ΓΕΛ ΑΡΑΧΩΒΑΣ ΤΜΗΜΑ Β1 ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ 2016-2017, Κώτσου

1. ΓΕΛ ΑΡΑΧΩΒΑΣ
ΤΜΗΜΑ Β1
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ 2ου
ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ
Κουζίνες του Κόσμου
ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2016-2017

2. 2
Εργάστηκαν:
Αλογοσκούφη Μαρία
Βασιληάς Στέργιος
Ζησίμου Γιώτα
Ηλίας Κων/νος
Καïλης Γιάννης
Καραθανάση Αγγελική
Καραθανάση Σταύρια
Κόρακας Στάθης
Κουτσούμπα Δήμητρα
Κρέμος Γιώργος
Λέκα Ρεϊ
Μουτογιάννης Παναγιώτης
Ντάφος Λουκάς
Συντονιστής Καθηγητής:
Κώτσου Αθανάσιος ΠΕ03

3. 3
Περιεχόμενα
Εισαγωγή ....................................................................................................................... 5
1. Σκοπός και στόχοι της έρευνας .................................................................................. 5
Α. ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ............................................................................................. 5
2. Μεσογειακή διατροφή ....................................................................................... 5
3. Διατροφικές συνήθειες της Γερμανίας .................................................................... 6
3.1 Πρωινό-Μεσημεριανό-Σνακ .............................................................................. 6
3.2 Παραδοσιακά γερμανικά γεύματα ..................................................................... 7
3.3 Γερμανική ζαχαροπλαστική .............................................................................. 7
3.4 Γερμανικά ποτά ................................................................................................. 8
4. Η Κινέζικη κουζίνα .................................................................................................. 9
4.1 Ιστορική αναδρομή ............................................................................................ 9
4.2 H παραδοσιακή κινέζικη κουζίνα ...................................................................... 10
4.3 Μέθοδοι μαγειρέματος....................................................................................... 10
4.4 Παραδοσιακά υλικά ........................................................................................... 11
5. Γαλλική κουζίνα ...................................................................................................... 12
5.1 Διατροφική αξία της γαλλικής κουζίνας ............................................................ 12
6. Ιταλική κουζίνα ........................................................................................................ 13
7. Πορτογαλική κουζίνα ............................................................................................ 13
8. Αμερικάνικη κουζίνα ............................................................................................. 14
8.1 Κλασσικά αμερικάνικα γεύματα και ποτά ....................................................... 14
8.2 Σύγκριση αμερικάνικης με μεσογειακή διατροφή .......................................... 15
9. Ινδική κουζίνα ........................................................................................................ 16
9.1 Επιρροές της ινδικής κουζίνας ......................................................................... 16
9.2 Είδη ινδικής κουζίνας ...................................................................................... 16
9.3 Παραδοσιακές γεύσεις ..................................................................................... 17
9.4 Χορτοφαγία ...................................................................................................... 19

4. 4
9.5 Διατροφή και Θρησκεία ................................................................................... 19
9.6 Διατροφική αξία της ινδικής κουζίνας ............................................................. 19
9.7 Συμπέρασμα ..................................................................................................... 20

5. 5
Εισαγωγή
Μία εκ των βασικών βιοτικών αναγκών του ανθρώπου είναι η εξασφάλιση της τροφής, αφού όλες
οι βιολογικές λειτουργίες συντήρησης και ανάπτυξής του υποστηρίζονται μέσω της διατροφής.
Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν τις επιλογές τροφής και διαμορφώνουν τις διατροφικές συνήθειες
των ανθρώπων. Οι δίαιτες που επικρατούν στους διάφορους πληθυσμούς έχουν διαμορφωθεί
μέσα από αλληλεπιδράσεις βιολογικών μηχανισμών και πολιτιστικών παραγόντων.
Γι’ αυτό, δικαιολογημένα, υποστηρίζεται πως οι διατροφικές συνήθειες ενός λαού αποτελούν
δείκτη της κουλτούρας και της πολιτισμικής ταυτότητάς του.
Με την παρούσα έρευνα, «ταξιδεύοντας» στις γεύσεις του κόσμου, γνωρίσαμε τις διατροφικές
προτιμήσεις διαφόρων χωρών από όλες τις ηπείρους, τα παραδοσιακά γεύματά τους, καθώς
επίσης, και την διατροφική αξία αυτών, η γνώση της οποίας είναι εξαιρετικά σημαντική,
προκειμένου να είμαστε σε θέση να τη συγκρίνουμε με εκείνη των Ελληνικών γευμάτων και γενικά
της Μεσογειακής διατροφής.
1. Σκοπός και στόχοι της έρευνας
Να διερευνηθεί από τους μαθητές η ποικιλία και η ποιότητα των φαγητών σε όλον τον κόσμο και οι
διατροφικές συνήθειες κάθε λαού.
Α. ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
2. Μεσογειακή διατροφή
Η μεσογειακή διατροφή είναι πλούσια σε φρούτα και λαχανικά και περιλαμβάνει ζυμαρικά, ψωμί,
δημητριακά, ρύζι και πατάτες, πουλερικά και ψάρια, γαλακτοκομικά προϊόντα, μερικά πολύ λίγο
επεξεργασμένα, εποχιακά τρόφιμα και ελάχιστο κρέας. Περιλαμβάνει όμως δύο βασικά συστατικά:
το ελαιόλαδο που είναι η κύρια πηγή λίπους και το κρασί.

