1. Presentación: B.Areskurrinaga HC
Euskaraz: D. Amundarain.
Musika: Bach, Concierto 2 violines en D.
4 outubro 2015
27 Tempo Ordinario
Marcos 10, 2-16
José Antonio Pagola
Acoller
os
pequenos
2. O episodio parece insignificante. Con todo, encerra un
trasfondo de grande importancia para os seguidores de
Xesús. Segundo o relato de Marcos, algúns tratan de
acercar a Xesús uns nenos e nenas que brincaban por alí.
O único que buscan é que aquel hombre de Deus os poida
tocar para comunicarlles algo da súa forza e da súa vida.
Ao parecer, era unha crenza popular.
3. Os discípulosOs discípulos
moléstanse e tratanmoléstanse e tratan
de impedilo.de impedilo.
Pretenden levantarPretenden levantar
un cerco en torno aun cerco en torno a
Xesús.Xesús.
Atribúense o poderAtribúense o poder
de decidir quende decidir quen
poden chegar atapoden chegar ata
Xesús e quen non.Xesús e quen non.
Interpóñense entreInterpóñense entre
el e os máisel e os máis
pequenos,pequenos,
fráxiles efráxiles e
necesitados denecesitados de
aquela sociedade.aquela sociedade.
En vez de facilitar oEn vez de facilitar o
seu acceso aseu acceso a
Xesús,Xesús,
obstaculízano.obstaculízano.
4. Esquecéronse
xa do xesto de
Xesús que, uns días
antes, puxo no centro
do grupo un neno para
que aprendan ben que
son os pequenos os que
han de ser o centro de
atención e coidado dos
seus discípulos.
Esquecéronse de cómo
lle deu unha aperta
diante de todos,
invitándoos a acollelos
no seu nome e co
seu mesmo
agarimo.
6. Quen lles ensinou
a actuar dunha maneira tan contraria ao
seu Espírito?
Son, precisamente, os pequenos, débiles e
indefensos, os primeros que han de ter
aberto o acceso a Xesús.
7. A razón é moi profunda pois
obedece aos designios do Pai:
«Dos que son coma eles é o
Reino de Deus».
8. No Reino de Deus e no grupo de Xesús, osNo Reino de Deus e no grupo de Xesús, os
que molestan non son os pequenos, senónque molestan non son os pequenos, senón
os grandes e poderosos, os que querenos grandes e poderosos, os que queren
dominar e ser os primeiros.dominar e ser os primeiros.
9. O centro da súa comunidade non ha de estarO centro da súa comunidade non ha de estar
ocupado por persoas fortes e poderosas que seocupado por persoas fortes e poderosas que se
impoñen aos demais desde arriba.impoñen aos demais desde arriba.
Na súa comunidade necesítanse homes eNa súa comunidade necesítanse homes e
mulleres que buscan o último lugar para acoller,mulleres que buscan o último lugar para acoller,
servir, abrazar e bendicir os máis débiles eservir, abrazar e bendicir os máis débiles e
necesitados.necesitados.
10. O Reino de Deus non se difunde desde a
imposición dos grandes senón desde a
acollida e defensa dos pequenos.
11. Onde estes se converten no centro de atención
e coidado, aí está chegando o Reino de Deus, a
sociedade humana que quere o Pai.
12. ACOLLER OS PEQUENOS
El episodio parece insignificante. Con todo, encerra un trasfondo de grande
importancia para os seguidores de Xesús. Segundo o relato de Marcos, algúns tratan de acercar
a Xesús uns nenos e nenas que brincaban por alí. O único que buscan é que aquel home de Deus
os poida tocar para comunicarlles algo da súa forza e da súa vida. Ao parecer, era unha crenza
popular.
Os discípulos moléstanse e tratan de impedilo. Pretenden levantar un cerco en torno
a Xesús. Atribúense o poder de decidir quen poden chegar ata Xesús e quen non. Interpóñense
entre el e os máis pequenos, fráxiles e necesitados de aquela sociedade. En vez de facilitar o
seu acceso a Xesús, obstaculízano.
Esquecéronse xa do xesto de Xesús que, uns días antes, puxo no centro do grupo un
neno para que aprendan ben que son os pequenos os que han de ser o centro de atención e
coidado dos seus discípulos. Esquecéronse de como lle deu unha aperta diante de todos,
invitándoos a acollelos no seu nome e co seu mesmo agarimo.
Xesús indígnase. Aquel comportamento dos seus discípulos é intolerable. Enfadado,
dálles dúas ordes: «Deixade que os nenos se acheguen a min. Non llelo impidades». Quen lles
ensinou a actuar dunha maneira tan contraria ao seu Espírito? Son, precisamente, os pequenos,
débiles e indefensos, os primeros que han de ter aberto o acceso a Xesús.
A razón é moi profunda pois obedece aos designios do Pai: «Dos que son coma eles é
o Reino de Deus». No Reino de Deus e no grupo de Xesús, os que molestan non son os
pequenos, senón os grandes e poderosos, os que queren dominar e ser os primeros.
O centro da súa comunidade non ha de estar ocupado por persoas fortes e poderosas
que se impoñen aos demais desde arriba. Na súa comunidade necesítanse homes e mulleres
que buscan o último lugar para acoller, servir, abrazar e bendicir os máis débiles e necesitados.
O Reino de Deus non se difunde desde a imposición dos grandes senón desde a
acollida e defensa dos pequenos. Onde estes se converten no centro de atención e coidado, aí
está chegando o Reino de Deus, a sociedade humana que quere o Pai.
José Antonio Pagola
