รวมบทกลอนแด่แม่

1. บทกลอนแด่แม่
1. ความหมายของคาว่าแม่ แม่อุมท้อง
้
2. ่
บทเพลงเมื่ออยูในท้อง
3. เรื่ องสะเทือนใจ
4. บทเพลงเพื่อแม่ (ค่าน้ านม)
5. ย้อนอดีตของแม่
6. ความทุกข์ของแม่
7. ทาวันนี้เพื่อแม่
8. บทเพลงบุพพการี
เมื่อล้มกลิ้ง ใครหนอ วิ่งมาช่วย
แล้วปลอบด้วย คาหวาน กล่อมขวัญให้
พร้อมจูบที่เจ็บ ชะมัด ปัดเป่ าให้
ผูน้ นไซร้
้ ั ที่แท้ แม่ฉนเอง
ั
อันพระคุณ ใครใคร ในพิภพ
ยังรู้จบ แจ้งคา มาพร่ าขาน
พระคุณพ่อ มีคุณต่อบุตร สุดประมาณ
ขอกราบกราน ระลึกถึง ซึ่งพระคุณ
เจ้าข้าเอ๋ ย ใครหนอใคร ให้กาเนิด
จึงก่อเกิด เติบใหญ่ ด้วยไออุ่น
ทั้งกล่อมเกลี้ยง เลี้ยงลูกมา ด้วยการุ ณ
ช่วยค้ าจุน จนรอดพ้น เป็ นคนมา
ถึงลาบาก ร่ างกาย ใจห่วงลูก
ด้วยพันถูก ดวงใจ ให้ห่วงหา
หัวอกใคร จะอุ่นเท่า อีกเล่านา
คอยปลอดเช็ด น้ าตา คราระทม
เป็ นแดนใจ ใสสะอาด ปราศจากกิเลส

2. เป็ นสรรเพ็ชญ์ ของบุตร พิสุทธิ์สม
ความรักเปี่ ยม เมตตา น่านิยม
ประดุจลม โซยเย็น ใครเห็นดี
 แม่ แม่คาว่าแม่ แม่คานี้มีความหมาย มีพระคุณมากมายหลายสถาน
แม่เป็ นได้หลายสิ่ งหลายประการ เป็ นธนาคารเป็ นพระพรหมเป็ นร่ มไทร
เป็ นผูให้กาเนิดเกิดลูกรัก
้ เป็ นผูให้ที่พกพิงอิงอาศัย
้ ั
เป็ นผูให้ความการุ ณอุ่นกายใจ
้ เป็ นผูให้อะไรไม่รามือ
้
็
 ลูกเจ็บไข้แม่กให้การรักษา ลูกโตมาแม่กส่งเรี ยนหนังสื อ
็
ลูกต้องการตาราแม่หาซื้อ ลูกปรึ กษาหารื อแม่ยนดี
ิ
 ลูกคนใดกระทากรรมแก่แม่ สุดเลวแท้ชวช้าสิ้นราศี
ั่
ลูกด่าแม่ ลูกตีแม่ ลูกกาลี ลูกไม่ดีทามารดาน้ าตาริ น
น้ าตาแม่รินไหลเมื่อลูกร้าย น้ าตาแม่เป็ นสายเมื่อลูกหมิ่น
น้ าตาแม่หลังรดลงพื้นดิน
่ เมื่อได้ยนลูกเสเพเนรคุณ
ิ
 ตั้งหลายเดือนกว่าจะเคลื่อนจากท้องแม่ ลาบากแท้แม่ของลูกทุกข์มหันต์
เมื่อยามคลอดทอดชีวิตจะปลิดพลัน แต่พอท่านเห็นลูกผูกอาลัย
 หมดอื่น ๆ หมดได้ หาใหม่แก้ หากหมดแม่แล้วไม่มีที่จดหา ั
เป็ นทั้งมิตร เป็ นทั้งแม่แต่เกิดมา ร่ วมชายคาเรื อนตนแม่คนเดียว
 ยามลูกป่ วยใจแม่ป่วยด้วยกับลูก เฝ้ าแต่ผกใจหมองไม่ผองใส