6. 6
Η ημερήσια πρόσληψη γαλακτοκομικών γίνεται κυρίως με τη μορφή τυριού ή γιαουρτιού. Το πιο
συνηθισμένο επιδόρπιο είναι τα φρούτα εποχής. Τα γλυκά καταναλώνονται λίγες φορές την
εβδομάδα, ενώ πολλές φορές τη θέση της ζάχαρης παίρνει το μέλι. Το κόκκινο κρέας είναι σχεδόν
απαγορευμένο και καταναλώνεται λίγες φορές το μήνα και σε μικρές ποσότητες, σε αντίθεση με το
κοτόπουλο και το ψάρι που καταναλώνονται κάθε εβδομάδα.
Τέλος, πολύ συχνή είναι και η κατανάλωση κρασιού (ένα ή δύο ποτήρια κρασιού κάθε μέρα).
Με τη Μεσογειακή Διατροφή μειώνεται σημαντικά η πιθανότητα καρδιοαγγειακών παθήσεων και
κατά συνέπεια της στεφανιαίας νόσου της καρδιάς, αφού το λίπος προέρχεται κυρίως από το
ελαιόλαδο και το ψάρι. Ερευνητές από τη Νέα Ορλεάνη ανακοίνωσαν ότι η κατάλληλη διατροφή
για τους ανθρώπους που έχουν υποστεί έμφραγμα, είναι η Μεσογειακή Διατροφή.
Η Μεσογειακή Διατροφή μειώνει τον κίνδυνο της αρτηριοσκλήρυνσης, λόγω του ότι ελαττώνει τη
συγκέντρωση της γλυκόζης, της ινσουλίνης και της κακής χοληστερόλης. Επίσης, προστατεύει από
την πτώση των εγκεφαλικών λειτουργιών, την απώλεια μνήμης και ασθένειες που σχετίζονται με το
γήρας.
3. Διατροφικές συνήθειες της Γερμανίας
Γεύμα και δείπνο δεν είναι για τους Γερμανούς παρά διαλείμματα, κατά τη διάρκεια των οποίων η
ανθρώπινη μηχανή τροφοδοτείται και ανανεώνεται μ' ένα τρόπο λίγο - πολύ ευχάριστο. Έτσι τόσο η
ώρα όσο και η σύνθεση των γευμάτων ανταποκρίνονται απόλυτα σ' αυτήν τη νοοτροπία σχετικά με
τη «λειτουργία» του φαγητού.
3.1 Πρωινό-Μεσημεριανό-Σνακ

7. 7
Το πρόγευμα (Frϋhstϋck) είναι πλούσιο, ανάλογο σχεδόν με το αγγλοσαξονικό μπρέκφαστ: καφές
με γάλα ή τσάι, ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα και συχνά ένα αβγό μελάτο με τυρί και σαλάμι.
Η σούπα θεωρείται προαιρετική για το μεσημεριανό γεύμα (Mittagessen), αλλά αξίζει να
αναφερθούν οι γλυκές σούπες που γίνονται με βάση το άσπρο κρασί, τα κεράσια και τα μύρτα. Από
τις αλμυρές σούπες, οι πιο συνηθισμένες είναι: η Όσενσβαvτσoυπε (Ochsenshwanzsuppe), που δεν
είναι παρά ένα πηχτό ζουμί βοδινής ουράς, η ρεβυθόσουπα, η σούπα από σπαράγγια ή από πράσα,
διάφορες χορτόσουπες «βελουτέ» με γάλα. Το βασικό πιάτο αποτελείται από κρέας με λαχανικά,
κυρίως πατάτες και λάχανο. Οι Γερμανοί προτιμούν τις κομπόστες από τα φρέσκα φρούτα ή αντί γι'
αυτές, τις κρέμες με σιρόπι από φρούτα ή άρωμα βανίλιας. Το κολατσιό (Vesperbrot) αποτελείται
από γλυκά ή βουτήματα με τσάι ή καφέ.
3.2 Παραδοσιακά γερμανικά γεύματα
Το πιο τυπικό γερμανικό φαγητό είναι το Άμπεvτμπρoτ (Abendbrot = βραδινό ψωμί): ένα κρύο
δείπνο που αποτελείται αποκλειστικά από ψωμί διαφόρων ποιοτήτων με βούτυρο, αλλαντικά, τυρί,
που συνοδεύονται από τσάι ή μπίρα. Τα γερμανικά αλλαντικά είναι συνήθως καπνιστά και
υπάρχουν, πραγματικά, για όλα τα γούστα: από το Λάvτλεμπερβoυστ (Landleberwust), που είναι
«πατέ» από συκώτι με χοιρινό λίπος ως το φίνο Λίμπερβουστ (Leberwust), που γίνεται από
μοσχαρίσιο ή χοιρινό συκώτι ή από συκώτι χήνας. Όμως, στο εξωτερικό είναι περισσότερο γνωστά
τα λουκάνικα και πρώτα απ' όλα τα Βινερβίρστχεν (Wίenerwϋrstchen), μικρά λουκάνικα βιεννέζικης
καταγωγής, τα Βίρστλ (Wϋrstel), από χοιρινό κρέας, και το Βάισβουρτ (Weisswurst) του Μονάχου,
ένα άσπρο σαλάμι που συνοδεύεται από γλυκιά μουστάρδα.
Επίσης πρέπει να αναφέρουμε τα γιγαντιαία ζαμπόν της Βεστφαλίας (15 κιλά το καθένα, περίπου).
Ακόμα και στα τυπικά πιάτα των διαφόρων γερμανικών επαρχιών, το χοιρινό κρέας έχει τη μερίδα
του λέοντος. Δεύτερο έρχεται το μοσχαρίσιο κρέας. Η Βεστφαλία θεωρείται από γαστρονομική
άποψη, η «καρδιά» του γερμανικού έθνους. Το τυπικό πιάτο της περιοχής είναι οι φακές με λαρδί
(frosse Bohnen mit Spech), και το πολύ πικάντικο Πφέφερποτχαστ (Pfefferpothast), που γίνεται με
κομμάτια από μοσχαρίσιο βραστό κρέας και πολυάριθμα καρυκεύματα.
Τα Kνέντελ (Knodel), είναι μια σπεσιαλιτέ διαδεδομένη σε όλη τη Γερμανία. Πρόκειται για ένα είδος
μεγάλων πατατοκεφτέδων που γίνονται από τριμμένες πατάτες, ψίχα ψωμιού και χοιρινό λίπος και
σερβίρονται συνήθως μαζί με κάλμπσαχσε (Kalbshashse), δηλαδή με κότσια μοσχαρίσια. Τυπικό
βερολινέζικο φαγητό είναι το Άισμπα'ίν μιτ Ζάουερκραουτ (Eisbein mit Sauerkraut), χοιρινά κότσια
με λάχανο, και το Λέφελερμπσεν μιτ Σπεκ (Loffelerbsen mit Speck), σούπα από ξερά μπιζέλια με
λαρδί και μπουκίτσες από ξεροψημένο ψωμί.
3.3 Γερμανική ζαχαροπλαστική
Επειδή τα φρέσκα φρούτα είναι είδος που μάλλον σπανίζει, αναπτύχθηκε ιδιαίτερα η τέχνη της
παρασκευής γλυκών, μαρμελάδων και ζελέδων, από τα πιο συνηθισμένα φρούτα μέχρι τα
αγριoτριαvτάφυλλα και τους καρπούς της κουφοξυλιάς.

