![ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ-ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΜΑΝΟΛΗΣ ΜΑΥΡΑΚΑΚΗΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
www. filologikos-istotopos.gr
1
Α΄ ΚΛΙΣΗ
ὁ θεατὴς Δοτική ενικού
ὁ οἰηµατίας Αιτιατική ενικού
ὁ ἰδιώτης Κλητική ενικού
ὁ νικητὴς Κλητική πληθυντικού
ὁ κοχλίας Ονοµαστική πληθυντικού
τῇ δρακαίνῃ Κλητική πληθυντικού
τῶν σφαιρῶν Κλητική ενικού
ταῖς ἀληθείαις Ονοµαστική πληθυντικού
(ὦ) τεχνῖτα Δοτική ενικού/πληθυντικού
ὁ πρεσβύτης [ῡ] Κλητική ενικού/πληθυντικού
ὁ δεσπότης1
κλητική ενικού
ἡ µούσα Δοτική ενικού
ἡ σκαπάνη Γενική ενικού
ἡ ἅµιλλα Δοτική ενικού/πληθυντικού
ἡ ἀλήθεια Ονοµαστική πληθυντικού
ἡ κλίνη Δοτική ενικού
ἡ µυῖα Γενική ενικού
τῶν γυµνητῶν Δοτική ενικού/πληθυντικού
τοὺς δύτας Ονοµαστική πληθυντικού
τὸν προδότην Ονοµαστική πληθυντικού
τῷ πατριώτῃ Κλητική ενικού/πληθυντικού
τάς ἀµίλλας Κλητική ενικού/πληθυντικού
τῶν δαφνῶν Γενική ενικού
τὴν µέλισσαν Δοτική/αιτιατική πληθυντικού
ὁ Ἑρµῆς Γενική ενικού/πληθυντικού
ἡ µνᾶ Αιτιατική ενικού/πληθυντικού
ἡ γῆ2
Κλητική ενικού
Παρατηρήσεις
1. Το α στην κατάληξη -ας είναι µακρόχρονο.
2. Η γενική πληθυντικού τονίζεται στη λήγουσα και παίρνει περισπωµένη.
(Εξαιρέσεις: οἱ ἐτήσιαι, ὁ χρήστης (ως ουσιαστικό/ως επίθετο τονίζεται στη
λήγουσα και παίρνει περισπωµένη)
3. Ίδιος πληθυντικός αρσενικών και θηλυκών.
4. Το α στην αιτιατική-κλητική ενικού είναι µακρό ή βραχύ ανάλογα µε το τι είναι στην
ονοµαστική.
5. Όλα τα αρσενικά σε –ης σχηµατίζουν κλητική ενικού σε -ᾰ, εκτός από τα σε –δης
και τα κύρια ονόµατα (όχι τα εθνικά)
6. ὁ δεσπότης→ὦ δέσποτα
7. Στα θηλυκά:
Ø αν πριν από την κατάληξη –α υπάρχει φωνήεν ή ρ, το α:
-ονοµάζεται καθαρό
-είναι κανονικά µακρό (Εξαίρεση: α) στα προπαροξύτονα β) στα γαῖα, γραῖα,
1
Κλητική ενικού: ὦ δέσποτα
2
Μόνο ενικός](https://image.slidesharecdn.com/ss-160217144306/85/-1-320.jpg)
Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Viewers also liked
Viewers also liked (20)
Similar to ασκήσεις α β γ κλίση ουσιαστικων
Similar to ασκήσεις α β γ κλίση ουσιαστικων (20)
Recently uploaded
Recently uploaded (20)
ασκήσεις α β γ κλίση ουσιαστικων
