Ρωμηοσύνη, Ρωμανία (Βυζάντιο) και η ξεχασμένη ταυτότητά μαςΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Η παρούσα ανάρτηση αναφέρεται στην Ρωμανία, στους Ρωμηούς και στην προσπάθεια της Δύσης να ¨κοπεί¨ η συνέχεια του ελληνισμού. Το δημοτικό τραγούδι, η ψυχή του έθνους μας, αποτελεί τον πρώτο και τον αδιαμφισβήτητο μάρτυρα της ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ μας. Ακολουθεί πάλι η ποίηση, το έντεχνο τραγούδι και μετά ο κινηματογράφος που ¨προδίδουν¨ την Ρωμηοσύνη των Ελλήνων. Μετά αρχίζουν τα ιστορικά και τα επιστημονικά από τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, τον Κων/νο Χολέβα κλπ για να πείσουν του αδαείς Έλληνες, τι μηχανεύονται εδώ και χρόνια οι ξένοι. Όχι μόνο η Ρωμανία αλλά και η Μακεδονία στο παιχνίδι για να διακοπή η συνέχεια του Ελληνισμού. Συνεχίζουμε με τις θέσεις του Κωστή Παλαμά σχετικά με την Ρωμηοσύμη και ακολουθεί το μνημειώδες έργο του Ιωάννη Ρωμανίδη ¨Ρωμανία, Ρωμηοσύνη, Ρούμελη¨, όπου μπορούμε να συνδεθούμε με τον εν λόγω ιστότοπο και να σερφάρουμε στο πλούσιο έργο του. Τελειώνουμε με το βιβλίο του Αναστάσιου Φιλιππίδη ¨Ρωμηοσύνη ή βαρβαρότητα¨ (Scribd).
Έχουμε λοιπόν τις παρακάτω ενότητες:
1. Δημοτικά τραγούδια που αναφέρονται στην Ρωμανία ή που ονομάζονται Ρωμαίικα (Βίντεο)
2. Με το βλέμμα του ποιητή Καβάφη
3. Η Ρωμηοσύνη, ο Ρωμηός και η Ρωμηά στο έντεχνο ελληνικό τραγούδι.
4. Η χρήσις του όρου Ρωμηός, εν ταις Ελληνικαίς ταινίαις.
5. Ρωμανία, "Βυζάντιο" & διαχρονική ελληνικότητα.
6. Τα ιστορικά πλαίσια της Ρωμηοσύνης.
7. Το όνομα Ρωμηός και η ιστορική του σημασία.
8. Κωστής Παλαμάς και Ρωμηοσύνη.
9. Ρωμανία και Μακεδονία: Η ιδεολογική πάλη ενάντια στους Φράγκους συνεχίζεται.
10. Τὸ Βυζάντιο, ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ ἱστορικὴ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ
11. Ρωμηοσύνη, Ρωμανία, Ρούμελη
12. Ρωμηοσύνη ή βαρβαρότητα
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Αγαπητοί αναγνώστες ξεκινάμε μία νέα σειρά αναρτήσεων στην προσπάθειά μας να αποκτήσουμε την γνώση (ρίζα) των γεγονότων που συμβαίνουν γύρω μας. Έτσι θα μπορέσουμε:
Να καταλάβουμε τι συμβαίνει στην Ελλαδίτσα μας, να δούμε από άλλη οπτική γωνία όλα τα γεγονότα, εκκλησιαστικά, οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά, κλπ.
Να δούμε αυτό που πραγματικά συμβαίνει και όχι αυτό που θέλουν ¨κάποιοι¨ να δούμε ότι συμβαίνει.
Να αντιληφθούμε ότι κάποιοι ¨δουλεύουν¨για να πετύχουν το σκοπό τους, όταν εμείς αμέριμνα ¨κοιμόμαστε¨.
Να ασκήσουμε την κρίση μας και την μνήμη μας.
Να γίνουμε πολίτες της Ελλάδας όπως ορίζει ο Αριστοτέλης:
Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής.
