Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury: Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Recenzja raportu Nowa sprawozdawczość instytucji kultury opracowanego w ramach projektu „Poprawa jakości gromadzenia danych o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce”
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury: Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Recenzja raportu Nowa sprawozdawczość instytucji kultury opracowanego w ramach projektu „Poprawa jakości gromadzenia danych o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce”
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Recenzja raportu Nowa sprawozdawczość instytucji kultury opracowanego w ramach projektu „Poprawa jakości gromadzenia danych o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce”
Projekt badawczy "Cyfrowe praktyki i strategie udostępniania i odbioru dziedzictwa kulturowego w Polsce w latach 2004-2014".
Celem projektu jest syntetyczna analiza cyfrowych praktyk i strategii udostępniania i odbioru dziedzictwa kulturowego w Polsce w latach 2004-2014. Dostęp do zasobów dziedzictwa kulturowego jest kluczowym aspektem określania jednostkowej i zbiorowej identyfikacji. Jednocześnie rozwój cyfrowej infrastruktury kultury, digitalizacja zasobów dziedzictwa kulturowego oraz mediatyzacja komunikacji społecznej to słabo rozpoznany obszar zmian kulturowych wpływających na uczestnictwo w kulturze oraz społecznie przeżywane i konstruowane formy tradycji, historii i pamięci. Na podstawie trzymodułowych badań społecznych powstał raport podsumowujący dziesięcioletnie zmiany w tym zakresie, który zawiera rekomendacje dotyczące polityk w zakresie programowania działań związanych z digitalizacją i upowszechnianiem zasobów dziedzictwa kulturowego.
Projekt realizowany we współpracy z Instytutem Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego z Programu Obserwatorium kultury.
Działania a diagnozy - jak raporty badawcze wpływają na rozwój lokalnych cent...Łukasz Maźnica
Przedstawienie wyników badań prowadzonych w latach 2015 - 2016 przez zespół Agencji Artystycznej GAP oraz Fundacji Warsztat Innowacji Społecznych oraz badań diagnostycznych prowadzonych przez Małopolski Instytut Kultury w ramach projektu Synapsy
Publikacja powstała w ramach projektu „Kompetencje kadr kultury a zmiana społeczna. Badania eksploracyjne małych miast i obszarów wiejskich”
Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego z programu Obserwatorium Kultury
Projekt został realizowany przez Toruńską Fundację STARE MIASTO we współpracy
z Pracownią Zrównoważonego Rozwoju. Toruńska Fundacja STARE MIASTO – inicjator
projektu – powierzyła Pracowni Zrównoważonego Rozwoju opracowanie metodologii
projektu i przeprowadzenie badań. Obie organizacje współpracowały ściśle na wszystkich
etapach realizacji projektu.
Partnerem projektu z ramienia administracji samorządowej było TCM Biuro Toruńskiego
Centrum Miasta – jednostka organizacyjna Urzędu Miasta Torunia.
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
1) Informacja o Centrum Monitoringu Społecznego i Kultury Obywatelskiej
2) Kierunek Austria czy Niemcy? obszar współpracy w ramach sieci EURES
3) Konsekwencje otwarcia niemieckiego rynku pracy dla pracowników i pracodawców z Dolnego Śląska
4) Konferencja podsumowująca
zakończenie badań zrealizowanych w ramach projektu „Obserwatorium Dolnośląskiego Rynku Pracy i Edukacji”
Raport badawczy zrealizowany w ramach projektu Poprawa jakości gromadzenia danych o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce. Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego z Programu Obserwatorium kultury.
Prezes Zarządu Positive Power Sp. z o.o., Rafael Moucka wygłosił prelekcję na temat "Mobilna wersja strony, RWD czy aplikacja - którą drogą do celu?" na barcampie ALEJE.IT.
Recenzja raportu Nowa sprawozdawczość instytucji kultury opracowanego w ramach projektu „Poprawa jakości gromadzenia danych o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce”
Projekt badawczy "Cyfrowe praktyki i strategie udostępniania i odbioru dziedzictwa kulturowego w Polsce w latach 2004-2014".
