1. ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ 1 ο ΜΕΡΟΣ από τους Μυκηναϊκούς χρόνους ως το τέλος των Περσικών πολέμων 2o ΕΠΑ.Λ. ΡΟΔΟΥ 2009-10

6. Ο Σλήμαν, αισιόδοξος, ονόμασε ετούτο το εύρημα ως τη νεκρική μάσκα του ίδιου του Αγαμέμνονα. Βρέθηκε πάνω στο πρόσωπο ενός από τα σώματα στους τάφους. Βρέθηκαν και δύο άλλες μάσκες. η καθεμιά με τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, πράγμα που σημαίνει ότι ήσαν πορτρέτα των νεκρών. Ενώ οι μάσκες και άλλα εξαιρετικά αντικείμενα που βρέθηκαν στους τάφους, τους χαρακτηρίζουν ως βασιλικές ταφές, πιο σύγχρονες αρχαιολογικές έρευνες χρονολογούν τους τάφους στον 16ο αιώνα π.Χ.. ή τριακόσια χρόνια πριν από τον υποτιθέμενο χρόνο του βίου του Αγαμέμνονα. Παρά την ανακολουθία, το εύρημα εξακολουθεί να είναι γνωστό ως 'η μάσκα του Αγαμέμνονα'. Τα ευρήματα στις Μυκήνες τοποθετούν την εκλέπτυνση του ελληνικού πολιτισμού στην αυγή των μυκηναϊκών χρόνων.»

7. Μυκήνες, κάτω ακρόπολη. Ο "Κρατήρας των πολεμιστών" Πύλος. Πινακίδα Γραμμικής Β με καταγραφές στρατιωτικών και ναυτικών συμφωνιών για την άμυνα της Πύλου.

8. Μυκήνες. Η τοιχογραφία της "Μυκηναίας". Μυκήνες. Το ανακουφιστικό τρίγωνο της Πύλης των Λεόντων. Μυκήνες. Αναπαράσταση της πρόσοψης του "θησαυρού του Ατρέως".

10. ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ( 1100 π.Χ.-800 π. Χ. )

14. Η έναρξη χρήσης της αλφαβητικής γραφής Αποφασιστικής σημασίας για τη διαμόρφωση του λαού και του πολιτισμού της Ελλάδας υπήρξε η δημιουργία του ελληνικού αλφάβητου από το φοινικικό και η ταχεία διάδοση του έπους με το οποίο καλλιεργήθηκε η συνείδηση της κοινής καταγωγής όλων των Ελλήνων από τους ίδιους ηρωικούς προγόνους και προβλήθηκαν ως ρυθμιστικοί κανόνες της ανθρώπινης ζωής η ομηρική θρησκεία και ηθική. Η λατρεία ορισμένων θεών έγινε πανελλήνια και διαδόθηκαν κοινές δοξασίες σχετικές με τις ιδιότητές τους, τα σύμβολά τους και τις σχέσεις μεταξύ τους.

20. Ομοίωμα κυκλικού ναΐσκου από τις Αρχάνες. 1100-1000 π.Χ. Στο κέντρο στέκεται η θεά με τα υψωμένα χέρια, ενώ πάνω στη στέγη διακρίνονται δύο μορφές -πιθανόν λατρευτές- και ένα σκυλί. Πήλινο γυναικείο ειδώλιο, ίσως θεάς, από το ιερό της κάτω ακροπόλεως της Τίρυνθας. Περίπου 1000 π.Χ. Το αγαλματίδιο έχει υψωμένα χέρια και φορά ποδήρες φόρεμα, διάδημα στο κεφάλι και περιδέραια στο λαιμό.

21. Στη διάρκεια των Σκοτεινών Χρόνων και της Γεωμετρικής περιόδου διαμορφώθηκε η σύνθεση του ελληνικού δωδεκάθεου. Απαρτιζόταν από ατομικούς προσωποποιημένους θεούς και πιθανόν να οφείλει την προέλευσή του σε μία μικρασιατική παράδοση δώδεκα θεών. Μεταξύ των δώδεκα οι νεότεροι ερευνητές διακρίνουν διάφορες ομάδες θεών: πατριαρχικούς, όπως ο Ζευς και ο Ποσειδώνας, νεαρούς θεούς, όπως ο Απόλλων και ο Ερμής, θεές που προέρχονται από μία πανάρχαια μητριαρχική παράδοση, όπως η Ήρα και η Δήμητρα, και θεές παρθένες, όπως η Αθηνά και η 'Aρτεμις. Χάλκινο σύμπλεγμα, που έχει θεωρηθεί ότι απεικονίζει το ιερό ζεύγος του Δία και της Ήρας. Α' μισό 8ου αιώνα π.Χ. Λεπτομέρεια από τη λαβή μελανόμορφου κρατήρα, του γνωστού ως αγγείο Francois . Εικονίζεται η 'Aρτεμις ως Πότνια θηρών να κρατά στο ένα της χέρι πάνθηρα και στο άλλο ελάφι.

