Η Δυναστεία των Παλαιολόγων - Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Συνανάγνωση ( Ελύτης)
1. Κυπριανού Φλώρα Λύκειο Ιδαλίου2018-19
1
ΦΥΛΛΟ ΣΥΝΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ( «Άξιον Εστί» - « Ρωμιοσύνη»)
Άσμα Δ΄ ( Οδυσσέας Ελύτης, « Άξιον Εστί» 1945)
ΕΝΑ τό χελιδόνι * κι ἡ Ἄνοιξη ἀκριβή
Γιά νά γυρίσει ὁ ἥλιος * θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες * νά ‘ναι στους Τροχούς
Θέλει κι οἱ ζωντανοί * νά δίνουν τό αἷμα τους.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔχτισες μέσα στά βουνά
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔκλεισες μές στή
θάλασσα!
Πάρθηκεν ἀπό Μάγους * τό σώμα τοῦ Μαγιοῦ
Τό ‘χουνε θάψει σ’ ἕνα * μνῆμα τοῦ πέλαγου
Σ’ ἕνα βαθύ πηγάδι * τό ‘χουνε κλειστό
Μύρισε τό σκοτά * δι κι ὅλη ἡ Ἄβυσσο.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μέσα στίς πασχαλιές καί Σύ
Θέ μου Πρωτομάστορα * μύρισες τήν Ἀνάσταση!
Σάλεψε σάν τό σπέρμα * σέ μήτρα σκοτεινή
Τό φοβερό τῆς μνήμης * ἔντομο μές στή γῆ
Κί ὅπως δαγκώνει ἀράχνη * δάγκωσε τό φῶς
Ἔλαμψαν οἱ γιαλοί * κι ὅλο τό πέλαγος.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔζωσες τίς ἀκρογιαλιές
Θέ μου Πρωτομάστορα * στά βουνά μέ θεμέλιωσες!
«Ρωμηοσύνη» ( Γιάννης Ρίτσος) 1945
Αυτά τα δέντρα δεβολεύονταιμελιγότεροουρανό,
αυτέςοι πέτρεςδε βολεύονταικάτουαπ'τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονταιπαρά μόνοστονήλιο,
αυτέςοι καρδιέςδεβολεύονταιπαρά μόνοστοδίκιο.
Ετούτοτο τοπίο είναισκληρόσαν τησιωπή,
σφίγγειστον κόρφοτουτα πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγειστοφως τις ορφανέςελιέςτουκαιτ' αμπέλια του,
σφίγγειτα δόντια.Δεν υπάρχεινερό.Μονάχα φως.
Ο δρόμοςχάνεταιστοφως κι ο ίσκιος της μάντραςείναισίδερο.
Μαρμάρωσαν τα δέντρα,τα ποτάμια κιοιφωνές μες στονασβέστη
του ήλιου.
Η ρίζα σκοντάφτειστομάρμαρο.Τα σκονισμένασκοίνα.
Το μουλάρικι ο βράχος.Λαχανιάζουν.Δεν υπάρχεινερό.
Όλοι διψάνε.Χρόνιατώρα.Όλοιμασάνεμια μπουκιά ουρανό
πάνουαπ' την πίκρα τους.
Τα μάτια τουςείναικόκκινα απ'την αγρύπνια,
μια βαθιά χαρακιά σφηνωμένηανάμεσα στα φρύδια τους
σαν ένα κυπαρίσσιανάμεσα σεδυοβουνά τολιόγερμα.
Το χέρι τους είναικολλημένοστοντουφέκι
το ντουφέκιείναισυνέχεια τουχεριούτους
το χέριτους είναισυνέχεια της ψυχής τους —
έχουν στα χείλια τους απάνουτοθυμό
κι έχουνετον καημόβαθιά βαθιά στα μάτια τους
σαν ένα αστέρισεμια γούβα αλάτι
Όταν σφίγγουν το χέρι,ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο
όταν χαμογελάνε, έναμικρό χελιδόνι φεύγει μέσ' απ' ταάγρια
γένια τους
όταν κοιμούνται,δώδεκα άστρα πέφτουν απ'τιςάδειεςτσέπεςτους
όταν σκοτώνονται,η ζωή τραβάειτην ανηφόραμε σημαίες και με
ταμπούρλα
{..}Τοψωμί σώθηκε,τα βόλια σώθηκαν,
γεμίζουν τώρα τα κανόνια τουςμόνομε την καρδιά τους.
