Επαγγελματικός Προσανατολισμός

1. «Το επάγγελμα φτιάχνει τον εσωτερικό μας κόσμο, τον τρόπο με τον
κρίνουμε, παρατηρούμε τα πράγματα». Η επαγγελματική επιλογή είναι
ουσιαστικά επιλογή τρόπου ζωής, διότι από αυτή θα εξαρτηθούν ο τόπος
κατοικίας, το κοινωνικό-πολιτιστικό περιβάλλον, οι οικονομικές απολαβές
και δυνατότητες, η ψυχική ισορροπία, η προσωπική ικανοποίηση και
αυτοπραγμάτωση.
Δύσκολη η επιλογή επαγγέλματος!
Η σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη οικονομία, η εξέλιξη της επιστήμης και της
τεχνολογίας, ο έντονος ανταγωνισμός, οι νέες μορφές εργασίας, η εμφάνιση
καινούργιων επαγγελμάτων και ειδικοτήτων, είναι λογικό να δημιουργούν στους νέους
ερωτηματικά, ανησυχίες και ανασφάλειες για το μέλλον τους.
Η πορεία συνεπώς προς την επιλογή επαγγέλματος είναι δύσκολη, καθώς τα
άτομα προσπαθούν να προσδιορίσουν τον εαυτό τους και τους στόχους τους. Οι νέοι,
δηλαδή , καλούνται σε μια κρίσιμη περίοδο της ζωής τους, με ισχνή και ανεπαρκή
γνώση του εαυτού τους και του κόσμου, να κάνουν καθοριστικές επιλογές σε σχέση με
1

2. το μέλλον τους, που όμως φαντάζει δυσοίωνο λόγω της σύγχρονης
κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας.
Αναγκαιότητα της επαγγελματικής καθοδήγησης
 Εξαιτίας της πληθώρας των επαγγελμάτων, αλλά και του φάσματος της
ανεργίας. Η μελλοντική απασχόληση του ατόμου φαίνεται ότι συνδέεται
άρρηκτα με την ενημέρωση που έλαβε. Πληροφορείται δηλαδή, για τα
κορεσμένα επαγγέλματα και για την εμφάνιση νέων ειδικοτήτων, που αν δε
λάβει υπόψη του, θα οδηγηθεί σε ετεροαπασχόληση ή υποαπασχόληση.
 Λόγω του ατομικισμού, της χρησιμοθηρικής αντίληψης της ζωής και κυρίως της
δυσλειτουργίας των θεσμών.
Κριτήρια και παράγοντες επιλογής επαγγέλματος
ΑΤΟΜΙΚΑ
α. Πνευματικά και ψυχικά χαρίσματα.
β. Δυνατότητες, ικανότητες, υγεία, σωματικά χαρακτηριστικά.
γ. Κλίσεις, ταλέντα, προτιμήσεις.
δ. Στόχοι, ανάγκες, ιδιαιτερότητα του ατόμου, αξίες του ατόμου (π.χ. εναλλαγή
παραστάσεων, κοινωνικότητα, αυτονομία, προσφορά υπηρεσιών στους άλλους,
κέρδος, δημιουργικότητα, μοναχικότητα, δίψα για γνώση, ελεύθερος χρόνος κτλ). Οι
οικονομικές απολαβές επηρεάζουν σημαντικά την επιλογή επαγγέλματος, ιδιαίτερα
στην εποχή του υλικού ευδαιμονισμού, που διανύουμε.
ε. Ζώντας στην εποχή της ήσσονος προσπάθειας, συνήθως επιλέγουμε επαγγέλματα,
που απαιτούν το λιγότερο δυνατό κόπο.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
α. Μόνιμη και συνεχής απασχόληση.
β. Εύκολη απορρόφηση στην αγορά εργασίας.
γ. Εργατικές συνθήκες, κοινωνικό κύρος και αποδοχή, σύμφωνα με τις στερεοτυπικές
αντιλήψεις περί επαγγελμάτων και τα επαγγελματικά στερεότυπα της εποχής.
δ. Το επάγγελμα των γονέων λειτουργεί θετικά ή αποτρεπτικά, ενώ σημαντικό ρόλο
διαδραματίζει η κοινωνική καταγωγή, η οικονομική ευχέρεια και η οικογενειακή
παράδοση.
2