8. 8
Η γερμανική ζαχαροπλαστική, μάλλον πολύπλοκη, είναι από τις καλύτερες. Στο σημείο αυτό, πρέπει
οπωσδήποτε ν' αναφερθούν τα παραδοσιακά Λέμπκουχεν (Lebkuchen) = γλυκά της ζωής), με
διάφορα συμβολικά σχήματα που έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία ειδωλολατρική παράδοση.
3.4 Γερμανικά ποτά
Τα περισσότερο διαδεδομένα ποτά στη Γερμανία είναι, χωρίς άλλο, η μπίρα και το κρασί. Η
επινόηση της μπύρας (κατά τη γερμανική παράδοση) οφείλεται στον Γαμβρίνο, θρυλικό βασιλιά της
Φλάνδρας, που δίκαια θεωρήθηκε προστάτης των φανατικών της μπίρας, μια και κατανάλωσε σε
ένα μόνο γεύμα μέχρι 144 μισόλιτρα μπίρας μοναχός του!
Η μπύρα συχνά συνοδεύεται από ένα ποτηράκι γκράπας, της οποίας υπάρχουν πολλές ποιότητες.
Το Κιρς (Kirsch) είναι το γνωστό απόσταγμα από αγριοκέρασα του Μέλανος Δρυμού, ενώ εξίσου
γνωστό είναι και το ΤσβέτσγKενΣVαπς (Zwetschgenschnaps), απόσταγμα από δαμάσκηνα.
Όταν λέμε «κρασί του Ρήνου» εννοούμε το κρασί που παράγεται από τα σταφύλια που
καλλιεργούνται στους λόφους που βρίσκονται στις όχθες του Ρήνου, μεταξύ MπίvγKεν και
Kόμπλεvτς, όπου απέραντες εκτάσεις αμπελιών απλώνονται μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Το
Pίvτεσχα'ίμ είναι το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο για τα κρασιά του Ρήνου, τόπος οργάνωσης μιας
πασίγνωστης γιορτής έκθεσης κρασιών κάθε Σεπτέμβριο και έδρα ενός Μουσείου του Κρασιού.

9. 9
4. Η Κινέζικη κουζίνα
H κινέζικη κουζίνα είναι από τις πιο αγαπητές εθνικές κουζίνες στην Ελλάδα. Καθώς είναι από τις
πιο παλιές κουζίνες στον κόσμο, προσφέρει ποικιλία παρασκευασμάτων. Αντιπροσωπεύει τον
κινέζικο πολιτισμό με τον πλούτο, την ποικιλία και τη διαφορετικότητα των γεύσεων που
παρουσιάζει. Επιπλέον, είναι κουζίνα υγιεινή, επειδή είναι πλούσια σε λαχανικά και χαμηλή σε
λιπαρά. Συνδυάζει, επίσης, τις πρωτεΐνες των κρεατικών με τις φυτικές ίνες των λαχανικών και το
άμυλο του ρυζιού ή των νουντλς που συνοδεύουν συνήθως τα φαγητά, γεγονός που προσφέρει
διατροφική ισορροπία.
4.1 Ιστορική αναδρομή
Στην αρχαία Κίνα η ετοιμασία και το σερβίρισμα του φαγητού έπαιζαν σπουδαίο ρόλο στις αυλικές
τελετές. Η πρώτη ενέργεια πολλών αυτοκρατόρων ήταν να προσλάβουν ένα καλό σεφ της αυλής, κι
όλοι οι σεφ, μόλις αναλάμβαναν, επιδίδονταν σε σκληρό συναγωνισμό. Στην αρχαία Κίνα το κυνήγι
και η κτηνοτροφία προμήθευαν μεγάλο μέρος της τροφής. άγρια ζώα, όπως ελάφια, ζαρκάδια,
αγριόχοιροι, λύκοι, ορτύκια και φασιανοί τρώγονταν μαζί με μοσχάρι, αρνί και χοιρινό.
Τα διάφορα λαχανικά, όπως βασιλική φτέρη, φύκια και το φυλλώδες σταυράγκαθο μαζεύονταν
από τη γη. Τα κρέατα διατηρούνταν παστά, κοπανιστά με μπαχαρικά ή με ζύμωση μέσα σε κρασί.
Για να επιτύχουν γευστική αντίθεση, τηγάνιζαν το κρέας στο λίπος άλλου ζώου. Με την ανάπτυξη
της κινέζικης γεωργίας, τα διάφορα είδη μαγειρικής καθορίζονταν από τα φυσικά προϊόντα κάθε
περιοχής της χώρας, κι έτσι αναπτύχθηκαν μαγειρικές με τεράστιες διαφορές μεταξύ τους καθώς
και οι ξεχωριστές περιφερειακές μαγειρικές της Κίνας.
Καθώς άρχισαν να αναφαίνονται διαφορετικά εδεσματολόγια, οι γεύσεις άρχισαν να γίνονται πιο
εκλεπτυσμένες.