Celem projektu jest syntetyczna analiza cyfrowych praktyk i strategii udostępniania i odbioru dziedzictwa kulturowego w Polsce w latach 2004-2014. Dostęp do zasobów dziedzictwa kulturowego jest kluczowym aspektem określania jednostkowej i zbiorowej identyfikacji. Jednocześnie rozwój cyfrowej infrastruktury kultury, digitalizacja zasobów dziedzictwa kulturowego oraz mediatyzacja komunikacji społecznej to słabo rozpoznany obszar zmian kulturowych wpływających na uczestnictwo w kulturze oraz społecznie przeżywane i konstruowane formy tradycji, historii i pamięci. Na podstawie trzymodułowych badań społecznych powstał raport podsumowujący dziesięcioletnie zmiany w tym zakresie, który zawiera rekomendacje dotyczące polityk w zakresie programowania działań związanych z digitalizacją i upowszechnianiem zasobów dziedzictwa kulturowego.
Projekt realizowany we współpracy z Instytutem Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego z Programu Obserwatorium kultury.
Działania a diagnozy - jak raporty badawcze wpływają na rozwój lokalnych cent...Łukasz Maźnica
Przedstawienie wyników badań prowadzonych w latach 2015 - 2016 przez zespół Agencji Artystycznej GAP oraz Fundacji Warsztat Innowacji Społecznych oraz badań diagnostycznych prowadzonych przez Małopolski Instytut Kultury w ramach projektu Synapsy
Publikacja powstała w ramach projektu „Kompetencje kadr kultury a zmiana społeczna. Badania eksploracyjne małych miast i obszarów wiejskich”
Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego z programu Obserwatorium Kultury
Projekt został realizowany przez Toruńską Fundację STARE MIASTO we współpracy
z Pracownią Zrównoważonego Rozwoju. Toruńska Fundacja STARE MIASTO – inicjator
projektu – powierzyła Pracowni Zrównoważonego Rozwoju opracowanie metodologii
projektu i przeprowadzenie badań. Obie organizacje współpracowały ściśle na wszystkich
etapach realizacji projektu.
Partnerem projektu z ramienia administracji samorządowej było TCM Biuro Toruńskiego
Centrum Miasta – jednostka organizacyjna Urzędu Miasta Torunia.
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
1) Informacja o Centrum Monitoringu Społecznego i Kultury Obywatelskiej
2) Kierunek Austria czy Niemcy? obszar współpracy w ramach sieci EURES
3) Konsekwencje otwarcia niemieckiego rynku pracy dla pracowników i pracodawców z Dolnego Śląska
4) Konferencja podsumowująca
zakończenie badań zrealizowanych w ramach projektu „Obserwatorium Dolnośląskiego Rynku Pracy i Edukacji”
Raport badawczy zrealizowany w ramach projektu Poprawa jakości gromadzenia danych o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce. Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego z Programu Obserwatorium kultury.
Prezes Zarządu Positive Power Sp. z o.o., Rafael Moucka wygłosił prelekcję na temat "Mobilna wersja strony, RWD czy aplikacja - którą drogą do celu?" na barcampie ALEJE.IT.
This document summarizes the views of Murray Bookchin and William Morris on the relationship between humanity and nature in their ecological utopian visions. Bookchin saw humanity as "participants" in nature, arguing that domination of nature stems from domination of humans by humans. He advocated for non-hierarchical relationships between humanity and the environment. Morris portrayed a society with a partnership between humanity and nature, where people lived in harmony with the landscape through small-scale industries and stewardship of the land. Both thinkers provide instructive visions of sustainable societies through a rebalancing of humanity's relationship with the natural world.
Dr. William Allan Kritsonis, Dissertation Chair for Steven Norfleet, Disserta...William Kritsonis
This document outlines Steven Norfleet's dissertation defense for a mixed methods study on school practices that promote African American student achievement. The study examined how African American students describe their experiences with correlates of effective schools, and how those correlates relate to student achievement in developmental math courses. The defense covers background on the achievement gap problem, purpose/problem statements, significance of studying this issue, the conceptual model drawing on effective schools research, research questions, and a review of relevant literature.