Τόσα χρόνια πολιορκημένοιαπόστεριά καιθάλασσα
όλοι πεινάνε,όλοισκοτώνονταικαικανέναςδενπέθανε —
πάνουστα καραούλια λάμπουνετα μάτια τους,
μια μεγάλησημαία,μια μεγάληφωτιά κατακόκκινη
καικάθεαυγήχιλιάδεςπεριστέρια φεύγουν απ'τα χέρια τους
για τις τέσσεριςπόρτεςτουορίζοντα.
2. Κυπριανού Φλώρα Λύκειο Ιδαλίου2018-19
2
1. Αφού διαβάσετε τα πιο πάνω ποιήματα να βρείτε τις ομοιότητες και τις διαφορές τους, ως προς
το θέμα, τις εικόνες, το ύφος, τη στάση του ποιητικού υποκειμένου και τη μορφή του ποιήματος (
100-150 λέξεις)
_____________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________
2. Μπορείτε να βρείτε και να υπογραμμίσετε στα δύο ποιήματα στίχους στους οποίους
συμπυκνώνεται η κεντρική ιδέα, δηλαδή το τίμημα που πληρώνουν οι άνθρωποι για τη
λευτεριά, τη δικαιοσύνη, την ειρήνη; Ποια κοινή εικόνα έχουμε; Εξηγήστε.
________________________________________________________________________
________________________________________________________________________
________________________________________________________________________
________________________________________________________________________
________________________________________________________________________
________________________________________________________________________
3. Εξηγήστε πως οι πιο κάτω ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ εικόνες δημιουργούν συνειρμούς σε
κάποιες κοινές προσλαμβάνουσες του «ομαδικού υποσυνειδήτου» ( κοινή ιστορική
παράδοση, κοινές μνήμες)
Εικόνα Εκφραστικό μέσο Συνειρμός
Π.χ, «σφίγγει στο φως τις
ορφανές ελιές του και τ'
αμπέλια του»
Μεταφορά Η ελιά είναι σήμα κατατεθέν
της ελληνικής φύσης, όπως
και η ηλιοφάνεια. Κοινή
εικόνα που ξυπνά οικείες
αναμνήσεις και μνήμες,
συνδυασμένη με την
ορφάνια, κάτι που συγκινεί
και μεταμορφώνει τον τρόπο
που κοιτάζουμε τη φύση. που
συμπάσχει με το κοινό δράμα
και αντιμετωπίζει τις ίδιες
απώλειες.
3. Κυπριανού Φλώρα Λύκειο Ιδαλίου2018-19
3
«από τις τρύπες του
πανωφοριού τους
μπαινοβγαίνει ο θάνατος»
«Σάλεψε σάν τό σπέρμα σέ
μήτρα σκοτεινή»
«Πάρθηκεν ἀπό Μάγους τό
σώμα τοῦ Μαγιοῦ
Τό ‘χουνε θάψει σ’ ἕνα
*μνῆμα τοῦ πέλαγου»
«ότανσκοτώνονται,ηζωή
τραβάειτηνανηφόραμε
σημαίεςκαιμε
Ταμπούρλα»
4. Υπάρχουνστα δύο ποιήματα εικόνεςκατεξοχήν υπερρεαλιστικές( τολμηρέςσυναντήσεις
λέξεων,εικόνων,εννοιώνμεμια ονειρικήτεχνικήανάκλησηςπουπάνεπέρα απότη λογικήτων
συνειρμώνκαιτων αντικειμενικών συστοιχιών);Εντοπίστετιςκαιπείτεπως λειτουργούν.
5. Να παρατηρήσετεπώςσυνδέειο ποιητής τοφυσικόμε το ανθρώπινοπεριβάλλον.Ποια σχέση
βρίσκετε;
6. Να βρείτελέξειςκαιφράσειςα) που φανερώνουν τον αδιάκοποαγώνατων ανθρώπων β) που
προσδιορίζουντουςστόχουςτου αγώνα.