3. ε. Το περιεχόμενο των σπουδών, οι παρεχόμενες γνώσεις, το επίπεδο των
διδασκόντων στο σχολείο, η καλλιέργεια κρίσης-αντίληψης, η ενθάρρυνση ή η
αποθάρρυνση που δέχεται το άτομο στα μαθητικά του χρόνια, ο επαγγελματικός
προσανατολισμός (ΣΕΠ).
στ. Το φυσικό περιβάλλον και το κλίμα επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα , το νέο, γιατί είναι
αρκετά πιθανό να ακολουθήσει ανάλογο επάγγελμα.
ζ. Η αγορά εργασίας και οι ανάγκες της παραγωγής επιβάλλουν συγκεκριμένα
επαγγέλματα.
η. Τα Μ.Μ.Ε. ασκούν καταλυτική επίδραση στην επιλογή επαγγέλματος,
προβάλλοντας επαγγελματικά πρότυπα μέσω των διαφημίσεων και της μόδας.
θ. Τέλος, ο παράγοντας τύχη και οι γνωριμίες που έχει ο νέος επηρεάζουν
αποφασιστικά το επαγγελματικό μέλλον του , με δεδομένο ότι στο χώρο εργασίας
υπάρχει μεγάλη ευνοιοκρατία.
Προϋποθέσεις ορθής επιλογής επαγγέλματος
 Ικανοποιητικός βαθμός αυτογνωσίας (επίγνωση των κλίσεων, ταλέντων,
δυνατοτήτων του ατόμου).
 Συστηματικός, έγκαιρος επαγγελματικός προσανατολισμός του νεαρού ατόμου
(υπεύθυνοι φορείς είναι η Πολιτεία μέσω του σχολείου και η οικογένεια – το συγγενικό
περιβάλλον του ατόμου).
 Παροχή ίσων ευκαιριών σ’ όλους τους πολίτες (όσο αυτό είναι εφικτό σε κοινωνίες
με ανισότητες διαφόρων ειδών – οικονομικές, μορφωτικές κτλ)
 Η οικογένεια οφείλει να κρατήσει υπεύθυνη στάση και να αντιμετωπίσει το παιδί
ως ανεξάρτητη διαφορετική προσωπικότητα και όχι ως προέκταση των γονέων και
μέσο πραγματοποίησης των δικών τους ανεκπλήρωτων ονείρων.
 Το άτομο χρειάζεται να διαθέτει δίψα για απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων,
δημιουργικότητα, αγωνιστικότητα, πρωτοτυπία, ανάληψη πρωτοβουλιών και ευθυνών,
υπευθυνότητα, ανεξαρτησία δράσης και οργάνωση.
Αιτιολόγηση εσφαλμένου εργασιακού προσανατολισμού.
 Η ανωριμότητα, η έλλειψη προβληματισμού και η αδιαφορία για το μέλλον.
 Η απουσία ορθού επαγγελματικού προσανατολισμού (Σ.Ε.Π.).
3

4.  Η απουσία ελεύθερης επιλογής και ο καταναγκασμός κυρίως από γονείς που
προσπαθούν μέσω των παιδιών τους να ικανοποιήσουν απραγματοποίητες
προσωπικές φιλοδοξίες.
 Η προσκόλληση σε εσφαλμένα πρότυπα-είδωλα που προβάλλουν τα Μ.Μ.Ε., η
θεοποίηση του χρήματος.
 Η επίδραση από τις απόψεις του κοινωνικού περίγυρου και από ομάδες
συνομηλίκων.
 Η φυγοπονία.
Συνέπειες ορθής επιλογής επαγγέλματος.
Α. Στο άτομο
ΥΛΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
α. Ικανοποίηση των υλικών αναγκών του ατόμου.
β. Οικονομική ανεξαρτησία, χειραφέτηση του ατόμου.
γ. Βελτίωση των υλικών συνθηκών διαβίωσης.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
α. Απόκτηση γνώσεων και μορφωτικών εμπειριών (ιδιαίτερα στα επιστημονικά
επαγγέλματα).
β. Καλλιέργεια των πνευματικών του δυνάμεων (παρατηρητικότητα, νόηση, φαντασία,
μνήμη).
γ. Πνευματική εγρήγορση και αυτογνωσία, ενώ αποβάλλει τις προκαταλήψεις και τη
μαζοποίηση.
δ. Το άτομο προβληματίζεται, ενημερώνεται, εθίζεται στην άσκηση κριτικής,
αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και ερευνά. Έτσι, διαμορφώνει μια υπεύθυνη και ώριμη
προσωπικότητα.
ΗΘΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
α. Διέξοδος στην έμφυτη δημιουργικότητα του ανθρώπου.
β. Ηθική ικανοποίηση από την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, από την επιτέλεση
του κοινωνικού καθήκοντος.
γ. Αίσθημα δημιουργίας.
4

