha Świętego

Nie jest korzystne dla naszego ciała
być rządzonym przez własne żądze
24

Werset 12
Wszystko mi wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko mi wolno, ale ja nie pozwolę, by cokolwiek
mną zawładnęło.
1 Kor. 6, 12
ü W tym wersecie dwa razy powtarza się wszystko mi wolno (mogę sobie pozwolić
na wszystko) - co być może stało się powszechnym powiedzeniem w Koryncie, prawdopodobnie
dla zamaskowania ich upodobania do niemoralności.
ü Wolność chrześcijańska jest rzeczywistą pochodną duchowego życia, ale nie stanowi licencji
na grzeszne zachowania.
ü Wolność chrześcijańska musi być mocno uwarunkowana przez co najmniej dwie rzeczy:
§ po pierwsze: nie wszystko jest pożyteczne (korzystne albo stosowne).
§ po drugie: nie pozwolę, by cokolwiek mną zawładnęło (podporządkowało swojej mocy albo
władzy).
ü O zachowaniu wierzącego nie orzeka to, czy ktoś ma prawo zrobienia czegoś, ale czy jego
zachowanie jest korzystne w swoim charakterze i wolne od grzesznej kontroli.

Werset 13
Pokarm jest dla brzucha, a brzuch dla pokarmów - ale Bóg położy kres jednemu i drugiemu.
Ciało natomiast jest nie dla nierządu, lecz dla Pana, a Pan dla ciała.
1 Kor. 6, 13
ü To ma bezpośrednie zastosowanie do naszego ciała - pokarm jest dla brzucha, a brzuch dla
pokarmów.
ü Mógł to być inny koryncki slogan usprawiedliwiający spełnianie fizycznych żądz, które
- jak wierzono - nie miały znaczenia dla spraw duchowych.
ü Myśleli, że kiedy żołądek domagał się jedzenia, to zawsze należy zaspokoić ten apetyt.
ü Bóg położy kres jednemu i drugiemu, co wskazuje na to, iż nasz fizyczny organizm ma do
czynienia z czymś więcej niż tylko z naszymi fizycznymi żądzami.
ü Więc także: ciało jest nie dla nierządu tak samo, jak nie dla obżarstwa.
c
d
.

1 Kor. 6, 13
ü Równie niewłaściwie jest wyciągać wniosek, iż żądze seksualne są tylko fizyczne i należy
je żywić.
ü Nasze ciało jest dla Pana, w którym On chce panować, a Pan dla ciała, które On chce użyć.
ü Dla naszego ciała istnieje coś więcej niż po prostu zaspokajanie jego zachcianek.
Nasze ciało należy do Boga, który ma dla niego zaplanowane przyszłe, wieczne przeznaczenie.

Werset 14
Bóg zaś Pana wzbudził i nas także wzbudzi swą mocą.
1 Kor. 6, 14
ü Związek między naszym ciałem, a Bogiem będzie trwał przez całą wieczność.
ü Bóg zaś Pana wzbudził, co jest faktem historycznym, i nas także wzbudzi swą mocą,
co pokazuje, że Bóg ma plan na przyszłość dla naszego fizycznego ciała, które wtedy będzie
już nieśmiertelne.

Niemoralność seksualna jest niezgodna
z naszym duchowym związkiem z Chrystusem
29

Werset 15
Czy nie wiecie, że wasze ciała są członkami Chrystusa? Czy więc mam brać członki Chrystusa i czynić je
członkami prostytutki? W żadnym razie!
1 Kor. 6, 15
ü Mamy tu po raz czwarty czy nie wiecie, co może odnosi się do jakiegoś wcześniejszego
nauczania otrzymanego przez Koryntian, a konkretnie że wasze ciała są członkami Chrystusa.
ü Tak jak jesteśmy członkami ciała Chrystusa w sensie duchowym, tak samo nasze ciała są Jego
członkami.
ü Nasz duchowy związek z Chrystusem wymaga również naszych fizycznych ciał. Bazując na tej
rzeczywistości, czy mam brać członki Chrystusa i czynić je członkami prostytutki?
ü Oczywiście, że nie! Byłoby to równoznaczne z zaangażowaniem Chrystusa w niemoralność
seksualną!

Werset 16
Bo czy nie wiecie, że kto się łączy z prostytutką, staje się z nią jednym ciałem? Będą bowiem – jak czytamy –
ci dwoje jednym ciałem.
1 Kor. 6, 16
ü Relacje seksualne są czymś o wiele więcej niż tylko fizycznym związkiem dwojga ludzi.
ü Czy nie wiecie, że kto się łączy [κολλωμενος KOLLOMENOS - przykleja albo przymocuje się]
z prostytutką, staje się z nią jednym ciałem?
ü Bóg widzi stosunek seksualny jako akt angażujący całą osobę, nie tylko ciało potrzebujące
zaspokoić swoje żądze.
ü Taki jest sens zacytowania Rdz 2:24: dwoje staną się jednym ciałem.
ü Fakt, że człowiek wierzący jest tak intymnie związany z Chrystusem, świadczy, że jeden nie
może działać bez wpływu na drugiego.
ü Grzechy natury seksualnej jak rozpusta i cudzołóstwo tworzą związki, ale nie małżeństwa.