μτφρ: το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας
6 Σεπτεμβρἰου 2014
Κυριακή προ της Υψωσεως του Τιμίου Σταυρού
Έκδοση 1η
Το μεγαλείο της Ρωμανίας (Βυζαντίου ) - Ρωμηοσύνης (Ελληνισμού) διαλαλούν Ανα...ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Συνεχίζοντας την σειρά αναρτήσεων με θέμα ¨Αναζητώντας την ξεχασμένη ταυτότητά μας¨ θα σας παρουσιάσω τέσσερεις αναρτήσεις για να δούμε πως βλέπουν Έλληνες και μη Έλληνες το Βυζάντιο (Ρωμανία) και την Ρωμηοσύνη.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Το Βυζάντιο κι εμείς
Sir Steven Runciman
2. Ευτυχώς υπάρχει η Ορθόδοξη Εκκλησία
Sir Steven Runciman
3. “Μίλα ρωμέϊκα”
Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου
4. Διαδρομή Βηρυτού – Αθηνών
κ. Δημητρίου ElKhoury (η ομιλία και σε βίντεο)
Ρωμηοσύνη, Ρωμανία (Βυζάντιο) και η ξεχασμένη ταυτότητά μαςΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Η παρούσα ανάρτηση αναφέρεται στην Ρωμανία, στους Ρωμηούς και στην προσπάθεια της Δύσης να ¨κοπεί¨ η συνέχεια του ελληνισμού. Το δημοτικό τραγούδι, η ψυχή του έθνους μας, αποτελεί τον πρώτο και τον αδιαμφισβήτητο μάρτυρα της ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ μας. Ακολουθεί πάλι η ποίηση, το έντεχνο τραγούδι και μετά ο κινηματογράφος που ¨προδίδουν¨ την Ρωμηοσύνη των Ελλήνων. Μετά αρχίζουν τα ιστορικά και τα επιστημονικά από τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, τον Κων/νο Χολέβα κλπ για να πείσουν του αδαείς Έλληνες, τι μηχανεύονται εδώ και χρόνια οι ξένοι. Όχι μόνο η Ρωμανία αλλά και η Μακεδονία στο παιχνίδι για να διακοπή η συνέχεια του Ελληνισμού. Συνεχίζουμε με τις θέσεις του Κωστή Παλαμά σχετικά με την Ρωμηοσύμη και ακολουθεί το μνημειώδες έργο του Ιωάννη Ρωμανίδη ¨Ρωμανία, Ρωμηοσύνη, Ρούμελη¨, όπου μπορούμε να συνδεθούμε με τον εν λόγω ιστότοπο και να σερφάρουμε στο πλούσιο έργο του. Τελειώνουμε με το βιβλίο του Αναστάσιου Φιλιππίδη ¨Ρωμηοσύνη ή βαρβαρότητα¨ (Scribd).
Έχουμε λοιπόν τις παρακάτω ενότητες:
1. Δημοτικά τραγούδια που αναφέρονται στην Ρωμανία ή που ονομάζονται Ρωμαίικα (Βίντεο)
2. Με το βλέμμα του ποιητή Καβάφη
3. Η Ρωμηοσύνη, ο Ρωμηός και η Ρωμηά στο έντεχνο ελληνικό τραγούδι.
4. Η χρήσις του όρου Ρωμηός, εν ταις Ελληνικαίς ταινίαις.
5. Ρωμανία, "Βυζάντιο" & διαχρονική ελληνικότητα.
6. Τα ιστορικά πλαίσια της Ρωμηοσύνης.
7. Το όνομα Ρωμηός και η ιστορική του σημασία.
8. Κωστής Παλαμάς και Ρωμηοσύνη.
9. Ρωμανία και Μακεδονία: Η ιδεολογική πάλη ενάντια στους Φράγκους συνεχίζεται.
10. Τὸ Βυζάντιο, ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ ἱστορικὴ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ
11. Ρωμηοσύνη, Ρωμανία, Ρούμελη
12. Ρωμηοσύνη ή βαρβαρότητα
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Αγαπητοί αναγνώστες ξεκινάμε μία νέα σειρά αναρτήσεων στην προσπάθειά μας να αποκτήσουμε την γνώση (ρίζα) των γεγονότων που συμβαίνουν γύρω μας. Έτσι θα μπορέσουμε:
Να καταλάβουμε τι συμβαίνει στην Ελλαδίτσα μας, να δούμε από άλλη οπτική γωνία όλα τα γεγονότα, εκκλησιαστικά, οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά, κλπ.
Να δούμε αυτό που πραγματικά συμβαίνει και όχι αυτό που θέλουν ¨κάποιοι¨ να δούμε ότι συμβαίνει.
Να αντιληφθούμε ότι κάποιοι ¨δουλεύουν¨για να πετύχουν το σκοπό τους, όταν εμείς αμέριμνα ¨κοιμόμαστε¨.
Να ασκήσουμε την κρίση μας και την μνήμη μας.
Να γίνουμε πολίτες της Ελλάδας όπως ορίζει ο Αριστοτέλης:
Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής.
