Ջրածինն անգույն, անհոտ, անհամ գազ է:
 Ամենատարածված քիմիական տարրն է
 Տիեզերքում. կազմում է աստղերի և Արեգակի
 զանգվածի մոտ կեսը, Արեգակի մթնոլորտի 84 %-ը,
 միջաստղային միջավայրի և միգամածությունների
 հիմնական մասը: Աստղերի ընդերքում ջրածնի
 ատոմների միջուկները վերածվում են հելիումի
 ատոմների միջուկների (ջերմամիջուկային
 սինթեզ), և անջատվում է մեծ քանակությամբ
 էներգիա: Ջրածնի պարունակությունը
 երկրակեղևում 0,15 % է, ընդհանուր
 պարունակությունը Երկրի վրա՝ 1 %:
Ջրածինը Երկրի վրա ազատ վիճակում հանդիպում է
 հազվադեպ՝ որոշ հրաբխային և այլ բնական
 գազերում, օդում՝ 10-4%: Մթնոլորտի վերին
 շերտերում ջրածնի պարունակությունը շատ ավելի
 մեծ է, մերձերկրյա տարածությունում առաջացնում
 է Երկրի պրոտոնային ճառագայթումային գոտին:
 Ջրածինը մտնում է ամենատարածված նյութի՝ ջրի
 (11,19% ըստ զանգվածի), ինչպես նաև քարածխի,
 նավթի, բնական գազերի, կենդանական ու
 բուսական օրգանիզմների բաղադրության մեջ:
 Մեծ քանակությամբ ջրածին
  կիրառվում
  է ամոնիակ, HCl սինթեզելու համար,
  հեղուկ ճարպերի հիդրոգենացման
  համար:Որպես
  թեթև գազ հելիումի հետ լցնում էին
  օդապարիկները:Ջրածինը
  օգտագործում են
  բարձր ջերմաստիճան ստանալու
  համար (3000-4000°С):Սակայն
  ջրածնի ամենալուրջ խնդիրը՝
  միջուկային այս ռեակցիան
  է 21H+31H=42He+n+17,6 կՋ
 Այս ռեակցիան ընթանում է 10 մլն
  աստիճանում,եթե հնարավոր լիներ
  կառավարել այս
  ռեակցիան,մարդկությունը կլուծեր
  էներգիայի պրոբլեմը:
 Կարևոր է նաև պինդ վիճակում
  ջրածնի ստացումը (մետաղական
  ջրածին),որը օժտված է
  գերհաղորդականությամբ:
.Լույսի կամ ջերմության ազդեցությամբ H2 միանում է հալոգենների և այլ ոչ մետաղների հետ:
 H2 + Cl2 ⇌ 2HCl↑
 H2+S=H2S
 H2+N2=2NH3 (400-500°С,p,Fe)
 .Ջրածինը միանում է թթվածնի հետ՝ հսկայական քանակի էներգիայի անջատմամբ
   (ջրածնաթթվածնային բոցի ջերմաստիճանը հասնում է 3000°С:
 H2+O2=2H2O+Q
 այս գազերի 2:1 հարաբերությունը կոչվում է շառաչող գազ,քանի որ ավարտվում է
   պայթյունով:
 .Ջրածինը ուժեղ վերականգնիչ է,այն վերականգնում է շատ մետաղներ իրենց օքսիդներից.
 PbO+H2=Pb+H2O
 CuO+H2=Cu+H2O
 MoO3+3H2=Mo+3H2
 փոխազդում է նաև որոշ ոչ մետաղների օքսիդների հետ,ստացվում է ոչ մետաղ.
