Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. O espazo inclúe o curso do río Castro desde a estrada de Berdoias a Muxía ata preto da súa desembocadura, onde conecta co LIC Costa da Morte. CONCELLOS: Vimianzo, Muxía, Dumbría e Cee.
Neste espazo incluímos o Canón do Sil desde o remate do LIC ata a confluencia co Lor, no LIC “Os Ancares-O Courel” e varios dos seus afluentes: o Mao, o Edo...
O espazo ocupa as ladeiras dos canóns dos ríos que circulan polas fallas dunha superficie aplanada e moi erosionada.
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación. O espazo inclúe o curso do río Castro desde a estrada de Berdoias a Muxía ata preto da súa desembocadura, onde conecta co LIC Costa da Morte. CONCELLOS: Vimianzo, Muxía, Dumbría e Cee.
Neste espazo incluímos o Canón do Sil desde o remate do LIC ata a confluencia co Lor, no LIC “Os Ancares-O Courel” e varios dos seus afluentes: o Mao, o Edo...
O espazo ocupa as ladeiras dos canóns dos ríos que circulan polas fallas dunha superficie aplanada e moi erosionada.
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación.
O espazo protexido abrangue a case totalidade do curso do río Arnoia desde Calvelo (Baños de Molgas) ata a desembocadura no Miño, un curtos tramos nos afluentes Tioira, Meván e Gato, as Brañas de Calvelo, os montes de Requeixo e Casnaloba, o val entre Allariz e Freixo, os cavorcos de Escudeiro e o val do río e afluentes na Arnoia.
Proposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC). Está pendente de aprobación.
O espazo protexido abrangue a case totalidade do curso do río Arnoia desde Calvelo (Baños de Molgas) ata a desembocadura no Miño, un curtos tramos nos afluentes Tioira, Meván e Gato, as Brañas de Calvelo, os montes de Requeixo e Casnaloba, o val entre Allariz e Freixo, os cavorcos de Escudeiro e o val do río e afluentes na Arnoia.
Está surgindo uma noção comum: todos nós temos o direito inalienável de participar.
Hoje, as pessoas esperam cada vez mais moldar ou criar ativamente muitos aspectos de suas vidas.
CONCELLOS: Touro, Boqueixón, Vedra, Teo, Padrón, Ames, Brión, Rois, Dodro e Rianxo (A Coruña). Vila de Cruces, Silleda, A Estrada, Pontecesures, Valga e Catoira (Pontevedra).
Abrangue o curso do Ulla desde a Ponte de Remesquide (entre as parroquias de Ribeira-Touro, e Obra-Vila de Cruces) ata a desembocadura, na punta das Tres Cruces (Entre Rianxo e Catoira), e parte do curso de varios afluentes: Deza (co Toxa), Liñares, Vea, Pereiro, Santa Lucía e Sar.
É unha zona de gran interese xeolóxico e biolóxico.
Os ecosistemas máis relevantes son o esteiro e marismas da desembocadura e os bosques de ribeira.
O espazo protexido comprende unha grande parte da Serra do Cando, coñecida tamén como Monte Seixo, e os cursos altos dos ríos Lérez (desde Cerdedo ata o Candán) e Verdugo.
Os ecosistemas de maior valor son as turbeiras dos cumes, os bosques de ribeira e as carballeiras do río Verdugo e os seus afluentes.
CONCELLOS: Cerdedo-Cotobade, Forcarei e A Lama (Pontevedra) e Beariz (Ourense).
Situada no nordeste de Galiza, entre a Terra Cha e as Mariñas Lucenses, nos concellos de Muras, Ourol, Vilalba e Abadín.
Prolóngase cara ao norte nos montes do Buio e dos Cabaleiros, polo leste na Toxiza e cara ao leste pola Carba e o Guriscado, formando un conxunto que se podería considerar un macizo.
É unha serra que acolle importantes valores naturais, en especial as turbeiras.
Rías da Costa Átártabra nos concellos de Ares, Fene, Cabanas, Pontedeume, Miño, Paderne, Sada e Oleiros. Ábrense entre as puntas Coitelada (Ares) e Torrella (Oleiros). Pódense considerar dúas rías que comparten unha boca común, aínda que cada unha delas ten as súas propias características.
17. O Lérez entre Calvelo (Cotobade)
e Xeve (Pontevedra).
