Presentación básica sobre a xeografía física de Galicia (xeomorfoloxía, climatoloxía, bioxeografía, solos, protección do medio ambiente e riscos naturais).
Presentación básica sobre a xeografía física de Galicia (xeomorfoloxía, climatoloxía, bioxeografía, solos, protección do medio ambiente e riscos naturais).
Presentación básica sobre a xeografía física de Galicia (xeomorfoloxía, climatoloxía, bioxeografía, solos, protección do medio ambiente e riscos naturais).
Presentación básica sobre a xeografía física de Galicia (xeomorfoloxía, climatoloxía, bioxeografía, solos, protección do medio ambiente e riscos naturais).
Este documento proporciona datos estadísticos sobre la población extranjera en España en 2016. Algunos de los puntos principales son: la población extranjera total era de 4.6 millones, una disminución de 1.1 millones desde 2012; los principales países de origen eran Marruecos, Rumania y Reino Unido; y Cataluña, Madrid y Comunidad Valenciana tenían las mayores poblaciones extranjeras de las comunidades autónomas.
España cuenta actualmente con 15 parques nacionales declarados entre 1918 y 2013 que protegen importantes ecosistemas como la alta montaña, humedales, volcanes y bosques. Los parques se rigen por legislación específica y muchos tienen otras designaciones de protección como Reserva de la Biosfera o Patrimonio de la Humanidad.
Este documento proporciona información sobre la Puerta de Galicia formada por las comarcas de Verín y Viana do Bolo en la provincia de Ourense, Galicia. Une Galicia con las provincias de Tras-os-Montes e Alto Douro en Portugal y Zamora en Castilla y León. La región tiene una rica cultura, historia, paisajes naturales, vinos, aguas minerales, castañas, y el único Carnaval en el mundo. También es una puerta para el Camino de Santiago, con el Camino Mozárabe pas
Este documento resume las características del medio físico de Galicia. Describe el relieve accidentado formado por rocas antiguas como el granito, que dan lugar a formas como piedras caballeras y castillejos. El clima es templado y húmedo, con abundante vegetación como robles y abedules. La hidrografía incluye ríos encajonados y las rías, valles fluviales inundados. Los suelos son ácidos y delgados. La población de Galicia es estancada debido a la historia de
Espazo que abrangue a costa desde a punta do Penedo do Corvo, ao leste, ata punta Corbeira (no inicio da praia de Lóngara), ao oeste, e un tramo do curso baixo do Regueiro da Barranca que desemboca na praia de Arealonga (concellos de Ribadeo e Barreiros).
É unha área costeira na que alternan cantís, cabos, illotes e praias (Arealonga, Reinante, As Catedrais, O Esteiro, Marbadas, Cabalar e Os Castros) dun grande interese xeolóxico, ecolóxico e paisaxístico
O maior interese do espazo reside nos cantís traballados polo mar nos xistos e areiscas da rasa de Ribadeo. A intensa erosión e a disposición dos estratos da lugar a formacións moi curiosas e espectaculares.
A costa é a área terrestre que vai desde a liña litoral cara ao interior dos continentes e remata nos lugares onde o mar deixa de ter influencia sobre a paisaxe e os ecosistemas.
A Costa galega: características e formas máis representativas.
Solucionario da ximcana de Caión realizada no encontro IES Agra de Leborís (A Laracha) e IES Monelos (A Coruña) con alumnado de 1º ESO de ambolos dous centros. 6/5/2024
Peixeiras da Coruña. O Muro da Coruña. IES MonelosAgrela Elvixeo
O documento menciona repetidamente "Peixeiras da Coruña" e também refere Peirao de Garás e Riazor, locais na Corunha, Espanha. Faz também menção a Pedro Ferrer no ano de 1883.
ANTIGA FÁBRICA DE TABACOS DA CORUÑA. HISTORIAS DA CIDADEAgrela Elvixeo
Este documento se refiere repetidamente a la Antiga Fábrica de Tabacos en A Coruña, España. Menciona la fábrica de tabaco y también incluye imágenes de cigarreiras, o trabajadoras que fabricaban cigarrillos, en la fábrica tabacalera de A Coruña.