μτφρ: το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας
6 Σεπτεμβρἰου 2014
Κυριακή προ της Υψωσεως του Τιμίου Σταυρού
Έκδοση 1η
Το μεγαλείο της Ρωμανίας (Βυζαντίου ) - Ρωμηοσύνης (Ελληνισμού) διαλαλούν Ανα...ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Συνεχίζοντας την σειρά αναρτήσεων με θέμα ¨Αναζητώντας την ξεχασμένη ταυτότητά μας¨ θα σας παρουσιάσω τέσσερεις αναρτήσεις για να δούμε πως βλέπουν Έλληνες και μη Έλληνες το Βυζάντιο (Ρωμανία) και την Ρωμηοσύνη.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Το Βυζάντιο κι εμείς
Sir Steven Runciman
2. Ευτυχώς υπάρχει η Ορθόδοξη Εκκλησία
Sir Steven Runciman
3. “Μίλα ρωμέϊκα”
Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου
4. Διαδρομή Βηρυτού – Αθηνών
κ. Δημητρίου ElKhoury (η ομιλία και σε βίντεο)
Μια εργασία για το μάθημα "Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" Γ΄ Γυμνασίου από τους μαθητές: Κοκκινίδη Στέργιο, Κουζίνα Βασίλη, Ρίμπα Χάρη, Σιουτάρη Φώτη και Τρεμόπουλο Ιορδάνη. Υπεύθυνη καθηγήτρια: Αρετή Κάρκου
10. ..... Στθ ςυνζχεια ερχόταν το μεςθμεριανό , και όλθ θ ςχετικι τελετουργία ,θ οποία πάλι
ιταν περιςςότερο εντυπωςιακι τισ Κυριακζσ. Ο βαςιλιάσ και θ βαςίλιςςα
περιςτοιχιςμζνοι από υπθρζτεσ δειπνοφςαν μαηί ςε αςθμζνια πιάτα και
επιχρυςωμζνα μαχαιροπιρουνα. Τουσ δινόταν ζνα κατάλογοσ για να διαλζξουν από
πουλερικά, κρζασ, ψάρι και πουτίγκεσ που τουσ παρζχονταν ςε μεγάλθ αφκονία. Το
κραςί δοκιμαηόταν από δφο λακζδεσ πριν ςερβιριςτεί….. Το δείπνο ξεκινοφςε ,όταν ο
maitre d’ hotel ειςερχόταν ςτο δωμάτιο με προςωπικό που εκτεινόταν ςε επτά α
πόδια και ςτεφανωμζνο με κρίνουσ ,που το ακολουκοφςε μια λεγεϊνα από
υπθρζτεσ από τισ κουηίνεσ ιςορροπϊντασ μια ςειρά από πιάτα από τα οποία
μποροφςαν να διαλζξουν οι βαςιλιάδεσ.
¨όταν τελείωνε θ πολυτελισ γιορτι το ηευγάρι αποςυρόταν ςτα ιδιαίτερα
δωμάτιά του .Η βαςίλιςςα φοροφςε κάτι λιγότε5ο τυπικό και περιςςότερο βολικό και
περνοφςε το υπόλοιπο του απογεφματοσ ςυηθτϊντασ με φίλουσ και ςυγγενείσ και
ςυχνά παίηοντασ ι ακοφγοντασ μουςικά από τθν άρπα. Αργότερα κα μποροφςε να
κάνει μια βόλτα ςτον κιπο ι να πάει με τθν άμαξα; Στο δάςοσ. Το απόγευμα
ολοκλθρωνόταν με ζνα καυμάςιο δείπνο ,με καλεςμζνουσ που είχαν επιλεγεί
προςεκτικά για το πνεφμα τουσ ,τθν κοινωνικότθτά τουσ και τουσ ευγενικοφσ τρόπουσ
τουσ. Μια ορχιςτρα τουσ διαςκζδαηε ,το κραςί ζρρε γενναιόδωρα ,θ κουβζντα και τα
κουτςομπολιά ςυνεχίηονταν μερικζσ φορζσ αργά με το φωσ του κεριοφ και οι γυναίκεσ
ζπνιγαν τα χαςμουρθτά τουσ 78
68. ΚΟΛΛΙΠΟΤΛΟ Ι.. ( 2001 ) ,ΝΕΣΕΡΗ ΕΤΡΨΠΑΩΚΉ ΙΣΟΡΊΑ 1789-1945
ΑΠ ΣΗ ΓΑΛΛΙΚΉ ΕΠΑΝΆΣΑΗ ΜΈΦΡΙ ΣΟΝ Β’ ΠΑΓΚΜΙΟ ΠΛΕΜΟ
, ΘΕΑΛΟΝΊΚΗ ,ΒΆΝΙΑ.