Este documento presenta la idea de ALaCarta.com, una plataforma web y móvil para solicitar domicilios de restaurantes. La plataforma permitirá ver los menús, precios y contactos de los restaurantes asociados. Su misión es facilitar pedidos a domicilio de manera sencilla, rápida y cómoda. Su visión es convertirse en la mejor opción para pedidos a domicilio en Bucaramanga. Actualmente hay competidores como Atumesa.com y domiciliosbucaramanga.com. El proyecto bus
El documento narra la historia de José Manuel, un niño que vivió en Bogotá durante los agitados años de la Independencia de Colombia a comienzos del siglo XIX. Describe la infancia de José Manuel, sus juegos, travesuras y actividades cotidianas como asistir a la escuela, nadar en el río, trepar árboles y construir cometas, así como las fiestas religiosas que disfrutaba. El documento ofrece una visión de la vida de los niños y la sociedad de esa época a través de las anécdotas
Este documento presenta 12 ejercicios de programación en C++ sobre el cálculo del perímetro y área de diferentes figuras geométricas como círculos, cuadrados, triángulos y polígonos. Los ejercicios utilizan funciones básicas como entrada y salida, condicionales y ciclos para resolver problemas matemáticos.
How to Build Brand Loyalty with PartnersJen Spencer
The Loyalty Effect states that “Making loyalists out of 5% of customers would lead, on average, to an increased profit per customer of between 25% and 100%.
If such a small improvement in customer evangelism can so greatly impact your business, imagine how valuable the loyalty of your partners — your resellers, distributors and agents — could be.
Being that most channel partners are supplier-agnostic, you, the supplier, must strive to foster partner loyalty to nurture and grow both your partners and your common customer base.
In this 30-minute webinar, you’ll learn how to build brand loyalty with your partners through transparency, trust, and true collaboration.
Los valores son convicciones profundas que guían la conducta de las personas. Los valores se aprenden desde la infancia y cada persona les da su propio significado. Los valores más importantes para una persona forman parte de su identidad y orientan sus decisiones. La educación en valores se basa en los derechos humanos universales como la dignidad, la libertad y la igualdad.
Este documento presenta un taller sobre álgebra lineal. Explica cómo hallar el sentido, ángulo y magnitud de un vector, así como el teorema de Pitágoras y cómo medir segmentos y encontrar coordenadas de vectores. Luego, resuelve tres ejercicios para calcular la magnitud de vectores dados sus coordenadas.
Dr. William Allan Kritsonis, Dissertation Chair for Steven Norfleet, Disserta...William Kritsonis
This document outlines a proposed dissertation study on effective school practices that are important for the achievement of African American learners. The study aims to identify practices implemented by school leaders that can improve academic outcomes for African American students. It will survey African American college freshmen on how they rated their high schools in terms of effective practices. It also aims to determine if there is a relationship between students' ratings and their early college achievement. Qualitative interviews will further explore students' perspectives on various effective practices. The goal is to enhance implementation of practices that resonate with African American students and motivate academic success.
Este documento presenta un resumen de un trabajo monográfico sobre el Régimen General de la Carrera Administrativa. El resumen incluye la cátedra, el catedrático, los integrantes del grupo, el ciclo y grupo al que pertenecen. Además, presenta brevemente los objetivos del trabajo y la estructura general que incluye el marco teórico, la estructura de la ley de bases de la carrera administrativa y el sistema único de remuneraciones.
This document discusses the risks of continuing economic growth within planetary boundaries and finite resources. It argues that the current economic system is unsustainable and a new paradigm is needed that incorporates environmental and social costs. Specific problems highlighted include climate change, biodiversity loss, pollution, and resource constraints like peak oil. The document calls for reforms in many areas including economic indicators, business models, finance, policy frameworks and education to enable a transition to a sustainable society within planetary boundaries.
Environmental Issues and Sustainabilityguestffe27a
This document discusses environmental problems, their causes, and sustainability. It provides general statistics about the Earth, notes that the world population is growing at 2.5% annually, and examines environmental indicators like depleted soils, food shortages, loss of biodiversity, deforestation, polluted rivers, and increased disease. It also discusses biodiversity hotspots and defines environmental science as relating to the relationships between organisms and their environment.
A empresa de tecnologia anunciou um novo smartphone com câmera aprimorada, tela maior e bateria de longa duração por um preço acessível. O dispositivo tem como objetivo atrair mais consumidores em mercados emergentes com suas especificações equilibradas e preço baixo. Analistas esperam que as melhorias e o preço baixo impulsionem as vendas do novo aparelho.
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Podsumowanie dotychczasowych edycji zakończonego w roku 2016 programu grantowego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego - "Obserwatorium Kultury - oraz przybliżenie wyników przeglądu badań, które były realizowane w ramach programu “Obserwatorium kultury” i koncentrowały się na lokalnych centrach kultury.
Projekt Monitoring realizacji polityki senioralnej na poziomie miast finansowany jest ze środków OEG w ramach Programu Obywatele dla demokracji.\
Więcej na http://bonafides.pl/projekty/realizowane/monitoring-realizacji-polityki-senioralnej-na-poziomie-miast/
Raport końcowy projektu Animacja/Edukacja. Możliwości i ograniczenia edukacji i animacji kulturowej w Polsce, będący głównym rezultatem projektu, podsumowuje wszystkie trzy etapy badań w skondensowanej postaci dziewięciu tez dotyczących kompleksowego obrazu animacji i edukacji kulturowej w Polsce wraz z oceną programu MKiDN „Edukacja kulturalna” i rekomendacjami.
Nad przygotowaniem „Analizy Funkcjonalnej Wrocławskich Osiedli” przez ponad rok pracowało kilkunastu specjalistów: urbanistów, kulturoznawców, socjologów, działaczy społecznych. W procesie udział mieli także naukowcy z zagranicy (to pozwalało na porównanie zasad i rozwiązań rozpoznanych we Wrocławiu i w innych miastach). Dokument powstał pod patronatem m.in. Fundacji Dom Pokoju.
Projekt badawczy "Cyfrowe praktyki i strategie udostępniania i odbioru dziedzictwa kulturowego w Polsce w latach 2004-2014".
Celem projektu jest syntetyczna analiza cyfrowych praktyk i strategii udostępniania i odbioru dziedzictwa kulturowego w Polsce w latach 2004-2014. Dostęp do zasobów dziedzictwa kulturowego jest kluczowym aspektem określania jednostkowej i zbiorowej identyfikacji. Jednocześnie rozwój cyfrowej infrastruktury kultury, digitalizacja zasobów dziedzictwa kulturowego oraz mediatyzacja komunikacji społecznej to słabo rozpoznany obszar zmian kulturowych wpływających na uczestnictwo w kulturze oraz społecznie przeżywane i konstruowane formy tradycji, historii i pamięci.
Projekt realizowany we współpracy z Instytutem Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego z Programu Obserwatorium kultury.
Similar to Monika Czartoryjska - Statystyka w muzeach w polsce (20)
Józef Raczek (1922-1990) – malarz, rzeźbiarz, kolekcjoner,
autor sztuk teatralnych i bajek.
„Orędownik Sądecczyzny” swój dom, zwany „Oficyną Raczków”,
zamienił w niezwykłą galerię grafik, obrazów i rzeźb. Przez wiele lat było to miejsce spotkań i twórczej pracy artystów. W pokoju „Pod muzami” Raczek podejmował gości winem własnego wyrobu z owoców głogu i dzikiej róży.
Sztuka była dla niego niczym pamiętnik – uwiecznił starosądecki rynek, klasztor klarysek, kapliczki, św. Kingę. Malowidła znajdujące się w sieni przybliżają nam kulturę i historię Starego Sącza, a na podwórku wciąż jeszcze rzeczywistość miesza się z bajką.