( να απαντηθούνστοτετράδιο)
7. Να ζωγραφίσετεμια εικόνα πουσαςσυγκίνησεπερισσότεροδιαβάζονταςτα ποιήματα
4. Κυπριανού Φλώρα Λύκειο Ιδαλίου2018-19
4
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΟΜΑΔΑ Α
Αφού διαβάσετε τα ακόλουθα ποιήματα να τα συγκρίνετε ως προς το θέμα, τη στιχουργική, τις εικόνες,
το ύφος, υπογραμμίζοντας τους στίχους στους οποίους φαίνεται πιο έντονα η βασική τους ιδέα, την οποία
να σχολιάσετε σε κείμενο σας που θα διαβάσετε στην ολομέλεια της τάξης.
Άσμα Δ΄ ( Οδυσσέας Ελύτης, « Άξιον Εστί» 1945)
ΕΝΑ τό χελιδόνι * κι ἡ Ἄνοιξη ἀκριβή
Γιά νά γυρίσει ὁ ἥλιος * θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες * νά ‘ναι στους Τροχούς
Θέλει κι οἱ ζωντανοί * νά δίνουν τό αἷμα τους.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔχτισες μέσα στά βουνά
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔκλεισες μές στή θάλασσα!
Πάρθηκεν ἀπό Μάγους * τό σώμα τοῦ Μαγιοῦ
Τό ‘χουνε θάψει σ’ ἕνα * μνῆμα τοῦ πέλαγου
Σ’ ἕνα βαθύ πηγάδι * τό ‘χουνε κλειστό
Μύρισε τό σκοτά * δι κι ὅλη ἡ Ἄβυσσο.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μέσα στίς πασχαλιές καί Σύ
Θέ μου Πρωτομάστορα * μύρισες τήν Ἀνάσταση!
Σάλεψε σάν τό σπέρμα * σέ μήτρα σκοτεινή
Τό φοβερό τῆς μνήμης * ἔντομο μές στή γῆ
Κί ὅπως δαγκώνει ἀράχνη * δάγκωσε τό φῶς
Ἔλαμψαν οἱ γιαλοί * κι ὅλο τό πέλαγος.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔζωσες τίς ἀκρογιαλιές
Θέ μου Πρωτομάστορα * στά βουνά μέ θεμέλιωσες!
OΠΩΣ O KEPEM ( Ναζίμ Χικμέτ, 1934 )
Eίναι βαρύς ο αγέρας σα μολύβι
Φωνάζω
Φωνάζω
Φωνάζω
Φωνάζω
Eλάτε γρήγορα
Σας φωνάζω
να λειώσουμε
το μολύβι.
Kάποιος μου λέει
Φωτιά θα πάρεις απ’ την ίδια σου φωνή
θα γίνεις στάχτη
σαν τον Kερέμ
που κάηκε απ’ τον έρωτά του.
Tόσες δυστυχίες
και τόσο λίγοι
φίλοι.
Eίναι λοιπόν κουφά
της καρδιάς σας τ’ αυτιά.
Eίναι βαρύς ο αγέρας σα μολύβι.
K' εγώ του λέω:
«Aς καώ
Aς γίνω στάχτη
σαν τον Kερέμ.
Aν δεν καώ εγώ
αν δεν καείς εσύ
αν δεν καούμε εμείς
πώς θα γενούνε τα σκοτάδια
λάμψη;»
Eίναι χοντρός ο αγέρας σαν τη γη
Eίναι βαρύς ο αγέρας σα μολύβι
Φωνάζω
Φωνάζω
Φωνάζω.
Eλάτε γρήγορα
σας φωνάζω
να λειώσουμε
το μολύβι.
5. Κυπριανού Φλώρα Λύκειο Ιδαλίου2018-19
5
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΟΜΑΔΑ Β
Αφού διαβάσετε τα ακόλουθα ποιήματα να βρείτε τις διαφορές τους, ως προς τον τρόπο που
προσεγγίζεται η ιδέα της ελευθερίας, το ύφος, τη μορφή του ποιήματος και τις εικόνες και να τα
εξηγήσετε σε κείμενό σας που θα διαβάσετε στην ολομέλεια της τάξης ( 100-150 λέξεις)
Άσμα Δ΄ ( Οδυσσέας Ελύτης, « Άξιον Εστί» 1945)
ΕΝΑ τό χελιδόνι * κι ἡ Ἄνοιξη ἀκριβή
Γιά νά γυρίσει ὁ ἥλιος * θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες * νά ‘ναι στους Τροχούς
Θέλει κι οἱ ζωντανοί * νά δίνουν τό αἷμα τους.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔχτισες μέσα στά βουνά
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔκλεισες μές στή θάλασσα!