22. Μεγάλη πυξίδα με πώμα από πηλό Ύστερη Γεωμετρική περίοδος 760-750 π.χ. Πήλινα ομοιώματα ροδιών των ύστερων γεωμετρικών χρόνων. Το ρόδι ήταν σύμβολο γονιμότητας και συνδεόταν με τη χθόνια λατρεία. Χρυσό γεωμετρικό δισκάριο από τη Σκύρο. Διακοσμείται με ρόδακες και το σύμβολο του αγκυλωτού σταυρού. Τέτοιου είδους κοσμήματα που χρησιμοποιούνται ως επίρραπτα σε ενδύματα

23. ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ (750 π.Χ.-500 π.Χ.)

28. Δελφικό Μαντείο Στην Αρχαϊκή περίοδο το μαντείο των Δελφών συνδέεται στενά με τρεις τομείς που χαρακτηρίζουν την κοινωνική και οικονομική εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας: τον αποικισμό, τις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και την τυραννίδα. Ο Απόλλωνας έπαιζε το ρόλο του ερμηνευτή της θέλησης των θεών και σε αυτόν κατέφευγαν οι Έλληνες κάθε φορά που ζητούσαν λύση σε ένα σοβαρό τους πρόβλημα. Πάντοτε τον συμβουλεύονταν πριν επιχειρήσουν την ίδρυση μιας αποικίας. Ο χρησμός δινόταν προσωπικά στον οικιστή.

29. Αττική κύλικα λευκού βάθους με παράσταση του Απόλλωνα, ο οποίος εικονίζεται καθισμένος σε δίφρο κρατώντας τη λύρα του. 480/70 π.χ. Άποψη του ιερού του Απόλλωνα στους Δελφούς .

31. Ο Κροίσος, επιτάφιο άγαλμα πιθανόν αθηναίου πολίτη από την Ανάβυσσο. Το άγαλμα ανήκει στον τύπο του κούρου. Διαθέτει στιβαρά μέλη οργανικά διαρθρωμένα και το χαρακτηριστικό αρχαϊκό μειδίαμα, ενδεικτικό ευγένειας και χάρης. Η Πεπλοφόρος. Η κόρη φορούσε πέπλο στερεωμένο με περόνες στους ώμους, όπως υποδηλώνουν οι οπές, και σε κάθε της χέρι κρατούσε ένα αντικείμενο, προσφορά στη θεά.

33. ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ (5 ος- 4 ος αιώνας) 1 Ο μέρος : ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ « Μη φοβηθείτε το πλήθος των ανδρών και μη δειλιάσετε μπροστά τους, παρά κάθε άνδρας την ασπίδα του ας φέρει ίσια μπροστά, στην πρώτη τη γραμμή ας αψηφήσει τη ζωή και του θανάτου τα μαύρα πνεύματα μες την καρδιά του ας αγαπήσει, όπως του ήλιου τις αχτίδες .» Τυρταίος

36. ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ (490 Π.Χ.) Οι Πέρσες μετά την κατάκτηση της Ερέτριας πέρασαν στην Αττική στην πεδιάδα του Μαραθώνα. Οι Αθηναίοι, στην είδηση της απόβασης των Περσών, αποφάσισαν, μετά από πρόταση του Μιλτιάδη, να πολεμήσουν στο Μαραθώνα και έστειλαν περίπου 10.000 άντρες. Η μόνη βοήθεια για τους Αθηναίους ήρθε από τους Πλαταιείς, που τους ενίσχυσαν με ολόκληρο το στρατό τους ο οποίος ανερχόταν σε περίπου 1.000 στρατιώτες Οι Έλληνες επιτέθηκαν εναντίον των Περσών γρήγορα, τρέχοντας στα τελευταία μέτρα, μάλλον αιφνιδιάζοντας έτσι τους Πέρσες. Η σφοδρότητα της σύγκρουσης έδωσε πλεονέκτημα στα ισχυρά άκρα ενώ το ελληνικό κέντρο υποχώρησε. Τα πλάγια τμήματα όμως γύρισαν πίσω και επιτέθηκαν στο περσικό κέντρο περικυκλώνοντάς το. Ακολούθησε σκληρή μάχη και τελικά οι Πέρσες τράπηκαν σε φυγή Αναπαράσταση παράταξης φάλαγγας οπλιτών.