- 1. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ-ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΑΝΟΛΗΣ ΜΑΥΡΑΚΑΚΗΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ www. filologikos-istotopos.gr 1 Α΄ ΚΛΙΣΗ ὁ θεατὴς Δοτική ενικού ὁ οἰηµατίας Αιτιατική ενικού ὁ ἰδιώτης Κλητική ενικού ὁ νικητὴς Κλητική πληθυντικού ὁ κοχλίας Ονοµαστική πληθυντικού τῇ δρακαίνῃ Κλητική πληθυντικού τῶν σφαιρῶν Κλητική ενικού ταῖς ἀληθείαις Ονοµαστική πληθυντικού (ὦ) τεχνῖτα Δοτική ενικού/πληθυντικού ὁ πρεσβύτης [ῡ] Κλητική ενικού/πληθυντικού ὁ δεσπότης1 κλητική ενικού ἡ µούσα Δοτική ενικού ἡ σκαπάνη Γενική ενικού ἡ ἅµιλλα Δοτική ενικού/πληθυντικού ἡ ἀλήθεια Ονοµαστική πληθυντικού ἡ κλίνη Δοτική ενικού ἡ µυῖα Γενική ενικού τῶν γυµνητῶν Δοτική ενικού/πληθυντικού τοὺς δύτας Ονοµαστική πληθυντικού τὸν προδότην Ονοµαστική πληθυντικού τῷ πατριώτῃ Κλητική ενικού/πληθυντικού τάς ἀµίλλας Κλητική ενικού/πληθυντικού τῶν δαφνῶν Γενική ενικού τὴν µέλισσαν Δοτική/αιτιατική πληθυντικού ὁ Ἑρµῆς Γενική ενικού/πληθυντικού ἡ µνᾶ Αιτιατική ενικού/πληθυντικού ἡ γῆ2 Κλητική ενικού Παρατηρήσεις 1. Το α στην κατάληξη -ας είναι µακρόχρονο. 2. Η γενική πληθυντικού τονίζεται στη λήγουσα και παίρνει περισπωµένη. (Εξαιρέσεις: οἱ ἐτήσιαι, ὁ χρήστης (ως ουσιαστικό/ως επίθετο τονίζεται στη λήγουσα και παίρνει περισπωµένη) 3. Ίδιος πληθυντικός αρσενικών και θηλυκών. 4. Το α στην αιτιατική-κλητική ενικού είναι µακρό ή βραχύ ανάλογα µε το τι είναι στην ονοµαστική. 5. Όλα τα αρσενικά σε –ης σχηµατίζουν κλητική ενικού σε -ᾰ, εκτός από τα σε –δης και τα κύρια ονόµατα (όχι τα εθνικά) 6. ὁ δεσπότης→ὦ δέσποτα 7. Στα θηλυκά: Ø αν πριν από την κατάληξη –α υπάρχει φωνήεν ή ρ, το α: -ονοµάζεται καθαρό -είναι κανονικά µακρό (Εξαίρεση: α) στα προπαροξύτονα β) στα γαῖα, γραῖα, 1 Κλητική ενικού: ὦ δέσποτα 2 Μόνο ενικός
- 2. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ-ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΑΝΟΛΗΣ ΜΑΥΡΑΚΑΚΗΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ www. filologikos-istotopos.gr 2 µαῖα, µυῖα, µοῖρα, πεῖρα, πρῷρα, σπεῖρα, σφαῖρα, σφῦρα) -φυλάγεται σε όλες τις πτώσεις. Ø αν πριν από την κατάληξη –α υπάρχει σύµφωνο εκτός του ρ, το α: -ονοµάζεται µη καθαρό -είναι πάντοτε βραχύ -στη γενική και δοτική ενικού τρέπεται σε η. (Εξαίρεση: Ἀνδροµέδα, Γέλα, Λήδα, Φιλοµήλα) 