The Book of Obadiah is a book of the Bible whose authorship is attributed to Obadiah, a prophet who lived in the Assyrian Period. Obadiah is one of the Twelve Minor Prophets in the final section of Nevi'im, the second main division of the Hebrew Bible.

1. Obadías
CAPÍTULO 1
- 1 A visión de Obadías. Así di o Señor Deus concernente a Edom; Escoitamos un rumor do Señor, e un
embaixador é enviado entre os pagáns, xérguete, e levántémonos contra ela na batalla.
2 Velaquí, fixen o pequeno entre os pagáns: ti artes moi desprezados.
3 O orgullo de corazón fino enganou a ti, ti que moras nas fendas da rocha, cuxa habitación é alta; Que di
no seu corazón: Quen me baixará ao chan?
4 Aínda que exaltas ti mesmo como a aguia, e aínda que poñas o teu niño entre as estrelas, de alí levarei
abaixo, di o Señor.
5Se os ladróns chegasen a ti, se os ladróns de noite (¡que arte cortaches!) non roubarían ata que tivesen
suficiente? Se as uvas chegasen a ti, non deixarían algunhas uvas?
6 Como se buscaron as cousas de Esaú! Como se buscan as súas cousas ocultas!
7 Todos os homes da túa confederación trouxeron ata a fronteira: os homes que estaban en paz con ti
enganaron a ti e prevaleceron contra ti; Eles que comen o teu pan puxeron unha ferida debaixo de ti: non
hai ningunha comprensión nel.
8Non terei naquel día, di o Señor, incluso destruirei aos sabios de Edom, e entendendo fóra do monte de
Esaú?
9Os teus poderosos, oh Temán, serán consternados, ata o final de que cada un dos montes de Esaú poida
ser cortado pola matanza.
10Porque a túa violencia contra a vergoña do teu irmán Xacob cubrirá a ti, e serás cortado para sempre.
11No día en que te atopas do outro lado, no día en que os forasteiros levaron cativos as súas forzas, e os
estranxeiros entraron nas súas portas, e botaron moito sobre Xerusalén, ata ti fuches como un deles.
12 Pero non deberías mirar o día do teu irmán no día en que se converteu nun forasteiro; Tampouco deberías
alegrarte dos fillos de Xudá no día da súa destrución; Tampouco deberías falar orgulloso no día da angustia.
13Non deberías entrar na porta do meu pobo no día da súa calamidade; si, non debes mirar a súa aflición
no día da súa calamidade, nin poñer mans sobre a súa substancia no día da súa calamidade;
14 Tampouco deberías estar no cruceiro, para cortar os seus que escaparon; Tampouco deberías entregar
os seus que quedaron no día da angustia.
15Porque o día do Señor está preto de todos os pagáns: como fixeches, farase a ti: a túa recompensa volverá
sobre a cabeza fina.
16 Porque mentres bebestes sobre o meu monte santo, beberedes continuamente todos os pagáns, si, beberán,
e tragarán, e serán coma se non o foran.
17Pero no monte Sión será entregado, e haberá santidade; e a casa de Xacob posuírá as súas posesións.
18 E a casa de Xacob será un incendio, e a casa de Xosé unha chama, e a casa de Esaú para escombros, e
amedarán nelas, e devoraranlles; e non quedará ningunha casa de Esaú; porque o Señor falouno.
19 E eles do sur posuirán o monte de Esaú; e eles da chaira os filisteos: e posuírán os campos de Efraím, e
os campos de Samaría: e Benxamín posuírá Gilead.
20 E o cativerio desta hoste dos fillos de Israel posuírá o dos cananeos, ata Zarephath; e o cativerio de
Xerusalén, que está en Sepharad, posuírá as cidades do sur.
21Os salvadores subirán ó monte Sión para xulgar o monte de Esaú; e o reino será o do Señor.