1. 24 de abril 2016
5º Pascua – C
(Xoán 13,31-33a.34-35)
José Antonio Pagola
Presentación: B.Areskurrinaga HC
Euskaraz: D. Amundarain
Música:Thunderstom005
2. Xesús estase a despedir dos seus discípulos.Xesús estase a despedir dos seus discípulos.
Dentro de moi poco, xa non o terán con eles.Dentro de moi poco, xa non o terán con eles.
Xesús fálalles con tenrura especial:Xesús fálalles con tenrura especial:
«Meus filliños, só un pouquiño«Meus filliños, só un pouquiño
estarei convosco»estarei convosco»..
A comunidade é pequena e fráxil.A comunidade é pequena e fráxil.
Acaba de nacer.Acaba de nacer.
Os discípulos son coma nenos pequenos.Os discípulos son coma nenos pequenos.
Que será deles se quedan sen o Mestre?Que será deles se quedan sen o Mestre?
3. Xesús failles un regalo:Xesús failles un regalo:
«Douvos un mandamento novo: amádevos«Douvos un mandamento novo: amádevos
uns a outros como eu vos ameiuns a outros como eu vos amei».
4. Se se queren mutuamente co amor con queSe se queren mutuamente co amor con que
Xesús os quixo, non deixarán de sentilo vivoXesús os quixo, non deixarán de sentilo vivo
no medio deles.no medio deles.
O amor que recibiron de Xesús seguiráO amor que recibiron de Xesús seguirá
difundíndose entre os seus.difundíndose entre os seus.
5. Por iso, Xesús engade:
«O sinal polo que coñecerán todos«O sinal polo que coñecerán todos
que sodes discípulos meus será queque sodes discípulos meus será que
vos amades uns a outros».vos amades uns a outros».
6. O que permitirá descubrir que unha comunidade
que se di cristiá é realmente de Xesús, non será a
confesión dunha doutrina, nin a observancia duns
ritos, nin o cumprimento dunha disciplina, senón o
amor vivido co espírito de Xesús.
Nese amor está a súa identidade.
7. Vivimos nunha sociedade onde se foi impoñendo a
«cultura do intercambio».
As persoas intercámbianse obxectos, servizos e
prestacións.
A cotío, intercámbianse ademais sentimientos, corpos e
ata amizade.
8. Eric Fromm chegou a dicir queEric Fromm chegou a dicir que
«o amor é un fenómeno marxinal«o amor é un fenómeno marxinal
na sociedade contemporánea».na sociedade contemporánea».
A xente capaz de amar é unhaA xente capaz de amar é unha
excepción.excepción.
9. Probablemente sexa una análiseProbablemente sexa una análise
excesivamente pesimista, pero oexcesivamente pesimista, pero o
certo é que, para vivir hoxe ocerto é que, para vivir hoxe o
amor cristián, é necesarioamor cristián, é necesario
resistirse á atmosfera queresistirse á atmosfera que
envolve a sociedade actual.envolve a sociedade actual.
10. Non é posible vivir un amorNon é posible vivir un amor
inspirado por Xesús seninspirado por Xesús sen
distanciarse do estilo dedistanciarse do estilo de
relacións e intercambiosrelacións e intercambios
interesados que predomina coninteresados que predomina con
frecuencia entre nós.frecuencia entre nós.
11. Se a Igrexa "se está diluíndo“ noSe a Igrexa "se está diluíndo“ no
medio da sociedade contemporánea non émedio da sociedade contemporánea non é
só pola crise profunda das instituciónssó pola crise profunda das institucións
relixiosas.relixiosas.
No caso do cristianismo é, tamén, porqueNo caso do cristianismo é, tamén, porque
moitas veces non é fácil ver nas nosasmoitas veces non é fácil ver nas nosas
comunidades discípulos e discípulas decomunidades discípulos e discípulas de
Xesús que se distingan pola súaXesús que se distingan pola súa
capacidade de amar como amaba El.capacidade de amar como amaba El.
Fáltanos o distintivo cristián.Fáltanos o distintivo cristián.
12. Os cristiáns temos falado moito do amor. ConOs cristiáns temos falado moito do amor. Con
todo, non sempre temos acertado ou non nostodo, non sempre temos acertado ou non nos
temos atrevido a darlle o seu verdadeirotemos atrevido a darlle o seu verdadeiro
contido a partir do espírito e das actitudescontido a partir do espírito e das actitudes
concretas de Xesúsconcretas de Xesús..
13. Fáltanos aprender que
El viviu o amor como un
comportamento activo e
creador que o levaba a
unha actitude de servizo
e de loita contra todo o
que deshumaniza e fai
sufrir o ser humano.
14. NON PERDER A IDENTIDADE
Xesús estase a despedir dos seus discípulos. Dentro de moi poco, xa non o terán con
eles. Xesús fálalles con tenrura especial: «Meus filliños, só un pouquiño estarei convosco». A
comunidade é pequena e fráxil. Acaba de nacer. Os discípulos son coma nenos pequenos. Que
será deles se quedan sen o Mestre?
Xesús failles un regalo: «Douvos un mandamento novo: amádevos uns a outros como eu
vo amei». Se se queren mutuamente co amor con que Xesús os quixo, non deixarán de sentilo vivo
no medio deles. O amor que recibiron de Xesús seguirá difundíndose entre os seus.
Por iso, Xesús engade: «O sinal polo que coñecerán todos que sodes discípulos meus
será que vos amades uns a outros». O que permitirá descubrir que unha comunidade que se di
cristia é realmente de Xesús, non será a confesión dunha doutrina, nin a observancia duns ritos,
nin o cumprimento dunha disciplina, senón o amor vivido co espírito de Xesús. Nese amor está a
súa identidade.
Vivimos nunha sociedade onde se foi impoñendo a «cultura do intercambio». As
persoas intercámbianse obxectos, servizos e prestacións. A cotío, intercámbianse ademais
sentimentos, corpos e ata amizade. Eric Fromm chegou a dicir que «o amor é un fenómeno
marxinal na sociedade contemporánea». A xente capaz de amar é unha excepción.
Probablemente sexa unha análise excesivamente pesimista, pero o certo é que, para
vivir hoxe o amor cristián, é necesario resistirse á atmosfera que envolve a sociedade actual. Non
é posible vivir un amor inspirado por Xesús sen distanciarse do estilo de relacións e intercambios
interesados que predomina con frecuencia entre nós.
Se a Igrexa "se está diluíndo“ no medio da sociedade contemporánea non é só pola
crise profunda das institucións relixiosas. No caso do cristianismo é, tamén, porque moitas veces
non é fácil ver nas nosas comunidades discípulos e discípulas de Xesús que se distingan pola súa
capacidade de amar como amaba El. Fáltanos o distintivo cristián.
Os cristiáns temos falado moito do amor. Con todo, non sempre temos acertado ou non
nos temos atrevido a darlle o seu verdadeiro contido a partir do espírito e das actitudes concretas
de Xesús. Fáltanos aprender que El viviu o amor como un comportamento activo e creador que o
levaba a unha actitude de servizo e de loita contra todo o que deshumaniza e fai sufrir o ser
humano.
José Antonio Pagola