Πάρθηκεν ἀπό Μάγους * τό σώμα τοῦ Μαγιοῦ
Τό ‘χουνε θάψει σ’ ἕνα * μνῆμα τοῦ πέλαγου
Σ’ ἕνα βαθύ πηγάδι * τό ‘χουνε κλειστό
Μύρισε τό σκοτά * δι κι ὅλη ἡ Ἄβυσσο.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μέσα στίς πασχαλιές καί Σύ
Θέ μου Πρωτομάστορα * μύρισες τήν Ἀνάσταση!
Σάλεψε σάν τό σπέρμα * σέ μήτρα σκοτεινή
Τό φοβερό τῆς μνήμης * ἔντομο μές στή γῆ
Κί ὅπως δαγκώνει ἀράχνη * δάγκωσε τό φῶς
Ἔλαμψαν οἱ γιαλοί * κι ὅλο τό πέλαγος.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔζωσες τίς ἀκρογιαλιές
Θέ μου Πρωτομάστορα * στά βουνά μέ θεμέλιωσες!
Ωδή στο άγαλμα της Ελευθερίας, ( Κων/νος
Καρυωτάκης, 1927)
Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει
τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,
χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.
Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι,
λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει
σήμερα το υπερούσιο* μέταλλό σου.
Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν
έμποροι και κονσόρτσια* κι εβραίοι.
Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν
οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν
με το πορτρέτο του Dorian Gray*.
Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε,
μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,
όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη
σαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε,
και τη ζωή τους εξακολουθούνε,
νεκροί που η καθιέρωσις* τους λείπει.
6. Κυπριανού Φλώρα Λύκειο Ιδαλίου2018-19
6
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΟΜΑΔΑ Γ
Αφού διαβάσετε τα ακόλουθα ποιήματα να βρείτε τις ομοιότητες και τις διαφορές τους, ως προς το θέμα,
τις εικόνες, το ύφος, τη στάση του ποιητικού υποκειμένου και τη μορφή του ποιήματος,επεξηγώντας τα
σε κείμενό σας που θα διαβάσετε στην ολομέλεια της τάξης ( 100-150 λέξεις)
Άσμα Δ΄ ( Οδυσσέας Ελύτης, « Άξιον Εστί» 1945)
ΕΝΑ τό χελιδόνι * κι ἡ Ἄνοιξη ἀκριβή
Γιά νά γυρίσει ὁ ἥλιος * θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες * νά ‘ναι στους Τροχούς
Θέλει κι οἱ ζωντανοί * νά δίνουν τό αἷμα τους.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔχτισες μέσα στά βουνά
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔκλεισες μές στή θάλασσα!
Πάρθηκεν ἀπό Μάγους * τό σώμα τοῦ Μαγιοῦ
Τό ‘χουνε θάψει σ’ ἕνα * μνῆμα τοῦ πέλαγου
Σ’ ἕνα βαθύ πηγάδι * τό ‘χουνε κλειστό
Μύρισε τό σκοτά * δι κι ὅλη ἡ Ἄβυσσο.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μέσα στίς πασχαλιές καί Σύ
Θέ μου Πρωτομάστορα * μύρισες τήν Ἀνάσταση!
Σάλεψε σάν τό σπέρμα * σέ μήτρα σκοτεινή
Τό φοβερό τῆς μνήμης * ἔντομο μές στή γῆ
Κί ὅπως δαγκώνει ἀράχνη * δάγκωσε τό φῶς
Ἔλαμψαν οἱ γιαλοί * κι ὅλο τό πέλαγος.
Θέ μου Πρωτομάστορα * μ’ ἔζωσες τίς ἀκρογιαλιές
Θέ μου Πρωτομάστορα * στά βουνά μέ θεμέλιωσες!