 2NO2+4H2=N2+4H2O
 .Մետաղների հետ ջրածինը առաջացնում է հիդրիդներ,որոնք պինդ նյութեր են և կարծես
   ջրածնի շտեմարան լինեն,որովհետև ջրի հետ՝ տալիս են ջրածին,որը հնարավոր է
   ապագայում օգտագործել որպես վառելիք՝ բենզինի փոխարեն:
 H2+2Na=2NaH
 Ca+H2=CaH2
 .Օրգանական քիմիական ռեակցիաներում ջրածինը օգտագործում են հիդրացնելու համար:
 H2C=CH2+H2→C2H6
 Ատոմական համարը՝ 1, ատոմական զանգվածը՝ 1.008։    Ամենաթեթև տարրն է
  պարբերական համակարգում։     Երկրի կեղևի ամբողջ զանգվածի, ներառյալ ջուրը և օդը
  ջրածնին բաժին է ընկնում ընդամենը 1%։ Ջրածինը 14 անգամ թեթև է օդից։  Ջրածինը
  հայտնաբերվել է XVI դարի կեսերին Պարացելսի կողմից, որը ստացել է երկաթի վրա
  ծծմբական թթու ազդելով։ 1766 . Կավենդիշը հաստատել է նրա հատկությունները և ցույց
                             թ
  է տվել նրա տարբերությունը մյուս գազերից և անվանել է «այրվող օդ»։ Լավուազիեն
  1783թ. առաջին անգամ ջրածին ստացավ ջրից և ապացուցեց, որ ջուրը ջրածնի և թթվածնի
  քիմիական միացությունն է և նրան անվանեց «հիդրոգենիում», որը նշանակում է ջուր
  ծնող։  Ջրածինը երկրի վրա հանդես է գալիս միացություններում՝ ջրում, նավթում,
  կենդանի հյուսվածքներում, իսկ ազատ վիճակում՝ շատ չնչին քանակներով մթնոլորտի
  վերին շերտերում։  Ջրածին անջատվում է նաև հրաբխային ժայթքումների ժամանակ։
  Սպեկտրոսկոպի օգնությամբ ջրածին հայտնաբերվել է արեգակի և աստղերի վրա։
  Տիեզերքի նյութը ժամանակակից պատկերացումներով կազմված է 30-50%-ի չափով
  ազատ ջրածնից, որի ատոմը հանդիսանում է տիեզերքի կառուցման հիմնական
  աղյուսիկը։
 Բացի ջրածնից՝ 1 ատոմական զանգվածով, հայտնի են նաև 2 և 3 ատոմական
  զանգվածներով ջրածիններ՝ ծանր ջրածիններ՝ դեյտերիում (D) և տրիտիում (T), որոնք
  թթվածնի հետ առաջացնում են ծանր ջուր՝ (M=2Օ)։
 Թթուները քիմիական նյութեր են, որոնց
  մոլեկուլները բաղկացած են մետաղների
  ատոմներով տեղակալվելու ընդունակ
  ջրածնի մեկ կամ մի քանի ատոմներից և
  թթվային մնացորդից: Թթուները ջրում
  առաջացնում են H+ իոններ: Այդ իոնների
  առկայությամբ էլ պայմանավորված են
  թթուների ջրային լուծույթների
  հատկությունները՝ թթու համը, քիմիական
  ինդիկատորների գույնը փոխելու
  ունակությունը և այլն: Ըստ մոլեկուլից
  պոկվող պրոտոնների թվի՝ թթուները լինում
  են միահիմն (HCl, HNO3, CH3COOH),
  երկհիմն (H2SO4, H2CO3), եռհիմն (H3PO4):
  Որքան մեծ է թթվի իոնների տրոհման`
  դիսոցման աստիճանը, այնքան այն ավելի
  ուժեղ է:
 Ըստ բաղադրության` թթուները լինում են
  թթվածնավոր (HNO3, H2SO4, H2CO3, H3PO4և
  այլն) և անթթվածին (HCl, HBr, HF, H2S և
  այլն):
Աղբյուրը`

http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8B%D6%80%D5%A1%D5
%AE%D5%AB%D5%B6

Ջրածին

  • 2.
    Ջրածինն անգույն, անհոտ,անհամ գազ է: Ամենատարածված քիմիական տարրն է Տիեզերքում. կազմում է աստղերի և Արեգակի զանգվածի մոտ կեսը, Արեգակի մթնոլորտի 84 %-ը, միջաստղային միջավայրի և միգամածությունների հիմնական մասը: Աստղերի ընդերքում ջրածնի ատոմների միջուկները վերածվում են հելիումի ատոմների միջուկների (ջերմամիջուկային սինթեզ), և անջատվում է մեծ քանակությամբ էներգիա: Ջրածնի պարունակությունը երկրակեղևում 0,15 % է, ընդհանուր պարունակությունը Երկրի վրա՝ 1 %:
  • 3.
    Ջրածինը Երկրի վրաազատ վիճակում հանդիպում է հազվադեպ՝ որոշ հրաբխային և այլ բնական գազերում, օդում՝ 10-4%: Մթնոլորտի վերին շերտերում ջրածնի պարունակությունը շատ ավելի մեծ է, մերձերկրյա տարածությունում առաջացնում է Երկրի պրոտոնային ճառագայթումային գոտին: Ջրածինը մտնում է ամենատարածված նյութի՝ ջրի (11,19% ըստ զանգվածի), ինչպես նաև քարածխի, նավթի, բնական գազերի, կենդանական ու բուսական օրգանիզմների բաղադրության մեջ:
  • 4.
     Մեծ քանակությամբջրածին կիրառվում է ամոնիակ, HCl սինթեզելու համար, հեղուկ ճարպերի հիդրոգենացման համար:Որպես թեթև գազ հելիումի հետ լցնում էին օդապարիկները:Ջրածինը օգտագործում են բարձր ջերմաստիճան ստանալու համար (3000-4000°С):Սակայն ջրածնի ամենալուրջ խնդիրը՝ միջուկային այս ռեակցիան է 21H+31H=42He+n+17,6 կՋ  Այս ռեակցիան ընթանում է 10 մլն աստիճանում,եթե հնարավոր լիներ կառավարել այս ռեակցիան,մարդկությունը կլուծեր էներգիայի պրոբլեմը:  Կարևոր է նաև պինդ վիճակում ջրածնի ստացումը (մետաղական ջրածին),որը օժտված է գերհաղորդականությամբ:
  • 5.
