3. Η λέξη ινδουισμός προέρχεται από τον όρο «Hind» όπου
είναι η αρχαία περσική ονομασία της Ινδίας. Έτσι κατά
συνέπεια ο ινδουισμός σημαίνει τη θρησκεία των
ανθρώπων της Ινδίας.
4. Η αρχαιότερη θρησκεία καθώς έχει ρίζες από την εποχή
του Σιδήρου(3000-1500 π.Χ.).
Η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο μετά το Χριστιανισμό
και το Ισλάμ με 1 δις πιστούς
Σε αντίθεση με τις περισσότερες θρησκείες
δεν έχει ιδρυτή
συγκεκριμένο σύμβολο πίστης
γιατί αναπτύχθηκε και εξελίχτηκε υπό την επήρεια
πολλών φυλών και πολιτισμών μέσα στο χρόνο, στην
περιοχή γύρω από την κοιλάδα του Ινδού ποταμού.
5.
6. Στον ινδουισμό οι πιστοί αναφέρονται στο Μπράχμα , το
απόλυτο που βρίσκεται στο βαθύτερο σημείο της
ύπαρξης δηλαδή μια ανώτερη δύναμη που προσπαθούν
να φτάσουν ξεπερνώντας τις αμαρτίες τους.. Με άλλα
λόγια Μπράχμα εννοούν τη θεϊκή πραγματικότητα που
αποτελεί το υπόστρωμα του σύμπαντος
7. Το Άτμαν, που είναι τμήμα του Μπράχμα,
αντιπροσωπεύει την εσωτερική πραγματικότητα που
κάνει τον άνθρωπο να υπάρχει, ένα θεϊκό στοιχείο που
υπάρχει μέσα σε κάθε τι.
Το Αδιμιούργητο, που περικλείει όλα τα πράγματα,
ορατά και αόρατα από τα όποια προέρχονται και
καταλήγουν τα πάντα.
9. Μοναδικός σκοπός του
είναι η δημιουργία.
Σύμφωνα με μια παράδοση
προέκυψε από το «αβγό του
Σύμπαντος», αρχικά είχε
ένα κεφάλι και απέκτησε τα
άλλα τρία όταν
δημιούργησε τη γυναίκα την
οποία απέκοψε από το
σώμα του, την ερωτεύτηκε,
αλλά αυτή του κρύφτηκε.
10. Εξισορροπεί μέσα του το καλό
και το κακό και όλα τα άλλα
αντίθετα. Το έργο του είναι να
διατηρεί τη θεία τάξη του
Σύμπαντος κρατώντας τις
ισορροπίες ανάμεσα στις καλές
και στις κακές δυνάμεις. Όταν το
κακό κερδίζει έδαφος ο Βισνού
κατεβαίνει στη γη, για να
αποκαταστήσει την ισορροπία. Γι’
αυτό το σκοπό παίρνει τη μορφή
μιας από τις δέκα ενσαρκώσεις
του, οι οποίες ονομάζονται
αβατάρες-οι υπάρξεις μέσα από
τις οποίες ζει.
11. Είναι ταυτόχρονα και
καταστροφέας και
αναδημιουργός
αναπαριστάται με
διάφορες μορφές. Ως
Ναταράτζα, κύριος του
Χορού( οδηγεί το χορό
της ζωής)
12.
13. ΚΑΡΜΙΚΟΣ
ΝΟΜΟΣ
Όλα τα όντα ανέρχονται και
κατέρχονται την κλίμακα
των υπάρξεων με την
ποιότητα των πράξεων
τους. Κάθε αρνητική -
εγωκεντρική πράξη
προετοιμάζει μια
αρνητική αναγέννηση, ενώ
οι θετικές πράξεις
προπαρασκευάζουν ένα
ευτυχέστερο
μεταγενέστερο βίο.
14. Η επιδίωξη της απελευθέρωσης ή της λύτρωσης
δηλαδή να καταφέρει οριστικά να εξέλθει από
αυτόν τον κύκλο. Η εσωτερική αναζήτηση
εκφράζεται είτε μέσω διαφόρων μορφών
ασκητισμού που στοχεύουν στην κατάλυση του
καρμικού νόμου με την συστηματική
καταπολέμηση των επιθυμιών είτε μέσω
διαλογιστικών πρακτικών{γιόγκα} ώστε ο
άνθρωπος να βιώσει την εμπειρία της θεμελιώδους
ένωσης του με το απόλυτο.