Το μεγάλο ποτάμι ( Ηλίας Σιμόπουλος)
Γυρεύοντας τον έρωτα, γυρεύοντας
την άνοιξη,γυρεύοντας τη γεύση
του ψωμιού, γυρεύοντας την ειρήνη
γυρεύοντας τα χείλη που πλέκουνε τραγούδια
γυρεύοντας την τέλεια μορφή, γυρεύοντας
τον άρτιο λόγο που θα ζωντανέψει τη μορφή
γυρεύοντας, γυρεύοντας, όλο γυρεύοντας
σπαταλήσαμε τη χρυσή νιότη που έδενε
τη ζωή με τ' όνειρο
Κι οδεύοντας
μέσα στη νύχτα φτάσαμε
στα σύνορα της νύχτας. Κι αρμενίζοντας
σ' ατελείωτους πόντους φτάσαμε
τα σύνορα του θανάτου. Και τώρα
έρμαια της ανάμνησης
τινάζουμε τα ντροπιασμένα μας φτερά
και ζητάμε βοήθεια. Κοιτάζουμε
το σύνορο που δεν περάσαμε
και ζητάμε βοήθεια. Απλώνουμε
τα χέρια στους φονιάδες μας
και ζητάμε βοήθεια. Η φωνή μας
χάνεται. Κανένα αφτί δε βρίσκεται
να την περιμαζέψει.
Βαλαντωμένοι
γέρνουμε στην πλώρη. Βαλαντωμένοι
γέρνουμε στην κουπαστή. Πλέουμε στο αίμα
ζητιανεύοντας λίγον ύπνο:
Έλα ύπνε και πάρε μας. Πλέουμε στο αίμα
ζητιανεύοντας λίγο κουράγιο:
Βόηθα Χριστέ που γνώρισες
τον πλέριο πόνο. Πλέουμε στο αίμα
ζητιανεύοντας λίγο έλεος:
Δώσε μας Μοίρα το μαγικό κλειδί
ν' ανοίξουμε τα παράθυρα του στοχασμού
ν' ανοίξουμε τις πόρτες της καρδιάς μας
να ξεχυθεί πολύτιμος ο θησαυρός
της πικρής πείρας μαύρες κουκίδες
στη λευκότητα του χαρτιού
έτσι που να γνωρίσουν οι απόγονοι
την αγωνία τούτης της ώρας που αθροίζοντας πόνο στον πόνο
μαρτύριο στο μαρτύριο
σπαραγμό στο σπαραγμό. κυοφορεί τον αόρατο κόσμο
του εικοστού πρώτου αιώνα
7. Κυπριανού Φλώρα Λύκειο Ιδαλίου2018-19
7
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΟΜΑΔΑ Δ
………………..( Πωλ Ελυάρ)
Πάνω στα τετράδια του σχολείου
Στα θρανία μου και τα δένδρα
Πάνω στην άμμο και το χιόνι
Γράφω τʼ όνομά σου
Πάνω σ΄ όλες τις διαβασμένες σελίδες
Πάνω σ΄ όλες τις λευκές σελίδες
Στην πέτρα το αίμα το χαρτί τη στάχτη
Γράφω τʼ όνομά σου
Πάνω στις χρυσωμένες εικόνες
Στ΄ άρματα των πολεμιστών
Στην κορώνα των βασιλιάδων
Γράφω τʼ όνομά σου
Στη ζούγκλα και την έρημο
Στις φωλιές και τα σπαρτά
Στην ηχώ των παιδικών μου χρόνων
Γράφω τʼ όνομά σου
Πάνω στα θαύματα της νύχτας
Στο άσπρο ψωμί των ημερών
Στις μνηστευμένες εποχές
Γράφω τʼ όνομά σου
Πάνω σ΄ όλα τα γαλάζια κουρέλια μου
Στο μουχλιασμένο έλος του ήλιου
Στη ζωντανή λίμνη σελήνη
Γράφω τʼ όνομά σου
Στους αγρούς στον ορίζοντα
Στις φτερούγες των πουλιών
και στο μύλο των ίσκιων
Γράφω τʼ όνομά σου
Σε κάθε φύσημα της αυγής
Στη θάλασσα και τα πλοία
Πάνω στο τρελό βουνό
Γράφω τʼ όνομά σου
Στον αφρό απ΄ τα σύννεφα
