1. Ο ΑΡΚΑΔΙΟΣ
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΤΟΥ
ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η
ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ
ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Μηρτσέκη Βασιλική
2012
2. Ο ΑΡΚΑΔΙΟΣ,
•
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ
Ήταν μόλις 17 χρονών όταν ανέβηκε στο θρόνο.
• Το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετώπιζε το ανατολικό ρωμαϊκό
κράτος ήταν οι καταστρεπτικές επιδρομές των Γότθων και η
διείσδυσή τους ολοένα και περισσότερο στη ζωή του κράτους. Ο
Αρκάδιος για να αντιμετωπίσει τις επιδρομές τους παραχώρησε
εδάφη στο Ιλλυρικό και χορήγησε στον Αλάριχο το αξίωμα του
στρατηλάτη της επαρχίας.Ωστόσο στην Κωνσταντινούπολη
δημιουργήθηκε ισχυρή αντιγοτθική παράταξη, με αποτέλεσμα τη
βίαιη εκδίωξη των Γότθων από την πόλη, οι οποίοι στράφηκαν
προς τη Δύση. Ο Αλάριχος κατέλαβε τη Ρώμη το 410 αλλά
πέθανε αμέσως μετά. Ακολούθησε η ίδρυση του πρώτου
βαρβαρικού βασιλείου, του βασιλείου των Βησιγότθων, μέσα στο
έδαφος του δυτικού ρωμαϊκού κράτους.
3. Ο ΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΡΚΑΔΙΟΥ
• Οι κάτοικοι της Ελλάδας, την περίοδο αυτή ήταν
σχεδόν όλοι Έλληνες του τύπου εκείνου που είχε
γνωρίσει ο Παυσανίας και ο Πλούταρχος.
• Η γλώσσα, η θρησκεία, οι συνήθειες και οι νόμοι
είχαν μείνει σχεδόν αμετάβλητες στις πόλεις και τα
χωριά του Ελλαδικού χώρου.
• οι Γότθοι λεηλάτησαν και κατέστρεψαν την Αττική
και τη Βοιωτία. Ο Πειραιάς έπεσε στα χέρια των
βαρβάρων, οι οποίοι όμως, ευτυχώς δεν
κατέστρεψαν την Αθήνα.
4. • Η Πελοπόννησος υπέφερε πολύ από την εισβολή
του Αλάριχου ο οποίος με το στρατό του
λεηλάτησε την Κόρινθο, το Άργος, τη Σπάρτη και
πολλές άλλες πόλεις. Ο Στηλίχων αποφάσισε να
υπερασπιστεί την Ελλάδα και αποβιβάστηκε με το
στρατό του στον Κορινθιακό κόλπο, στον Ισθμό,
αποκόπτοντας έτσι την υποχώρηση του Αλάριχου,
ο οποίος τότε στράφηκε προς τα βόρεια για να
φτάσει με μεγάλη δυσκολία στην Ήπειρο.
• Ύστερα από αυτό, ο Αλάριχος έπαψε να απειλεί
την ανατολική πλευρά της αυτοκρατορίας και
στράφηκε κυρίως προς την Ιταλία.
5. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΑΙ
ΑΡΚΑΔΙΟΣ
• Ο Χρυσόστομος χειροτονήθηκε επίσκοπος κι
εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 398.
• Είχε ασυνήθιστη δύναμη λόγου και ήταν
υπερασπιστής των αυστηρών ηθικών αρχών.
• . Ο Χρυσόστομος σεβόταν πολύ τους Ορθόδοξους
Γότθους, στους οποίους έδωσε μια από τις εκκλησίες
της πόλης. Επισκεπτόταν την εκκλησία τους και, με τη
βοήθεια μεταφραστή, είχε συχνά συγκεντρώσεις μαζί
τους.
• Η ανηλεής του αντίθεση προς την πολυτέλεια τον
έφεραν αντιμέτωπο με τη γυναίκα του Αρκάδιου την
Ευδοξία
6. • Οι σταθερές θρησκευτικές ιδέες του Χρυσοστόμου, η
έλλειψη διάθεσης συμβιβασμού και η έντονη κριτική
για την πολυτέλεια σιγά-σιγά αύξησαν τους εχθρούς
του και έγινε επίσης εχθρός του ο Αρκάδιος
• Τα εγκαίνια του αγάλματος της Ευδοξίας έδωσαν στον
Ιωάννη το λόγο να επιτεθεί έντονα με μια ομιλία
εναντίον της και να καταγγείλει τα ελαττώματά της. Το
αποτέλεσμα ήταν να εκθρονιστεί ο Χρυσόστομος και
να εξοριστεί το 404στην Κουκουσό της Καππαδοκίας.
• Ο Πάπας και ο αυτοκράτορας της Δύσης Ονόριος
είχαν και οι δυο προσπαθήσει να σταματήσουν τον
διωγμό του Χρυσόστομου και των οπαδών του, αλλά
απέτυχαν
7. • . Μιλάει στις περίφημες ομιλίες του για το λόγο του
Ευαγγελίου, τη μετάνοια, τη μεταστροφή στο Θεό.
Θεολογεί, κοινωνιολογεί, ψυχολογεί και ηθικολογεί.
Στηλιτεύει την ανηθικότητα και τη διαφθορά,
καταγγέλλει την κοινωνική αδικία, στιγματίζει τη
σπατάλη, την επίδειξη των πλουσίων και των
αρχόντων, καταδικάζει τις αυθαιρεσίες του πολιτικού
συστήματος, στρέφεται σε βάρος του διεφθαρμένου
κλήρου, πάντα με παρρησία και χωρίς να κατονομάζει
ώστε να μην κηλιδώνονται προσωπικότητες αλλά να
στιγματίζονται οι πράξεις. Στέκεται δίπλα στους
αδυνάτους, τους ταπεινούς, τους αδικημένους, τους
απλούς καθημερινούς ανώνυμους συνανθρώπους
του, που η υπεροψία και η αδικία των δυνατών συχνά
καταδυνάστευε.
8. Υπήρξε , αυστηρός ασκητής στην προσωπική του ζωή
και αγωνίστηκε για την εξυγίανση των εκκλησιαστικών
πραγμάτων.Έλαβε μέτρα εναντίον: α) των
«βαλαντιοσκόπων», των κληρικών δηλαδή εκείνων που
πλούτιζαν από την ιερατική τους ιδιότητα, β) των
«κολάκων», όσων κληρικών δηλαδή απολάμβαναν την
κοσμική ζωή, γ) των «κοιλιοδούλων», όσων δηλαδή
ζούσαν αργόσχολα, κλπ. Έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην
καθαρότητα του βίου και ήταν αμείλικτος με τους ιερείς,
διακόνους και μοναχούς που αποδεικνύονταν ανάξιοι,
ενώ τους αδιόρθωτους τους απέβαλε παντελώς από τις
τάξεις του κλήρου. Μάλιστα, δεν δίστασε να καταργήσει
13 επισκόπους ως «σιμωνιακούς» και ανάξιους και να
τους αντικαταστήσει με ικανούς και ευσεβείς,
υποστηρίζοντας ότι «εάν ο κλήρος που είναι το άλας της
γης, παρουσιάζει έκλυτο βίο, πώς θα ζητήσουμε από το
ποίμνιο να ζει άγιο και κατά Χριστόν βίο;»
9. Ο θάνατος του Αρκάδιου
• Ο Αρκάδιος πέθανε το 408, αφού
προηγουμένως πέθανε η σύζυγός του
Ευδοξία, αφήνοντας ως διάδοχο τον γιο του
Θεοδόσιο, που ήταν μόνον επτά χρονών.