8. Γενικά τα ουσιαστικά της πρώτης κλίσης έχουν το δίχρονο της παραλήγουσας βραχύ. Εξαίρεση: έχουν το δίχρονο της παραλήγουσας µακρό. Ø Τα εθνικά σε –ατης. Ø Τα σε –ιτης και ο πρεσβύτης. Ø Τα ουσιαστικά: σφῦρα, µᾶζα, αἰσχύνη, δίνη, κλίνη, νίκη, ὕλη, ῥύµη, λύπη. Β΄ ΚΛΙΣΗ ἡ ἄµπελος Ονοµαστική πληθυντικού τὸ δῶρον Δοτική πληθυντικού ὁ τρόπος Κλητική πληθυντικού τὸ δένδρον Κλητική ενικού/πληθυντικού ὁ κίνδυνος Γενική ενικού/πληθυντικού ὁ λόγος Ονοµαστική πληθυντικού ὁ βίος Αιτιατική ενικού ὁ θησαυρός Αιτιατική ενικού/πληθυντικού Δοτική ενικού τὸ φυτόν Ονοµαστική/κλητική πληθυντικού ὁ στρατηγός Ονοµαστική/κλητική πληθυντικού ἡ νόσος Κλητική ενικού ἡ κάµηλος Αιτιατική ενικού/κλητική πληθυντ. τὸ ζῷον Ονοµαστική/κλητική πληθυντικού ἡ ψῆφος Ονοµαστική/κλητική πληθυντικού ὁ δοῦλος Δοτική ενικού/πληθυντικού ἡ νῆσος Γενική ενικού/πληθυντικού τὸ τέκνον Κλητική ενικού ὁ θεός3 Κλητική ενικού ὁ ἀδελφός4 Κλητική ενικού Παρατηρήσεις 3 ὦ θεός 4 ὦ ἄδελφε
- 3. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ-ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΑΝΟΛΗΣ ΜΑΥΡΑΚΑΚΗΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ www. filologikos-istotopos.gr 3 1. Από τα δευτερόκλιτα ονόµατα έχουν το δίχρονο της παραλήγουσας µακρό: Ø Τα υπερδισύλλαβα σε –ινος Ø Σε –ος: ἆθλος, Κῦρος, µῦθος, σῖτος, θρῦλος, ὁ Χῖος (ενώ ἡ Χίος) κ.α. Ø Σε –ον: ἆθλον, σκῦλον, φῦλον. 2. Η κατάληξη –α των ουδετέρων όλων των πτωτικών είναι βραχύχρονη. 3. Αρσενικά και θηλυκά έχουν τις ίδιες καταλήξεις. Διαφέρουν µόνο ως προς το άρθρο. 4. Τα συνηρηµένα : ü τονίζονται όπου και όπως η ονοµαστική ενικού ü όσα τονίζονται στη λήγουσα περισπώνται ü τα βαρύτονα οξύνονται ü κανονικά δεν έχουν κλητική Γ΄ ΚΛΙΣΗ Γενικές Παρατηρήσεις 1. Τα δίχρονα (α, υ, ι) στη λήγουσα είναι βραχέα. 2. Τα µονοσύλλαβα στη γενική-δοτική ενικού-πληθυντικού τονίζονται στη λήγουσα (Εξαίρεση: τὸ οὖς, ὁ παῖς, ὁ θώς, ὁ Τρώς, τὸ φῶς.