Στους ιδρώτες της καταιγίδας
Στην βροχή την πυκνή και ανούσια
Γράφω τʼ όνομά σου
Πάνω στα σχήματα που σπιθίζουν
Στις καμπάνες των χρωμάτων
Πάνω στη φυσική αλήθεια
Γράφω τʼ όνομά σου
Στα μονοπάτια που ξύπνησαν
Στους δρόμους που ξεδιπλώθηκαν
Στις πλατείες που ξεχείλισαν
Γράφω τʼ όνομά σου
Στη λάμπα που ανάβει
Στη λάμπα που σβήνει
Στα ενωμένα μου σπίτια
Γράφω τʼ όνομά σου
Στο φρούτο το κομμένο στα δύο
Του καθρέφτη και της κάμαράς μου
Στο κρεβάτι μου άδειο κοχύλι
Γράφω τʼ όνομά σου
Στο λαίμαργο και τρυφερό σκύλο μου
Στα ορθωμένα αυτιά του
Στο αδέξιο πόδι του
Γράφω τʼ όνομά σου
Στο σκαλοπάτι της πόρτας μου
Στα γνώριμά μου αντικείμενα
στο κύμα της ευλογημένης φωτιάς
Γράφω τʼ όνομά σου
Σε κάθε σάρκα σύμφωνη
Στο μέτωπο των φίλων μου
Σε κάθε χέρι που προσφέρεται
Γράφω τʼ όνομά σου
Στο κρύσταλλο των εκπλήξεων
Στα προσεκτικά χείλια
Πολύ πιο πάνω απ΄ τη σιωπή
Γράφω τʼ όνομά σου
Στα χαλασμένα καταφύγιά μου
Στους γκρεμισμένους μου φάρους
Στους τοίχους της ανίας μου
Γράφω τʼ όνομά σου
Στην απουσία χωρίς πόθο
Στη γυμνή μοναξιά
Στα σκαλιά του θανάτου
Γράφω τʼ όνομά σου
Στην υγεία που ξανάρθε
Στον κίνδυνο που εξαφανίστηκε
Στην ελπίδα χωρίς ανάμνηση
Γράφω τʼ όνομά σου
Και με τη δύναμη της λέξης
Ξαναρχίζω τη ζωή μου
Γεννήθηκα για να σε γνωρίσω
Για να πω τ΄ όνομά σου
………………..!
8. Κυπριανού Φλώρα Λύκειο Ιδαλίου2018-19
8
1. Στο πιο πάνωποίημα,λείπει ο τίτλος και η τελευταία
λέξη. Μπορείτε να υποθέσετε ποια είναι αυτή;
2. Με ποιο από τα δύο αποσπάσματα από την ποιητική
συλλογή « Αξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη που
διαβάσαμε ( Ψαλμός Β’, Άσμα δ’) θεωρείτε ότι
συνομιλεί και γιατί; Να εξηγήσετε σε ένα κείμενό σας
50 λέξεων που θα διαβάσετε στην ολομέλεια της τάξης.
3. Ποιο ποίημα κάποιου άλλου γνωστού Έλληνα ποιητή
σας θυμίζει; Τι είναι αυτό που έχει κοινό με τον Ελύτη (
σε ποια «γενιά» ανήκουν και οι δύο, ποια τα
χαρακτηριστικά της).
4. Μπορείτε να εντοπίσετε κάποιες τολμηρές μεταφορές
στο ποίημα που συνιστούν κατά τη γνώμη σας
υπερρεαλιστικές εικόνες;
5. Τα δύο ποιήματα κορυφώνονται αισιόδοξα ή
απαισιόδοξα και γιατί;
6. Σε ποιό ποίημα κυριαρχούν εικόνες που παραπέμπουν
στο ομαδικό υποσυνείδητο της εκκλησιαστικής
παράδοσης σε ποιο εικόνες της προσωπικής μνήμης του
ποιητικού υποκειμένου; Σε ποιο κυριαρχεί το «εμείς»
και σε ποιο το « εγώ»;
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________
_____________________________________________________