ดาวน์โหลดไฟล์นี้ได้ที่ www.philosophychicchic.com ปรัชญาอัตถิภาวนิยม ตอน ทัศนะต่อโลกของปรัชญาอัตถิภาวนิยม ทัศนะของปรัชญาอัตถิภาวนิยม มนุษย์ตระหนักถึงการมีอยู่ของตัวเองก่อนการตระหนักถึงสิ่งอื่น อัตถิภาวนิยมของมนุษย์จึงเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกสุด จากนั้นมนุษย์ก็จะพิจารณาสิ่งต่างๆ โดยเกี่ยวเนื่องกับการมีอยู่ของตัวเอง แนวคิดของนักปรัชญาอัตถิภาวนิยมต่อเรื่องอื่นๆ จะมีความสัมพันธ์แนบแน่นกับการมีอยู่ของตัวมนุษย์ทั้งสิ้น

1. ทัศนะต่อโลกของปรัชญาอัตถิภาวนิยม
โดย อ.สรณีย์ สายศร

2. นักปรัชญาโดยทั่วไปจะสนใจปัญหาเกี่ยวกับโลก
โลกเกิดขึ้นได้อย่างไร?
โลกมีส่วนประกอบที่แท้จริงคือ
อะไร?
โลกดาเนินไปเพื่อจุดหมายอะไร?
..............................

3. ทัศนะของปรัชญาอัตถิภาวนิยม
 มนุษย์ตระหนักถึงการมีอยู่ของตัวเองก่อน
การตระหนักถึงสิ่งอื่น
 อัตถิภาวนิยมของมนุษย์จึงเป็นสิ่งสาคัญ
อันดับแรกสุด
 จากนั้นมนุษย์ก็จะพิจารณาสิ่งต่างๆ โดย
เกี่ยวเนื่องกับการมีอยู่ของตัวเอง
 แนวคิดของนักปรัชญาอัตถิภาวนิยมต่อ
เรื่องอื่นๆ จะมีความสัมพันธ์แนบแน่นกับ
การมีอยู่ของตัวมนุษย์ทั้งสิ้น

4.  นักปรัชญาอัตถิภาวนิยมจะไม่สนใจ
ศึกษาปัญหาที่มีลักษณะไกลจาก
สภาวะการมีอยู่ของบุคคล หรือ
ปัญหาเชิงอภิปรัชญาของโลก
 แต่สนใจว่า เขาจะทาอย่างไรกับ
ชีวิตของเขา เมื่อเขามีอยู่
 โลกมีความสาคัญเพียงแค่เวลาที่
มนุษย์มีอยู่หรือมีชีวิตในโลก และ
เขาจะดาเนินชีวิตในโลกของเขา
อย่างไร?

5. รูปนี้มีความหมายอะไรกับคุณ ?

9. A kid found sleeping beside his mother and father's
graves

12. ความหมายของโลกในแว่นตา EXIST
 โลกในทัศนะของนักปรัชญาอัตถิภาวนิยม มิได้หมายถึงทุกสิ่งทุก
อย่างที่มีอยู่ แต่หมายถึงเฉพาะสิ่งที่มีความหมายต่ออัตถิภาวะ
ของคนใดคนหนึ่งเท่านั้น
 โลกจึงหมายถึงส่วนที่ถูกมองอย่างมีความหมายในแง่มุมของ
บุคคลใด บุคคลหนึ่ง ขณะที่บุคคลนั้นมีอยู่นั่นเอง
 ดังนั้น >> โลก กับ การมีอยู่ของบุคคลจึงเป็นสิ่งที่มีความสัมพันธ์
กัน เกี่ยวเนื่องกันอย่างแยกไม่ออก >> มนุษย์จึงได้ชื่อว่า
 สิ่งในโลก >> BEING - IN – THE - WORLD

13.  โลกมีความสาคัญในฐานะเป็น
สิ่งแวดล้อมของการมีอยู่ของ
บุคคลใด บุคคลหนึ่ง
 เมื่อบุคคลมีความสนใจหรือมี
เจตนารมณ์เกิดขึ้น โลกของ
บุคคลก็จะปรากฏขึ้นในฐานะ
เครื่องมือ /ฉาก หรือ กิจกรรม
สนองตอบเจตนารมณ์นั้นๆ
ของบุคคล

14. โลกมีความหมายต่อนักบวชในแง่ไหน?

16.  ขณะที่ตระหนักถึงการมีอยู่ของตนเอง >> โลก คือ สิ่งที่กลายมา
เป็นสิ่งที่มีความหมาย เพราะเป็นเครื่องมือสนองตอบทุกกิจกรรม
ตามความปรารถนาหรือเจตนารมณ์ของบุคคล
 ถ้าไม่มีการตระหนักถึงการมีอยู่ของตนเองของบุคคล โลกของ
บุคคลก็เกิดขึ้นไม่ได้
 การตระหนักถึงการมีอยู่ และการเลือกสารัตถะให้กับตนเอง เป็น
กิจกรรมของบุคคลที่เกิดพร้อมกัน >> โลก (EVERYDAY
WORLD) คือ สิ่งซึ่งถูกรับรู้และให้ความหมายจากการเลือก
ของบุคคลก็เกิดขึ้นด้วย

17.  โลกในชีวิตประจาวันนา
โศกนาฏกรรมมาสู่มนุษย์
 โลกในชีวิตประจาวันกลับ
กลายเป็นกลไกที่บังคับการ
ดาเนินชีวิต >> เพราะมนุษย์ใช้
ชีวิตอย่างปราศจากการตระหนัก
(ว่าตนเองมีอยู่ หรือตนเองเป็น
อะไร) >> ทาให้มนุษย์ไม่มีอัตถิ
ภาวะอีกต่อไป

18. PARADOX
 การมีอยู่ของบุคคล ได้ทาให้เกิดโลกของบุคคลขึ้นมา....แต่ใน
ขณะเดียวกัน โลกนั้นก็สามารถคุกคามความหมายที่แท้จริงของ
การมีอยู่ของบุคคลโดยสิ้นเชิง ถ้าบุคคลปล่อยให้โลกเป็นฝ่าย
กาหนดวิถีชีวิตของตนไป

19. กิจกรรม
 ๑. สารวจความสนใจของตัว
เราในแต่ละขณะ ลอง
พิจารณาถึงสิ่งที่มีความหมาย
ในฐานะเป็นเครื่องมือสนอง
ความสนใจ
 สารวจขณะต่างๆ ของการ
ดาเนินชีวิตประจาวันว่า
เป็นไปโดยอัตโนมัติ หรือ
เป็นไปด้วยความสนใจอย่าง
เต็มที่ในแต่ละขณะ

26. ดาวน์โหลดไฟล์นี้ได้ที่
www.philosophychicchic.com
สนุกกับการเรียนรู้ปรัชญาและศาสนาแบบชิคๆ เคียงคู่รอยยิ้ม