Monika Czartoryjska - Statystyka w muzeach w polsce
1. Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Monika Czartoryjska
Komentarz do projektu Małopolskiego Instytutu Kultury:
Poprawa jakości gromadzenia danych – o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w
Polsce
Monika Czartoryjska, Narodowy Instytut Muzeów i Ochrony Zbiorów
I. Statystyka – siła przyzwyczajenia czy klucz do sprawnego zarządzania?
Wedle obiegowej, nieformalnej definicji statystyka dowodzi, że jak pan z psem
wychodzą na spacer, to każdy z nich ma statystycznie trzy nogi. Skoro tak, to dlaczego całe
zastępy pracowników instytucji kultury poświęcają znakomitą część swojego czasu pracy na
wypełnianie licznych sprawozdań i formularzy statystycznych. Czy organizatorzy i
grantodawcy oczekujący przedkładania im cyklicznych informacji o działalności podmiotów
funkcjonujących w obszarze kultury wiedzą, po co to robią? W jakich sposób urzędnicy
szczebla samorządowego i centralnego wykorzystują dane przekazywane im w formie
sprawozdań? Czy instytucje kultury wiedzą, na podstawie jakich przesłanek organizator
decyduje o wysokości przyznanej im dotacji podmiotowej? Z obserwacji sposobu
przetwarzania i wykorzystywania informacji zawartych w ankietach sprawozdawczych
wyłania się konstatacja, że nikt nie widzi w gromadzeniu tych danych głębszego sensu.
Tymczasem dokumenty te mogą stanowić cenne źródło wiedzy o rzeczywistej kondycji
podmiotów działających w sferze kultury, a ta z kolei powinna być podstawowym punktem
wyjścia do prac systemowych w obszarach legislacji i finansowania. Bez właściwego
rozpoznania stanu faktycznego decyzje podmiotów zarządzających są owocem intuicji bądź,
co chyba jeszcze gorsze, wieloletnich przyzwyczajeń. Podobnie jak lekarz, który przed
przepisaniem recepty przeprowadza konieczne badania i gruntownie zapoznaje się z ich
wynikami, również organizator winien przed podjęciem kluczowych decyzji dla
funkcjonowania instytucji kultury właściwie zdiagnozować jej realne potrzeby. Wydaje się
zatem, że problemem nie jest sama konieczność wypełniania sprawozdań, lecz raczej to, jak
skonstruowane są formularze ankietowe, a przede wszystkim jak przetwarzane są
informacje, których dostarczają. Tym samym największym wyzwaniem dla podmiotów
2. Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Monika Czartoryjska
nakładających na instytucje i organizacje prowadzące działalność kulturalną obowiązki
sprawozdawcze powinno być wdrożenie takiego systemu, który będzie dostarczał wszystkich
informacji niezbędnych do podejmowania decyzji zarządczych, nie obciążając jednocześnie
tych podmiotów koniecznością wypełniania formularzy, których jedynym zadaniem jest
wypełnianie półek w urzędach.
II. Projekt Statystyka muzeów realizowany przez NIMOZ
Statutowym zadaniem Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów (NIMOZ)
– państwowej instytucji kultury powołanej w 2011 roku przez Ministra Kultury i Dziedzictwa
Narodowego (MKiDN) – jest gromadzenie, przechowywanie, opracowywanie i
upowszechnianie wiedzy o muzeach oraz podejmowanie wszelkich działań na rzecz rozwoju i
efektywnego wykorzystania ich potencjału, jak również kształtowania świadomości
społecznej w zakresie wartości i zachowania dziedzictwa kulturowego. NIMOZ odgrywa rolę
instytucji eksperckiej, której podstawowym celem jest wspomaganie działalności muzeów, a
także urzędów centralnych i jednostek samorządu terytorialnego, które pełnią funkcję
organizatorów instytucji muzealnych. W oparciu o to założenie w pierwszych latach
działalności instytutu kierowano do niego liczne zapytania dotyczące różnych sfer aktywności
polskich muzeów. Ich autorami byli przede wszystkim organizatorzy szczebla centralnego i
lokalnego oraz przedstawiciele środowisk naukowych. Rezultatem tychże zapytań były nader
częste, doraźne działania ankietowe realizowane poprzez kierowanie do muzeów próśb o
wypełnianie formularzy, na podstawie których możliwe było udzielenie kompleksowej i
zgodnej ze stanem faktycznym odpowiedzi. Stąd też wśród pracowników NIMOZ dość szybko
zrodziła się koncepcja bardziej systemowego podejścia do kwestii gromadzenia danych na
temat działalności muzeów w Polsce.