Το Νοζμβριο , θ περιουςία τθσ εκκλθςίασ εκνικοποιικθκε
και για τθν απόκτθςθ εκνικϊν γαιϊν εκδόκθκαν ειδικά
ομόλογα , τα οποία διατίκεντο για τθν αγορά γαιϊν από
ιδιϊτεσ,. Με διάφορεσ διευκολφνςεισ θ εκνοςυνζλευςθ
επεδίωκε να ευνοιςει ιδιαίτερα τθν πολυπλθκι τάξθ των
χωρικϊν .ςτθν ςυντριπτικι τουσ πλειοψθφία όμωσ οι
χωρικοί δεν διζκεταν ζςτω και τα λίγα χριματα που
απαιτοφνταν για τθν πρϊτθ δόςθ τθσ αγοράσ. Άλλωςτε ,οι
περιςςότερεσ γαίεσ τθσ εκκλθςίασ ιςαν μεγάλθσ εκτάςεωσ
και για το λόγο αυτό απρόςιτεσ ςτουσ χωρικοφσ. ¨ζτςι, ςτισ
δθμοπραςίεσ τζτοιων εκνικϊν γαιϊν μόνο όςοι διζκεταν
γαίεσ ,ιςαν ςε κζςθ να πλειοδοτιςουν για τθν απόκτθςθ
των δθμοπρατοφμενων. Σελ 23
103.
As soon as the King had left the carriage, three guards surrounded him, and
would have taken off his clothes, but he repulsed them with haughtiness- he
undressed himself, untied his neckcloth, opened his shirt, and arranged it
himself. The guards, whom the determined countenance of the King had for a
moment disconcerted, seemed to recover their audacity. They surrounded him
again, and would have seized his hands. 'What are you attempting?' said the
King, drawing back his hands. 'To bind you,' answered the wretches. 'To
bind me,' said the King, with an indignant air. 'No! I shall never consent to that:
do what you have been ordered, but you shall never bind me.
The path leading to the scaffold was extremely rough and difficult to pass; the
King was obliged to lean on my arm, and from the slowness with which he
proceeded, I feared for a moment that his courage might fail; but what was my
astonishment, when arrived at the last step, I felt that he suddenly let go my
arm, and I saw him cross with a firm foot the breadth of the whole scaffold;
silence, by his look alone, fifteen or twenty drums that were placed opposite to
me; and in a voice so loud, that it must have been heard it the Pont Tournant, I
heard him pronounce distinctly these memorable words: 'I die innocent of all the
crimes laid to my charge; I Pardon those who have occasioned my death; and I
pray to God that the blood you are going to shed may never be visited on
France.'
132. A
lthough the guillotine's fame dates from its extensive use during theReign of Terror of the French Revolution, the first guillotine-like instrument was used as early as 1307. It may have been used earlier but the first s
It
The Guillotine
Although the guillotine's fame dates from its extensive use during theReign of Terror of the French Revolution, the first
guillotine-like instrument was used as early as 1307. It may have been used earlier but the first solid evidence is its use in
Ireland in 1307. It was not used much until it became the official instrument of execution for the French revolution. It was
named for Dr. Louis Guillotin, who proposed that such a machine be used for official executions. It was actually
constructed by others, though his name was forever associated with the machine.
It was adopted because it was an egalitarian and humanitarian form of capital punishment. Previously the form of
execution depended in part on a person's class. A noble might merit a quick blow from the headsman's axe (the custom
was to offer a tip to the executioner to ensure a swift death), but if you were a commoner, you might suffer the torture of a
drawing and quartering or some equally painful death.
The official executioner of the French Revolution, Charles-Louis Sanson, said on April 25, 1792:
Today the machine invented for the purpose of decapitating criminals sentenced to death will be put to work for the first
time. Relative to the methods of execution practised heretofore, this machine has several advantages. It is less
repugnant: no man's hands will be tainted with the blood of his fellow being, and the worst of the ordeal for the
condemned man will be his own fear of death, a fear more painful to him than the stroke which deprives him of life.
Some have speculated that these very virtues made it easier and more efficient to use it as an instrument to kill in large
numbers. Would Maximilien Robespierre and his followers have been so quick to remove those citizens who failed to
measure up in order to create his perfect "republic of virtue" if it were not so efficient and humane? It certainly would have
been more difficult.
In spite of its efficiency, an execution by guillotine was still a sickening spectacle. When the head was severed, blood
poured from the body as the heart continued to pump. When it was used frequently (as it was during the revolution), the
stench from the place of execution was horrible. There is also some evidence to suggest that the head retained some life
for a moment after the head was severed and so the death might not be as quick as has been supposed.
Although the guillotine is most closely associated with the French, the Nazis guillotined more people than were killed
during the French Revolution. Hitler considered it a demeaning form of punishment and used it for political executions.
20,000 had a date with Madame la Guillotine in 1942 and 1943.
The last use of the guillotine was in 1977. Capital punishment has been abolished in France.
For an interesting look at the mechanism of the guillotine check out Guillotine Headquarters.
