Ini merupakan pandangan individu terhadap jurang pencapaian Matematik dalam kalangan pelajar.

1. Nama : Nik Nurul Syazwani Binti Ibrahim
No. Matrik : M20151000732
Pandangan Terhadap Isu Jurang Pencapaian Matematik Dalam Kalangan
Pelajar di Malaysia.
Jurang pencapaian dalam kalangan pelajar di Malaysia merupakan satu isu
besar yang sering diperdebatkan dalam forum-forum pendidikan. Malah, Plan
Pembangunan Pendidikan Malaysia (PPPM) 2012-2025 turut membincangkan isu
ini. Masalah ini tidak boleh dipandang enteng kerana impaknya yang negatif
terhadap tahap pendidikan negara kita. Semua pihak hendaklah memainkan
peranan dan menggembleng tenaga dalam menghapuskan jurang pencapaian
pelajar dalam pelajaran, terutamanya mata pelajaran Matematik. Antaranya ialah :
1. Pihak kerajaan perlu mengkaji setiap dasar yang hendak dilaksanakan.
Pihak kerajaan, khususnya pihak Kementerian Pelajaran Malaysia (KPM)
merupakan tulang belakang dalam usaha untuk menghapuskan masalah ini. Hal ini
kerana, semua dasar dan tugas para guru ditentukan oleh pihak atasan iaitu pihak
KPM. Dasar-dasar yang hendak dilaksanakan hendaklah dikaji dan diuji secara
menyeluruh terlebih dahulu sebelum dilaksanakan. Ini mengelakkan dari pisang
berbuah dua kali seperti dasar PPSMI yang telah dilaksanakan. Perlaksanaan ini
merupakan satu langkah yang bijak tetapi masalah seperti jurang pencapaian dalam
kalangan pelajar didapati terus meningkat. Apabila sesuatu dasar dimansuhkan,
segala perbelanjaan yang telah dilabur untuk melaksanakan dasar tersebut hangus
begitu sahaja. Setiap dasar yang hendak dilaksanakan haruslah dikaji kesesuaian
dengan tahap pelajar di seluruh Malaysia, merangkumi pelajar di bandar dan di luar
bandar, pelajar sekolah harian dan pelajar berasarama penuh dan juga kebolehan
guru-guru dalam melaksanakan dasar tersebut. Kajian-kajian ini akan
mempertimbangkan keseluruhan pelajar sekaligus mengelakkan masalah jurang
pencapaian pelajar-pelajar ini terus meningkat. Selain itu, tugas-tugas yang
diagihkan kepada guru hendaklah dikaji agar tugas guru tidak menyimpang kepada
bidang pengkeranian dan membebankan guru-guru sekaligus menyumbang kepada
masalah terus berlaku. Suara dan pendapat dari semua pihak terutamanya

2. cendiakawan hendaklah diambil kira dan dikaji agar sesuatu dasar yang
dilaksanakan itu adalah rasional.
2. Guru-guru hendaklah meningkatkan kualiti dalam bidang pengajaran.
Guru-guru ialah badan penggerak sesuatu dasar dan merupakan pihak yang
penting dalam merapatkan jurang pencapaian Matematik dalam kalangan pelajar.
Pendekatan dan cara mengajar seseorang guru sangat memberi kesan kepada
pencapaian Matematik seseorang pelajar. Guru hendaklah kreatif dalam mengajar
bagi memastikan ilmu dan informasi tentang sesuatu dapat disampaikan dengan
berkesan. Selain itu, persediaan guru dalam sesi pengajaran juga merupakan suatu
aspek yang penting. Guru yang bersedia untuk menghadapi sesi pengajaran
dipercayai mempunyai semangat yang lebih tinggi untuk mengajar. Guru yang
bersemangat dalam kelas akan merangsang semangat pelajar untuk belajar
sekaligus dapat meningkatkan pencapaian para pelajar. "Mindset" para guru
hendaklah dipastikan untuk memberi kejayaan kepada pelajar-pelajar. Oleh itu,
usaha-usaha hendaklah ditingkatkan terutamanya kepada pelajar yang mempunyai
pencapaian yang rendah. Segala maklumat yang diperolehi dari kursus yang dihadiri
para guru perlulah dipraktikkan di dalam kelas. Sebagai contoh, penggunaan ICT
mampu menarik minat pelajar kerana animasi dan slaid-slaid pembentangan yang
menarik. Jadi, penggunaan ICT ini hendaklah dikerapkan agar minat pelajar untuk
memahami sesuatu topik itu dapat ditingkatkan. Penggunaan ICT ini diakui
mengambil masa yang lama dan akan menyebabkan guru-guru kesuntukan masa
dalam menghabiskan silibus yang ditetapkan. Oleh itu, guru-guru hendaklah bijak
dalam menyeimbangkan penggunaan ini seperti menarik minat pelajar dengan
menggunakan animasi pada permulaan topik dan menyambung pengajaran yang
seterusnya dengan kaedah biasa.
3. Ibu bapa hendaklah menyokong anak-anak dari segi emosi untuk
meningkatkan semangat belajar.
Selain itu, ibu bapa juga hendaklah memainkan peranan dalam merapatkan
jurang pencapaian para pelajar. Ibu bapa hendaklah sentiasa memberikan sokongan
dan semangat kepada anak-anak untuk mencintai ilmu dan berjaya dalam pelajaran.
Kajian-kajian lepas menunjukkan terdapatnya jurang pencapaian dalam kalangan
pelajar berdasarkan tahap pendapatan, sikap serta tahap pendidikan ibu bapa. Ibu
bapa yang berpendapatan rendah hendaklah sentiasa memberi motivasi dan