Niezależnie od powyższego NIMOZ jest orędownikiem założenia, że planowanie
wydatków oraz skuteczna i trafnie kierowana pomoc publiczna zależą w znacznej mierze od
diagnozy sytuacji. Trudno się właściwie wywiązywać ze swych zadań, jeśli jest się zdanym na
dane niepełne i fragmentaryczne. Informacje gromadzone przez GUS z pewnością przydają
się ekonomistom specjalizującym się w sferze planowania finansów publicznych czy
badających dynamikę zmian społeczno-gospodarczych w wymiarze długookresowym. Bez
3. Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Monika Czartoryjska
wątpienia zawierają również dane istotne dla sektora kultury, jak choćby liczbę osób
zwiedzających muzea i zatrudnionych w tych instytucjach, a wreszcie liczbę samych muzeów
wraz z ich oddziałami. Z punktu widzenia instytucji i osób planujących szczegółowe strategie
w zakresie muzealnictwa, przy całym jego zróżnicowaniu i skomplikowaniu, trudno jednak w
oparciu o tak niepełne dane stworzyć solidną podstawę do podejmowania działań, których
celem jest kompleksowe wykorzystanie potencjału muzeów w Polsce i planowanie
optymalnej polityki w zakresie wspierania ich rozwoju. Takie działania muszą być
poprzedzone rzetelną analizą zastanej sytuacji, rozpoznaniem, wiarygodnym i możliwie
pełnym, oraz autentyczną diagnozą stanu obecnego – ujawnieniem kondycji polskich
muzeów, zbadaniem ich potencjału i ograniczeń, które napotykają, a które mogą być dla nich
istotną przeszkodą w działalności statutowej i kulturotwórczej. Oceniając dostępny stan
wiedzy na temat muzealnictwa, należy uczciwie przyznać, że jest to wiedza bardzo
wybiórcza, oparta głównie na danych makroekonomicznych gromadzonych przez GUS, na
publikowanych raportach badających fragmenty działalności muzeów, a często również na
różnych domniemaniach czy intuicjach. Tymczasem dysponowanie w pełni wiarygodnymi
informacjami pozwoliłoby na kreowanie i rekomendowanie skutecznych narzędzi
wspierających rozwój polskich muzeów. Gromadzenie takich danych służyłoby zarówno
temu, aby polskie muzealnictwo było sektorem wyodrębnionym i opisanym, ale również
możliwym do porównywania na tle muzealnictwa w Europie.
Na podwalinach opisanych powyżej wniosków zrodziła się koncepcja stworzenia bazy,
która będzie stanowić źródło kompleksowej wiedzy na temat stanu polskiego muzealnictwa.
W toku prac zespołu NIMOZ oraz po przeprowadzeniu konsultacji społecznych, w które
zaangażowały się: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Główny Urząd
Statystyczny, Stowarzyszenie Muzealników Polskich, Polski Komitet Narodowy ICOM,
Związek Miast Polskich, Związek Powiatów Polskich, Związek Województw RP oraz Rada
Komisji Episkopatu ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego, powstał formularz
ankiety sprawozdawczo-statystycznej. Obszerna ankieta, obejmująca wszystkie sfery
działalności muzealnej, została zaprojektowana jako kompleksowe narzędzie gromadzenia
danych, służących diagnozowaniu stanu polskiego muzealnictwa oraz planowaniu polityki
4. Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Monika Czartoryjska
kulturalnej w zakresie wsparcia instytucji muzealnych we wszystkich obszarach ich
działalności statutowej. Zaproszenie do udziału w projekcie zostało przesłane w grudniu
2013 r. do ponad 700 muzeów na terenie całego kraju (w tym: państwowych,
samorządowych, kościelnych, uczelnianych i prywatnych). W ten sposób zainicjowano
kompleksowy sposób pozyskiwania danych o działalności muzeów, który nie ma charakteru
jednorazowego projektu, lecz jest rozwiązaniem systemowym, pozwalającym na coroczne
aktualizowanie informacji na temat aktywności instytucji działających na tym polu. Należy
zaznaczyć, że nikt dotąd nie podjął się zbadania polskiego środowiska muzealnego w tak
kompleksowy sposób, obejmujący wszystkie muzea, niezależnie od ich statusu prawnego.
W pilotażowej edycji projektu Statystyka muzeów, skoncentrowanej na gromadzeniu
danych na temat działalności muzeów w roku 2013, NIMOZ prosił o wypełnianie formularza
dostępnego na jego stronie internetowej. Uzupełnione ankiety przesłało z powrotem 111
muzeów. Biorąc pod uwagę fakt, że konieczny do wypełnienia formularz był niezwykle
obszerny (zawierał ok. 50 stron), a przystąpienie do projektu było nieobowiązkowe, należy
uznać, że jakkolwiek pozyskane dane nie są w pełni reprezentatywne, stanowią bogate
źródło wiedzy o polskich muzeach.
W drugim i trzecim kwartale 2014 r. trwała analiza przesłanych ankiet. W ich efekcie
powstała skorygowana wersja formularza uwzględniająca sugestie zgłaszane przez muzea w
ramach ewaluacji edycji pilotażowej. Równocześnie we wrześniu 2014 roku zainicjowane
zostały prace nad platformą internetową, za pomocą której – w wersji online –
kontynuowane będzie gromadzenie danych za kolejne lata. Realizując nasz projekt,
pamiętamy, że jego podstawowym celem nie jest wyłącznie gromadzenie danych, ale
tworzenie – w formie pierwszej tego rodzaju bazy danych w Polsce – podstaw
diagnostycznych dla projektów wspierających zmiany modernizacyjne w muzeach.
Ambicją NIMOZ jest uczynienie ze stworzonej ankiety źródła danych statystycznych,
które zastąpią dotychczasową sprawozdawczość szczebla centralnego. Dane gromadzone do
tej pory przez GUS nie dostarczają informacji, które mogłyby stanowić impuls do
podejmowania działań strategicznych, które umożliwią pełne wykorzystanie potencjału
muzeów w Polsce. Kluczowym zadaniem tworzonego systemu będzie stałe monitorowanie
5. Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Monika Czartoryjska
zakresu i form działalności w celu diagnozowania realnych potrzeb instytucji muzealnych.
Jedynie takie działanie może stanowić właściwy punkt wyjścia do prac legislacyjnych oraz
wprowadzania kompleksowych rozwiązań w zakresie finansowania muzeów.
III. Komentarz do koncepcji gromadzenia danych opracowanej przez Małopolski Instytut
Kultury w ramach projektu Poprawa jakości gromadzenia danych
o publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce
Przyglądając się założeniom projektu Poprawa jakości gromadzenia danych o
publicznych i niepublicznych instytucjach kultury w Polsce, nie można się nie zgodzić z
konstatacją, że system – o ile o jakimkolwiek systemie można tu mówić – gromadzenia
danych na temat sektora kultury w Polsce działa, mówiąc oględnie, nie najlepiej. Niemniej
jednak główna teza przedmiotowego projektu, zgodnie z którą powinno się gromadzić
wyłącznie dane dotyczące wydarzeń organizowanych przez podmioty działające w sferze
kultury, jest trudna do zaakceptowania przez przedstawiciela środowiska muzealnego.
Dlaczego z punktu widzenia organizatora czy grantodawcy interesujące jest tylko, jakie
imprezy zostały zorganizowane przez daną instytucję?
Wśród celów funkcjonowania muzeów, które zostały opisane w artykule 2 Ustawy o
muzeach1
opisano wiele działań, które nie mają bezpośredniego związku z organizacją
imprez. Wśród nich znajdują się tak kluczowe zadania, jak gromadzenie i opracowywanie
muzealiów oraz ich właściwe przechowywanie i konserwacja. Mają one wyjątkowo
„niewdzięczny” charakter – są wyjątkowo czaso-, koszto- oraz pracochłonne i wymagają
olbrzymiej wiedzy i szerokich kompetencji, a przy tym są mało medialne. Jest to jedna z
podstawowych różnic pomiędzy muzeami a typowymi instytucjami artystycznymi, takimi jak
teatry, opery czy filharmonie.