5. δ. Το άτομο βρίσκεται σε αρμονία με τον εαυτό του και νοιώθει ζωντάνια, αισιοδοξία,
πληρότητα, γιατί αγαπά και αφοσιώνεται στην εργασία του.
ε. Ομαλή ένταξη του ατόμου στο κοινωνικό σύνολο.
στ. Η επαγγελματική αναγνώριση προκαλεί στον άνθρωπο αίσθημα επιτυχίας, χαρά
και ενισχύει την αυτοεκτίμησή του, την αισιοδοξία, το θάρρος και την αγωνιστικότητά
του.
ζ. Κοινωνική αναγνώριση, απόκτηση κύρους και καταξίωσης
Β. Στην κοινωνία
ΥΛΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
α. Αύξηση παραγωγικότητας, ποιοτική βελτίωση των προϊόντων, ανταγωνίσιμη
οικονομία.
β. Βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, οικονομική ανάπτυξη
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
α. Άνθηση των ανθρωπιστικών επιστημών, των γραμμάτων και των τεχνών,
γενικότερα του ανθρώπινου πολιτισμού.
ΗΘΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
α. Αρμονικές ανθρώπινες σχέσεις, εφόσον λόγω της ορθής επιλογής επαγγέλματος, οι
άνθρωποι είναι ψυχικά ισορροπημένοι.
β. Κοινωνική αρμονία και ειρήνη.
γ. Η συνειδητή επαγγελματική επιλογή καλλιεργεί ηθικές αρετές στους εργαζόμενους,
όπως την αξιοκρατία, την ισοτιμία, την υπευθυνότητα και τη συνέπεια.
δ. Το άτομο εθίζεται στη συνεργασία, στη συλλογικότητα, στην αλληλεγγύη, στο
ομαδικό πνεύμα, στην εντιμότητα, που προτάσσουν το κοινωνικό συμφέρον, την
άμιλλα και όχι τον ατομικισμό και τις ανταγωνιστικές σχέσεις.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Τα αντίθετα ισχύουν σε περίπτωση λανθασμένης επιλογής
επαγγέλματος
ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ
Στόχοι του Σ.Ε.Π.
5

6. Ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός, ως συμβουλευτική διαδικασία,
έχει σκοπό να βοηθήσει τους μαθητές:
 Να αποκτήσουν αυτογνωσία και αυτοεκτίμηση, δηλαδή να αναγνωρίσουν και
να αναπτύξουν τις ικανότητες, τις δεξιότητες, τις αξίες, τα ενδιαφέροντά τους
και να σχεδιάσουν το μέλλον τους σε σχέση με τις προτιμήσεις τους και τα
δεδομένα της εποχής τους.
 Να γνωρίσουν τον κόσμο της εργασίας και το σύγχρονο εργασιακό
περιβάλλον και να θέσουν σαφείς εκπαιδευτικούς και επαγγελματικούς
στόχους.
 Να μάθουν πώς να παίρνουν αποφάσεις που αφορούν στην επαγγελματική
τους σταδιοδρομία, αλλά και στην ίδια τους τη ζωή με τρόπο ώριμο και
ικανοποιητικό.
 Να συμμετέχουν σε σχολικές και εξωσχολικές δραστηριότητες, που
προετοιμάζουν τους νέους για την ομαλή και δυναμική τους ένταξη στην
κοινωνική και οικονομική ζωή.
 Να μάθουν να αναζητούν, να επεξεργάζονται και να αξιοποιούν τις
πληροφορίες που κατακλύζουν τη σύγχρονη κοινωνία.
Αναγκαιότητα του Σ.Ε.Π.
 Η φύση και η μορφή των επαγγελμάτων αλλά και τα προσόντα που
απαιτούνται για την άσκησή τους διαφοροποιούνται ταχύτατα λόγω της
παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και της διείσδυσης της τεχνολογίας σε όλους
τους τομείς της δραστηριότητας του ατόμου.
 Οι τεχνολογικές εξελίξεις, η ανάπτυξη της επικοινωνίας, η εκμηδένιση των
αποστάσεων και η διεύρυνση των κοινωνιών δημιουργούν μια αγορά με
μεγάλη ποικιλία αλλά και με πολλές απαιτήσεις, λ.χ. γενικές και ειδικές
γνώσεις, ανάπτυξη δεξιοτήτων, ευρηματικότητα, ανάληψη πρωτοβουλιών.
 Στην εποχή μας, λόγω της ανεπάρκειας των γονέων να παρακολουθήσουν τις
επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις της σύγχρονης κοινωνίας, το
εκπαιδευτικό σύστημα επιφορτίζεται με την ευθύνη προετοιμασίας και ένταξης
των μαθητών στην αγορά εργασίας.
 Οι νέοι κρίνεται αναγκαίο να οπλιστούν με εφόδια, για να αντιπαλέψουν τη
μάστιγα της ανεργίας, αλλά και να αποκτήσουν δεξιότητες μετάβασης σε
περίπτωση αλλαγής του αντικείμενου εργασίας.
6