37. Μάχη των Θερμοπυλών Το 480 π.Χ. ο Ελληνικός στρατός με διοικητή τον βασιλιά της Σπάρτης, Λεωνίδα, έφθασε στις Θερμοπύλες. Ο αριθμός των Ελλήνων ήταν 7.000 οπλίτες. Οι Πέρσες στρατοπέδευσαν μπροστά από το στενό των Θερμοπυλών που είχε τότε 9 χιλιόμετρα μήκος και 12 μέτρα πλάτος. Ένας Έλληνας που γνώριζε τη περιοχή, ο Εφιάλτης, παρουσιάστηκε μπροστά στο Ξέρξη και του δήλωσε ότι γνώριζε ένα κρυφό πέρασμα πίσω από τις γραμμές των Ελλήνων και ότι μπορούσε ο ίδιος να οδηγήσει εκεί το στρατό του έναντι αδράς χρηματικής αμοιβής. Ο Ξέρξης έδωσε εντολή για επίθεση. Οι Έλληνες δεν στάθηκαν να πολεμήσουν στο στενό χώρο αλλά βγήκανε σε σχηματισμό φάλαγγα στον ανοιχτό χώρο. Οι περσικές δυνάμεις τους κύκλωσαν και άρχισε μια άγρια μάχη. Ο ηρωισμός των Ελλήνων έφτασε στα όρια του, σκοτώνοντας μάλιστα και πολλούς Πέρσες ευγενείς, ώσπου σε μια στιγμή ο βασιλιάς Λεωνίδας έπεσε νεκρός.

38. Έπειτα από αυτά, στο πεδίο της μάχης των Θερμοπυλών στήθηκε μία επιγραφή που έγραφε: Λεπτομέρεια από το μνημείο των πεσόντων στις Θερμοπύλες «Ω ξειν, αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.» που σημαίνει: «Ω ξένε, ανάγγειλε στους Λακεδαιμόνιους, ότι εδώ κειτόμαστε (νεκροί), πιστοί στο καθήκον που μας ανέθεσαν.»

39. Η σημασία που είχε για τους Έλληνες τούτη η νίκη τους επί των Περσών ήταν ζωτική. Όχι μόνον απομάκρυνε τον κίνδυνο της πλήρους υποταγής, αλλά προκάλεσε και μια σειρά κοινωνικών αλλαγών επί το δημοκρατικότερον και έδωσε επιπλέον την ευκαιρία στους Αθηναίους να αναδειχθούν ως ηγετική δύναμη στον ελλαδικό χώρο, εγκαθιδρύοντας τη Συμμαχία της Δήλου ή όπως είναι πιο γνωστή την Αθηναϊκή συμμαχία. Επίλογος των Περσικών πολέμων Σε παγκόσμιο επίπεδο εμπόδισε την προέλαση των Περσών στην Ευρώπη και ταυτόχρονα δημιούργησε τριγμούς στο σύστημα διοίκησης της, επιφέροντας τη παρακμή της και τελικά την κατάκτηση της από τον Αλέξανδρο τον Μέγα

40. Μαθητές του 2ου ΕΠΑΛ ΡΟΔΟΥ ΓΟΡΑΝΙΤΗ ΣΕΒΑΣΤΗ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΡΙΩΤΗ ΟΥΡΑΝΙΑ ΧΑΤΖΗΡΗΓΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΡΙΣΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΚΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΙΑ ΛΕΩΝΙΔΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΗΜΟΠΑΝΑΓΟΥ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑ ΙΜΠΡΑΗΜ-ΤΣΑΟΥΣ ΜΟΥΡΕΝΤ ΛΟΪΖΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΣΤΑΥΡΗ ΖΩΗ ΜΑΝΙΑ ΜΙΧΑΛΙΤΣΑ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΣΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΟΛΕΚΑΪ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΛΛΑΣ ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΤΙΟΥ ΣΑΒΒΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΤΖΗΜΑΝΕΤΤΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ Τζαβέλλα Μαριάννα Φιλόλογος Παπαχριστοδούλου Μιχάλης Μαθηματικός ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