3. Árbore orixinaria do
oeste de Asia.
Pode acadar ata 10 m de
altura, aínda que
xeralmente é de pequeno
tamaño.
A tona é de cor gris
escura con pequenas
placas.
Pereira en Ons (Brión)
10. USOS:
Consumo en fresco, zumes,
confituras...
Peras urracas, unha variedade autóctona
tradicionalmente moi apreciada.
11. PEREIRA BRAVA
(Pyrus piraster).
Arbusto ou pequena árbore espiñenta de ata 20 m
de altura, coa copa redondeada, o toro curto e
delgado e a tona de cor parda-gris con gretas
finas.
Ten as follas caedizas, elípticas-apuntadas,
lixeiramente serradas, de ata 4 cm de lonxitude.
As flores son hermafroditas, brancas, agrupadas
en corimbos. Os froitos son pomos de ata 3,5 cm
de lonxitude, de cor amarela, castaña ou negra.
É común por toda Galiza nos sotobosques de
carballeiras e piñeiros, nas sebes, á beira dos
regatos...
13. ESCAMBRÓN
(Pyrus cordata).
Semellante á pereira brava, máis
pequeno, coas follas case
acorazonadas e co froito máis
reducido e de cor castaña escura
cando está maduro.
É máis común na zona norte.
14. TRADICIÓN ORAL
REFRÁNS
-Auga para o figo, e para a pera o viño.
-Se para San Xurxo (abril) xea non
collerás nin unha pera.
CANTIGAS
Nena que vendes as peras,
¿Cantas che mandaron dar?
para ti meu galaniño
non mas mandaron contar.
Da miña pereira as peras,
todiñas me van roubando,
unha a unha, tres a tres,
sen elas me vou quedando.
