......

1. 1
แบบเสนอโครงร่างโครงงานคอมพิวเตอร์
รหัสวิชา ง33201-33202 ชื่อวิชา เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร 6
ปีการศึกษา 2560
ชื่อโครงงาน
โรคเกลียดเสียง
(misophonia)
ชื่อผู้ทาโครงงาน
นางสาว ปริญญา บุญเลิศ
เลขที่13 ชั้น ม.6 ห้อง 10
ชื่ออาจารย์ที่ปรึกษาโครงงาน
ครูเขื่อนทอง มูลวรรณ์
ระยะเวลาดาเนินงาน ภาคเรียนที่ 1-2 ปีการศึกษา 2560
โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย จังหวัดเชียงใหม่
สานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 34

2. 2
ใบงาน
การจัดทาข้อเสนอโครงงานคอมพิวเตอร์
สมาชิกในกลุ่ม
1.นางสาว ปริญญา บุญเลิศ เลขที่ 13
คาชี้แจง ให้ผู้เรียนแต่ละกลุ่มเขียนข้อเสนอโครงงานตามหัวข้อต่อไปนี้
ชื่อโครงงาน (ภาษาไทย)
โรคเกลียดเสียง
ชื่อโครงงาน (ภาษาอังกฤษ)
Misophonia
ประเภทโครงงาน
โครงงานพัฒนาสื่อเพื่อการศึกษา
ชื่อผู้ทาโครงงาน
นางสาว ปริญญา บุญเลิศ
ชื่อที่ปรึกษา
ครูเขื่อนทอง มูลวรรณ์
ระยะเวลาดาเนินงาน
ภาคเรียนที่ 1-2 ปีการศึกษา 2560
ที่มาและความสาคัญของโครงงาน
เคยคิดหรือไม่ว่าปฏิกิริยาของคนเราที่รู้สึกราคาญเสียงเคี้ยวอาหาร เสียงกดคีย์บอร์ด หรือเสียงเจาะเเจ๊ะรอบๆ
กายจนพูดได้เต็มปากว่าเกลียด ได้ยินแล้วเหมือนจะบ้าต้องหงุดหงิดถึงขั้นปิดหูกันเลย ถ้ามีอาการผิดปกติทุกครั้งที่ได้
ยินเสียงน่าราคาญเหล่านี้ เวลาที่เราเข้าใกล้อันตราย สมองจะสั่งให้เรามีอารมณ์ด้านลบเกิดขึ้น เช่นสมองสั่งให้เรา
รังเกียจสิ่งสกปรกก็เพราะมันอาจเป็นอันตรายหากเราสัมผัสหรือรับประทานเข้าไป สั่งให้เรากลัวเมื่อมีใครมาข่มขู่ หรือ
สั่งให้เราโกรธเมื่อมีใครมาทาร้าย ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพราะว่าสมองอยากให้เรารอดพ้นจากอันตรายทั้งปวงนั่นเอง เวลาที่ได้
ยินเสียงกระตุ้นซึ่งสมองตีความว่าเป็นอันตราย ผู้เป็นมีโซโฟเนียจึงมีปฏิกิริยาตอบสนองแบบสู้หรือหนี ส่วนระดับ
อาการของแต่ละคน หรือของคนคนหนึ่งในการถูกกระตุ้นแต่ละครั้งก็จะมีความแตกต่างกันไป ตามแต่สมองของแต่ละ
คนจะประมวลผลเสียงนั้น ๆ และเคยคิดมั้ยว่าโรคเกลียดเสียงหรือมีโซโฟเนียนั้นเกิดจากพันธุกรรมหรือนิสัย แม้
ปัจจุบันนี้จะมีงานวิจัยมากมายเกี่ยวกับมีโซโฟเนีย แต่ยังไม่สามารถยืนยันถึงที่มาของโรคได้ อาจมีหลายสาเหตุที่จะทา
ให้ผู้ป่วยนั้นไวต่อเสียงหรือมีประสาทการได้ยินอ่อนไหวเป็นพิเศษ ข้าพระเจ้าจึงสนใจที่จะศึกษาเพิ่มเติมในเรื่อง โรค
เกลียดเสียง (Misophonia) เพื่อเผยแพร่ข้อมูลให้ผู้ที่สนใจศึกษาต่อไป

3. 3
วัตถุประสงค์
1.เพื่อเป็นการศึกษาเกี่ยวกับโรคเกลียดเสียง
2.เพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับผู้ที่เป็นโรคเกลียดเสียง
3.เพื่อทาความเข้าใจและแก้ไขปัญหากับผู้ที่เป็นโรคเกลียดเสียง
ขอบเขตโครงงาน
ลักษณะของคนที่เกิดอาการ “ มีโซโฟเนีย ” จากผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่ากลุ่มสัตว์ทดลองที่มีการตอบสนอง
แบบมากเกินไปเป็นกลุ่มที่มีแนวโน้มน้อยที่สุดที่จะ “ลืม (unlearn)” การเชื่อมโยงระหว่างตัวกระตุ้นกับปฏิกิริยาทาง
ร่างกาย (สู้หรือหนี)
หลักการและทฤษฎี
โรคเกลียดเสียง ( misophonia ) เป็นอาการที่ผิดปกติของร่างกายชนิดหนึ่ง misophonia เป็นโรคของคนที่
กลัวเสียงต่างๆ ทาให้สมองมีปฏิกิริยาตอบสนองราวกับว่าร่างกายกาลังตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายจริง ๆ โดยเมื่อ
เราตกอยู่ในอันตราย ระบบ หยุดนิ่ง/สู้/หนี จะเริ่มทางาน และระบบประสาทอัตโนมัติ ซึ่งหลายๆคนอาจจะเป็นโรคนี้
โดยที่ไม่รู้ตนเอง ถ้าหากคุณรู้สึกหัวเสียอย่างรุนแรงเวลาที่ได้ยินเสียงคนเคี้ยวอาหาร จาม ไอ สูดน้ามูก เคี้ยวหมากฝรั่ง
หรือกระแอม คุณรู้สึกโมโหเวลาได้ยินเสียงที่เกิดขึ้นซ้า ๆ อย่างเสียงเคาะโต๊ะ เสียงกดปากกา เสียงกดแป้นคีย์บอร์ด
หรือเสียงที่ทาให้คุณอยากจะวิ่งหนีหรือฟาดต้นกาเนิดเสียงนั้นอย่างเต็มแรง นั่นอาจจะเป็นภาวะของ "มีโซโฟเนีย"
ที่มา: https://misophoniainthai.wordpress.com/allpostss/