Werset 17
Kto natomiast połączył się z Panem, jest z Nim jednym duchem.
1 Kor. 6, 17
ü Związek seksualny między dwojgiem ludzi, obrazuje związek wierzącego z Bogiem: „kto
połączył się [κολλωμενος KOLLOMENOS - przykleja albo przymocuje się] z Panem, jest z nim jednym
duchem”, a to oznacza jak związek ten jest silny i jak więź ta oparta jest na jedności.
ü Kiedy ktoś jest niemoralny w swojej seksualności, to ten występny fizyczny związek zaprzecza
większemu prawu, które Bóg ma względem nas, a które wynika z o wiele bardziej przenikającej
duchowej jedności z Nim.
ü Ten ktoś nie tylko oddaje coś prostytutce, ale również zabiera coś, co należy do Boga,
okrada Go.

Werset 18
Uciekajcie przed nierządem. Każdy grzech, którego człowiek się dopuszcza, ma miejsce jakby poza jego
ciałem. Kto jednak dopuszcza się nierządu, grzeszy względem własnego ciała.
1 Kor. 6, 18
ü Każdy grzech, którego człowiek się dopuszcza, ma miejsce jakby poza jego ciałem - mógł to być
kolejny slogan Koryntian usprawiedliwiający ich grzech w seksie. Paweł koryguje to jednak: kto
jednak dopuszcza się nierządu, grzeszy względem własnego ciała.
ü Grzech w dziedzinie seksu jest czymś więcej niż tylko dogadzaniem ciału. To pogwałcenie
jedności, jaką człowiek wierzący ma z Chrystusem.
ü Możliwe jest też, że Paweł robi porównanie między grzechem natury seksualnej i innymi
grzechami, co w tym przypadku znaczyłoby, iż grzech natury seksualnej jest gorszy, ponieważ
ludzie angażujący się w to, nie mogą anulować tego aktu.
ü Jest to również bardziej poważny grzech w swoim charakterze, ponieważ poddaje swoje ciało,
należące do Pana, pod kontrolę kogoś innego, czyli nieprawowitego partnera.

Skoro Duch Święty zamieszkuje w naszym ciele,
musi być ono traktowane w święty sposób
34

Werset 19
Czy nie wiecie, że wasze ciało jest przybytkiem Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od Boga?
Oraz że już nie należycie do siebie samych?
1 Kor. 6, 19
ü Mamy tutaj szóste czy nie wiecie czyli coś, czego Koryntianie wcześniej się nauczyli.
A konkretnie: że wasze ciało jest przybytkiem Ducha Świętego, który jest w was. Jest to
potwierdzenie, że w ciele wierzącego mieszka Duch Święty, którego macie od Boga.
ü Konsekwencja jest taka, że nie jesteśmy wolni, by robić to, co chcemy - odpowiadamy przed
Bogiem.
ü Tak więc nigdy nie powinniśmy zasmucać Ducha Świętego. Wierzący jest odpowiedzialny przed
Duchem Świętym, a grzech w dziedzinie seksu do tego nie pasuje.
ü Wynika z tego, że nie należycie do siebie samych i mamy moralny obowiązek wobec Ducha
Świętego, który w nas mieszka oraz wobec Boga, którego jesteśmy własnością.

Werset 20
Gdyż za ogromną cenę zostaliście kupieni. Chwalcie zatem Boga w waszym ciele.
1 Kor. 6, 20
ü Paweł oświadcza: za ogromną cenę zostaliście kupieni. Chwalcie zatem Boga w waszym ciele.
ü Paweł, kiedy już ostrzegł wierzących by unikali rozpusty (w. 18), powiedział dalej, że mamy
moralne zobowiązanie wobec Boga, jako że teraz należymy do Niego poprzez to, że
zamieszkuje w nas Duch Święty (w. 19).
ü Bazując na tym biblijnym racjonalnym uzasadnieniu, wierzący nabyci przez Boży plan
odkupienia mają chwalić Boga w swoim ciele.
ü Chwałę możemy zdefiniować jako „istotną wartość”, a chwałę Bożą jako „istotną wartość Boga”.
c
d
.

1 Kor. 6, 20
ü Innymi słowy, to, co należy do samej natury Boga (istotnej) ma wartość ostateczną, doskonałą,
najwyższego pożytku (wartości).
ü Chwała Boga, będąca Jego atrybutem stanowi Jego istotną wartością, która tworzy jedność
Biblii i cel historii.
ü Jak więc mamy pokazywać istotną wartość Boga (chwałę Boga) poprzez nasze ciało? Poprzez
nieangażowanie się w niemoralne akty seksualne (w. 16-18) – bo to chwała oddawana Bogu
powinna rządzić świętością w naszym życiu seksualnym.

1. Istnieje połączenie między naszą duchową tożsamością w Chrystusie,
a zachowaniem naszego fizycznego ciała. Bierz na poważnie to, co
robisz ze swoim ciałem i jak je wykorzystujesz!
2. Nie pozywaj wierzącego do sądu dla własnych korzyść - by cię nie
skrzywdzono. Mądrzy dojrzali wierzący powinni załatwiać swoje spory
w gronie wierzących.
ZASTOSOWANIE
c
d
.

1. Szczególnie unikaj grzechów opisanych w wersetach 9-10, ponieważ
posiadasz nową duchową pozycję. W przeciwnym razie narazisz
swoje królewskie dziedzictwo.
2. Bóg bierze na poważnie nasze wzajemne relacje. Za wszelką cenę
unikaj szkodzenia drugim, czy to w dziedzinie finansów,
czy w relacjach, w sprawach osobistych, w relacjach seksualnych,
w dziedzinie reputacji i w sprawach duchowych.
ZASTOSOWANIE

1 List do Koryntian
Dziękuję za uwagę
ROZDZIAŁ 6

1 List do Koryntian Rozdział 6

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (20)

More from Biblia Wnioski

More from Biblia Wnioski (6)

1 List do Koryntian Rozdział 6