Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Β΄ Γυμνασίου

1. Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Β΄
Συντακτική ανάλυση
Κειμένoυ 3
επιμέλεια: Σ. Σταθουλοπούλου, φιλόλογος

2. Δε θα μπορούσε κανείς…
ΚΠ 1 Ρήμα
Οὐκ ἄν ἐκβάλλοι
Υποκείμενο
τις Εμπρόθ. Προσδ.
χρόνου
Αντικείμενο ἐν τῷ βίῳ
τὴν ἐπιείκειαν επιθ. προδιορισμός
επιθ. προσδιορισμός λοιπῷ
τοιαύτην

3. Πρέπει…
ΚΠ 2 Ρήμα
δεῖ
Υποκείμενο
απαρεμφ.
τὸν ἄνδρα
Κατηγορούμενα
επιθ. προσδ.
φιλόφιλον καί
ἀγαθόν
φιλόπατριν
Υποκείμενο
απρόσωπου ρήματος
εἶναι

4. … (πρέπει) να…
ΚΠ 3 Ρήμα
δεῖ
Υποκείμενο Αντικείμενο
απαρεμφ. άμεσο
τὸν ἄνδρα τούς ἐχθρούς
επιθ. προσδ.
ἀγαθόν
Υποκείμενο Αντικείμενο
απρόσωπου ρήματος έμμεσο
συμμισεῖν τοῖς φίλοις

5. …και (πρέπει) να…
ΚΠ 4 Ρήμα
δεῖ
Υποκείμενο Αντικείμενο
απαρεμφ. άμεσο
τὸν ἄνδρα τούς φίλους
επιθ. προσδ.
ἀγαθόν
Υποκείμενο Αντικείμενο
απρόσωπου ρήματος έμμεσο
συναγαπᾶν τοῖς φίλοις

6. Όταν, όμως…
ΔΠ χρονική
Ρήμα
Ὅταν
ἀ ναλαμβάνῃ
Υποκείμενο
τις Ετερόπτωτος
προσδιορισμός
Αντικείμενο γενική κτητική
τό ἦθος τῆς ἱστορίας

7. …τότε πρέπει…
ΚΠ 5
Ρήμα
χρή
Υποκείμενο
απαρεμφ.
Αντικείμενο
τινά
απαρ.
τῶν τοιούτων
κατηγορ.
Υποκείμενο προσδιορισμός
απρόσωπου ρήματος πάντων
ἐπιλαθέσθαι

8. …και χρειάζεται…
ΚΠ 6 Ρήμα
χρή
Υποκείμενο
απαρεμφ. Αντικείμενο απαρ.
τινά τούς ἐχθρούς
Επιρρ. προσδιορ.
Υποκείμενο απρόσωπου Δοτική μέσου
ρήματος τοῖς ἐπαίνοις
εὐλογεῖν καί κοσμεῖν επιθ. προσδ.
μεγίστοις

9. …όταν…
ΔΠ
Ρήμα
χρονική
ὅταν ἀπαιτῶσιν
Ὅταν
Αντικείμενο
Υποκείμενο τοῦτο
αἱ πράξεις

10. …αλλά και να…
ΚΠ 7 Αντικείμενο
Ρήμα
απαρ.
χρή
τού ς
Υποκείμενο ἀ ναγκαιοτάτους
απαρεμφ.
τινά Επιρρ. προσδ.
τρόπου
ἐπονειδίστως
Υποκείμενο επιρρ. προσδ.
απρόσωπου ρήματος ποσού
ἐλέγχειν καί ψέγειν πολλάκις

11. …όταν…
ΔΠ χρονική
Ρήμα
Ὅταν
ὅταν ὑποδεικνύωσι
Υποκείμενο Αντικείμενο
αἱ ἁμαρτίαι τοῦτο

12. Γιατί όπως ακριβώς…
ΔΠ
Ρήμα
αναφορική
Ὥσπερ ἀχρειοῦται
παραβολική Υποκείμενο
Ὥ σπερ μετοχής τῶν
ὄψεων
Επιρρ.
Υποκείμενο
τό ὅλον υποθετική Αντικείμενο
μετοχή γενική μετοχής
απόλυτη τοῦ ζῴου
ἀφαιρεθεισῶν

13. …έτσι και αν…
ΚΠ 8 Κατηγορούμενο
Ρήμα
γίνεται διήγημα
επιθ. προσδιορ.
ἀνωφελές
Υποκείμενο Επιρρ.
τό υποθετική Υποκείμενο
καταλειπόμενον μετοχή γενική μετοχής τῆς
απόλυτη ἀληθείας
γενική ἀναιρεθείσης
διαιρετική
αὐτῆς Εμπρόθ. προσδ. χωρισμού
ἐξ ἱστορίας