10. 10
Την εποχή του Κομφούκιου (551-479 π.Χ.) εμφανίστηκαν γαστρονόμοι σημαντικά προοδευμένοι. Ο
Κομφούκιος γράφει για κάποιον απ' αυτούς τους ιδιότροπους φαγάδες: Γι' αυτό ποτέ το ρύζι δεν
ήταν αρκετά λευκό. Αν δεν ήταν σωστά μαγειρεμένο, δεν έτρωγε. Αν το φαγητό ήταν εκτός εποχής,
δεν έτρωγε. Όταν το κρέας δεν ήταν σωστά κομμένο, δεν έτρωγε. Αν το φαγητό δεν είχε σερβιριστεί
με τη σωστή σάλτσα, δεν έτρωγε. Όπως όλες οι άλλες μορφές υψηλής μαγειρικής, η κλασική
κινέζικη κουζίνα είναι προϊόν μιας κοινωνίας αφθονίας.Και κατά το 2ο αιώνα μ.Χ. η κινεζική αυλή
είχε επιτύχει εξαιρετική μεγαλοπρέπεια. Κατά τον 10ο ή 11ο αιώνα είχε αρχίσει να αναδύεται μια
ξεχωριστή κουζίνα, που έφθασε στο απόγειό της κατά τη δυναστεία των Ching (1644-1911/12).
4.2 H παραδοσιακή κινέζικη κουζίνα
H παραδοσιακή κινέζικη κουζίνα διαφέρει ανάλογα με την περιοχή (Νότια Κίνα, Σαγκάη, Σετσουάν
κλπ.). H κουζίνα της κάθε περιοχής έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, αλλά γενικά για την κινέζικη
κουζίνα ισχύουν ορισμένοι βασικοί κανόνες:
• H προετοιμασία των υλικών είναι το σημαντικότερο στάδιο στο μαγείρεμα.
• Το μαγείρεμα είναι συνήθως πολύ σύντομο.
• Τα υλικά κόβονται σε μικρά κομμάτια για να μπορούν να ψήνονται γρήγορα.
• Τα λαχανικά, τα θαλασσινά και το ρύζι είναι από τα πιο διαδεδομένα υλικά στην κινέζικη κουζίνα.
• Το ευρύτερα διαδεδομένο σκεύος στην κινέζικη κουζίνα είναι το γουόκ, ένα σκεύος με στρογγυλή
βάση και κοίλες πλευρές, που είναι ιδανικό για τηγάνισμα.
•Τα φαγητά έχουν περιορισμένο λίπος, γιατί μαγειρεύονται με λίγο λάδι (σπορέλαιο) και άλιπες
σάλτσες.
4.3 Μέθοδοι μαγειρέματος
Οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι μαγειρέματος στην κινέζικη κουζίνα είναι το τηγάνισμα και το
άχνισμα:
Τηγάνισμα με συνεχές ανακάτεμα: Είναι μια τεχνική τηγανίσματος πάνω σε δυνατή φωτιά, που
συνοδεύεται από συνεχές ανακάτεμα των τροφίμων. Στο τηγάνισμα αυτό απαιτείται πολύ μικρή
ποσότητα λαδιού, η οποία με το ανακάτεμα εμποτίζει όλα τα τρόφιμα, που είναι ψιλοκομμένα. Το
τηγάνισμα γίνεται σε γουόκ. Αν δεν διαθέτουμε γουόκ, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα βαθύ
τηγάνι.
Βαθύ τηγάνισμα: Εδώ το τηγάνισμα γίνεται μέσα σε καυτό λάδι, σε φριτέζα, και τα τρόφιμα πριν
τηγανιστούν βυθίζονται σε χυλό. Τα τρόφιμα είναι συνήθως κομμένα σε λεπτές φέτες. Μια κοινή
φριτέζα μπορεί να χρησιμοποιηθεί γι’ αυτό το είδος μαγειρέματος.
Μαγείρεμα στον ατμό: Τα κινέζικα σκεύη για μαγείρεμα στον ατμό είναι φτιαγμένα από μπαμπού.
Στα σκεύη αυτά το μπαμπού είναι πλεγμένο με ειδικό τρόπο, ώστε να επιτρέπει την είσοδο του
ατμού στο εσωτερικό τους, όπου είναι τοποθετημένα τα τρόφιμα. Μια συνηθισμένη χύτρα ατμού ή
ένα μεταλλικό σουρωτήρι μπορεί να μας εξυπηρετήσει για να μαγειρέψουμε τα τρόφιμα στον
ατμό.

11. 11
4.4 Παραδοσιακά υλικά
Στην κινέζικη κουζίνα χρησιμοποιούνται ορισμένα υλικά τα οποία μπορεί να προμηθευτεί κανείς
από εξειδικευμένα σούπερ μάρκετ. Τέτοια υλικά είναι:
Βλαστάρια μπαμπού: Τα βλαστάρια αυτά από μπαμπού κυκλοφορούν σε κονσέρβες.
Χρησιμοποιούνται στις σαλάτες, αλλά και στο μαγείρεμα των κρεάτων, ως συνοδευτικό.
Tοφού: Είναι είδος τυριού που γίνεται από σόγια και χρησιμοποιείται σε μικρά κομμάτια μέσα σε
σούπες.
Πάστες: Οι πάστες χρησιμοποιούνται ως βάση για γλυκές σάλτσες ή ντιπς. Οι πιο γνωστές πάστες
είναι αυτές που γίνονται από σόγια, μαύρα φασόλια ή σπόρους σουσαμιού.
Κινέζικο λάχανο: Είναι το πιο συνηθισμένο λαχανικό στις φρέσκιες κινέζικες σαλάτες.
Nουντλς: Είναι τα γνωστά κινέζικα μακαρόνια που γίνονται με ρυζάλευρο. Το μαγείρεμα των
κρεατικών με νουντλς λέγεται τσόου μέιν. Έτσι, υπάρχει κοτόπουλο τσόου μέιν, χοιρινό τσόου μέιν
κλπ.
Κάστανα: Χρησιμοποιούνται σαν γαρνιτούρα στα κινέζικα φαγητά και μπορεί κανείς να τα
προμηθευτεί αποξηραμένα ή συντηρημένα σε νερό μέσα σε κονσέρβες.
Σάλτσες: Οι σάλτσες χρησιμοποιούνται πολύ στην κινέζικη κουζίνα και έχουν ως βάση τη σόγια.
Εκτός από τη γνωστή σόγια σος, άλλες κοινές σάλτσες μαγειρέματος είναι η χόιζιν και η όιστερ.
Μανιτάρια: Τα μανιτάρια πωλούνται αποξηραμένα ή σε κονσέρβα. Για γνήσιο κινέζικο μαγείρεμα
ζητήστε τα μικρά στρογγυλά μανιτάρια που λέγονται στρόου.
Τουρσί: Σε τουρσί μπορεί κανείς να βρει το λάχανο ή το λεγόμενο σετσουάν, που γίνεται με
ανάμεικτα λαχανικά. Το τουρσί είναι συνήθως καυτερό, γιατί έχει κόκκους πιπεριού και είναι
αρωματισμένο με κομματάκια πιπερόριζας (τζίντζερ).
Μπαχαρικά: Κοινά μπαχαρικά στην κινέζικη κουζίνα είναι το πιπέρι, το τζίντζερ και ένα μείγμα 5
μπαχαρικών που χρησιμοποιείται κυρίως στο πανάρισμα των θαλασσινών, και γίνεται από πιπέρι,
γλυκάνισο, κανέλα, σκόρδο και μάραθο.