→στη γενική πληθυντικού τονίζονται στην παραλήγουσα) ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ τὸν ἁλιέα Γενική ενικού/πληθυντικού τὴν ἰσχύν Δοτική ενικού/πληθυντικού ὁ ἰχθύς Αιτιατική ενικού/πληθυντικού ὁ ἥρως Ονοµαστική/κλητική πληθυντικού ὁ πέλεκυς Αιτιατική ενικού/πληθυντικού ὁ νοµεύς Γενική ενικού ὁ σκυτεύς Δοτική ενικού ἡ πόλις Κλητική ενικού τὸ ἄστυ Κλητική πληθυντικού ἡ ἠχώ5 Γενική/Αιτιατική ενικού ἡ τέρψις Κλητική ενικού/πληθυντικού ὁ µάντις Γενική ενικού ἡ ὕβρις Γενική πληθυντικού ἡ φύσις Δοτική ενικού ὁ ἱππεύς Αιτιατική ενικού/πληθυντικού ἡ φειδώ Δοτική ενικού ὁ ἱερεύς Ονοµαστική πληθυντικού ἡ κτῆσις Δοτική πληθυντικού Γενικές Παρατηρήσεις 1. Στα µονόθεµα: ü Οι µονοσύλλαβοι τύποι και η αιτιατική πληθυντικού παίρνουν περισπωµένη. ü Η κλητική ενικού περισπάται, όταν τονίζεται. 2. Στα διπλόθεµα: ü Η γενικού ενικού-πληθυντικού τονίζονται στην προπαραλήγουσα. ü Τα ἠχώ-αἰδώς έχουν όµοιο τονισµό σε ονοµαστική-αιτιατική και δοτική- 5 Γενική, δοτική, κλητική περισπωµένη
- 4. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ-ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΑΝΟΛΗΣ ΜΑΥΡΑΚΑΚΗΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ www. filologikos-istotopos.gr 4 κλητική. Δεν έχουν πληθυντικό κανονικά. Όταν τον σχηµατίζουν, κλίνονται κατά τη β΄ κλίση. 3. Έχουν δίχρονο παραλήγουσας βραχύ (Εξαίρεση: δρᾶσις, θλῖψις, πρᾶξις, ῥῖψις, ῥῦσις κ.α.) 4. Η κλητική ενικού είναι ακατάληκτη (Εξαίρεση: ἥρως, Τρώς, θώς) ΣΥΜΦΩΝΟΛΗΚΤΑ Ι. Αφωνόληκτα ὁ κόραξ Δοτική ενικού/πληθυντικού ὁ Θρᾷξ Γενική ενικού/πληθυντικού ἡ κλίµαξ Αιτιατική ενικού/πληθυντικού ἡ λάρναξ Κλητική ενικού/ πληθυντικού ἡ σάρξ Δοτική πληθυντικού ὁ φοῖνιξ Κλητική ενικού ἡ σάλπιγξ Αιτιατική/κλητική ενικού ὁ Φρύξ [ῠ] Δοτική πληθυντικού ἡ διῶρυξ(χ+ς) Κλητική ενικού/ πληθυντικού ὁ Κέκροψ Αιτιατική ενικού/ πληθυντικού ὁ Πέλοψ Αιτιατική ενικού/πληθυντικού ἡ ἐσθής Κλητική ενικού/ πληθυντικού ἡ δεξιότης Δοτική πληθυντικού ἡ ταχύτης Αιτιατική/κλητική ενικού ὁ γέλως Ονοµαστική πληθυντικού ὁ ἔρως Αιτιατική/κλητική ενικού ἥ Ἑλλάς Αιτιατική/κλητική ενικού ἡ ἔρις Αιτιατική/κλητική ενικού ἡ βαθµίς [ῐ] Γενική ενικού ἡ τυραννίς Κλητική ενικού τὰς χάριτας Αιτιατική ενικού τὸν κώνωπα Γενική πληθυντικού (ὦ) ἐλέφαντες Ονοµαστική/γενική πληθυντικού αἱ τρίχες Αιτιατική πληθυντικού (ὦ) ἔριδες Δοτική ενικού οἱ θεράποντες Δοτική ενικού ἡ κνηµίς Αιτιατική ενικού τὸ τρῖµµα Δοτική/αιτιατική πληθυντικού τῶν αὐλάκων Γενική ενικού τὸ µεῖγµα Αιτιατική πληθυντικού Παρατηρήσεις 1. Τα βαρύτονα σε –ις (-ιτος, -ιδος, -ιθος) και το ουσιαστικό ἡ Πάρνης-ηθος σχηµατίζουν: Ø αιτιατική ενικού σε –ν Ø κλητική ενικού όµοια µε το θέµα χωρίς το χαρακτήρα 2. Σχηµατίζουν την κλητική ενικού όµοια µε το θέµα χωρίς το χαρακτήρα: Ø Τα βαρύτονα σε –ας (-αντος) Ø Τα βαρύτονα σε –ων (-οντος)
- 5. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ-ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΑΝΟΛΗΣ ΜΑΥΡΑΚΑΚΗΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ www. filologikos-istotopos.gr 5 Ø ἡ τυραννίς Ø ὁ, ἡ παῖς 3. Τα αφωνόληκτα τριτόκλιτα ουσιαστικά έχουν τα δίχρονα (λήγουσα και παραλήγουσα) βραχέα. Εξαιρέσεις: Ø Λήγουσα µακρά: ὁ βλάξ, ὁ γύψ, ἡ ἁψίς, ἡ βαλβίς, ἡ κηλίς, ἡ νησίς, ἡ σφραγίς, ἡ ψηφίς, ἡ κρηπίς, ἡ κνηµίς Ø Παραλήγουσα µακρά: Ἆγις, πῖδαξ, ἶρις, κλῖµαξ, ᾆσµα, δρᾶµα, θῦµα, κρᾶµα, κῦµα, µῖγµα, νᾶµα, πρᾶγµα, χρῖσµα, τρῖµµα κ.α. ΙΙ. ΗΜΙΦΩΝΟΛΗΚΤΑ (ὦ) σωτῆρες Γενική/δοτική ενικού οἱ µῆνες Δοτική/αιτιατική πληθυντικού τὸ γῆρας Γενική ενικού τοῦ κρέως Γενική/δοτική πληθυντικού τὰ ἤθη Δοτική/αιτιατική ενικού τῷ σπινθῆρι Γενική/κλητική ενικού (ὦ) ἠγεµόνες Γενική/κλητική ενικού ὁ λιµήν κλητική ενικού/πληθυντικού ὁ ῥήτωρ Γενική/δοτική ενικού ὁ δαίµων Γενική/αιτιατική ενικού ὁ ἡγεµών Γενική/δοτική ενικού ὁ Ἀριστογείτων Κλητική ενικού ὁ πατήρ Αιτιατική ενικού ὁ ἀνήρ Δοτική ενικού ἡ θυγάτηρ Δοτική/αιτιατική πληθυντικού ὁ ἀστήρ Κλητική ενικού ἡ ἀκτίς Κλητική ενικού ἡ χιών Ονοµαστική πληθυντικού ὁ ποιµήν Αιτιατική ενικού ὁ ἡγεµών Κλητική ενικού ὁ χειµών Κλητική ενικού/πληθυντικού ὁ λιµήν Γενική/αιτιατική ενικού ὁ δαίµων Δοτική/αιτιατική ενικού ὁ γείτων Γενική/αιτιατική ενικού ὁ κανών Δοτική/αιτιατική πληθυντικού ὁ αὐχήν Δοτική πληθυντικού ὁ ἀγών Γενική/δοτική ενικού τοῦ βραχίονος Κλητική ενικού τό ἔθνος Κλητική ενικού/πληθυντικού ὁ κρατήρ Κλητική ενικού ὁ Ἡρακλῆς Κλητική ενικού τῶν αὐτοκρατόρων Γενική ενικού τό θέρος Αιτιατική πληθυντικού ἡ µήτηρ Ονοµαστική/αιτιατική πληθυντικού τούς πυθµένας Γενική ενικού/πληθυντικού τὸ πέρας6 Δοτική ενικού/πληθυντικού 6 Κατά το πέρας κλίνονται: κέρας, τέρας (ενικό & πληθυντικό)
