2. O Տափակ որդերն ընդգրկում են մակաբույծ որդերի 2
դաս՝ ծծող որդեր (տրեմատոդներ) և երիզորդեր կամ
ժապավենաձև որդեր (ցեստոդներ): Մարդու
մակաբույծ ծծող որդերից հաճախ հանդիպում են
օպիսթորխիսները, ֆասցիոլաները և այլն,
երիզորդերից՝ եզան, խոզի և թզուկ երիզորդերը,
էխինոկոկի ու ալվեոկոկի թրթուրները և
այլն:Տափակ որդերն ապրում են ջրում: Նրանցից
շատերն ունեն ոչ մեծ չափսեր և վառ գունավորում:
3. O Առաջին եռաշերտ կենդանիներն են։ Երրորդ
սաղմնային թերթիկը՝մեզոդերմը ներկայացված է
պարենքիմայով և առանձին մկանային
հյուսվածքով (աղեխորշավորներն ունեն
ծածկույթամկանային և մարսողամկանային
ամբողջական հյուսվածքներ)։ Մարմինը
տափակեցված է դորզովենտրալ (մեջքափորային)
ուղղությամբ և ձգված է երկարությամբ, խոռոչ չունի։
4. O Ներքին օրգաններՆերքին օրգաններն
ընկղմված են պարենքիմայի (շարակցական
հյուսվածքի) մեջ։ Այդ պատճառով տափակ
որդերին հաճախ անվանում են
պարենքիմային։ Ցածր աստիճանի
կազմավորված կենդանիներ են։ Տափակ
որդերն առաջին կենդանիներն են, որոնց
մոտ երևան են եկել մարմնի երկկողմ
համաչափությունը, մարսողության և
արտաթորության օրգանները։
5. O Սրանց մոտ առաջին անգամ դիտվում է
նաև կենդանու վարքագիծը
կարգավորող կենտրոնական նյարդային
ապարատ՝ զույգ ուղեղային հանգույցներ
(«գլխուղեղ»)։ Վերջիններից սկիզբ են
առնում երկայնակի նյարդային բներ,
որոնք միանում են իրար լայնակի
նյարդային թելերով։
6. O Ծծող որդերի շատ տեսակներ հայտնի են որպես
մարդկանց և կենդանիների տրեմատոդոզների
հարուցիչներ. մակաբուծում են մարդու լյարդում,
ենթաստամոքսային գեղձում, աղիներում, թոքերում,
արյան մեջ, առաջացնում են տարբեր խանգարումներ:
Երիզորդերը սեռահասուն փուլում մարդու և
կենդանիների աղիների մակաբույծներ են, առաջացնում
են տենիոզ, տենիարինխոզ, էխինոկոկոզ և այլ
հիվանդություններ:
7. O Կլոր որդերի (նեմատոդներ) շարքին են դասվում
ասկարիդները, մազագլուխները, սրատուտները,
ֆիլարիաները, տրիխինելները և այլն: Սրանք մեծ
քանակությամբ ապրում են հողում, ծովերում և
քաղցրահամ ջրերում: Շատերը բույսերի,
կենդանիների և մարդկանց մակաբույծներ են.
առաջացնում են ասկարիդոզ, տրիխինելոզ,
ֆիլարիատոզ և այլ հիվանդություններ:
8. O Փշագլուխները (գլանաճիճուներ) ապրում են
անողնաշարավոր կենդանիների աղիներում:
Մարմինը երկարավուն է (1–65 սմ), առջևի
ծայրին գտնվում է կեռիկներով կնճիթը, որով
կպչում է տիրոջ աղիների պատին:
Կենդանիների ականտոցեֆալոզ հիվանդության
հարուցիչներ են, երբեմն հիվանդանում են նաև
մարդիկ:
9. O Հելմինթոզները որդեր, ճիճուներ, ամբողջ աշխա
րհում տարածված կենդանատեսակներ են, որոն
ց միզգալի մասը զարգացման որոշակի փուլում
տեղակայվում է մարդու,կենդանիների օրգանիզմ
ում ևբույսերի մեջ` առաջ բերելով որոշակի հիվա
նդություններ,որոնք կոչվում են հելմինթոզներ:Բն
ությանմեջ գոյություն ունի հելմինթների 2 խումբ`
O 1)ազատ ապրող հելմինթներ, որոնք կյանքի ընթ
ացքում ապրում են բնության մեջ` չառնչվելով ոչ
միտեսակ կենդանու հետ:
O 2)մակաբույծներ, որոնք կյանքի որոշակի փուլու
մ ապրում են կենդանիների օրգանիզմի տարբեր
օրգաններում:
10. O Հելմինթները, մակաբուծելով կենդանու
օրգանիզմում, մեխանիկորեն վնասում ե
ն այն օրգանը, որումտեղակայված են, սն
վում են դրա հաշվին, իսկ իրենց կողմից
արտադրված նյութերը թունավուրում են
կենդանու օրգանիզմը:
