Με βάση: α) τα ποιήματα "Σονέτο 18" του Σαίξπηρ, "Μαρίνα των βράχων του Ελύτη" και β) εικαστικούς πίνακες, οι μαθητές έγραψαν τις δικές τους ιστορίες ασκούμενοι στη δημιουργική γραφή και την τέχνη.

1. William Shakespeare
Σονέτο XVIII
Oδυσσέας Ελύτης
Η Μαρίνα των βράχων

2. William Shakespeare, 1564 - 1616
Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate.
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date.
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimmed;
And every fair from fair sometime declines,
By chance, or nature’s changing course, untrimmed;
But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st,
Nor shall death brag thou wand’rest in his shade,
When in eternal lines to Time thou grow’st.
So long as men can breathe, or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.

3. ΣΟΝΕΤΟ XVIII
Να σε συγκρίνω με μια μέρα θερινή;
Εσύ υπερέχεις σε απαλότητα και χάρη·
λυγίζει αέρας τα τριαντάφυλλα του Μάη
και δεν κρατούν τα καλοκαίρια μας πολύ.
Άλλοτε καίει πολύ των ουρανών η φλόγα,
θαμπώνεται άλλοτε η ολόχρυσή τους όψη·
τ’ όμορφο κάποτε χάνει την ομορφιά του
απ’ την πορεία της φύσης είτε από την τύχη.
Μα το δικό σου αιώνιο θέρος δε θα σβήσει,
της ομορφιάς την κατοχή δε θα τη χάσεις,
κι ο Χάρος δεν θα καυχηθεί πως μπήκες στη σκιά του·
θα λάμπεις πάντα εσύ μέσα σ’ αιώνιους στίχους!
Όσο θα βλέπουν μάτια κι άνθρωποι αναπνέουν,
οι στίχοι αυτοί θα ζουν κι εσύ θα ζεις μαζί τους.
μτφρ. Στυλιανός Αλεξίου
(γενν. 1921)

4. David Gilmour Sonnet 18

5. Η Μαρίνα των βράχων (1)
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη - Μα που γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χί-
μαιρας
Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!
Που είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές όπου οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυο-
σμαρίνια
- Μα που γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Σού 'λεγα να μετράς μέσ' στο γδυτό νερό τις φωτεινές του
μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ' ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μέσ' στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων - Μα που γύριζες

6. Η Μαρίνα των βράχων (2)
Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τους κόλπους με τα
βότσαλα
Ήταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ' όνομα του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών
Όπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας.
Άκουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Έχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.
Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή ως το κόκαλο άλλο
καλοκαίρι
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
Ή για να πας καβάλα στο μαΐστρο
Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.

7. Θεματικά κέντρα
Σονέτο XVIII
• Η ομορφιά, ο έρωτας
• Η φθορά του χρόνου
• Η τέχνη "μέσο αθανασίας"
Η Μαρίνα των βράχων
• Η ομορφιά, η νεότητα, ο έρωτας
• Ο παρορμητισμός της νεότητας
• Η φθορά του χρόνου
• Το αμετάκλητο της ενηλικίωσης

8. Με βάση αυτά τα θέματα
και τους εικαστικούς πίνακες που ακολουθούν,
οι μαθητές του Β2 έγραψαν τις δικές τους
ιστορίες,
ασκούμενοι στην τέχνη και τη δημιουργική
γραφή:

9. Dali, Burning Giraffes and Telephones (Καύση, Καμηλοπαρδάλεις
και Τηλέφωνα)

10. Το κυνήγι
Ήταν μια ήρεμη μέρα στην αφρικανική σαβάνα. Έτσι
αποφασίσαμε εγώ και η Αφροδίτη να πάμε για κυνήγι
καμηλοπάρδαλης. Όταν φτάσαμε στον κυνηγητικό όμιλο,
αντικρίσαμε ένα μακάβριο θέαμα. Όλες οι καμηλοπαρδάλεις
είχαν τυλιχτεί στις φλόγες. Η Αφροδίτη με δάκρυα στα μάτια
μου εξήγησε ότι ο μοναδικός της αδελφός είχε αναπτύξει μια
περίεργη εμμονή με τη φωτιά. Ήταν πυρομανής. Μου είπε
επίσης ότι ο πατέρας της είχε τηλεφωνήσει λέγοντας της πως
είχε προκαλέσει μια πυρκαγιά στο κυνηγητικό πάρκο. Η
Αφροδίτη πλέον που ανησυχούσε για την ασφάλεια του
αδερφού της, με άρπαξε από το μάτι και εγώ την αγκάλιασα
με στοργή, καθώς ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια μου.
Αποστόλης Μαρκάκης, Ηρώ Κυριαζή, Δήμητρα Μακρή,
Κυριακή Λεμονίδου

11. Claude Monet, Jardin à Sainte-Adresse, 1867

12. To γράμμα του αποχαιρετισμού
Απρίλιος 1867. Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα, αλλά πολύ
συννεφιασμένη για τους Ιταλούς. Ήταν η ημέρα του αποχαιρετισμού.
Ο Στάθης, ο Γεράσιμος και ο Ζήσης θα πήγαιναν στον πόλεμο.
Μαζευτήκανε σε μια καφετέρια μαζί με τις κοπέλες τους. Ο Στάθης
αποχαιρέτησε τη Γιώτα, ο Ζήσης τη Μαρία και ο Γεράσιμος την
Ιωάννα. Ήταν η τελευταία φορά που θα βρίσκονταν όλοι μαζί. Τα
καράβια έφτασαν και οι άντρες έπρεπε να ανέβουν, για να πάνε στον
πόλεμο. Το 1883 ο πόλεμος τελείωσε, και οι κοπέλες έφτασαν στο
λιμάνι, για να βρούνε τους φίλους τους. Μα ούτε ο Στάθης, ούτε ο
Ζήσης ούτε ο Γεράσιμος γύρισαν πίσω. Το μόνο που ήρθε ήταν ένα
γράμμα, το οποίο είχαν γράψει για τις αγαπημένες τους. Αυτό έλεγε:
«Αν έφτασε το γράμμα στα χέρια σας, να ξέρετε ότι είμαστε νεκροί.
Εμείς θέλουμε την ευτυχία σας και γι’ αυτό, αν δεν είμαστε μαζί σας,
να μη μείνετε μόνες εξαιτίας μας… Κι έτσι ακριβώς έγινε!!!
Στάθης Κομματάς, Γεράσιμος Νικολάου, Ζήσης Λαμπρόπουλος, Ιωάννα
Κύρκου

13. Catalan Landscape (The Hunter) Καταλανικό Τοπίο (Ο κυνηγός)
by Joan Miro

14. Μια θεϊκή ιστορία
Ο Άρης, ένας απλός θνητός, τυφλά ερωτευμένος με τη θεά Αφροδίτη,
ξεκινάει το μεγάλο και περιπετειώδες ταξίδι του, για να την συναντήσει. Οι
δυσκολίες, και κυρίως οι φουρτούνες που τον περιμένουν στη θάλασσα,
είναι μεγάλες, γεγονός που καθυστερεί το στόχο του. Την ίδια στιγμή ο
αντίζηλός του, ο παντοδύναμος θεός Ποσειδώνας, όταν αντιλαμβάνεται το
λόγο του ταξιδιού του θνητού Άρη, κυριεύεται από ζήλια και αντιδρά έτσι
όπως μόνο αυτός ξέρει και μπορεί. Προσπαθεί να κάνει το ταξίδι του
περιπλανώμενου Άρη όσο το δυνατό πιο δύσκολο, ώστε να μην μπορέσει
ποτέ να φτάσει στην καλή του. Η τρίαινα, σημάδι της προσωπικότητας του
θεού Ποσειδώνα, λειτουργεί τώρα ως το βασικό εμπόδιο στο ταξίδι του
ερωτευμένου Άρη. Βασανιστικές περιπέτειες, μεγάλοι μπελάδες και
αμέτρητες φουρτούνες καθυστερούν αρκετά το ταξίδι του Άρη για την
αγαπημένη του. Ο ίδιος όμως δε χάνει τις αντοχές του και τη δύναμή του,
συνεχίζει αυτό που ξεκίνησε με την ελπίδα ότι θα του χαμογελάσει κάποιος
θεός και θα τον βοηθήσει. Πόσο όμως θα αντέξει να περιμένει η καρδιά της
Αφροδίτης; Πόσο δύσκολο είναι το να μην υποκύψει στον ατίθασο
Ποσειδώνα και να ξεχάσει για πάντα τον έρωτά της για τον Άρη; Θα είναι
ένας έρωτας με χαρούμενο τέλος ή ο Άρης, αν καταφέρει να φτάσει, θα
πρέπει να αντιμετωπίσει ακόμη πιο επικίνδυνες δυσκολίες από τη θεά
Αφροδίτη;
Χριστίνα Κολοκυθά, Μαρία Μυλωνά, Βάνα Ναλμπάντη, Ελισσάβετ
Μητριτζώνη

