3. [ 3 ]
ΠΟΛΥΚΟΤΥΛΗΔΟΝΟΣ ΝΟΥΣ
Αποθέτω ειδώλια ευλάβειας στη σιωπή - Ποια ντροπή να με κρατήσει;
Θροΐσματα εκπέμπουν την προσμονή - Ανυπόμονα οι ορμές ζητούν
τροφή
Για την αστοχία της ψυχής ζητώ συγγνώμη - Δεν έχει άλλο δρόμο
το σώμα να διαβεί
Εξημερώνει η εμπειρία την κυκλοθυμία - Ακόμη και στα ψέματα
Η γνώση θέλγει τη φιλοτιμία - Κι όταν η αυταπάτη αντέχει
Πολυκοτυλήδονο πνεύμα ορίζει τη δράση μου - Με τα σπέρματα
σε στείρες συνουσίες
Τα όστρακα των ανέλπιδων ονείρων - Σε πάγο της ανυπαρξίας
Βυθίζονται βαθιά στην απουσία του χρόνου - Των αμυδρών υπαινιγμών
Με την αποσπασματικότητα - Συνεύρεση της φαντασίας με το τυχαίο
Αναζητούν την εκπλήρωση και συνέχεια - Η αλητεία ιπτάμενο χαλί
Οι αισθήσεις ραδιουργούν - Ακολουθώντας το αυθόρμητο
Η αντίθεση εκκολάπτεται στο ισχνό φως της νύχτας - Νεογνά σοφίας
στο βλέμμα κουκουβάγιας
Μόλις σπάσουμε τους καθρέπτες - Η μέρα συναντά την ορμή στον
επιταχυνόμενο χρόνο
Γινόμαστε σπόροι φωτός - Αγαλλίαση το σούρουπο στην αγκαλιά μιας
κρυστάλλινης μνήμης
4. [ 4 ]
ΠΟΙΗΤΗΣ
Οι γραφίδες των σιωπών σου - Είναι μια δύναμη αδάμαστη
Ζωντανεύουν τα λουλούδια της λήθης - Εντελώς ήπια και βαθιά
γοητευτική
Έλκηθρα στους άγριους παγετώνες των ενστίκτων - Διευρύνει σε όλες
τις διαστάσεις
Μεταφέρουν τις υποσυνείδητες ροές - Είναι εξοργιστικά ειλικρινής
εν ειρήνη
Από την αχαλίνωτη φύση - Επιδιώκει την αφύπνιση του ωραίου μέσα μας
Σε ραχοκοκαλιά λογισμών ελευθερίας - Με αυτενέργεια και διάδραση
Παιδοκόμος των εκλάμψεων - Ιδεολογίες και πίστη σχετικές, δικαιώματα
καθολικά
Από τις προσευχές της απόγνωσης - Το μανιφέστο της είναι καθαρά
πειραματικό
Και την αγωνία των άναρθρων κραυγών - Και οι τεχνικές της προς
εξάντληση
Εμβαθύνεις στη μοναδικότητα - Την αφορούν τα πάντα και υπερβαίνει
τα όρια
Των αυθεντικών στιγμών - Κινείται από τις αντιφάσεις στις αντιθέσεις
λυτρωτικά
Αναζητώντας το καθολικό - Διαθέτει όλες τις γλώσσες για να σιωπά
εμπνέοντας
Σε μια πορεία αναγέννησης - Στο σκοτάδι γεννιέται, μεγαλώνει, θεριεύει
Για ν’ αποπλανήσεις την έκαστη μοναχική φλόγα - Ώσπου να γίνει
ήλιος
Οι ισχνότητες των μίζερων ατόμων - Όταν πεθάνει μένει πάντα
ζωντανή
Σε πηγή φωτός να μεταμορφωθούν - Είναι ελεύθερη πριν καν υπάρξει
5. [ 5 ]
ΤΥΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ
Στα λόγια που δεν έχουν νήμα - Στη μηδαμινότητα του εφήμερου
Μια ωδή του παράλογου - Όταν η εξάντληση περνάει τις φοβίες
Και καταλήγουν στο πουθενά - Το φθαρτό του υλικού σώματος
Ανεπίστρεπτα στην ερημιά - Σαν μια κηλίδα συμπυκνωμένης μαύρης ύλης
Αφήνομαι στης αναπνοής τη σιγαλιά - Με σωματίδια στη μέγγενη της
δυσαρμονίας
Βαθιά στην πλημμύρα του ανομολόγητου - Σε μια θεμελιώδη
ασυνεννοησία θραυσμάτων διαφορετικών σκουπιδιών
Η θάλασσα δεν είναι γύρω - Και μετεωρίζεται ανελέητα στο ακίνητο
τυχαίο
Έχουν στερέψει οι ωκεανοί - Φέρει μόνο εκλάμψεις ενός αλλοτινού
κόσμου
Είναι στις κόρες των ματιών μου - Φαινομενικά ασύνδετες μα ποιοτικά
ζωντανές
Σ’ αποστολή διάσωσης - Κάπου στο ασυνείδητο
Σαν ένα λείψανο του κόσμου - Συντελείται η μυσταγωγία της επόμενης
ζωής
Που ψάχνει κάπου να θαφτεί - Ανεπαίσθητα δυναμικά
Συλλαβίζοντας στα σκοτεινά τον όρκο της ανάστασής του -
Ως αυτογένεση
Ανθίζουν τα κενά εντός μου - Κρύφτηκα μέσα μου, σ’ άγνωστους τόπους
Και οι γκρεμοί σώζουν τ’ απελπισμένα - Ανακάλυψα πως το σώμα μου
έχει τους δικούς του μύθους
Σβήνουν το παραλήρημα του φόβου - Και είναι κρυπτογραφημένοι να
μην τους κατανοώ
Καρδιά γεννιέται από τις στάχτες της - Στη συνάντηση με την
αυτοκτονία
Και πια δεν μοιάζω με το εγώ μου - Μου μίλησαν έτσι ώστε ν’ αλλάξω
με μιας την προσωπικότητά μου
6. [ 6 ]
Εξάλειψη του άτοπου - Σαν να είχα τη σύστασή μου φιμωμένη σε κελί
Γίνομαι το τύμπανο του πόθου - Αλλά αυτή συνέχιζε να υπάρχει άσχετα
από μένα
Εξέγερση του αιτήματος της ζωής - Και με την αυτοκαταστροφή μου
απελευθερώθηκε με πρώτη έγνοια να με σώσει
Ο πόνος βυθίζεται στη μαύρη τρύπα - Τίποτε από τα παραπάνω δεν
είναι παιχνίδια του μυαλού
Καθώς το φως μιας άλογης χαράς ανατέλλει - Η ουσία μας είναι μια
συμπαγής απόλυτη αλήθεια
Χάδι που γέννησε μια μοίρα - Αποκαλύπτεται σ’ ακραίες καταστάσεις
εφόσον την αφουγκραστούμε
Στον πυθμένα μιας αλήθειας - Η συνείδησή μας είναι θνησιγενής
Σ’ ανερμάτιστη εποχή - Στο dna πέρα από την ιστορικότητά μας υπάρχει
ένα αξίωμα ύπαρξης
Με διακλαδωτό φιλί - Είναι το έτσι μετά την πτώχευση της λογικής μας
Πράξη ονείρου - Απέναντι στην απειλή θανάτου επιβάλλει την
αποκλειστικά δική μας ζωή
