2. 1. CONTEXTO(D.3-4)
2. INTRODUCIÓN(D.5-6)
3. A CREACIÓN DO HIMNO (D.7-11)
4. XOSÉ FONTENLA LEAL (D.12-13)
5. EDUARDO PONDAL (D.14-15)
6. PASCUALVEIGA (D.16.-17)
7. OS PINOS (D.18-19)
8. VERSIÓNS HIMNO GALEGO (D.20)
9. CONCLUSIÓN (D.21)
10. FONTES DE INFORMACIÓN (D.22)
3. • Perda de personalidade política e cultural e a independecia do
Reino (Durante os Séculos Escuros)
• GUERRA DE INDEPENDENCIA (1808)
Primeiros escritos en galego
Recuperación da identidade
Creación da Xunta Suprema de Galicia
• GUERRASCARLISTAS
División de Galicia en catro provincias
Sistema extremadamente centralista
Galicia perde o título de Reino
4. • GUERRASCARLISTAS
División de Galicia en catro provincias
Sistema extremadamente centralista
Galicia perde o título de Reino
• SEXENIO REVOLUCIONARIO (1868-1873)
EXPULSIÓN DOS BORBÓNS
1ª REPÚBLICA
• RESTAURACIÓN BORBÓNICA (1875)
5. HIMNO GALEGO
Que din os rumorosos
na costa verdecente,
ao raio transparente
do prácido luar?
¿Que din as altas copas
de escuro arume
arpado
co seu ben compasado
monótono fungar?
Do teu verdor cinguido
e de benignos astros,
confín dos verdes
castros
e valeroso chan,
non des a
esquecemento
da inxuria o rudo
encono;
desperta do teu sono
fogar de Breogán.
Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden
e con arroubo atenden
o noso ronco son,
máis sóo os iñorantes
e féridos e duros,
imbéciles e escuros
non os entenden, non.
Os tempos son chegados
dos bardos das edades
que as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois, donde quer, xigante
a nosa voz pregoa
a redenzón da boa
nazón de Breogán.
https://www.youtube.com/watch?v=SOlq3VPvq0o
6. • O Himno é o símbolo acústico máis solemne
e transcendental de Galicia como
comunidade política.
• Durante os seus case 110 anos de historia
pasou por enormes dificultades xa que
durante o reinado de Alfonso XIII,
prohibíronse todos “os símbolos rexionais”,
• Aínda que se permitiu o seu uso durante a II
República, tamén será prohibido durante o
réxime franquista. Non se recoñecerá como
himno oficial ata a Lei de Símbolos aprobada
en 1984.
Partitura oficial do himno galego.
7. • Algúns autores cultos da época buscaban que Galicia tivese un himno.
• En 1890, encárgaselle ao Orfeón nº4 (presidido por Pascual Veiga
Iglesias) que organizase un certame de carácter internacional para
escoller un himno presidido polo compositor francés François Laurent
de Rillé
• Pascual Veiga pediulle a Eduardo Pondal que se encargase de escribir
a letra que debía ser musicada para a obra que presentaría no
certame.
• O certame quedou deserto pero Fontenla Leal interesouse pola
composición de Pascual Veiga, que máis tarde convertiríase no himno
galego.
9. Manuscrito autógrafo de Eduardo Pondal de Os Pinos coas derradeiras correccións e dúas novas estrofas (VIII e IX).
10.
11.
12. • Foi o máximo responsable da popularización do himno e a súa
conversión en himno de Galicia.
• Organizou a súa estrea no GranTeatro da Habana o 20 de
decembro de 1907 .
• Conseguiu que Os pinos fose declarado himno oficial do
Centro Galego da Habana.
• Editouno e distribuíuno por todo o mundo.
• Anos antes, PascualVeiga presentárao a un certame para
elixir o himno de Galicia.
Xosé Fontela Leal
GranTeatro da Habana
13. Esta carta foi escrita por Pascual Veiga pouco antes da súa morte, nela respondelle a José Fontela, despois de que
este lle ofrecese que a súa obra fose elixida himno do Centro Galego da Habana.
14. • É unha das principais figuras do Rexurdimento.
• As súas obras son Os Eoas e Queixumes dos pinos.
• Na súa obra fai referencias constantes ao pasado celta dos
galegos.
• En 1890, Pascual Veiga pediulle a Pondal a letra para unha
melodía que quería presentar a un certame artístico en A Coruña.
Escribe para a ocasión o poema «Os pinos», e aínda que a obra
non chegou a tocarse, o poema sí apareceu publicado nun folleto
do certame e en varios periódicos galegos da emigración
cubana.
16. • Naceu en Mondoñedo , formando parte do coro da catedral,
onde tamén aprendeu solfexo e armonía.
• Estableceuse como organista da Colegiata de Santa María del
Campo en 1864.
• Promoveu a aparición do Orfeón Brigantino e o Orfeón
Coruñés. En 1881 fundou o Novo Orfeón, que ao pouco tempo
pasaría a denominarse Coral Polifónica El Eco.
• Conseguiu a medalla de ouro na Exposición Universal de París
de 1889 dirixindo o Orfeón Coruñés nº4.
• Morreu en 1906 en Madrid, onde foi profesor do Conservatorio
Nacional e director do Orfeón Matritense.
17. Orixinais para a confección da partitura para o himno galego de PascualVeiga.
18. • É un poema escrito en octava italiana de versos
heptasílabos. Forman pareados o segundo e o terceiro
verso, teñen rima libre o primeiro e o quinto axustándose
ao esquema fixo de -a a b' -c c b’.
• O texto definitivo publicouse xa como Os Pinos por
primeira vez o 22 de maio de 1890 nun folleto do certame
musical que convocara o Orfeón nº 4 da Coruña para elixir
a mellor Marcha RexionalGalega.
• Ao longo de todo o poema nunca se nomea Galicia
directamente.
Placa na praza maior de Lugo
19. • O tema central da obra é que Galicia esperte do seu sono e
emprenda o camiño hacia a liberdade.
• O poema xira arredor da figura de Breogán, considerado pai
mitolóxico de Galicia.
• Pondal expresa no poema unha explicación total de Galicia,
vai distinguindo cada elemento que corresponde a
diferentes aspectos da realidade.
Eduardo Pondal
20. • LOS SUAVESOURENSE (18-09-2010)
https://www.youtube.com/watch?v=YnYKpdFx1vI
• Sinfonía Nº1 Marea Negra (Antón Alcalde
Rodríguez) (A partir do minuto 14:35)
https://www.youtube.com/watch?v=pMv2OmFljvQ
• OSG JAZZ BAND - Himno de Galicia (ACoruña,
Teatro Rosalía Castro 11.12.12) (Roberto Somoza)
https://www.youtube.com/watch?v=sHXqbeZLUQo
• Himno Galego (versión coreana)
https://www.youtube.com/watch?v=ZUWqWu5YMHI
• Himno Galego - Lucía Pérez
https://www.youtube.com/watch?v=uuq41AURaFY
• "Himno galego" versión de Julio Andrade; BMMC + Coral
El Eco / A.Valero-Castells
https://www.youtube.com/watch?v=SaOq22BT6UM
21. O himno galego é unha composición de PascualVeiga cuxa letra foi feita por Eduardo Pondal, que hoxe é un dos
maiores símbolos de Galicia. A súa existencia non se pode entender sen Fontela Leal, que se encargou de editalo
e e distribuílo por todo o mundo, convertíndose en oficial no 1984.