Mając na uwadze powyższe, należy sobie postawić pytanie, czy rzeczywiście chcemy, aby
organizatorzy muzeów interesowali się tylko wydarzeniami przygotowywanymi przez te
podmioty. Informując instytucje muzealne o tym, że organizatorzy przywiązują wagę
wyłącznie do urządzanych przez nie imprez, wysyłamy jednoznaczny sygnał, że w swojej
1
Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach, Dz.U. z 1997 r. Nr 5 poz. 24 z późn. zm.,
[online:] http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19970050024 [dostęp: 20.12.2015].
6. Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Monika Czartoryjska
działalności powinny się one skupiać przede wszystkim na przygotowywaniu wystaw i innych
wydarzeń, ponieważ tylko to jest dobrze postrzegane. Wszystko inne jest mało istotne.
W dzisiejszych eventowych czasach, kiedy liczy się głównie show, szczególnie istotne
jest, aby władze państwowe i samorządowe podkreślały, że dostrzegają i doceniają nie tylko
splendor związany z organizowanymi imprezami, ale również szarość codziennej, żmudnej
pracy naukowej. Nie ma podstaw, aby sądzić, że praca kuratora, który przygotowuje
wystawę muzealną, jest ważnie od pracy adiunkta, którego zadaniem jest naukowe
opracowanie zbiorów.
Na bazie powyższych uwarunkowań w sposób dość jednoznaczny gruntuje się pogląd, że
wprowadzenie systemu sprawozdawczego rekomendowanego w ramach omawianego
projektu byłoby skrajnie niekorzystne z punktu widzenia instytucji muzealnych. W znaczący
sposób wypaczałoby rzeczywistą rolę muzeów, sprowadzając ją wyłącznie do organizowania
licznych, łatwych z punktu widzenia odbiorców wydarzeń mających stricte popularyzatorski
charakter.
IV. Podsumowanie
Trudno odnaleźć pasję w wypełnianiu sprawozdań i ankiet, niemniej jednak możliwe jest
przekonanie instytucji prowadzących działalność kulturalną, że informowanie organizatorów
o ich pracy w tej postaci jest zasadne i celowe. Utrzymywanie stanu, w którym osoby
wypełniające sprawozdania traktują tę czynność jako przykry, niczemu niesłużący obowiązek,
nie ma żadnego uzasadnienia. Organizatorzy powinni sobie ponadto zdawać sprawę z tego,
że dobrze przygotowana i prowadzona sprawozdawczość może być dla nich źródłem
olbrzymiej wiedzy nie tylko na temat konkretnych instytucji, ale też kondycji całej branży.
Informacje zawarte w ankietach sprawozdawczych powinny stanowić punkt wyjścia do
działań systemowych mających na celu podniesienie poziomu funkcjonowania instytucji
kultury z punktu widzenia tejże instytucji, jej odbiorców i samych organizatorów.
Jakkolwiek ważne jest dążenie do ograniczenia i ujednolicenia formularzy
sprawozdawczych, nie powinniśmy czynić tego kosztem umniejszania realnej wiedzy
organizatorów na temat instytucji, o których codziennym funkcjonowaniu decydują. Dążenie
do unifikacji druków sprawozdawczych nie może powodować stawiania znaku równości
7. Dofinansowano przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Monika Czartoryjska
pomiędzy różnymi typami instytucji kultury i zapominania o ich specyfice i odrębności. Fakt,
że obecnie obowiązujące systemy sprawozdawcze nie funkcjonują tak, jak należy, nie
oznacza, że od razu powinno się je likwidować i wymieniać na inne. Warto przeprowadzić
gruntowny proces ewaluacji, w który zaangażowane będą również podmioty wypełniające
formularze ankietowe, w którego efekcie wprowadzone zostaną konieczne korekty i
uzupełnienia.
Wydaje się, że scenariusz, w którym rezygnujemy z konieczności wypełniania formularzy
statystycznych, jest nierealny. Zatem najważniejszym zadaniem na najbliższy czas powinno
być postawienie sobie przez wszystkich organizatorów i grantowadców podstawowego
pytania – do czego służy im wiedza zawarta w sprawozdaniach i jak ją najefektywniej
wykorzystywać? Taka refleksja będzie doskonałym punktem wyjścia do takiej rewizji
obowiązującej sprawozdawczości, która uczyni z niej obowiązek niepozbawiony sensu.