12. 12
5. Γαλλική κουζίνα
Η γαλλική κουζίνα έχει αξιόλογη ποικιλία με διαφορετικές όμως περιφερειακές διαφορές,
βασισμένη στην παραγωγή και γαστρονομία από κάθε περιοχή. Μια γαλλική κουζίνα, όμως,
διαθέτει πάντα λαχανικά και φρούτα εποχής, κρέατα που καταναλώνονται σε μεγάλο βαθμό,
πουλερικά, πάπια, γαλοπούλα και λιγότερο βοδινό και χοιρινό κρέας. Και φυσικά ψάρι, από τα
παράλια της χώρας και από λίμνες, που στα χέρια των γάλλων δημιουργών γίνονται ανεκτίμητα
γαστρονομικά διαμάντια. Για του λόγου το αληθές, πολλά και ενδιαφέροντα είναι τα γαλλικά
ορεκτικά, από τα περιβόητα φουά γκρα, μέχρι τις άκρως πολυποίκιλες σαλάτες, τις ποικιλίες τυριών
(καμεμπέρ, ροκφόρ, κομτέ) και παντός είδους κροκέτες. Στα κύρια πιάτα ενός γαλλικού μενού με
διεθνή απήχηση, θα βρείτε τα περιβόητα σουφλέ με τυρί, λαχανικά, κιμά έως το ωραιότατο κρέας
με πατάτες και αλμυρές κρέπες. Το κοκ ο βιν, αρνί Ναβαρέν, κασουλέ, μπιφ μπουργινόν,
μπουγιαμπέσα κτλ. Όσον αφορά στο επιδόρπιο, επίσης μεγάλη είναι η ποικιλία σε υλικά και
συνταγές, από τις κις λορέν, μέχρι την υπέροχη μηλόπιτα με σαντιγί ή παγωτό, τις νοστιμότατες
τάρτες και τη μους σοκολάτας.
5.1 Διατροφική αξία της γαλλικής κουζίνας
Γενικά για την γαλλική κουζίνα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια λιπαρή κουζίνα, αφού στο
μαγείρεμα λίπους συναντάμε το βούτυρο, τη μαγιονέζα, την κρέμα γάλακτος. Χρησιμοποιείται
ελάχιστο ελαιόλαδο, αλλά περισσότερο ηλιέλαιο και φυστικέλαιο. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι η
τάση του φυτοφαγισμού δεν είναι πολύ διαδεδομένη στην Γαλλία. Απαραίτητος συνοδός σε όλα

13. 13
αυτά τα εδέσματα είναι το γαλλικό κρασί, λευκό ή κόκκινο, από τα διάσημα αμπέλια του Μπορντό
και της Βουργουνδίας από γνωστές γαλλικές ποικιλίες.
6. Ιταλική κουζίνα
Η Ιταλική κουζίνα είναι από τις πιο φημισμένες και γνωστές κουζίνες σε εμάς στην Ελλάδα.
Πληθώρα από διαφορετικά πιάτα και γεύσεις με κύρια χαρακτηριστικά το ελαιόλαδο, τα
μακαρόνια, το ρύζι, τα τυριά και τα αλλαντικά, καθώς και πολύτιμες προσθήκες την τρούφα και τα
μανιτάρια, η Ιταλική κουζίνα ξεχωρίζει για τα πανέμορφα πιάτα με κάθε είδους πρώτη ύλη.
Οι Ιταλοί απολαμβάνουν το φαγητό και νιώθουν περήφανοι για τις τοπικές τους παραδόσεις. Η
ιταλική κουζίνα είναι μία από τις πιο πλούσιες και πιο δημοφιλείς. Οι απαρχές της είναι δύσκολο να
οριστούν. Μερικές συνταγές, όπως η πολέντα, είναι γνωστές από τους ρωμαϊκούς χρόνους ιταλικών
φαγητών με την προσθήκη της παρμεζάνας στα ζυμαρικά, στις σούπες και τα ψητά. Επίσης,
χρησιμοποιούνται πολλά λαχανικά τα οποία συχνά μαγειρεύουν, άλλες φορές με σκόρδο και
βούτυρο ή λάδι, ή τα αφήνουν πρώτα να κρυώσουν και τα σερβίρουν σαν σαλάτα με λάδι και χυμό
λεμονιού. Τα μυρωδικά όπως ο βασιλικός, η μαντζουράνα, η ρίγανη και το δεντρολίβανο, είναι
βασικά συστατικά για πολλά φαγητά.
7. Πορτογαλική κουζίνα