15. Τα σημαντικότερα ιερά βιβλία των ινδουιστών είναι οι
Βέδες και οι Ουπανισάδες.
Οι Βέδες γράφτηκαν από το 1500 έως το 1000 π. Χ. κι
αντιστοιχούν στην Βεδική θρησκεία των Ινδών, που
ήταν πολυθεϊστική και περιλάμβανε λατρεία με θυσίες
σε θεούς όπως ο ουρανός, η φωτιά, ο ήλιος, ο θεός της
καταιγίδας, της γονιμότητας, του πολέμου κ.ά
Στις Βέδες κυριαρχεί η ιδέα του Ντάρμα.
16. Το ντάρμα πιστεύεται ότι έχει θεία καταγωγή κι
αφορά τόσο στη δομή και λειτουργία του κόσμου,
όσο και της κοινωνίας. Οι κάστες εντάσσονται
στην ιδέα του καθώς ως ντάρμα έχει οριστεί επίσης
το σύνολο των κανόνων της κάθε κάστας.
Σύμφωνα με τις Βέδες η λύτρωση επιτυγχάνεται με
το σεβασμό και την υποταγή στο Ντάρμα.
17. Οφείλεται στον πρωταρχικό άνθρωπο
που συμφώνα με την γραφή Ριγκβεδα
θυσιάστηκε από τους Θεούς και τα
διάφορα μέρη του σύμπαντος γεννηθήκαν
από τα κομμάτια του διαμελισμένου
σώματός του.
18. οι βραχμάνοι- ιερείς
{διέθεταν μεγάλη εξουσία, και
γνώριζαν ιερά λόγια για τις
τελετουργίες που υπήρχαν
στα ιερά κείμενα}
οι πολεμιστές και πρίγκιπες
{ξιτρίγια}
οι γεωργοί και οι έμποροι
{βαίσιγια}
οι εργάτες και οι υπηρέτες
{σούντρα}
ΑΘΙΚΤΟΙ: δεν ήταν άξιοι να
ανήκουν σε καμία κάστα
,αντιμετωπίζονταν σαν ζώα.
19. Γράφτηκαν απ΄ το 800 ως το 500 π. Χ. Εδώ σε αντίθεση
με τις Βέδες που θεωρούν τον κόσμο καλό, καλό
θεωρείται μόνο η θεϊκή πραγματικότητα που αποτελεί
το υπόστρωμα του σύμπαντος {Μπράχμαν}.
Σύμφωνα με τις Ουπανισάδες επιτυγχάνεται τη
σταδιακή απόσυρση του νου του ανθρώπου από τον
εξωτερικό κόσμο, η στροφή του στον εσωτερικό, ώστε
το Άτμαν του να ταυτιστεί με το Μπράχμαν.
20. Ονομασία:
Σούτρας είναι μια ομάδα κειμένων που συντάχτηκαν
μετά τη σύνταξη των Βεδών. Περιλαμβάνουν οδηγίες
και αφορημούς για πρακτικά ζητήματα, οικονομικά,
πολιτικά, οικογενειακά και ερωτικά όχι όμως
θρησκευτικά. Ο Κάμα είναι μια θεότητα που
εκπροσωπεί τον ερωτικό πόθο.
Χρόνος:
Συγγράφηκαν ανάμεσα στον 3ο και 4ο αιώνα μ.Χ.
Σκοπός:
Να τονώσει τις απονεκρωμένες σχέσεις των ζευγαριών
που έχουν παντρευτεί με συνοικέσιο, προσπαθεί να
διδάξει και όχι να διεγείρει.
21. Θρησκευτική σημασία:
Αποτυπώνει τη σημασία που οι Ινδουιστές δίνουν στον
έρωτα και στη γενετήσια πράξη που σχετίζεται με τη
Δημιουργία. Το σεξουαλικό στοιχείο είναι διάχυτο στην
ποίηση και την εικονογραφία των Ινδών
Προέλευση:
Το σύστημα των Καστών επέβαλε αυστηρά πλαίσια
εύρεσης συζύγου και σε συνδυασμό με το μεγάλο
χρονικό διάστημα που περνούσε η γυναίκα στο σπίτι η
ζωή γινόταν πληκτική και αφόρητη με αποτέλεσμα να
καταφεύγουν οι άνδρες σε ιερόδουλες. Έτσι λοιπόν
σύμφωνα με τους Ινδούς κάθε ανθρώπινη πράξη
υπόκειται σε κανόνες και τεχνικές.
