3. [ 3 ]
ΠΟΛΗ
Πλανήθηκα στα μάτια της νύχτας
υγρά, πλάνα.
Τρέκλισα μεθυσμένος στα σοκάκια της,
γέλασα με τους θεούς της.
Μας είδα μες στο σκοτάδι
στην αγκαλιά μας ν’ αφηνόμαστε
για τελευταία φορά.
Ξέραμε…
Δεν θα ’μαστε ποτέ ξανά εδώ.
4. [ 4 ]
ΧΩΡΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Στην άκρη της νύχτας, μαζί.
Απέναντι τα φώτα του λιμανιού
να διασχίζουν τις ψυχές μας.
Στα πρόσωπά μας
ένα πρόσωπο στοργής είδα
καθώς σταθήκαμε στον πόνο
της νύχτας
χωρίς απαντήσεις,
χωρίς λέξεις.
5. [ 5 ]
ΔΕΣΠΟΙΝΑ
Ναι, μα εγώ βλέπω νεράιδες τα βράδια.
Με σεργιανίζουν
σ’ απέραντες χώρες τ’ ονείρου,
κλείνουν στα δάχτυλά τους πεφτάστερα,
χαϊδεύουν το στήθος τους και χάνονται.
Μια μικρή νεράιδα μου κράτησε κάποτε το χέρι,
φιληθήκαμε ενώ γκρεμίζονταν τ’ αστέρια,
μου ’γραψε τ’ όνομά της σ’ ένα μικρό χαρτί,
μα έπειτα έφυγε και δεν την ξανάδα.
Προσευχήθηκα γι’ αυτή στο γαλήνιο νησί,
έγραψα τ’ όνομά της σε μιαν Ευχή,
κοίταξα ξανά τον ουρανό τη νύχτα
κι είδα τα μάτια της
θλιμμένα και λαμπερά συνάμα.
Να ’σαι καλά…
6. [ 6 ]
ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ
Τρώω με προσποιητή λαιμαργία
τα σκουπίδια που μου πετάτε
τ’ άθλια πνιχτά γελάκια σας
τις σοφές σας εισηγήσεις
τις τέλειες αποφάσεις σας
το σφρίγος των χορών σας
το βαθύ νόημα των ασμάτων σας
μπαίνω στο κοπάδι σας
σαν αποκλεισμένος που λαχταρά
να βρεθεί κοντά σας
κι όταν αργά τη νύχτα μένω μόνος μου
ξερνάω, ξερνάω με λύσσα
τα σκουπίδια που με ταΐσατε
στα καθαρά πεζοδρόμιά σας.
