ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΑ

3. Αποτελεί:
 Θρησκεία
 Ηθοκοινωνικό σύστημα
 Διανοητικό ρεύμα με αξιοσημείωτη
επιρροή
Είναι αυτός που έχει ασκήσει επιρροή στη
διαμόρφωση της άπω ανατολικής
κοινωνίας.

4. Η εναρμόνιση καταστάσεων μεταξύ
 Οικογενειακών μελών
 Κοινωνικού συνόλου

5.  Φιλαλληλία
 Δικαιοσύνη
 Πίστη
 Αφοσίωση

6.  Αυτές βέβαια συνεπάγονται την
ιεράρχηση (κοινωνική και οικογενειακή)
την υποτακτικότητα, τον σεβασμό προς
τους γονείς και την καλλιέργεια της
προσωπικότητας των πιστών.

7. Συνέβαλε στη διαφύλαξη και τη μετάδοση
της σοφίας της κλασσικής εποχής και του
κινεζικού πολιτισμού μέσω:
 Παιδαγωγικού έργου-διδασκαλία
 Συγγραφικής συλλογής
(‘Κομφουκιανικός Κανόνας’-κύριος
παράγοντας στη διαμόρφωση της
κινεζικής σκέψης.)

8. Στο κέντρο του Κομφουκιανισμού τοποθετείται
η ιδέα της τάξης, σύμφωνα με την οποία η
πρότυπη κοινωνία, από την μικρότερη
μονάδα (οικογένεια) ως εκείνη μιας
ολόκληρης χώρας, είναι μια ιεραρχημένη
πυραμίδα, της οποίας τα κατώτερα μέλη
σέβονται τα ανώτερα. Οι επιμέρους
λεπτομέρειες αυτού του γενικού κανόνα,
καθώς και της λειτουργίας των διάφορων
ρόλων μέσα στο σύνολο, είναι
καθορισμένος απο τους κανόνες
ευπρέπειας, οι οποίοι βασίζονται στη φυσική
τάξη που διέπει τον κόσμο.

9. Κεντρική ιδέα του είναι το Τάο (=δρόμος), το
οποίο σηματοδοτεί:
 Τον δρόμο που ακολουθεί το σύμπαν,
δηλαδή τον γενικό τρόπο λειτουργίας του
 Την πηγή από την οποία προέρχεται αυτή
η λειτουργία

10.  Τάο Τάι-Τσι Γιν-Γιανγκ
Δηλαδή το Τάο γεννά το Τάι τσι, που με τη
σειρά του γεννά το Γιν και το Γιανγκ.
Το Τάι τσι συμβολίζει την μεγαλη ενότητα και
το γιν-γιανγκ αποτελεί βασική αρχή
ύπαρξης των όντων.

11.  Γιν: τρόπος ύπαρξης που χαρακτηρίζεται
από παθητικότητα, σκοτεινότητα,
χαμηλότητα κ.λπ.
 Γιν: τρόπος ύπαρξης που χαρακτηρίζεται
από παθητικότητα, σκοτεινότητα,
χαμηλότητα κ.λπ.

12.  Οι επιμέρους πραγματικότητες που
προκύπτουν ανάλογα με το γιν ή το
γιανγκ χαρακτήρα τους θεωρούνται
έκφραση της μίας ή της άλλης ή
διαπλοκής των δύο. Αυτές οι τρεις
πραγματικότητες αποτελούν τον κόσμο.

13.  Eίναι μια κυκλική κίνηση στην οποία
εναλλάσσονται το γιν και το γιανγκ (π.χ.
μέρα νύχτα) και οι ενδιάμεσες στιγμές
είναι αποτέλεσμα διαπλοκής των δύο σε
διάφορες ποσοστώσεις. Η κίνηση αυτή
απαρτίζεται από το σύμβολο του γιν και
του γιανγκ.

14.  Ο φιλοσοφικός
 Ο θρησκευτικός

15. Κύρια έκφραση του φιλοσοφικού Ταοϊσμού
είναι το έργο του 4ου π.Χ. αι. Τάο-τε-κινγκ
(= Το βιβλίο για το Τάο και τη δύναμή του).
Στο έργο αυτό, με βάση την άποψη ότι το
Τάο ως μητέρα των πάντων είναι γιν, το
γιν θεωρείται ως η δημιουργική αρχή,
αυτή από την οποία αρχίζει η κυκλική
εναλλαγή του γιν και γιανγκ.

16.  Δράση τύπου γιν, σύμφωνη με τη λειτουργία
του Τάο. Απλώς αφήνουμε τα πράγματα να
συμβούν προβάλλοντας τη μικρότερη
δυνατή αντίσταση. Μετά το γιν ακολουθεί το
γιανγκ οπότε έχουμε πάντα θετικά
αποτελέσματα. Εφαρμόζεται σε διάφορα
πεδία στην κινεζική ζωή (σε κάποιες από τις
πολεμικές τέχνες, όπου η νίκη δεν
εξασφαλίζεται μέσα από την ενεργητική
στάση αλλά μέσα από τη συμπόρευση με
τις κινήσεις του αντιπάλου).

17. Σύνολο μεθόδων, σκοπός των
οποίων είναι η επίτευξη της
μακροβιότητας, ακόμη και της
αθανασίας.

18. Τέλος, όσον αφορά στον
Μαχαγυάνα Βουδισμό,
‘στόχος’ του είναι η επίτευξη
της καλής μεταθανάτιας ζωής.

19. Οι τρεις παραπάνω θρησκείες
συνδυάζονται ανάλογα με τον
επιδιωκόμενο σκοπό κάθε
ανθρώπου.

20.  Ειρήνη Κυπραίου
 Παναγιώτης Λαδόπουλος
 Παναγιώτης Λέλος
 Δέσποινα Μαραγκού
 Νικόλας Μουζάκης