Francisco Espoz y Mina. Liberal vinculado A CoruñaAgrela Elvixeo
Praza de Mina es el esposo de Xoana de Vega, una conocida figura pública peruana. Espoz y Mina se casó recientemente con la celebridad televisiva Xoana de Vega.
3. CLASIFICACIÓN DE ROCHAS Carbóns (hulla, antracita, lignito) Petróleo Orgánicas Calcárea Dolomia Xeso Sales Químicas Conglomerados, brechas Areísca Areas, arxilas, grixos Clásticas ou Detríticas SEDIMENTARIAS Maior Metamorfismo Mármore Lousa Micacita Xisto Cuarcita Gneis Anfibolita Granulita Ecloxita Migmatita Menor METAMÓRFICAS Basalto Andesita Piroclastos Riolitas Extrusivas ou volcánicas (cristalizan no exterior) Granito Granodiorita Gabros Peridotita Pegmatita Aplito Intrusivas ou plutónicas (cristalizan no interior) ÍGNEAS
4. LITOLOXÍA PENINSULAR TERREOS SILICEOS: GRANITOS, GNEIS, CUARCITAS E LOUSAS TERREOS CALIZOS: CALIZAS, ARENISCAS E CONGLOMERADOS TERREOS ARXILOSOS: ARXILAS, MARGAS E XESOS
5. MAPA LITOLÓXICO DA PENÍNSULA IBÉRICA Fuente: http://www.aularagon.org/files/espa/Atlas/relieveespanaindex.htm# A evolución xeolóxica determina que na península Ibérica poidan distinguirse tres áreas de acordo coa natureza do rochedo: áreas siliceas , calizas e arxilosas . En cada unha moldeanse distintos tipos de relevo en función das características da rocha e do seu comportamento fronte á erosión.
12. A ESPAÑA SILÍCEA: Meteorización do granito As diáclases son os lugares máis débiles do granito, por onde poden actuar os axentes erosivos. Neste caso trátase dun arbusto que enraizou no interior dunha diáclase, actuando como unha cuña que exerce presión sobre os bloques da rocha ata producir a súa fractura definitiva
13. A ESPAÑA SILÍCEA: Alteración química Solo arenoso procedente da descomposición do granito
14. A ESPAÑA SILÍCEA: Canchais ou pedreiras Canchal o pedreira. Acumulación de materiais arrancados no cumio por xelifracción e crioclastia, que se depositaron por gravidade.
39. A ESPAÑA CALCARIA Superficie: uvala Fuente: http://sapiens.no.sapo.pt/m-carsico/model-carsico-estruturas.htm Prof. Isaac Buzo Sánchez
40.
41. CALCARIA MODELAXE: LAPIÁS Lenar o lapiaz, superficie na que a rocha caliza non tiene ninguna cobertera edáfica ni vegetal por la que los agentes atmosféricos, especialmente el agua, le erosiona formando canales mas o menos profundos y anchos por los que el agua se infiltra.
46. FOUCES DO RÍO DURATÓN Unha f oz é un val fluvial cuxo fondo é o mesmo cauce do río. Como consecuencia, as súas paredes son moi verticais. Son típicas de terreos calcarios. É característico que no trazado dos canóns formense fouces, alí onde o río flúe máis encaixado.
59. A ESPAÑA AXILOSA Modelaxe: relevos horizontais Son relevos que non sufriron presións. Situados en concas sedimentarias amplas que permiten a distribución dos sedimentos en capas. Cada estrato, dependendo da súa litoloxía, actúa de xeito diferente á erosión (erosión diferencial), o que dá lugar a unha variedade de formas: páramos, mesas, pilares, cerros testemuña.... Fuente: http://club.telepolis.com/geografo/geomorfologia/aclinal.htm y http://roble.cnice.mecd.es/~imaj0003/geomorf/geomorf.htm
60. A ESPAÑA AXILOSA Modelaxe: relevos horizontais DORSO FRONTE Estrato duro Estratos brandos Fuente: elaboración propia
![DEFINICIÓNS: LITOLOXÍA e EDAFOLOXÍA ,[object Object],[object Object]]()