22. Η ιδέα της μετενσάρκωσης, που στην αρχαία Ινδική γλώσσα,
την έλεγαν Σανσκρίτ, ονομάζεται « Σαμσάρα » και σημαίνει
μετενσάρκωση και όχι μετεψύχωση.
Σαμσάρα είναι η ανάκλυση των υπάρξεων. Σύμφωνα με
αυτή η τα έμβια όντα δε ζουν μόνο μια φορά αλλά και αφού
μια μορφή ύπαρξης διαλυθεί κάτι από αυτήν επιβιώνει και
μεταβαίνει σε άλλη μορφή ύπαρξης. Δημιουργείται έτσι ένας
ατέρμων κύκλος μετενσαρκώσεων που διατηρεί συνεχώς τα
όντα σε κάποια μορφή ύπαρξης.
23. Σε μεταφυσικό επίπεδο, ως Σαμσάρας ή κοινώς
ονομαζόμενος Σαμσάρας, παρουσιάζεται ένας
δαίμονας μεσαίας τάξης που οι ιδιότητες του, του
δίνονται από τη σημασία του ονόματος του. Η
μυθολογία αναφέρει ότι μοιράζει την συνείδηση του
σε διάφορους φορείς, ώστε σε περίπτωση που
κατατροπωθεί, να έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει
μέσω αυτών και να συνεχίσει με αυτόν τον τρόπο
τον αέανο κύκλο της ύπαρξης του.
24. 1. Η εκμάθηση της εσωτερικής ζωής με την καθοδήγηση
του πνευματικού δασκάλου-γκορού
2. Η ζωή του «οικοδεσπότη» κατά την οποία ο
άνθρωπος εκτελεί τα καθήκοντα του απέναντι στην
κοινωνία και την οικογένεια
3. Η δυνατότητα να αποσυρθεί κανείς στο δάσος για
διαλογισμό
4. Η ζωή του απαρνητή - περιπλανητή
25. ΙΕΡΗ ΑΓΕΛΑΔΑ
Οι αγελάδες στην Ινδία
θεωρούνται ζώα ιερά. Το
κρέας τους δεν
καταναλώνεται, παρά μόνο
το γάλα τους. Η κοπριά
τους χρησιμοποιείται ως
καύσιμη ύλη και ως
λίπασμα. Αν κάποιος στην
Ινδία σκοτώσει
αγελάδα, καταλήγει στη
φυλακή. Η ιερότητα δε του
ζώου κρατά από την εποχή
των βεδουίνων.
26. Κλασσικοί
Διαφέρουν από περιοχή σε
περιοχή και αντιπροσωπεύουν
ήθη και έθιμα. Στην πλειοψηφία
τους έχουν θρησκευτικό
περιεχόμενο και εκφράζουν τα 9
rasas: ευτυχία, θυμό, αηδία,
φόβο, θλίψη, θάρρος, συμπόνια,
θαυμασμό αι γαλήνη.
Βασίζονται σε αυστηρούς
κανόνες και πειθαρχία και έχουν
ρυθμικά στοιχεία:
α) ρυθμού και
έκφρασης{βλέμμα, κινήσεις
χεριών, εκφράσεις προσώπου},
β) θεατρικότητα
Έχουν εορταστικό περιεχόμενο
συνεπώς δεν είναι αυστηρά
δομημένοι και χορεύονται σε
επίσημες και μη εκδηλώσεις.
Παραδοσιακοί
27. Πολύς κόσμος πιστεύει ότι η χρωματιστή βούλα με την οποία
οι Ινδές διακοσμούν το μέτωπό τους είναι ένα σημάδι που
διακρίνει τις παντρεμένες από τις ανύπαντρες;
Λάθος.
Επι τόπου διαπιστώσαμε ότι δεν την φοράνε μόνο οι
παντρεμένες, ούτε καν μόνο οι γυναίκες,
επίσης διαπιστώσαμε ότι δεν είναι πάντα κόκκινη όπως
πιστεύουν πολλοί, αλλά διαφόρων χρωμάτων.
Πρόκειται για συνήθεια των ινδουιστών και όχι των
μουσουλμάνων.
Επίσης δεν πρέπει να πρόκειται για κάτι πολύ ιερό, αφού την
τοποθετούν και στους τουρίστες.
