ETIMOLOGÍA : EL NOMBRES DE LOS COLORES/ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ.pptx
ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
1. ΤΑ ΒΆΣΑΝΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΏΝ
Εργασία Α λυκείου
Γιώτα Αναγνωσταρά
Ελευθερία Γούδη
Βασιλική Αλεβετσοβίτη
Βασιλική Δημητρακάκη
Χρήστος Δαραβίγκας
2. 1. ΠΟΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ ΑΝΤΛΕΊΤΕ ΑΠΌ ΤΟ
ΚΕΊΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΈΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΊΚΑΣ ΣΤΗΝ
ΑΘΗΝΑΪΚΉ ΚΟΙΝΩΝΊΑ ΣΤΑ ΤΈΛΗ ΤΟΥ 19ΟΥ
ΑΙΏΝΑ ;
Σύμφωνα με τις πληροφορίες
που αντλούμε από το κείμενο η
γυναίκα αυτής της εποχής ζει
κάτω από δύσκολες συνθήκες και
προσπαθεί να επιβιώσει
βοηθώντας παράλληλα την
οικογένεια της. Σε εκείνη την
εποχή η γυναίκα-μάνα έπρεπε να
φροντίζει όλο το σπίτι μόνη της
και συγχρόνως να δουλεύει χωρίς
την βοήθεια του πατέρα.
Επομένως , είναι φανερό ότι η
γυναικά ενώ είναι ένα ανεκτίμητο
ον όλοι την υποβιβάζουν, την
3. 2. ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΊΣΕΤΕ ΤΗΝ ΗΡΩΊΔΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΈΝΟΥ
ΕΠΙΣΗΜΑΊΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΝΤΊΣΤΟΙΧΑ ΧΩΡΊΑ ΤΟΥ
ΚΕΙΜΈΝΟΥ
Η ηρωίδα με βάση το κείμενο
χαρακτηρίζεται ως εργατική και γενναία
γιατί προσπαθεί σκληρά να
ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που
αντιμετωπίζει αυτή και η οικογένεια της
χωρίς τον πατέρα, ο οποίος τους έχει
εγκαταλείψει. Επιπλέον, είναι
υπομονετική και φιλότιμη, διότι κάτω
από αυτές τις συνθήκες που ζει δεν
αφήνει την οικογένεια της εκτεθειμένη
και προσπαθεί με ότι βγάζει από την
δουλεία της να βοηθάει τα ανήλικα
παιδιά της.
Για παράδειγμα, πουλάει τα εργαλεία της
δουλειάς της “την ραπτομηχανή της” για
να αντιμετωπίσει το οικονομικό
4. 3.ΝΑ ΕΝΤΟΠΊΣΕΤΕ ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΈΝΟΥ
ΒΑΣΙΖΌΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΕ ΧΩΡΊΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΈΝΟΥ. ΝΑ
ΕΠΙΚΕΝΤΡΏΣΕΤΕ ΣΤΟΝ ΣΎΖΥΓΟ
Με βάση το κείμενο ο
πατέρας παρουσιάζετε
μέθυσος και τεμπέλης,
βάρβαρος απέναντι στην
οικογένεια του, αφού δεν
διστάζει να τους στερήσει
ακόμα και το φαγητό,
προκειμένου να εξασφαλίσει
την διασκέδαση του και τις
κάθε είδους ασωτείες του.
5. ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΆΝΤΗΣ
Ο Παπαδιαμάντης γεννήθηκε
στη Σκιάθο το 1851 και γονείς
του ήταν ο ιερέας Αδαμάντιος
Εμμανουήλ και η Αγγελική
(Γκιουλώ) το γένος Μωραϊτίδη.
Μεγάλωσε ανάμεσα σε εννιά
παιδιά (τα δύο πέθαναν μικρά)
και εξοικειώθηκε νωρίς με τα
εκκλησιαστικά πράγματα, τη
θρησκευτική ατμόσφαιρα, τις
λειτουργίες, τα εξωκκλήσια και
την ήσυχη ζωή του νησιώτικου
περίγυρου. Όλα αυτά
διαμόρφωσαν μια
χριστιανοπρεπή ιδιοσυγκρασία,
που διατήρησε με πείσμα ως το
τέλος της ζωής του.
6. ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΆΝΤΗΣ
Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο νησί του, εσωτερικός στην Ι. Μονή
του Ευαγγελισμού. Φοίτησε στο Γυμνάσιο (με πολλές διακοπές, λόγω
οικονομικών δυσκολιών) στη Χαλκίδα και στον Πειραιά και το τελείωσε
στο Βαρβάκειο της Αθήνας. Πάντα φτωχός, άρχισε από μαθητής να
κερδίζει το ψωμί του με παραδόσεις και προγυμνάσεις μαθητών. Το ότι
δεν πήρε το δίπλωμά του στοίχισε στον πατέρα του, ο οποίος τον
περίμενε να γυρίσει καθηγητής στο νησί και να βοηθήσει τις τέσσερις
αδελφές του. Οι τρεις από αυτές παρέμειναν ανύπαντρες και του
παραστάθηκαν με αφοσίωση σε όλες τις δύσκολες στιγμές του - όπως
όταν, επί παραδείγματι, απογοητευμένος από τη ζωή της Αθήνας,
αναζητούσε καταφύγιο στη Σκιάθο. Ωστόσο, επειδή οι οικονομικές του
ανάγκες ήταν πολλές, σύντομα αναγκαζόταν να επιστρέψει στην
Αθήνα. Από τη στιγμή που γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο άρχισε να
δημοσιογραφεί και να κάνει μεταφράσεις από ταΓαλλικά και Αγγλικά,
γλώσσες που είχε μάθει σε βάθος και που λίγοι τις γνώριζαν τόσο καλά
στην εποχή του. Οι απολαβές του όμως ήταν πενιχρές και αναγκαζόταν
να ζει σε φτωχικά δωμάτια, όντας πάντα ολιγαρκής και λιτοδίαιτος.
