The mandarin is a citrus fruit that is globular in shape and slightly depressed at the base. It has a smooth peel and measures approximately 4.7 cm. Native to Asia, the mandarin grows on a small, prickly tree and is commonly propagated through asexual reproduction methods like grafting. Mandarins are harvested from March through August, with the fruit taking 4 to 5 months to fully develop, and are a good source of vitamin C.
The mandarin is a citrus fruit that is globular in shape and slightly depressed at the base. It has a smooth peel and measures approximately 4.7 cm. Native to Asia, the mandarin grows on a small, prickly tree and is commonly propagated through asexual reproduction methods like grafting. Mandarins are harvested from March through August, with the fruit taking 4 to 5 months to fully develop, and are a good source of vitamin C.
Este documento resume los principales tipos de medios ambientes naturales y artificiales, incluyendo plantas, animales, aire, suelos, casas y autopistas. También describe problemas ambientales como la degradación de la biodiversidad y la deforestación, así como diferentes tipos de contaminación y ecosistemas como selvas, bosques, tundras y marinos.
Espazo que abrangue a costa desde a punta do Penedo do Corvo, ao leste, ata punta Corbeira (no inicio da praia de Lóngara), ao oeste, e un tramo do curso baixo do Regueiro da Barranca que desemboca na praia de Arealonga (concellos de Ribadeo e Barreiros).
É unha área costeira na que alternan cantís, cabos, illotes e praias (Arealonga, Reinante, As Catedrais, O Esteiro, Marbadas, Cabalar e Os Castros) dun grande interese xeolóxico, ecolóxico e paisaxístico
O maior interese do espazo reside nos cantís traballados polo mar nos xistos e areiscas da rasa de Ribadeo. A intensa erosión e a disposición dos estratos da lugar a formacións moi curiosas e espectaculares.
CONCELLOS: Carballedo, Chantada e Taboada.
A comarca de Chantada está situada no suroeste da provincia de Lugo, entre as serras da Dorsal (Martiñá, Faro, Farelo e Vacaloura), que lle serven de linde con Pontevedra e Ourense polo oeste, e o val do río Miño, ao leste, lindando coas Terras de Lemos. No territorio desta comarca distínguense claramente tres unidades: as serras, con altitudes superiores aos 1.000 m, a superficie de aplanamento de Chantada e o encaixado val do Miño, con paredes que nalgúns lugares acadan os 400 m de altura.
As serras e o río Miño son os grandes protagonistas da natureza da comarca e neles atópanse paisaxes e espazos naturais de gran beleza e valor ecolóxico.
Concellos: Arnoia, Avión, Beade, Carballeda de Avia, Castrelo de Miño, Cenlle, Cortegada, Leiro, Melón e Ribadavia.
O territorio da comarca sitúase ao abrigo das últimas serras da Dorsal Galega (O Suído e o Faro de Avión) e ocupa unha parte do val do Miño, o val do Avia e o curso baixo de Arnoia. As variacións de altitude e no releve determinan a existencia de áreas diferenciadas: os vales dos ríos e zonas próximas e as áreas de montaña, que chegan ata alturas superiores aos 1.000 m. Os principais valores naturais sitúanse nos cumes das serras e nos ríos, onde se conserva unha rica flora e fauna.
Comment obtenir un corps plus mince, plus ferme et plus lisse? L’Ageloc Body Spa vous donne le pouvoir de prendre le contrôle dès maintenant. Dites adieu à la peau d’orange et oui aux cuisses, ventre et bras lisses. Il est temps d’investir dans votre nouvelle et belle apparence !
Sorprendeuse Roque unha mañá cunha variada mostra de laranxas, limóns, mandarinas e outros froitos semellantes e decideu facer un achegamento a todos os que puidera atopar.
O concello de Vimianzo está situado, na súa maior parte, no núcleo do Val de Soneira -o val do río Grande-. Conta con dous pequenos tramos de litoral, na costa ao mar aberto e no interior da Ría de Camariñas. Está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
A ría de Corme e Laxe está situada na Costa da Morte. Ábrese entre as puntas do Roncudo (ao norte) e Laxe (ao sur), na saída ao mar do río Anllóns. Nesta ría pódense distinguir dúas áreas diferenciadas: o interior, formado polo esteiro do Anllóns, protexido da forza do mar por unha barra de area de 2 km; e o resto do espazo, máis aberto, rochoso e recortado con algunhas zonas abrigadas nas que hai praias. As vilas máis importantes son Corme, Ponteceso e Laxe. Está protexida no LIC/ZEC “Río Anllóns” e “Costa da Morte” e na ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de Ponteceso está situado na marxe dereita da ría de Corme e Laxe e na costa de mar aberto, entre as puntas do Roncudo e Queimada. Os principais núcleos de poboación son Ponteceso e Corme. Acolle áreas de grande valor paisaxístico e biolóxico asociados ás costas e ao río. Está protexida nos LICs/ZECs “Costa da Morte” e “Río Anllóns” e na ZEPA “Espazo Mariño da Costa da Morte”.