14. 14
Στην Πορτογαλία φρέσκα ψάρια και οστρακοειδή μπορούν να βρεθούν σχεδόν σε κάθε μενού. Το
εθνικό πιάτο είναι το " bacalhau . «Οι Πορτογάλοι έχουν εμμονή με αυτό που από τις αρχές του
16ου αιώνα, όταν τα σκάφη Πορτογάλων ψαράδων έφτασαν στις ακτές της Νέας Γης και ναυτικοί
για να επιβιώσουν στο μακρύ ταξίδι της επιστροφής, αλίευαν γάδο και ususzyli posolili. Σήμερα
λέγεται, ότι υπάρχουν 365 διαφορετικοί τρόποι για να μαγειρευτεί ο γάδος, ένας για κάθε μέρα του
χρόνου.
Ψητές σαρδέλες και σαυρίδια, είναι επίσης δημοφιλή στις παράκτιες πόλεις , ενώ υπάρχουν και
πολλά άλλα είδη ψαριών με το όνομα " Caldeirada".
Στην Πορτογαλία, υπάρχουν πολλά εστιατόρια που ειδικεύονται στην εξυπηρέτηση σπεσιαλιτέ
θαλασσινών, πολλά από τα οποία παρασκευάζονται με ένα καλλιτεχνικό τρόπο . Αυτά είναι
πλούσια σε ρύζι και θαλασσινά " arroz de marisco ".
Ένα άλλο εθνικό πιάτο, είναι το κρέας " cozido à Portuguesa . Αυτό είναι ένα παχύ στιφάδο
λαχανικών με διάφορα είδη κρέατος. Είναι δημοφιλές στο βόρειο τμήμα της χώρας, όπως και τα
χοιρινά λουκάνικα που ονομάζονται" Chouriço linguiça ".
8. Αμερικάνικη κουζίνα
Η αμερικανική κουζίνα, είναι η μοναδική κουζίνα που δεν είναι μια έθνικ κουζίνα. Ίσως γιατί, η
αμερικανική κουζίνα, δεν είχε ποτέ την αυταπάτη ότι λανσάρει κάτι καινούργιο στην γαστρονομία.
Στη χώρα που συναντώνται όλες οι φυλές του κόσμου, συναντώνται και οι κουζίνες όλου του
πλανήτη. Στην αμερικανική κουζίνα αποδίδονται φαγητά όπως τα burgers και οι πίτσες, που δεν
γεννήθηκαν μεν στις ΗΠΑ, αλλά εκεί σίγουρα «μεγάλωσαν». Οι Ιταλοί και οι Γερμανοί που έχουν τα
δικαιώματα της πίτσας και των burgers αντίστοιχα, δεν θα είχαν ποτέ καταφέρει να τα ανάγουν σε
μια ολόκληρη κουλτούρα, που θα καθιστούσε έναν ολόκληρο λαό παχύσαρκο. 48

15. 15
8.1 Κλασσικά αμερικάνικα γεύματα και ποτά
Hot dog: To κλασικό νεοϋορκέζικο hot dog είναι μάλλον απίθανο να το βρούμε κάπου κοντά μας,
παρ’ όλα αυτά, αυτή η υπέροχη street λιχουδιά έχει γίνει must των ξενύχτηδων –και όχι μόνο- και
στην Ελλάδα.
«Αληθινό» hamburger: Οι Αμερικανοί αγαπούν τα hamburgers. Όσο μεγαλύτερα φτάνουν στο
πιάτο τους μάλιστα, τόσο πιο μεγάλη γίνεται και η αγάπη τους για αυτά.
Bagels : Είναι ψωμάκια τραγανά από έξω και αφράτα από μέσα, τα οποία βράζονται και μετά
ψήνονται στο φούρνο.
Coca Cola: Σε κάθε γωνιά του κόσμου μπορεί να βρει κανείς πια coca cola (ή pepsi αν προτιμάτε). Σε
ό,τι μορφή θέλει. Σε κουτάκι, μπουκάλι, πλαστικό ή χύμα σε ποτήρι στο σινεμά. Και δεν νομίζω ότι
υπάρχει κανείς πλέον που να μπορεί να αμφισβητήσει ότι το λατρεμένο αυτό αμερικανόφερτο
αναψυκτικό έχει κερδίσει όλο τον πλανήτη, όλων των ηλικιών και δύσκολα πια, μπορούμε να
«απεξαρτητοποιηθούμε» από αυτό.
Steaks και παντός είδους bbq: Αγαπούν τα λουκάνικα και λατρεύουν τα steaks. Η κρεατομανία
τους αυτή βέβαια, δεν μας άφησε καθόλου ασυγκίνητους μιας και έχουμε βαλθεί να αναζητούμε το
καλύτερο steak σε όλα τα meat house που έχουν κατακλύσει την πόλη μας.
Ketchup :Τι θα ήταν οι τηγανητές πατάτες και τα πανέ κοτοπουλάκια χωρίς μια δόση ketchup; Στην
Αμερική η ketchup μπορεί να συνδυαστεί σχεδόν με κάθε φαγητό.

16. 16
Pizza : Μπορεί η pizza να είναι συνυφασμένη με την ιταλική κουλτούρα, όμως έχει υιοθετηθεί και
από την αμερικανική. Η αλήθεια είναι ότι όσοι έχουν επισκεφθεί την Αμερική κι έχουν δοκιμάσει
pizza, σίγουρα έχουν να λένε για μια πιο λιπαρή γεύση, μεστή και μάλλον, καθόλου υγιεινή.
Popcorn: Αυτοί οι υπέροχοι καλαμποκόσποροι βουτηγμένοι στο μυρωδάτο βούτυρο είναι
ανακάλυψη της απέναντι πλευράς του Ατλαντικού και εδώ και χρόνια.
Cupcakes :Αυτά τα πολύχρωμα αφράτα κεϊκάκια έχουν καταγωγή από την Αμερική και αποτελούν
την αμερικανική συνήθεια που έγινε λατρεία παντού στον κόσμο.
8.2 Σύγκριση αμερικάνικης με μεσογειακή διατροφή
Όπως είδαμε, λοιπόν, η αμερικανική κουζίνα αποτελείται από φαγητά με χαμηλή διατροφική αξία,
καθώς τα περισσότερα από αυτά ανήκουν στην κατηγορία του fast food. Καταναλώνουν επίσης
μεγάλες ποσότητες από σάλτσες (π.χ. Ketchup) σε κάθε γεύμα τους, πράγμα που συνεπάγεται την
καθημερινή πρόσληψη λιπαρών στον οργανισμό τους. Δεν μπορούμε σαφώς να μιλήσουμε για μια
ισορροπημένη διατροφή, εφόσον η πλειοψηφία των γευμάτων τους περιορίζεται σε συγκεκριμένο
είδος φαγητού. Αυτό που είναι βέβαιο, είναι ότι η ελληνική μεσογειακή κουζίνα υπερέχει κατά
πολύ της αμερικάνικης, διότι περιέχει ποικιλία τροφίμων και θρεπτικών συστατικών, παράγοντας
που συμβάλλει στη διατήρηση μιας ισορροπημένης διατροφής.
9. Ινδική κουζίνα
Είναι άστοχο να μιλάμε για "κουζίνα", σαν να είναι μία ενιαία και αδιαίρετη. Το σωστό είναι
"κουζίνες", αφού η Ινδία αποτελεί μια υπο-ήπειρο, με πάνω από ένα δισεκατομμύριο κόσμο.
Μάλιστα οι επιμέρους κουζίνες έχουν αρκετά σημαντικές διαφορές μεταξύ τους.
9.1 Επιρροές της ινδικής κουζίνας
Έχει δεχτεί πολλές επιρροές, αλλά κυρίως έχει διαμορφώσει συνήθειες εξαιτίας των θρησκειών.
Μουσουλμανικό κατάλοιπο, η ηθική και όχι με νόμο, η απαγόρευση κατανάλωσης χοιρινού.