7.
8. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΤΟΥ ΧΡΌΝΙΑ
Η ζωή του Παπαδιαμάντη μέρα με τη μέρα γινόταν δυσκολότερη. Η
φτώχεια, το ποτό και η ασυλλόγιστη απλοχεριά του έγιναν αιτία να
φτάσει σε απελπιστική κατάσταση, ενώ παράλληλα χειροτέρευε και
η υγεία του. Κάποιοι φίλοι του (μεταξύ των οποίων οι Μιλτιάδης
Μαλακάσης, Επαμεινώνδας Δεληγιώργης, Παύλος
Νιρβάνας, Δημήτριος Κακλαμάνος, Αριστομένης Προβελέγγιος)
διοργάνωσαν μια γιορτή στο Φιλολογικό Σύλλογο "Παρνασσός" το
1908 για τα λογοτεχνικά εικοσιπεντάχρονά του και κατάφεραν να
συγκεντρώσουν ένα χρηματικό ποσό, με σκοπό να τον βοηθήσουν
να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο. Πράγματι, ο Παπαδιαμάντης
κατόρθωσε να πληρώσει τα χρέη του και να αγοράσει για πρώτη
φορά καινούρια ρούχα κι ετοιμάστηκε να επιστρέψει στη Σκιάθο.
Μάταια ο Νιρβάνας (γιατρός ο ίδιος) προσπάθησε να τον πείσει να
εισαχθεί στο νοσοκομείο. Στα τέλη του Μαρτίου του 1908 έφυγε για
το νησί του, με σκοπό να μην ξαναγυρίσει στην πόλη «της
δουλοπαροικίας και των πλουτοκρατών», όπως ο ίδιος έγραψε.
Ο Παπαδιαμάντης πέθανε τον Ιανουάριο του 1911, ύστερα από
επιδείνωση της υγείας του. Η κηδεία του τελέστηκε μέσα στο πένθος
όλων των απλών ανθρώπων του νησιού. Με την είδηση του θανάτου
του, το πένθος έγινε πανελλήνιο. Έγιναν επίσημα μνημόσυνα στην
Αθήνα, στην Πόλη, στην Αλεξάνδρεια και αλλού.
9. Η ΓΥΝΑΊΚΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΌΤΗΤΑ
Από νομική άποψη η γυναίκα θεωρείται ανήλικη από την
γέννησή της ως το θάνατό της. Σε όλη της την ζωή
βρίσκονταν υπό κηδεμονία ή καλύτερα υπό επιτροπεία,
την οποία ονόμαζε «κυριεία», ενώ τον επίτροπό της
«κύριο». Με τον γάμο της η γυναίκα απλώς αλλάζει
κηδεμόνα. Από την επιτροπεία του πατέρα της ή του
μεγαλύτερου αδελφού της περιέρχεται στην επιτροπεία
του συζύγου της. Ακόμη και μετά το θάνατό του δεν
υπάρχει περίπτωση να βρει την αυτεξουσιότητάς της. Ο
μεγαλύτερός της υιός γίνεται κηδεμόνας της. Και αν δεν
υπήρχε υιός τότε αναλάμβανε ένας από τους
πλησιέστερους άρρενες συγγενείς της
10. ΤΑ ΒΆΣΑΝΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΊΟΤΗΤΑ
Έγκλειστες στο σπίτι
Στην Αρχαία Ελλάδα τα ανύπαντρα κορίτσια δε
μπορούσαν να κυκλοφορούν ελεύθερα και να
συναναστρέφονται με νέους. Είναι περιορισμένα στο
χώρο του σπιτιού που είναι προορισμένος για τις
γυναίκες, τον γυναικωνίτη. Μόνο σε μερικές
θρησκευτικές γιορτές είχαν τη δυνατότητα να βγούν από
το σπίτι ή να λάβουν μέρος στην πομπή. Σε μερικές
επιτρέπονταν να τραγουδήσουν και να χορέψουν σε
αυτές. Όμως οι χοροί των κοριτσιών και των αγοριών
ήταν πάντα χωριστοί κατά πολύ αυστηρό τρόπο.Ας πάμε
και στους παντρεμένους. Οι Αρχαίοι άνδρες
παντρεύονταν όχι από έρωτα αλλά για να αποκτήσουν
παιδιά τα οποία θα τους γηροκομούν. Δηλαδή για
συμφέρον.
11. Αρχαιότητα
Έγλιστες στο σπίτι
Πρόξενιο [με το
ζορι παντριά]
Κατωτερότητα σε
σχέση με τους άντρες
Δεν είχαν
δυνατότητα
ελεύθερου λόγου
Σήμερα
Ελεύθερες
Δυνατότητα επιλογής
συντρόφου
Ισότητα με τους άντρες
Ελευθερία λόγου