ู ่
พอลูกหายคลายคืนแม่ชื่นใจ ยิมละมัยมองพักตร์ดวยรักแรง
้ ้
 อันความรักของคนอื่นดาษดื่นนั้น ย่อมมีวนจืดจางดังน้ าท่า
ั ่
แต่ความรักของท่านผูมารดา้ สุดจะหาจืดหมดสิ้นรสจาง
 มีชีวิตลมหายใจเพราะใครเล่า ป้ อนน้ าข้าวใหญ่นอยเฝ้ าคอยหา
้
มิใช่แม่แล้วใครเล่าเฝ้ าเมตตา คุณมารดาเทียบสิ่ งใดคงไม่มี
 ให้น้ านมน้ าคาน้ าใจรัก ให้น้ าพักน้ าแรงจากแข้งขา
ต้องอาบเหงื่อต่างน้ านาทรัพย์มา เลี้ยงลูกยาผาสุกทุกวันคืน
 น้อมดวงจิตวันทาต่อหน้าแม่ น้อมดวงแดบรรจงลงกราบไหว้
น้อมเคารพผนึกสนิทด้วยจิตใจ ่
น้อมฤทัยบูชาอยูอาจิณ

3. พ่อแม่จ๋าจงรู้ลูกปูชิต ่
มอบชีวิตกตัญํูอยูไม่สิ้น
รักพ่อแม่เหนืออื่นใดในแผ่นดิน มอบชีวินให้พ่อแม่อย่างแท้จริ ง
แม่ลาบากตรากตราช้ าเพราะลูก แม่หวังปลูกแนวทางอย่างยวดยิง ่
หวังให้ลูกได้มีที่พ่ ึงพิง แม่ไม่ทิ้งลูกรักสักคนเดียว
 เปรี ยบพ่อแม่เช่นโคมทองของชีวิต ช่วยชี้ทิศช่วยนาทางช่วยสร้างสรรค์
ให้ความรักให้ความรู้ชูชีวน ั ลูกจงหมันกตัญํูรู้แทนคุณ
่
แม่คือร่ มโพธิ์ทองปกป้ องลูก เฝ้ าพันผูกชี้นาพร่ าสังสอน
่
ด้วยความรักห่วงใยใจอาวรณ์ รักมารดรสุดคณาฟ้ าและดิน
 จะหยุดโลกวันนี้ไว้เพื่อแม่ พระคุณแผ่เคยรับเพลงขับขาน
เสี ยงแม่กล่อมปลอบขวัญเมื่อวันวาน มะลิบานหอมกรุ่ น อบอุ่นทรวง
แม่เคยป้ อนข้าวน้ า ยามลูกร้อง คอยปัดป้ องดูแลแม่ห่วงหวง
มือน้อย น้อย นุ่ม นุ่ม โอ้พุ่มพวง แม่แนบดวง จุมพิตสนิทใจ
หยาดน้ านมแม่ไหลยามไกลเจ้า พลอยจิตเศร้าเรี ยกขวัญแม่หวันไหว
่
เพลงแม่กล่อมออดอ้อนเมื่ออ่อนวัย รักแม่น้ นยิงใหญ่เหนือฟ้ าดิน
ั ่
 ฝากความหวังยามเฒ่าเจ้ารับใช้ แม่หวังได้หมายลูกผูกสายสิ ญจน์
ยามเมื่อแม่ลมตายวายชีวิน
้ อยากสูดกลิ่นผ้าไตรลูกได้ครอง
หอบสังขาร ทางาน ส่งลูกน้อย
เกรงจะด้อย ใจทราม ต่าศักดิ์ศรี
จึงส่งให้ ได้ศึกษา วิชามี
ให้ได้ดี กว่าแม่พอ่ หวังรอคอย
เหมือนนกกา หาเหยือ่ มาเผือลูก
่
เปรอความสุข หาทรัพย์ไว้ ให้ใช้สอย
ยามไกลพราก จากอุรา ตั้งตาคอย
ใจละห้อย นอนสะอื้น ขื่นขมทรวง
กว่าลูกลูก จะสานึก พระคุณท่าน