18. Almofrei
nace ao pé da serra do Cando e despois
de 26 km de percorrido desemboca no
Lérez en Bora (Pontevedra). É o afluente
máis longo de de máis caudal do Lérez.
28. XEOLOXÍA
O Lérez descende desde a Serra do Candán con fortes pendentes
encaixándose e abríndose repetidas veces ao longo dos seus
cursos alto e medio, para discorrer lentamente no seu curso baixo.
Forma un amplo esteiro no fondo da ría de Pontevedra.
No seu percorrido abondan as fallas que dan lugar a numerosas
fervenzas.
Canón do Lérez, entre
San Xurxo de Sacos
(Cotobade) e Campo
Lameiro.
38. FLORA
Nos bosques do Lérez atópanse
amieiras, salgueiros, freixos,
sabugueiros, sanguiños, carballos
e no curso baixo eucaliptos e
mimosas.
Nas augas remansadas hai
espadainas, lirios, oucas, lentellas
de auga, bricios, espigas de auga,
Myriophylum, pe de boi... e nas
beiras fentos (dentabrú, fento
macho, fento femia, Blechnum...),
herba salgueira, lúpulo, hedras,
valdeba, silva, salgueiriño,
amarelle, menta de auga, violeta,
reina, adelfiña, molinia...
40. FAUNA
Nas augas do Lérez hai troita, salmón, escalo, anguía, reo e na
zona de influencia das mareas, muxes. Tamén hai unha boa
representación de réptis, anfibios, aves, mamíferos e insectos.
Lontra (Lutra lutra)
Picapeixes (Alcedo Athys)
41. ESPAZOS PROTEXIDOS
O Lérez está protexido como Zona de Especial Protección dos
Valores Naturais e LIC en dous tramos, o “Río Lérez”, desde San
Xurxo de Sacos ata a cidade de Pontevedra, “Serra do Cando”,
desde Cerdedo a Aciveiro e “Serra do Candán” nas proximidades
do nacemento.
42. APROVEITAMENTO
Subministro de auga para as poboacións, a agricultura e a
industria, pesca, enerxía eléctrica.
Hai centrais eléctricas no Lérez e no Almofrei.
43. Pontillón de Castro
A cidade de Pontevedra e varias vilas das dúas marxes da ría de Pontevedra
abastécense de auga do Lérez e do encoro do Pontillón de Castro, no seu
afluente o Rons.
47. Fonte do Lérez: construída a
comezos de século e actualmente
abandoada. As augas abrollan a
carón do río e empregáronse en
bebida para problemas do
aparello dixestivo.
Balneario de San Xusto
(Cotobade). Pechou en
1934, aínda que
algunhas persoas
seguen empregando a
súa auga. As augas
abrollan ao pé do Lérez
e empréganse en
baños (para a pel) ou
bebidas (para
problemas dixestivos.
48. DATOS HISTÓRICOS
Ao longo do curso do Lérez consérvase un rico patrimonio
etnográfico e histórico: mosteiros de Acibeiro (Forcarei) e Lérez
(Pontevedra), pontes, muíños, serrerías, núcleo histórico de
Pontevedra...
Mosteiro de Lérez
Mosteiro de Acibeiro
50. Ponte de Pedre, no Lérez
Ponte romana da Cavadosa
(Río Seixo)
Pasos no Almofrei (Bora)
Borela (Río Almofrei)
51. A Ponte do Burgo, a máis antiga das numerosas pontes que cruzan o Lérez en
Pontevedra.
A súa fundación atribúese ao mítico Teucro quen, rematada a Guerra de Troia, viaxou
a Galicia onde fundou a cidade de Pontevedra.
Mais a súa orixe é romana, formaba parte da vía XX onde asentaba a mansio Turoqua;
no lugar atopáronse dous miliarios. Sufriu varias modificacións ao longo da historia.
52. TRADICIÓNS
Sempre te encontro lavando
no río Lérez Lixeiro.
Quen me dera ser o río
onde te lavas primeiro
(cantiga popular)
53. LENDAS
O río do Seixo (afluente do Castro-Lérez) forma unha ampla poza na que cae
formando unha fervenza de 5 m de altura. Varias lendas falan da Serpe
bichoca que garda un tesouro. Os que tentan collelo morren.
54. CURIOSIDADES
En Monteporreiro houbo, a comezos do século XX unha
empresa que embotellaba augas dos mananciais medicinais que
abrollan a carón do río co nome de “Augas do Lérez”.