7.  Στο πλαίσιο του εκδημοκρατισμού της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι η
παροχή ίσων ευκαιριών για όλους και ειδικά για τους νέους που προέρχονται
από στερημένα οικονομικά και πολιτιστικά περιβάλλοντα, όπως και η μέριμνα
για μαθητές που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες.
Δράση και προβλήματα του Σ.Ε.Π.
Πριν από λίγα χρόνια , προκειμένου ο Σ.ΕΠ. να ανταποκριθεί στις σύγχρονες
απαιτήσεις των νέων για παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών επαγγελματικού
προσανατολισμού, αναβαθμίστηκε από την πολιτεία:
 Ίδρυση Εθνικού Κέντρου Επαγγελματικού Προσανατολισμού.
 Ίδρυση 68 Κέντρων Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού (ΚΕ.ΣΥ.Π.), που
απευθύνεται σε μαθητές, σε γονείς και εκπαιδευτικούς.
 Ίδρυση 200 πιλοτικών Γραφείων Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού
(ΓΡΑ.ΣΕ.Π.) σε σχολικές μονάδες, που στηρίζουν τη λειτουργία του θεσμού
στο σχολείο.
Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες αναβάθμισης, είναι γνωστό ότι παρατηρούνται
αρκετές δυστοκίες και προβλήματα στην εφαρμογή του Σχολικού Επαγγελματικού
Προσανατολισμού. Συγκεκριμένα:
 Ο Σ.Ε.Π. διδάσκεται συχνά από ανειδίκευτους στο συγκεκριμένο αντικείμενο
καθηγητές ( κυρίως από καθηγητές της Φυσικής Αγωγής, της Θεολογίας και της
Οικιακής Οικονομίας, προκειμένου να συμπληρώσουν το ωράριο διδασκαλίας
τους! )
 Δε δίνεται η αρμόζουσα προσοχή, ούτε από τους διδάσκοντες, που ένα μέρος
τους αντιμετωπίζει την εργασία του καθαρά ως επάγγελμα κι όχι ως
λειτούργημα, ούτε από τους διδασκομένους λόγω ανωριμότητας και
χρησιμοθηρικής αντίληψης της γνώσης, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση ενός
τόσου σημαντικού θεσμού. Στην υποβάθμισή του, προφανώς, συντελεί και το
γεγονός ότι ως μάθημα δε βαθμολογείται.
 Δε συνοδεύεται από τις απαραίτητες επισκέψεις σε χώρους εργασίας.
Ελλάς χώρα υπαλλήλων και υπηρεσιών!
Μεγάλες αλλαγές στο «χάρτη» των επαγγελμάτων: Στις πρώτες θέσεις οι
απασχολούμενοι με το εμπόριο
7