ช่วงเนิ่นนาน บ้างชีวา ลาลับล่วง
บ้างก็ป่วย จนแทบ สิ้นแดดวง
ลูกจึงห่วง เอาใจใส่ ในกายา

4. อย่าให้รอ ใกล้ตาย จึงกรายใกล้
เป็ นศพไป จึงรู้บุญ คุณท่านหนา
ยามท่านอยู่ ควรรู้ชด ั สร้างศรัทธา
ตอบแทน คุณมารดา บิดาเอย
พ่อแม่ไม่มี เงินทอง จะกองให้
จงตั้งใจ พากเพียร เรี ยนหนังสื อ
หาวิชา ความรู้ เป็ นคู่มือ
เพื่อยึดถือ เป็ นเครื่ อง หล่อเลี้ยงกาย
พ่อกับแม่ แม่แต่ จะแก่เฒ่า
จะเลี้ยงเจ้า เรื่ อยไป นั้นอย่าหมาย
ใช้วิชา ช่วยตน ไปจนตาย
เจ้าสบาย ั
แม่กบพ่อ ก็พอใจ
ยามเย็นค่าเคยพูดจ้อกันพ่อลูก
เคยปรับทุกข์ลูกพ่อขอขนม
พ่อของลูกปลูกฝังหวังชื่นชม
เป็ นพระพรหมของลูกทุกเวลา
มื่อลูกสุขพ่อของลูกก็สุขด้วย
คราลูกป่ วยช่วยลูกให้สุขา
ลูกได้ดีพ่อนี้เปรมปรี ดา
ขอวันทาพ่อของลูกทุกวันเอย
พระคุณพ่อ เลิศฟ้ า มหาสมุทร
พระคุณพ่อ สูงสุด มหาสาร
พระคุณพ่อ เลิศกว่า สุธาธาร
ใครจะปาน พ่อฉัน นั้นไม่มี

5.  งานวันเกิด ยิงใหญ่
่ ของใครนั้น
ฉลองกัน ในกลุ่ม ผูลุ่มหลง
้
หลงลาภยศ สรรเสริ ญ เพลินทะนง
วันเกิดส่ง ชีพสั้น เร่ งวันตาย
 อีกมุมหนึ่ง ซึ่ งเหงา น่าเศร้าแท้
หญิงแก่ ๆ นังหงอย
่ และคอยหา
โอ้วนนั้น
ั เป็ นวัน อันตราย
แม่คลอดสาย สายโลหิ ต แทบปลิดชนม์
 แม่ลาบาก ตรากตรา ทาค่าเช้า
หนักก็เอา เบาก็สู้ มิรู้หนี
แม่เหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า ทั้งตาปี
แม่ยอมพลี ชีวิต อีกจิตใจ
ก็เพื่อลูกน้อย ผูกพัน กระสันรัก
แม้ดวงตา แม่รัก ควักให้ได้
เมื่อลูกโศก แม่เล่า ยิงเศร้าใจ
่
ทัวแดนไทย
่ ไม่มี ใครดีเกิน
 ดวงใจแม่ สะอาดแท้ กว่าทุกสิ่ ง
ดวงใจแม่ สะอาดยิง ่ กว่าสิ่ งไหน
ดวงใจแม่ สะอาดเกิน กว่าสิ่ งใด
ดวงใจแม่ มีไว้ เพื่อลูก ทุก ๆ คน
 ด้วยสองมือ คอยเฝ้ า เอาใจใส่
ด้วยห่วงใย ยามเจ้า เฝ้ าร้องหา
ด้วยรัก ด้วยห่วงใย ด้วยเมตตา
หวังวันหน้า เจ้าเติบใหญ่ ได้ชื่นชม
 รักอะไร หรื อจะแท้ เท่าแม่รัก
ผูกสมัคร สายเลือด ไม่เหื อดหาย
คนอื่นรัก ยังประจักษ์ ว่ารักคลาย
จืดจางง่าย ไม่จีรัง ดังมารดา

6. ก่อนจะสายเกินไป
็