17. 17
Άλλες επιδράσεις στην Ινδική κουζίνα προέρχονται από την Κίνα με την οποία πάντα υπήρχαν
εμπορικές σχέσεις, από το επίσης γειτονικό Αφγανιστάν, ενώ στα παράλια υπάρχουν νότες
Πορτογαλικής και Βρετανικής διατροφικής κουλτούρας. 53
9.2 Είδη ινδικής κουζίνας
Οι τρεις ζώνες της χώρας -Κεντρική, Βόρεια και Νότια Ινδία- έχουν διαφορετικές διαιτολογικές και
διατροφικές συνήθειες. Στο Βορά είναι πιο βαριά και λιπαρή λόγω κλιματολογικών συνθηκών και το
κρέας καταναλώνεται αρκετά. Στην Κεντρική Ινδία το ψάρι αποτελεί μια από τις κύριες τροφές,
όπως επίσης και το ρύζι. Γλυκά από γάλα και τσάι αποτελούν βασικά στοιχεία της διατροφής τους.
Ο Νότος καταναλώνει κυρίως ρύζι, όσπρια και λαχανικά, ξηρούς καρπούς και περιορισμένα χοιρινό,
ψάρια και όστρακα.
9.3 Παραδοσιακές γεύσεις
Η ινδική κουζίνα «παντρεύει» τις ιδιαίτερες γεύσεις που προσδίδουν τα καρυκεύματα με απλά,
καθημερινά προϊόντα, όπως το γάλα και το γιαούρτι.
Φημίζεται για τα μπαχαρικά της.
Ακόμη και τα βραστά λαχανικά έχουν γεύση από μπαχαρικά.
ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ
Τα κυριότερα είναι ο κόλιανδρος, η δάφνη, το κύμινο και το κάρι.
Από την Ινδία, επίσης, προέρχεται το πιπέρι, το τζίντζερ το σινάπι, η κανέλα και το μοσχοκάρυδο.

18. 18
Κάθε καλός μάγειρας φτιάχνει ένα κάρι -μίγμα από τριμμένα αρωματικά μπαχαρικά, όπως
καρδάμωμο, κανέλα, γαρύφαλλο, κύμινο, μοσχοκάρυδο και κουρκουμά. Αυτό χρησιμοποιείται σε
όλα σχεδόν τα φαγητά.
ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
• Δάφνη
• Ινδική καρύδα (Οι Ινδοί πίνουν το γάλα της ως ρόφημα και χρησιμοποιούν τη λευκή εσωτερική
σάρκα της ως γλυκό ή ως συστατικό για την παρασκευή διάφορων σαλτσών.)
• Αμύγδαλα
• Μέλι
ΙΝΔΙΚΟ ΨΩΜΙ
Το μόνο ινδικό ψωμί που θυμίζει το δικό μας είναι εκείνο του τοστ, που το τρώνε οι Ινδοί μόνο για
πρωινό, είτε συνοδεύοντας ομελέτες, τηγανητά αυγά, τηγανίτες, είτε με βούτυρο και
μαρμελάδα/μέλι. Αυτά, βέβαια, είναι δυτικές επιρροές.
Κατά τ' άλλα, τα ινδικά ψωμιά είναι βασικά πιτούλες, με ποικίλα ονόματα (τσαπάτι το πιο
δημοφιλές, αλλά επίσης ρότι, νάαν, πούρι, παρότα, πάπαρ). Οι μεταξύ τους διαφορές είναι στη
σύσταση της ζύμης, στην ποσότητα του αλατιού ή του πιπεριού, στο πάχος και το σχήμα της πίτας,
στον τρόπο τηγανίσματος κ.α.
ΡΥΖΙ
Ο βασικός πυλώνας της ινδικής διατροφής είναι το ρύζι, που σερβίρεται σχεδόν σε κάθε γεύμα, είτε
λευκό-βρασμένο στον ατμό, είτε βουτυράτο, είτε μαγειρεμένο σε πουλάο (=πιλάφι) με μυρωδικά
και μπαχαρικά, ξηρούς καρποί, σταφίδες κλπ. Τρώγεται λίγο ή πολύ παραβρασμένο.
Το μπασμάτι που αγοράζουμε στα ελληνικά σούπερ-μάρκετ στην Ινδία θεωρείται ακριβό, είδος
πολυτελείας, και δύσκολα το βρίσκει κανείς έξω από τα πιο ακριβά εστιατόρια.
ΣΠΕΣΙΑΛΙΤΕ
• Pakoras: Λαχανικά που τηγανίζονται σε κουρκούτι από ρεβίθια.
• Jalebis: Αλμυρά ορεκτικά που γίνονται μουσκεύοντας ένα τηγανισμένο κουρκούτι από αλεύρι
σιταριού και ρεβιθιού σε γλυκό σιρόπι.
• Raytas: Γιαούρτι με φρούτα ή λαχανικά, όπως το δικό μας τζατζίκι.
• Korma: Αρνί με κάρι με μια σάλτσα που περιέχει τριμμένα φιστίκια και γιαούρτι.
THALI
Το πιο τυπικό πιάτο της Νότιας Ινδίας είναι το thali, το οποίο είναι στην κυριολεξία πιάτο, σκεύος
δηλαδή, και όχι συνταγή με την αυστηρή έννοια του όρου. Ένα παραδοσιακό τάλι αποτελείται από