8. Κοινωνία των υπηρεσιών και των δεκάδων χιλιάδων υπαλλήλων και
προϊσταμένων και διευθυντών αποτελεί η Ελλάδα. Είναι μια κοινωνία της οικοδομής
και των δομικών έργων. Στη χώρα μας δεν υπάρχει ιδιαίτερη συμμετοχή στον
πρωτογενή (γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία, δασοκομία) και στο δευτερογενή τομέα
(μεταποιητική βιομηχανία). Δυστυχώς, διογκωμένος εμφανίζεται ο τριτογενής τομέας,
δηλαδή, οι μη παραγωγικοί τομείς, όπως οι εκμισθώσεις και οι κάθε είδους
χρηματοοικονομικές δραστηριότητες.
Δεν εμφανίζεται όμως ο απαιτούμενος ρυθμός ανάπτυξης στις νέες τεχνολογίες
που υπηρετούν όλους τους κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας. Όσο για την
πληροφορική, τον άλλο σημαντικό τομέα σήμερα, οι προσδοκίες του παρελθόντος
έχουν διαψευστεί. Οι νέοι δεν έχουν εξασφαλισμένη την επαγγελματική τους επιβίωση.
Οι χαμηλού ή μεσαίου γνωστικού επιπέδου δε βρίσκουν δουλειά, και για τους υψηλού
επιπέδου δεν υπάρχουν καν θέσεις στην Ελληνική αγορά.
Σήμερα οι Έλληνες είναι κατά κύριο λόγο πωλητές ή ιδιοκτήτες μικρών εμπορικών
επιχειρήσεων. Επίσης, πάρα πολλοί Έλληνες ασκούν το επάγγελμα του οδηγού κάθε
κατηγορίας (μέσων μαζικής μεταφοράς, φορτηγών, ταξί κτλ), ενώ πολυπληθείς για τα
Ευρωπαϊκά δεδομένα είναι και οι αγρότες. Επιπρόσθετα, οι Έλληνες είναι καθηγητές
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σερβιτόροι, δάσκαλοι, λογιστές κ.α.
Σταθερό το Δημόσιο
Σταθεροί σε αριθμό παραμένουν, εδώ και δεκαετίες, οι δημόσιοι υπάλληλοι. Ένας
στους έξι εργαζόμενους αυτής της χώρας φέρει αυτόν τον τίτλο, ενώ η δημόσια
διοίκηση παραμένει ένας ιδιόρρυθμος φορέας «κοινωνικής πρόνοιας», ένα «γήπεδο»
ψηφοθηρικού ανταγωνισμού.
Σε άνοδο είναι οι τεχνολόγοι, αν και όχι όσο θα έπρεπε. Επίσης, αυξάνονται οι
νοσοκόμοι, οι ασχολούμενοι με τα χρηματοπιστωτικά και τις αγοραπωλησίες, οι
λογιστές και οι υπάλληλοι λογιστηρίου. Έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των
οικιακών βοηθών και των καθαριστών, που είναι κυρίως μετανάστες. Υπό εξαφάνιση
είναι επαγγέλματα, όπως του καπνοκαλλιεργητή, του γαζωτή ή του κόπτη (αφού ο
κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας κατακρημνίζεται), του γουναρά, του
υποδηματοποιού… Όσο για τους βοσκούς, όσοι λίγοι έχουν απομείνει είναι πλέον
μόνο αλλοδαποί.
4,3 εκατομμύρια απασχολούμενοι
8

9. Οι αλλαγές που έχουν επέλθει στα επαγγέλματα των Ελλήνων, την τελευταία
δεκαετία (β΄ τρίμηνο 2994), δείχνουν τα εξής: «0 αριθμός των απασχολουμένων, που
σήμερα ανέρχεται σε 4,33 εκατομμύρια, παρουσιάζει μια αύξηση της τάξης του 16,5%
σε σχέση με το 1993. Αυτή η αύξηση για τους μεν άνδρες είναι 11% για τις δε
γυναίκες, που αποτελούν το 38% του συνόλου των απασχολουμένων, είναι 27,5%.
Σε ότι αφορά τις αυξομειώσεις στα επιμέρους επαγγέλματα, αυτές είναι
εντυπωσιακές. Οι απασχολούμενοι στον αγροτικό τομέα παρουσιάζουν μείωση της
τάξης του 32%, δηλαδή ο ένας στους τρεις απασχολούμενους του 1993 έχει χαθεί: έχει
πάρει σύνταξη, έχει αλλάξει δουλειά, έχει μείνει άνεργος κλπ. Το επαγγέλματα του
τομέα της βιομηχανίας παρουσιάζουν κι αυτά συρρίκνωση με εντυπωσιακότερη εκείνη
του τομέα της υφαντουργίας και της ένδυσης, που παρουσιάζει μείωση της τάξης του
55%. Οι τεχνίτες στον κατασκευαστικό τομέα δείχνουν να έχουν αυξηθεί κατά 26% στο
β΄ τρίμηνο του 2004, αλλά επρόκειτο για προολυμπιακή περίοδο.
Ο τομέας των υπηρεσιών παρουσιάζει τεράστιες αυξήσεις, με μεγαλύτερη
(110%0 εκείνη της κατηγορίας που περιλαμβάνει τους εξειδικευμένους πωλητές, τους
χρηματιστές, τους μεσίτες και όσους ασχολούνται γενικά με την εξυπηρέτηση των
επιχειρήσεων. Η αύξηση αυτή είναι της τάξης του 65% για τους άνδρες και του 184%
(σχεδόν τριπλάσιες) για τις γυναίκες. Επίσης, οι υπάλληλοι εξυπηρέτησης πελατών
παρουσιάζουν αύξηση η οποία ανέρχεται σε 65%. Και εδώ η αύξηση είναι 24% για
τους άνδρες και 104% για τις γυναίκες. Αν εξετάσουμε την εξέλιξη των
απασχολουμένων σε σχέση με τη θέση τους στο επάγγελμα από το 1992 έως το 2004,
παρατηρούμε ότι ο αριθμός των αυτοαπασχολουμένων παρουσιάζει μια ελάχιστη
αύξηση 1,6%.
Αντιθέτως, οι μισθωτοί παρουσιάζουν μεγάλη άνοδο (38,5%) και καταγράφουν
μια νέα τάση στην εργασία. Οι βοηθοί στην οικογενειακή επιχείρηση έχουν μειωθεί
κατά 39% και ο αριθμός τους είναι μόλις 275.000. Η μείωση αυτή οφείλεται κυρίως
στις γυναίκες, ηλικίας 45 ετών και άνω, οι οποίες ήταν βοηθοί στις αγροτικές
εκμεταλλεύσεις και σταμάτησαν να εργάζονται αφ’ ενός λόγω της συρρίκνωσης του
τομέα και αφ’ ετέρου λόγω της αντικατάστασής τους από οικονομικούς μετανάστες.
Μορφωτικό επίπεδο
Όπως ακόμη προκύπτει από τις απογραφές 2001 – 1991 και από τα στοιχεία της
απασχόλησης εργατικού δυναμικού 1993 – 2004, το γενικό μορφωτικό επίπεδο των
Ελλήνων απασχολουμένων έχει ανέλθει συγκριτικά με ό,τι ίσχυε πριν από μια
9