15. Klimt Gustav, The kiss (Το φιλί)

16. Η πληγωμένη αγάπη
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια πριγκίπισσα που την έλεγαν
Πηνελόπη, ήταν κόρη του αυτοκράτορα. Ο αυτοκράτορας είχε
πολλούς δούλους ένας από τους οποίους ήταν ο Κωνσταντίνος,
δουλευταράς και παλικάρι πιστό στο βασιλιά. Με τη συχνή επαφή
του δούλου με το παλάτι, προέκυψε αμοιβαίος έρωτας ανάμεσα σε
αυτόν και την πριγκίπισσα. Παρόλα αυτά ήταν γνωστό και για τους
δύο πως ο αυτοκράτορας δεν ενέκρινε αυτή τη σχέση. Επειδή ο
βασιλιάς κατάλαβε το δεσμό τους και αποφάσισε να θανατώσει τον
Κωνσταντίνο, το ζευγάρι αποφάσισε να φύγει από το παλάτι.
Κρύφτηκαν λοιπόν η Πηνελόπη και ο Κωνσταντίνος σε ένα χωριό
μακριά και ετοιμάζονταν να παντρευτούν. Τους βρήκαν όμως οι
στρατιώτες, οι οποίοι δε σταμάτησαν να τους ψάχνουν, και
θανάτωσαν τον Κωνσταντίνο. Η Πηνελόπη ήταν πολύ
δυστυχισμένη… πήγε στο νεκρό αγαπημένο της, τον φίλησε και
έπειτα αυτοκτόνησε δίπλα του…
James Κόλλιας, Μανώλης Λαζίδης, Γιώργος Μπάσδας, Γιάννης Κιούρτης

17. Dali, The Temptation of Saint Anthony
(Oι πειρασμοί του Αγίου Αντωνίου)

18. Ο έρωτας του Αντωνίου
Ήταν μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού, συνηθισμένη. Η Μυρτώ
μαζί με τη μητέρα της είχαν βγει για δουλειές. Όπως συνήθως
η Μυρτώ βρισκόταν μέσα στην άμαξα, ενώ η μητέρα της έξω,
καθώς ήθελε να την προστατέψει από τον Αντώνιο, που ήταν
πολύ ερωτευμένος μαζί της. Παρόλο που η μητέρα ήταν
αντίθετη στον έρωτα αυτό, ο Αντώνιος δεν τα παρατούσε.
Προσπαθούσε με κάθε τρόπο να αποκτήσει την αγαπημένη
του. Τη συγκεκριμένη μέρα ο νέος προσπάθησε με όλη του τη
δύναμη, που αντλούσε από τη πίστη του στο χριστιανισμό, να
πείσει τη μητέρα ώστε να μη στέκεται εμπόδιο στον έρωτά
τους. Με τη βοήθεια και άλλων φίλων του, πιστών, κατάφερε
τελικά να τη μεταπείσει και να αποδεχθεί τον έρωτα των δύο
νέων.
Πρόδρομος Κιρμιζόγλου, Αντέλα Λίκα, Ηλίας Μήττας, Βασιλική
Μυλωνά