- 6. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ-ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΑΝΟΛΗΣ ΜΑΥΡΑΚΑΚΗΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ www. filologikos-istotopos.gr 6 ἡ θυγάτηρ Αιτιατική ενικού ὁ παιάν Δοτική ενικού/πληθυντικού ὁ κίων Γενική/δοτική ενικού τῷ σωλῆνι Ονοµαστική πληθυντικού τὸ κρέας7 Γενική ενικού πληθυντικού ὁ πατήρ Κλητική ενικού/πληθυντικού ἡ µήτηρ Γενική/Κλητική ενικού ὁ ἀνήρ Κλητική ενικού ἡ Δηµήτηρ Κλητική ενικού ἡ γαστήρ Κλητική ενικού ἡ αἰδώς8 Δοτική ενικού ἡ θυγάτηρ Κλητική ενικού/πληθυντικού Παρατηρήσεις 1. Τα βαρύτονα διπλόθεµα σε –ων (-ονος) σχηµατίζουν κλητική ενικού όµοια µε το ασθενές θέµα (ο) 2. Τα βαρύτονα διπλόθεµα σε –ωρ (-ορος) σχηµατίζουν κλητική ενικού όµοια µε το ασθενές θέµα (ο) 3. Το ι και το α των ουσιαστικών σε –ις (- ινος) και –αν (-ανος) είναι µακρόχρονα. 4. Σχηµατίζουν την κλητική ενικού όµοια µε την ονοµαστική. Εξαίρεση: Ø Τα βαρύτονα διπλόθεµα σε –ων (-ονος) Ø Τα βαρύτονα διπλόθεµα σε –ωρ (-ορος) 5. Τα κύρια ονόµατα Ἀγαµέµνων και Ἀριστογείτων ανεβάζουν τον τόνο στην κλητική ενικού: ὦ Ἀγάµεµνων, ὦ Ἀριστόγειτον. 6. Τα µονόθεµα από τα διπλόθεµα τα διακρίνουµε από την ορθογραφία της νεοελληνικής γλώσσας. 7. Τα σιγµόληκτα τριτόκλητα ουσιαστικά έχουν το δίχρονο της παραλήγουσας βραχύ (Εξαίρεση: κῦρος, µῖσος, ψῦχος κ.α.) ΙΙΙ. ΑΝΩΜΑΛΑ ὁ λύχνος9 Κλητική πληθυντικού ὁ σῖτος12 Αιτιατική ενικού/πληθυντικού ὁ δεσµός10 Κλητική ενικού/πληθυντικού ὁ σταθµός13 Αιτιατική πληθυντικού τὸ στάδιον13 Αιτιατική πληθυντικού ὁ ζυγός13 Αιτιατική ενικού/πληθυντικού ὁ νῶτος13 Αιτιατική ενικού/πληθυντικού ὁ πρεσβευτής Γενική πληθυντικού τὸ πῦρ Δοτική ενικού/πληθυντικού ἡ γυνή Κλητική ενικού ὁ υἱός Γενική/δοτική ενικού τὸ γόνυ Γενική/δοτική ενικού ὁ, ἡ κύων Δοτική/κλητική ενικού ὁ µάρτυς Γενική/δοτική πληθυντικού ἡ ναῦς Αιτιατική/κλητική πληθυντικού τὸ ὕδωρ Γενική ενικού 7 Κατά το κρέας κλίνονται: γέρας, κέρας, γῆρας (µόνο στον ενικό), τέρας (µόνο στον πληθυντικό) 8 Γενική, δοτική, αιτιατική περισπωµένη 9 Ετερογενές 10 Διπλογενές
- 7. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ-ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΑΝΟΛΗΣ ΜΑΥΡΑΚΑΚΗΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ www. filologikos-istotopos.gr 7 τὸ οὖς Δοτική ενικού/πληθυντικού ἡ χείρ Αιτιατική ενικού/πληθυντικού ὁ Ἀπόλλων Κλητική ενικού ὁ Ποσειδῶν Κλητική ενικού τὸ δόρυ Ονοµαστική πληθυντικού ὁ Ζεύς Αιτιατική/κλητική ενικού