3. kesedaran kepada anak-anak agar berjaya dalam pelajaran dan mengubah taraf
kehidupan keluarga kelak. Keperluan anak-anak perlulah dipenuhi seadanya bagi
memastikan keselesaan anak-anak untuk belajar di rumah mahupun di sekolah agar
mereka tidak merasa rendah diri dengan rakan-rakan yang lain. Ibu bapa yang
mempunyai tahap pendidikan yang rendah hendaklah memupuk kesedaran dalam
kalangan anak-anak terhadap kepentingan ilmu. Mereka hendaklah berfikiran
terbuka dalam pendidikan anak-anak. Sikap ibu bapa yang suka membandingkan
anak dengan anak yang lain atau anak orang lain juga menjadi punca berlakunya
jurang dalam pencapaian pelajar. Anak-anak yang lemah dalam pelajaran
memerlukan semangat dan dorongan ibu bapa bukan tohmahan dan cemuhan yang
akan melemahkan lagi semangat anak tersebut. Tumpuan yang lebih hendaklah
diberikan kepada anak-anak ini agar mereka merasakan bahawa kejayaan
merupakan sesuatu yang penting dalam kehidupan mereka.
4. Pelajar hendaklah bersikap daya saing dan mempunyai motivasi serta
kesedaran terhadap kepentingan ilmu.
Pelajar itu sendiri memainkan peranan dalam menghapuskan jurang dalam
pencapaian mereka. Semangat persaingan yang baik untuk berjaya haruslah
dipupuk dalam diri sendiri agar semua pelajar mengecapi kejayaan. Sikap ini akan
menyebabkan pelajar yang lemah akan berusaha dengan lebih gigih untuk setanding
dengan pelajar yang berpotensi tinggi. Pelajar hendaklah memotivasikan diri sendiri
dengan berfikiran terbuka dan luas terhadap masa hadapan. Sikap acuh tak acuh
dalam menuntut ilmu akan membawa kegagalan dalam pelajaran pelajar. Selain itu,
pelajar hendaklah berani menyuarakan pandangan dan komen terhadap sesuatu
perkara. Sebagai contoh, pelajar yang tidak dapat memahami sesuatu pelajaran
hendaklah menyuarakan hal tersebut kepada guru agar dapat mengelakkan diri
mereka dari tercicir dalam mata pelajaran. Kemudahan infrastruktur yang disediakan
seperti perpustakaan dan akses internet di sekolah hendaklah dimanfaatkan sebaik-
baiknya. Pelajar juga tidak boleh bersikap menerima sahaja. Ini bermaksud pelajar
tidah boleh mengharapkan kejayaan dari usaha guru mengajar semata-mata. Usaha
lain seperti membuat perbincangan berkumpulan dan mengahadiri kelas tambahan
hendaklah dibuat agar dapat merangsang minda untuk lebih bersedia di masa
hadapan.