O concello de Laxe está situado no corazón da Costa da Morte, entre a ría de Corme e Laxe e o litoral de mar aberto. Ten unha costa moi diversa na que se alternan grandes areais e marismas, ría, enseadas, cabos, illotes, furnas... con tramos expostos e protexidos, zonas baixas e elevados cantís. É dun grande interese paisaxístico, xeolóxico e biolóxico. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte” e na Paisaxe Protexida “Penedos de Traba e Pasarela”.
O concello de Camariñas está situado no centro da Costa da Morte. Ten unha parte de costa moi exposta polo norte e o oeste e outra parte protexida, dentro da ría, polo sur. Acolle importantes áreas de interese paisaxístico, xeolóxico, ecolóxico e cultural. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”,no Sitio Natural de Interese Nacional “Cabo Vilán” e no Lugar de Interese Xeolóxico “Praia do Trece”.
CABANA DE BERGANTIÑOS está situado no fondo e na banda sur da ría de Corme e Laxe, onde ten un amplo tramo de litoral, en parte protexido nos LICs/ZECs “Río Anllóns” e “Costa da Morte”.
O concello de Malpica de Bergantiños forma parte do tramo de litoral coñecido como Costa da Morte, unha sucesión de cantís abruptos entre os que se atopan algunhas praias e que inclúe as illas Sisargas.
Acolle importantes valores naturais e culturais. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de Carballo forma da parte da Costa da Morte, unha costa exposta aberta ao océano e moi diversa, na que se alternan grandes areais e marismas, enseadas cabos, illas... con zonas baixas e elevados cantís. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de Arteixo atópase na fachada atlántica, no comezo do tramo de costa coñecido como “A Costa da Morte”. Nos seus 19 km de costa atópanse cantís de distintas alturas, esteiros, coídos e extensos areais. É unha costa dun grande valor ecolóxico, paisaxístico e xeolóxico, cunha importante actividade industrial e turística. Unha parte está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de A Laracha ten unha única parroquia que da ao mar, Caión. Está situada na Costa da Morte e ten un litoral que alterna cantís e areais de grande valor paisaxístico e biolóxico.
A costa comprendida entre a Punta de Mera e Torella é un espazo de mar aberto que separa as rías da Coruña e Betanzos-Ares. Un espazo de enormes valores paisaxísticos e ecolóxicos.
É unha ría curta e ampla, que se abre entre as puntas do Seixo Branco e Herminia, cunha separación de 4 km, e unha lonxitude total de 14 km, dos que case a metade corresponden á chamada ría do Burgo formada polo esteiro do Mero, que está separada da parte máis ancha pola frecha de Santa Cristina.
O concello de Oleiros ten unha liña litoral de case 40 km. Unha parte na ría do Burgo, outra na ría da Coruña, unha terceira mirando ao mar aberto e outra na boca da ría de Betanzos. Parte está protexida no LIC/ZEC e Monumento Natural “Costa de Dexo e Seixo Branco”
O concello da Coruña ten unha costa moi recortada e variada, parte na ría, onde se atopa o porto da cidade, e parte en mar aberto onde se suceden cantís e fermosas praias como as de Orzán e Riazor.
3. Árbore pequena de ata 15 m de
altura coa copa irregular, aberta,
de forma oval ou redondeada.
É unha árbore típica de montaña
orixinaria de Europa e do centro e
norte de Asia.
5. FOLLAS
Caedizas, alternas, compostas pinnadas,
duns 20 cm de lonxitude, formadas po 9-17
foliolos de forma lanceolada coa beira
finamente dentada, de cor verde intensa.
O peciolo é cilíndrico, acanalado, de 3 a 5
cm de lonxitude e de cor encarnada.
6. FLORES
Simples, hermafroditas, de 1 cm de diámetro,
formadas por cinco sépalos verdes, cinco pétalos
brancos soltos, varios estames e un pistilo.
Están agrupadas en panículas.
9. En Galiza é abundante nas Serras de Lugo e
Ourense en fragas caducifolias de montaña
mesturado con bidueiros e outras especies.
Existen variedades cultivadas en xardíns e
nas rúas das cidades.
11. Sorbus aria
Hai dúas especies semellantes: a
sorbeira ou raña (Sorbus aria), de
follas simples, ovais, dentadas,
verdes brillantes pola cara e blancas,
moi peludas polo revés, e co froito
alaranxado, que se pode atopar no
Courel, nos Ancares e no Xurés; e o
mostallo (Sorbus terminalis) coas
follas simples, palmeadas e os froitos
de cor castaña, que se atopa nas
serras orientais.
Sorbus torminalis
12. USOS
A madeira é dura e de boa
calidade é emprégase en
ebanistería e para tornear.
Os froitos son un importante
alimento para as aves.
As follas e a cortiza son
astrinxentes e os froitos
diuréticos e entiescorbúticos
13. Eu canto te agardo ás caladiñas
teño a ollada posta no camiño real
e precuro a miña mortalla fío a fío,
pois o tempo corre a paso lixeiro
i estou soio,
á sombra dun carnabudo marelo.
Fiz Vergara Vilariño
“Poeta mariñeiro á deriva”
