Η παρουσίαση που ετοίμασε η Ε ομάδα για το πρόγραμμα Υιοθεσία Βυζαντινού "Άγιος Γεώργιος Ομορφοκκλησιάς". Συνεντεύξεις για τη συντήρηση και τη λειτουργία του ιερού Ναού.
1. ΠΗΝΕΛΌΠΗ ΔΈΛΤΑ, ΠΡΏΤΕΣ ΕΝΘΥΜΉΣΕΙΣ
ΔΟΜΉ- ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΆ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΊ-ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ- ΙΔΈΕΣ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΆ ΜΈΣΑ
ΠΛΑΓΙΌΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟΙΧΕΊΑ
Ενότητα 1η α΄πρόσωπος αφηγητής, • Πατέρας: επιβλητική, γοητευτική, μεγαλοπρεπής παρουσία, Μεταφορές: τον τρέμαμε, δεμένο κορμί,
εσωτερική οπτική γωνία ευπαρουσίαστος, αλλά τυπικός, ψυχρός, απόμακρος, αμυγδαλωτά μάτια που πετούσαν
Ο χαρακτήρας του με συμμετοχή στα απρόσιτος, απλησίαστος, χωρίς συναισθηματικές διαχύσεις, φλόγες,κάθε μπατσιά πηγαινοέφερνε το
πατέρα-οι σχέσεις δρώμενα, αναδρομική οικειότητα, εκδηλώσεις τρυφερότητας, τιμωρεί χωρίς να μυαλό
του με τα παιδιά αφήγηση της ώριμης επιβραβεύει, αυστηρός, αυταρχικός, άτεγκτος Παρομοίωση: κορμί, ίσιο σα λαμπάδα,
πλέον • Εμπνέει στα παιδιά: φόβο, τρόμο αλλά και θαυμασμό, Έμπαινε και γέμιζε, λες, αμέσως το σπίτι
αυτοβιογραφούμενης Ασύνδετα: την επιβλητική του
υπερηφάνεια, σεβασμό, δέος
συγγραφέως (θυμούμαι) παρουσία........ «τα ωραία Μπενάκικα
Περιγραφή • Το έλλειμμα στοργής, η επιβολή σιδερένιας πειθαρχίας, ο μάτια»
παραστατική, λεπτομερής ξυλοδαρμός, απότοκο των παιδαγωγικών αντιλήψεων στους
Διάλογος σύντομος κόλπους της μεγαλοαστικής κοινωνίας του 19ου αι, προκαλεί
αφηγημένος τραυματικά συναισθήματα, ντροπή, εξευτελισμό σ’ ένα
υπερευαίσθητο παιδί, όπως η αφηγήτρια
Ενότητα 2η Εσωτερικός μονόλογος, • Πατέρας: βίαιος, ευέξαπτος, τύραννος, επιβλητικός, Παρομοιώσεις: (σαν) θεότης απλησίαστος,
εξομολόγηση-κατάθεση ανυποχώρητος, εξουσιαστικός χαρακτήρας, αλλά και βαθιά σαν λατρεία, σαν θρησκεία
Οι αντιφατικές ψυχής, αναβίωση ευγενής, έντιμος, συνεπής, ειλικρινής, δίκαιος, ευθύς, Ασύνδετα, πολυσύνδετα
όψεις του πατέρα τραυματικών εμπειριών, ακέραιος, υπερήφανος Μικροπερίοδος λόγος, κοφτές προτάσεις
πηγή δέους για την παρά περιγραφή της • Στα μάτια της αφηγήτριας: θεότης απλησίαστος, αντικείμενο Επαναλήψεις: τελευταία μεγάλη αγάπη της
αφηγήτρια-κόρη πατρικής φιγούρας ζωής μου, έκλαψα χάριν του, όλη μου τη
λατρείας, μυθοποιημένο πρόσωπο- αντρικό πρότυπο
ζωή
Ανίκανη να τον κρίνει, να τον δει στα ανθρώπινα μέτρα του,
Κλιμάκωση: αργότερα....σαν θρησκεία
λόγω της επιβεβλημένης απόστασης, των ετερόκλητων
Αντίθεση: Βίαιος....τύραννος, μα βαθιά
στοιχείων της γοητευτικής προσωπικότητάς του, άσκησε
ευγενής....στο ζήτημα συνείδηση, ξέροντας
τυραννική επίδραση πάνω της, εγκλωβίζοντάς την σε μια
και μην ξέροντας
σχέση ισόβιας συναισθηματικής εξάρτησης
Χαρακτηριστικά επίθετα
Ενότητα 3η Αφήγηση, Διάλογος • Πατέρας: γενναιόδωρος, μεγαλόψυχος, διαθέτει ανθρωπιά, Παρομοίωση: λάτρεψα τον πατέρα μου σαν
Ένα απλό περιστατικό κατανόηση και καλοσύνη. Από την πλεονεκτική θέση που κάτι ανώτερο
Το περιστατικό με αποκτά το κύρος και τη βρίσκεται αποτιμά δίκαια το μόχθο του απλού δουλευτή και Μεταφορές: σταθμός στη ζωή μου, να
τα στρείδια- η σημασία κομβικού την ανάγκη του για ανταμοιβή. Τα λόγια του ήταν μάθημα κόψω το γροσάκι
ψυχική σημείου στη ζωή τόσο ανωτερότητας. Εκτός από το δικό μας συμφέρον οφείλουμε να Επανάληψη: θεότης απρόσιτος , μα θεότης
ανωτερότητα του του παιδιού όσο και του αναγνωρίζουμε την προσφορά και την ανάγκη του άλλου
πατέρα ώριμου αυτοβιογράφου • Μητέρα: συνετή διαχειρίστρια των εξόδων του σπιτιού
επιτιμά τον πατέρα γαι την γενναιοδωρία του