พ่อแม่กแก่ลง นับวันคงถอยเรี่ ยวแรง
ดุจดังอาทิตย์แสง สี ส้มอ่อนเมื่อตอนเย็น
ดวงตาท่านฝ้ าฟาง มองเลือนรางเมื่อยามเห็น
ความจาแสนลาเค็ญ หลงลืมเป็ นทุกเรื่ องไป
หยิบยกของตกหล่น งกเงิ่นจนลื่นไถล
คนแก่แต่ไหนไร ยากที่ใครจะเหลียวแล
็
บุญดีกมีลูก ใส่ ยาหยูกผูกพันแผล
ให้นอนพรมห่มผ้าแพร เฝ้ าดูแลและห่วงใย
ของอ่อนป้ อนพ่อแม่ เพราะท่านแก่เคี้ยวไม่ไหว
บางคนจนน้ าใจ ปล่อยให้ท่านน้ าตาริ น
เลี้ยงหล่อพ่อแม่ไว้ บุญนั้นไซร้เหมือนทรัพย์สิน
ทาให้ได้ใช้กิน ไม่หมดสิ้ นไปก่อนกาล
ความแก่ไม่ไปไหน อีกไม่ไกลก็คืบคลาน
แม้เราและลูกหลาน ก็ตองแก่ไม่แพ้กน
้ ั
ั
ทาดีกบท่านเถิด บุญบังเกิดมากมหันต์
อย่ามัวแต่ผดวัน
ั เมื้อไรกันจะเกื้อกูล
หมดลมก็หมดแล้ว สองดวงแก้วก็สิ้นสู ญ
ร้องหาด้วยอาดูร พ่อแม่จ๋าอย่าเพิ่งตาย
ยื้อยุดฉุดกระชาก พูดแต่ปากมันก็สาย
ทาดีอย่าเสี ยดาย เพราะวันตายท่านหลับตา.
ใครหนอรักเราเท่าชีวี ใครหนอปราณี ไม่มีเสื่ อมคลาย
ใครหนอรักเราไม่ใช่แค่เพียงรู ปกาย รักแล้วไม่หน่าย ไม่คิดทาลาย
ใครหนอเมื่อล้มกลิ้งใครหนอวิงมาช่วย
่ แล้วปลอบด้วยคาหวานกล่อมขวัญให้
พร้อมจูบที่เจ็บชะมัดปัดเป่ าไป ผูน้ นไซร้ที่แท้แม่ฉนเอง
้ ั ั
คาว่า…แม่
แม่ แม่ แม่ คานี้ มีความหมาย
มีพระคุณ มากมาย หลายสถาน
แม่ เป็ นได้ หลายสิ่ ง หลายประการ

7. เป็ นธนาคาร เป็ นพระพรหม เป็ นร่ มไทร
เป็ นผู้ให้ กาเนิด เกิดลูกรัก
เป็ นผู้ให้ ทีพก
่ ั พิงอาศัย
เป็ นผู้ให้ ความการุณย์ อุ่นกายใจ
เป็ นผู้ให้ อะไร ไม่ รามือ
ลูกเจ็บไข้ แม่ กให้
็ การรักษา
ลูกโตมา แม่ กส่ง็ เรียนหนังสื อ
ลูกต้ องการ ตารา แม่ หาซื้อ
ลูกปรึกษา หารือ แม่ ยนดี
ิ
แม่…พ่อผูพร่ าสอน
้
แม่ เอ๋ยเคยสอนให้ อ่อนหวาน พ่อเอ๋ยสอนให้ หาญให้ เข้ มแข็ง
แม่ เอ๋ยสอนสั ดทัดรู้ จัดแจง พ่อเอ๋ยสอนความแกร่ งแห่ งจิตใจ
แม่ เอ๋ยสอนให้ ทากรรมถูกต้ อง พ่อเอ๋ยสอนสอดส่ องในนิสัย
แม่ เอ๋ยให้ ใฝ่ ธรรมละกรรมใด พ่อเอ๋ยให้ สัตย์ ซื่อถือวาจา
แม่ เอ๋ยสอนให้ รักในศักดิ์หญิง พ่อเอ๋ยให้ ทาสิ่ งยิงคุณค่า
่