    .Լույսի կամ ջերմությանազդեցությամբ H2 միանում է հալոգենների և այլ ոչ մետաղների հետ:  H2 + Cl2 ⇌ 2HCl↑  H2+S=H2S  H2+N2=2NH3 (400-500°С,p,Fe)  .Ջրածինը միանում է թթվածնի հետ՝ հսկայական քանակի էներգիայի անջատմամբ (ջրածնաթթվածնային բոցի ջերմաստիճանը հասնում է 3000°С:  H2+O2=2H2O+Q  այս գազերի 2:1 հարաբերությունը կոչվում է շառաչող գազ,քանի որ ավարտվում է պայթյունով:  .Ջրածինը ուժեղ վերականգնիչ է,այն վերականգնում է շատ մետաղներ իրենց օքսիդներից.  PbO+H2=Pb+H2O  CuO+H2=Cu+H2O  MoO3+3H2=Mo+3H2  փոխազդում է նաև որոշ ոչ մետաղների օքսիդների հետ,ստացվում է ոչ մետաղ.  2NO2+4H2=N2+4H2O  .Մետաղների հետ ջրածինը առաջացնում է հիդրիդներ,որոնք պինդ նյութեր են և կարծես ջրածնի շտեմարան լինեն,որովհետև ջրի հետ՝ տալիս են ջրածին,որը հնարավոր է ապագայում օգտագործել որպես վառելիք՝ բենզինի փոխարեն:  H2+2Na=2NaH  Ca+H2=CaH2  .Օրգանական քիմիական ռեակցիաներում ջրածինը օգտագործում են հիդրացնելու համար:  H2C=CH2+H2→C2H6
  • 6.
     Ատոմական համարը՝1, ատոմական զանգվածը՝ 1.008։ Ամենաթեթև տարրն է պարբերական համակարգում։ Երկրի կեղևի ամբողջ զանգվածի, ներառյալ ջուրը և օդը ջրածնին բաժին է ընկնում ընդամենը 1%։ Ջրածինը 14 անգամ թեթև է օդից։ Ջրածինը հայտնաբերվել է XVI դարի կեսերին Պարացելսի կողմից, որը ստացել է երկաթի վրա ծծմբական թթու ազդելով։ 1766 . Կավենդիշը հաստատել է նրա հատկությունները և ցույց թ է տվել նրա տարբերությունը մյուս գազերից և անվանել է «այրվող օդ»։ Լավուազիեն 1783թ. առաջին անգամ ջրածին ստացավ ջրից և ապացուցեց, որ ջուրը ջրածնի և թթվածնի քիմիական միացությունն է և նրան անվանեց «հիդրոգենիում», որը նշանակում է ջուր ծնող։ Ջրածինը երկրի վրա հանդես է գալիս միացություններում՝ ջրում, նավթում, կենդանի հյուսվածքներում, իսկ ազատ վիճակում՝ շատ չնչին քանակներով մթնոլորտի վերին շերտերում։ Ջրածին անջատվում է նաև հրաբխային ժայթքումների ժամանակ։ Սպեկտրոսկոպի օգնությամբ ջրածին հայտնաբերվել է արեգակի և աստղերի վրա։ Տիեզերքի նյութը ժամանակակից պատկերացումներով կազմված է 30-50%-ի չափով ազատ ջրածնից, որի ատոմը հանդիսանում է տիեզերքի կառուցման հիմնական աղյուսիկը։  Բացի ջրածնից՝ 1 ատոմական զանգվածով, հայտնի են նաև 2 և 3 ատոմական զանգվածներով ջրածիններ՝ ծանր ջրածիններ՝ դեյտերիում (D) և տրիտիում (T), որոնք թթվածնի հետ առաջացնում են ծանր ջուր՝ (M=2Օ)։
  • 7.
     Թթուները քիմիականնյութեր են, որոնց մոլեկուլները բաղկացած են մետաղների ատոմներով տեղակալվելու ընդունակ ջրածնի մեկ կամ մի քանի ատոմներից և թթվային մնացորդից: Թթուները ջրում առաջացնում են H+ իոններ: Այդ իոնների առկայությամբ էլ պայմանավորված են թթուների ջրային լուծույթների հատկությունները՝ թթու համը, քիմիական ինդիկատորների գույնը փոխելու ունակությունը և այլն: Ըստ մոլեկուլից պոկվող պրոտոնների թվի՝ թթուները լինում են միահիմն (HCl, HNO3, CH3COOH), երկհիմն (H2SO4, H2CO3), եռհիմն (H3PO4): Որքան մեծ է թթվի իոնների տրոհման` դիսոցման աստիճանը, այնքան այն ավելի ուժեղ է:  Ըստ բաղադրության` թթուները լինում են թթվածնավոր (HNO3, H2SO4, H2CO3, H3PO4և այլն) և անթթվածին (HCl, HBr, HF, H2S և այլն):
  • 8.