19. 19
ένα ή περισσότερα είδη ψωμιού, μερίδες ρυζιού και, συνοδευτικά, ποικιλίες λαχανικών ή και
σούπα λαχανικών με ντομάτα, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν σάλτσα για το λευκό ρύζι.
Ακόμη, μπορεί να περιλαμβάνει σαν συνοδευτικό κάποιο τσάτνι (αλοιφή σε στυλ τυροσαλάτας,
συνήθως έξτρα πικάντικη, όπως τσάτνι καρύδας). Όλα αυτά σερβίρονται είτε απευθείας πάνω στο
thali, είτε σε φύλλο μπανανιάς που μπαίνει μέσα στο πιάτο.
ΤΣΑΙ – ΚΑΦΕΣ
Αν ζητήσετε τσάι (chai) στη Νότια Ινδία, θα σας φέρουν το τοπικό αγαπημένο ρόφημα που γίνεται
με νερό και γάλα μισό-μισό. Το μασάλα τσάι έχει και μπαχάρια.
Η καλύτερη επιλογή καφέ είναι, δυστυχώς, οι αλυσίδες καφέ ευρωπαϊκού στυλ που σερβίρουν
διάφορους (ακριβούς) καπουτσίνο, μακιάτο κ.λπ., μολονότι η Ινδία έχει παραγωγή καλού καφέ.
ΑΛΛΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΙΑΤΑ
• Σαμόζα (τηγανιτά πιτάκια με κρεμμύδι και σκόρδο)
• Μπατζί λαχανικών (κροκέτες με λαχανικά)
• Σαλάτα ρεβίθια με σπανάκι
• Κοτόπουλο Tikka Masala
• Πιλάφι μπασμάτι με σαφράν
• Νταλ σόρβα (φακή σούπα με μελιτζάνα και πιπεριά)
• Αρνί κάρι /αρνί με σπανάκι
• Τσαπάτι (πιτούλες)
• Τζαλεμπί (λουκουμάδες γιαουρτιού)
9.4 Χορτοφαγία
Οι Ινδουιστές της Ινδίας έχουν δημιουργήσει τη μεγαλύτερη ίσως χορτοφαγική κουζίνα του κόσμου.
Χρησιμοποιούν δημητριακά, όσπρια, (φακές, μπιζέλια και φασόλια) και ρύζι με πολλή φαντασία,
δημιουργώντας μια ευρύτατης ποικιλίας αλλά χωρίς κρέας κουζίνα.
Οι Ινδοί χορτοφάγοι, κυρίως χορτοφάγοι που επιτρέπουν τα γαλακτοκομικά, υπολογίζεται να
αποτελούν περισσότερο από το 70% των χορτοφάγων παγκοσμίως και περίπου το 20% με 40% του
ινδικού πληθυσμού.
9.5 Διατροφή και Θρησκεία
Οι κυριότεροι κανόνες του ινδουισμού είναι η σύσταση στους πιστούς να αποφεύγουν το κρέας και
το αλκοόλ, η απαγόρευση της θανάτωσης της «ιερής αγελάδας» και η απαγόρευση της
κατανάλωσης χοιρινού, αρπακτικών πουλιών και θαλασσινών, επειδή θεωρούνται «ακάθαρτα»,
καθώς και φυτών που μεγαλώνουν σε σκιερά μέρη, όπως το κρεμμύδι και το σκόρδο. Τα ιερά

20. 20
κείμενα των ινδουιστών, ωστόσο, περιέχουν πληθώρα οδηγιών για το πότε η τροφή επιτρέπεται να
καταναλωθεί.
9.6 Διατροφική αξία της ινδικής κουζίνας
Οι διατροφικοί κανόνες των διαφόρων ανατολικών θρησκειών διαφέρουν μεταξύ τους. Το ρύζι,
ωστόσο, είναι βασικό χαρακτηριστικό της ινδικής κουζίνας και συνήθως καταναλώνεται σε κάθε
γεύμα. Το ρύζι -σύμφωνα με τους ειδικούς- είναι σημαντική πηγή όχι μόνο υδατανθράκων, αλλά
και πρωτεϊνών.
H αποχή από το κρέας σε αυτές τις θρησκείες συνήθως συνδυάζεται με αποχή από το αλκοόλ ή και
το κάπνισμα, γεγονός που έχει αποφέρει πολλαπλά οφέλη για την υγεία. Από την άλλη πλευρά, οι
διατροφικές ακρότητες ορισμένων κατηγοριών χορτοφάγων, οι οποίοι απέχουν όχι μόνο από το
κρέας, αλλά και από τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα αυγά, έχει διαπιστωθεί ότι συνδέονται με
διατροφικές ελλείψεις (ανεπαρκής πρόσληψη πρωτεϊνών, βιταμινών).
9.7 Συμπέρασμα
Η ινδική κουζίνα αποτελεί μία τεράστια κουζίνα με μεγάλο πλήθος φαγητών. Κύρια συστατικά της
είναι τα μπαχαρικά και το ρύζι. Τα παραπάνω μπορούν να προάγουν την υγεία, αφού σύμφωνα με
έρευνες τα ποσοστά της νόσου του Alzheimer στην Ινδία είναι τέσσερις φορές μικρότερα από ό, τι
στην Αμερική ή στην Ευρώπη, ίσως επειδή οι άνθρωποι εκεί τρώνε κάρυ καθημερινά. Παρά τα
πολλαπλά οφέλη της, ωστόσο, καμία κουζίνα δεν μπορεί να ξεπεράσει τη μεσογειακή, η οποία
θεωρείται η θρεπτικότερη παγκοσμίως.