แม่ เอ๋ยสอนทาดีมเี มตตา พ่อเอ๋ยให้ รักษาคุณค่ าคน
แม่ เอ๋ยพร่ายาสั่ งเฝ้ าฝังปลูก
้ พ่อเอ๋ยสอนสั่ งลูกปลูกเหตุผล
แม่ เอ๋ยให้ ปัญญารักษาตน พ่อเอ๋ยเฝ้ าฝึ กฝนจนลูกดี
แม่ เอ๋ยให้ รักนวลสงวนศักดิ์ พ่อเอ๋ยสอนให้ รักในศักดิ์ศรี
แม่ เอ๋ยแม่ ของลูกผูกชีวี พ่อเอ๋ยพ่อลูก ไม่ มทลมคุณ
ี ี่ ื
(วันเนาว์ ยูเด็น)
พ่อแม่ กแก่เฆ่ า
็
พ่อแม่ กแก่เฒ่ า
็ จาจากเจ้ าอยู่ไม่ นาน
จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววานของคืนวัน
ใจจริงไม่ อยากจาก เพียงยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ ชีพมิทนทาน ย่ อมร้ าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้ าสงสาร อย่ ากล่าวขานให้ ช้าใจ
คนแก่ชะแรวัย คิดเผลอไผลเป็ นแน่ นอน
ไม่ รักก็ไม่ ว่า เพียงเมตตาช่ วยอาทร

8. ให้ กนและให้ นอน
ิ คลายทุกข์ ผ่อนพอสุ ขใจ
เมือยามเจ้ าโกรธขึง
่ ้ ให้ นึกถึงเมือเยาว์ วย
่ ั
ร้ องไห้ ยามป่ วยไข้ ได้ ใครเล่าเฝ้ าปลอบโยน
เฝ้ าเลียงจนโตใหญ่
้ แม้ เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ ยล เติบโตจนสง่ างาม
ขอโทษถ้ าทาผิด ขอให้ คดทุกทุกยาม
ิ
ใจแท้ มแต่ ความ
ี หวังติดตามช่ วยอวยชัย
ต้ นไม้ ทใกล้ฝั่ง
ี่ มีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป ทิงฝั่งไว้ ให้ วงเวง
้ ั
อ. สุ นทรเกตุ
ให้ของขวัญแก่แม่นบแต่น้ ี
ั ด้วยทาดีต่อพ่อแม่ตอนแก่เฒ่า
ให้ท่านได้ประจักษ์รักของเรา ดีกว่าเฝ้ าทาบุญเมื่อวายชนม์
พ่อแม่ไม่มีเงินจะกองให้ จงตั้งใจพากเพียรเรี ยนหนังสื อ
หาวิชาความรู ้เป็ นคู่มือ เพื่อยึดถือเอาไว้ใช้เลี้ยงกาย
พ่อกับแม่มีแต่จะแก่เฒ่า จะเลี้ยงเจ้าเรื่ อยไปนั้นอย่าหมาย
ใช้วชาช่วยตนจนวันตาย
ิ ็
ลูกสบายพ่อกับแม่กชื่นใจ
แม่ลาบากตรากตราทุกค่าเช้า หนักก็เอาเบาก็สู้ไม่รู้หนี
แม่เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าทั้งตาปี แม่ยอมพลีชีวตอีกจิตใจ
ิ
ลูกกี่คนทนเลี้ยงได้ไม่ทุกข์หนัก เท่าลูกรักประพฤติตนเป็ นคนชัว
่
ลูกกี่คนทนเลี้ยงได้ไม่หมองมัว ไม่โศกเศร้าเท่าลูกตัวชัวระยา
่