10. δεκαετία. Ωστόσο, εξακολουθεί να μην είναι ικανοποιητικό: Το 41,7% παραμένει
χαμηλού επιπέδου εκπαίδευσης, το 30,4% μετρίου και μόλις ένας στους τρεις
εργαζομένους έχει υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης.
Οι διαφορές με την Ε.Ε.
Συγκριτικά με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, έχουμε πολλαπλάσιους
γεωργούς, κτηνοτρόφους, δασοπόνους, ψαράδες, υποπολλαπλάσιους τεχνολόγους
και τεχνικούς και πολύ περισσότερους στρατιωτικούς.
Το 86,42% των αγροτών μας δεν έχει καμία ή διαθέτει στοιχειώδη εκπαίδευση. Το
12,63% έχει μέση και μόλις το 0,9 % ανώτατη εκπαίδευση, όταν, για παράδειγμα, μόνο
το 21,6% και το 40,6% αντίστοιχα των Γερμανών και Γάλλων αγροτών έχουν
στοιχειώδη εκπαίδευση. Ανώτατη έχει το 16.7% των Γερμανών και το 6,8% των
Γάλλων αγροτών.
Σε ότι αφορά τον κλάδο των τεχνολόγων και των τεχνικών παρουσιάζεται μεγάλη
διάσταση μεταξύ των Ελλήνων απασχολουμένων και των Ευρωπαίων εταίρων. Το
ευχάριστο σε αυτήν την κατηγορία επαγγελματιών είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία
είναι δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι απασχολούμενοι
πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σ’ αυτό την κλάδο αποτελούν το 0,12% στη Γαλλία, το
2,17% στην Ελλάδα, το 3% Μ. Βρετανία και το 8,7% στη Γερμανία.
Η έρευνα
Όπως αναφέρεται σε έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα
αναπληρωτών καθηγητών σε μαθητές του νομού Μαγνησίας.
η οικογένεια αποτελεί μια σημαντική πηγή επιδράσεων στη διαμόρφωση των
επαγγελματικών επιλογών των νέων. Ειδικότερα προκύπτει ότι οι νέοι των οποίων ο
πατέρας ανήκει στην ομάδα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου επιλέγουν σε μικρότερο
βαθμό τα ελεύθερα επαγγέλματα σε σχέση με τους νέους με πατέρα μέσου ή υψηλού
μορφωτικού επιπέδου, η πλειονότητα των οποίων κατευθύνεται στα ελεύθερα
επαγγέλματα.
Αντίθετα, τα κορίτσια με πατέρα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου επιδιώκουν την
ασφάλεια του δημοσίου τομέα και τα αγόρια την επαγγελματική σιγουριά του
στρατιωτικού επαγγέλματος.
10

11. 11