2. Ջրածին (H)
Ջրածինը (H) պարբերական համակարգի
առաջին տարրն է։ Առաջին անգամ մաքուր
վիճակում ստացել է Հենրի
Կավենդիշը 1766 թվականին։
Այն տիեզերքում ամենատարածված տարրն է։
Երկրի վրա այն գտնվում է հիմնականում
միացությունների ձևով։ Ջրածինը
միացություններում միավալենտ է։
Ջրածնի ատոմը կազմված է
մեկ պրոտոն ունեցող միջուկից և
մեկ էլեկտրոնից։ Հանդես է գալիս
H2 պարզ նյութի ձևով։
3. Ստացում և կիրառություն
Ստացում
Լաբորատոր պայմաններում ջրածին են ստանում
որոշ մետաղների և թթուների (նպատակահարմար
է՝ ցինկի ու աղաթթվի) փոխազդեցությունից:
Կիրառություն
Ջրածինը կիրառվում է դիրիժաբլների լցման համար,
որպես թեթև գազ, վեր բարձրացնող ուժ, ավտոգեն
զոդման ժամանակ բոցի ջերմաստիճանը հասնում է
2000 °C–ի։ Քիմիական արդյունաբերությունում որպես
վերականգնիչ հատկապես Ni, Pt, Pd-ի առկայությամբ, 1
ծավալ Pd-ի մեջ լուծվում Է 850 ծավալ ջրածին։
Օգտագործվում
է քարածուխից արհեստական բենզինի ստացման
համար, ամոնիակի, սպիրտների, հալոգենաջրածինների
սինթեզում։
4. Ֆիզիկական հատկություններ
Ֆիզիկական հատկություններ
Ջրածինը սովորական պայմաններում անգույն,
անհամ, անհոտ գազ է։ 14,5 անգամ թեթև
է օդից(ամենաթեթև գազն է)։Ջրում քիչ է լուծվում՝ 1
լ ջրում 20°С-ում լուծվում է 18 մլ ջրածին։-252,8°С-
ում 1 մթնոլորտային ճնշման տակ ջրածինը
դառնում է շարժուն հեղուկ, որը ևս անգույն
է։Ջրածնի ատոմը պարզագույնն է՝ բաղկացած
է միջուկից և մեկ էլեկտրոնից, իոնացման
պոտենցիալը՝ 13,595 Էվ, էլեկտրոնային
խնամակցության էներգիան (հիմնական վիճակում
գտնվող ատոմի և բացասական իոնի էներգիաների
տարբերությունը)՝ 0,754 էվ։ Քվանտային
մեխանիկայի օգնությամբ հաշված են ջրածնի
ատոմի հնարավոր էներգետիկ վիճակները։
