EKSETASTEA KAI DIDAKTEA YLH G TAKSHS GENIKOY LYKEIOY
λογοτχνια βιβλιογραφια
1. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Αποστολίδου Βενετία & Ελένη Χοντολίδου (1999). Λογοτεχνία και
Εκπαίδευση, Αθήνα: Δαρδανός.
2. Βακαλούδη Αναστασία (2003). Διδάσκοντας και Μαθαίνοντας με τις
Νέες Τεχνολογίες. Θεωρία και Πράξη, Αθήνα: Πατάκη.
3. Κουτσογιάννης Δημήτρης (2001). Πληροφορική-Επικοινωνιακή
Τεχνολογία και Γλωσσική Αγωγή: Η Διεθνής Εμπειρία, Θεσσαλονίκη:
ΚΕΓ.
4. Ματσαγγούρας Γ. Η. (2001). Ομαδοσυνεργατική Διδασκαλία και
Μάθηση, Αθήνα: Γρηγόρης.
5. Νικολαΐδου Σοφία & Τερέζα Γιακουμάτου (2001). Διαδίκτυο και
Διδασκαλία, Αθήνα: Κέδρος.
6. Χαραλαμπόπουλος Αγαθοκλής & Σωφρόνης Χατζησαββίδης (1997). Η
Διδασκαλία της Λειτουργικής Χρήσης της Γλώσσας: Θεωρία και
Πρακτική Εφαρμογή, Κώδικας.
7. Χατζηβασιλείου Γ. Βασίλης (2001). Βήματα παιδιών που μεγαλώνουν,
σ. 13-102, Θεσσαλονίκη: Ιανός.
8. Fokemma D. & Ibsch E. (1997). Θεωρίες Λογοτεχνίας του Εικοστού
Αιώνα, Μτφ. Παρίσης Γ., Επιμέλεια Καψωμένος Ερατ., Αθήνα:
Πατάκης.
9. Jauss R. H. (1995). Η θεωρία της πρόσληψης: Τρία μελετήματα, Μτφ.
Πεχλιβάνος Μ., Αθήνα: Εστία (4η έκδοση).
10. Pingaud Bernard κ.ά. Συνέδριο του Σεριζί (1985). Η Διδασκαλία της
Λογοτεχνίας, Μτφ. Βασιλαράκης Ι. Ν., Αθήνα: Επικαιρότητα.
1
2. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Θεωρητικά Κείμενα
1. Κουτσογιάννης, Δ. (1999), Πληροφοριακή – επικοινωνιακή
τεχνολογία και γλωσσική αγωγή, Γλωσσικός Υπολογιστής, 1 (1),
125-127.
2. Κουτσογιάννης, Δ. (2005), Ο μύθος του νέου γραμματισμού. Στο
Κουζέλης, Γ., Πουρνάρη, Μ. και Τσελφές, Β. (επιμ.). Γνώση χρήσης
και Νέες Τεχνολογίες, Αθήνα: Νήσος, 167-183.
3. Κουτσογιάννης, Δ. (2007α), Οι ΤΠΕ στο πλαίσιο μιας συνολικής
θεώρησης των φιλολογικών σχολικών πρακτικών. Στο Επιμορφωτικό
Υλικό για την εκπαίδευση των επιμορφωτών στα ΠΑΚΕ, Πάτρα: ΙΤΥ,
32-41, κυρίως 37, 39.
4. Κουτσογιάννης, Δ. (2007β), Η σχέση των ΤΠΕ με τη διδασκαλία των
ανθρωπιστικών μαθημάτων στο σχολείο. Στο Επιμορφωτικό Υλικό
για την εκπαίδευση των επιμορφωτών στα ΠΑΚΕ, Πάτρα: ΙΤΥ,
30-31.
5. Χοντολίδου, Ε. (1999), Εισαγωγή στην έννοια της πολυτροπικότητας.
Γλωσσικός Υπολογιστής 1(1): 114-118.
6. Α. Ομάδα εργασίας Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, Τυπολογία της
περίληψης. http://www.greek-
language.gr/greekLang/studies/summary/02.html.
7. Β. Ομάδα εργασίας Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, Οι γνωσιακές
λειτουργίες της περίληψης συνεχούς ή συνομιλιακού προφορικού
λόγου. http://www.greek-
language.gr/greekLang/studies/summary/4_2.html.
8. Kalantzis, M. & Cope, Β. (1999), Πολυγραμματισμοί. Επανεξέταση
του τι εννοούμε ως γραμματισμό και τι διδάσκουμε ως γραμματισμό
στα πλαίσια της παγκόσμιας πολιτισμικής πολυμορφίας και των νέων
τεχνολογιών επικοινωνίας. Στο "Ισχυρές" και "ασθενείς" γλώσσες
στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όψεις του γλωσσικού ηγεμονισμού
(Πρακτικά διεθνούς συνεδρίου, Μάρτιος 1997, Θεσσαλονίκη), επιμ.
Α.-Φ. Χριστίδης, 680-695. Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής
Γλώσσας, 691-694.
9. Kress, G. (2000), Σχεδιασμός του Γλωσσικού Προγράμματος
Σπουδών με βάση το Μέλλον, Γλωσσικός Υπολογιστής, 2 (1-2), 111-
124.
10. Kress, G. & van Leeuwen, T. (2001). Multimodal Discourse, London:
Arnold, 4, 21.
2