Arquitectura renacentista

1. ARQUITECTURA DO
RENACEMENTO

2. ARQUITECTURA
QUATTROCENTO

3. Características xerais da arquitectura do Quattrocento:
 Emprego dos elementos construtivos e decorativos clásicos pero
agora, cunha total liberdade.
Arquitectos:
 Brunelleschi: mestura todos os elementos clásicos, intenta
conseguir unha obra fermosa a partir da relación harmónica das
partes entre si e de cada unha delas co conxunto. Destaca o uso das
proporcións. Crea o novo tipo de palacio renacentista.
 Alberti: teórico da arquitectura. Cría que a fonte da beleza era a
proporción. Estableceu un novo modelo de palacio.

5. Brunelleschi. Catedral de Florencia

6. Brunelleschi. Catedral de Florencia
(Detalles da Cúpula)

7. Brunelleschi. Catedral de Florencia

8. Brunelleschi. Basílica de San Lourenzo
Igrexa de cruz latina con tres naves separadas por columnas con
capiteis corintios. A planta, totalmente simétrica, articúlase en tres
naves e transepto delimitados por unha escalinata de tres chanzos que
lles dá acceso ás capelas que percorren o perímetro do edificio.

9. Brunelleschi. Basílica de San Lourenzo

10. Michelozzo Michelozzi, Palacio Medici-Ricardi

11. Brunelleschi. Hospital dos Inocentes
O pórtico esténdese ao longo de nove arcos de medio punto,
sustentados por columnas corintias.

12. Alberti. Igrexa de Santa María
Novella en Florencia.
Giovani Rucellai encargou a Alberti a
finalización da fachada da igrexa. O
arquitecto respetou a parte baixa e
trazou o sector máis alto da planta
baixa, así como o corpo superior, que
oculta a nave central, ao que dotou
dun frontón. Amplas volutas
constitúen a transición entre a nave
central e a cuberta dos espazos
laterais.

14. San Andrés de Mantua. Planta e fachada proxectada por Alberti
Planta de cruz latina e unha soa nave

15. Alberti. Templo de San Andrés de Mantua
Fachada dividida en tres corpos coa peculiaridade de que no central adóptase
a forma de arco de triunfo romano. Está rematada por un frontón, tamén de
tipo clásico, e coronada por un arco.

16. Alberti. San Andrés de Mantua, interior
Obsérvase a bóveda de canón. A cúpula e toda a decoración de
grutescos non figuraba no proxecto inicial. Nos muros hai dous tipos
de pilastras: as maiores sosteñen un entaboamento do que parte a
bóveda principal, e nas menores apoianse os arcos e as bóvedas das
capelas.

17. Alberti. Palacio Rucellai en Florencia
O extraordinario ritmo da fachada conseguíuse grazas á superposición
das ordes clásicas: pilastras dóricas na planta baixa, xónicas no
primeiro piso e corintias no segundo.

18. ARQUITECTURA
CINQUECENTO

19. BramanteBramante. Templo de San Pietro in Montorio. Roma. 1502
Quen realizou o encargo foron os Reis Católicos, o que indica que o
Renacemento comezaba a espallarse, aínda que de modo lento, por Europa. Con
isto, querían conmemorar o martirio de San Pedro. Trátase dun edificio de
pequenas dimensións, tan só 4,5 m. de diámetro.

20. Bramante. Proxecto da basílica de San Pedro. Roma
O arquitecto non vai rematar o encargo papal, e á súa morte, Rafael,
artista máis coñecido como pintor que como arquitecto, faise cargo
da obra que acabará sendo modificada e rematada por Miguel Ángel.

21. Miguel Ángel.
Planta da basílica
de San Pedro.
Roma
1
2
3
A intervención de Miguel Ángel no proxecto de San Pedro consiste,
principalmente, en simplificar a planta, isto é, a idea xeral de Bramante,
quitando elementos accesorios que debilitaban a construción, pórticos e
aberturas que reducían a resistencia dos muros. En cambio, levantou a cúpula a
unha altura moito maior da que estaba proxectada.

22. Miguel Anxo. Pilares. Basílica de San Pedro
Sobre un cinto da base da cúpula está inscrito o famoso mandato de
Cristo con letras que miden dous metros de altura: “Ti es Pedro e sobre
esta pedra edificarei a miña igrexa, e dareiche as chaves do ceo”.

23. Miguel Anxo. Piares. Basílica
de San Pedro

25. Miguel AnxoMiguel Anxo. Cúpula. Basílica de San Pedro
A cúpula atópase xusto sobre o altar maior e a tumba do apóstolo San Pedro

26. Inmensa (42 m de diámetro e 131 de altura), elevada sobre pendentes e
cun grandioso tambor, a cúpula sostense principalmente sobre 4 robustos
pilares oitavados (1) que delimitan o espazo central. Tamén realizan a
función de contrarresto a maciza estrutura do tambor, caracterizada polo
trazado cóncavo-convexo dos ábsides (2) e, á maneira bizantina, catro
cúpulas (3) adxacentes.

28. Andrea Palladio. Villa Capra

30. COMENTARIO ARQUITECTURA: LIÑAS BÁSICAS
1. ANÁLISE FORMAL
-Material utilizado e función do edificio (Relixiosa ou civil)
2. DESCRICIÓN
-Descrición detallada do que se ve na fotografía:
-Soportes (muros, columnas ou piares, arcos, etc..)
-Cubertas (alinteladas ou abovedadas)
-Formas arquitéctonicas (Tamaño, distribución do
espazo, elementos decorativos)
3. ASPECTOS ARTÍSTICOS E CULTURAIS
-Identificar a obra, o autor (se existe), época e contextualizar a
obra dentro do estilo ao cal pertence (características xerais e
algún exemplo similar)

32. COMENTARIO DA IMAXE
Temos a imaxe dun edificio feito de diferentes materiais como a pedra, ladrillo
e mármore cunha función claramente civil, pois é unha residencia privada.
No que observamos no exterior é que presenta un perfil idéntico nas catro
fachadas, cada unha delas articúlase a partir dunhas profundas escalinatas que
conducen a un pórtico de seis columnas de orde xónica e frontón triangular, rematado
cunha estatua en cada un dos seus vértices.
No centro do edificio álzase unha cúpula que cobre a sala circular central da
mansión.
Situada sobre un pequeno montículo no medio do campo, as súas catro
fachadas oriéntanse aos catro puntos cardinais. Esta disposición permítelles aos seus
propietarios que desde a planta nobre se poida aproveitar ao máximo a vista privilexiada
do contorno natural que a rodea.
Esta obra é a Vila Capra, tamén coñecida popularmente co nome de a
Rotonda, debido á espectacular sala circular central, cuberta por unha gran cúpula
semiesférica que alterou o deseño orixinal do arquitecto que ideou este edificio, que era
Andrea Palladio.
Seguindo os principios renacentistas, Palladio entre os anos 1551-53 deseña
esta obra retomando o estilo arquitectónico dos templos romanos. A partires de este
momento aplica estas ideas nas súas edificacións civís, iniciando a recuperación das
antigas vilas romanas, luxosas residencias campestres afastadas da urbe.