2. ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ B’2 2
Στις ενότητες του βιβλίου της Γλώσσας συναντάμε
γλωσσοδέτες και αινίγματα. Τα παιδιά
διασκεδάζουν προσπαθώντας να πουν όσο πιο
γρήγορα έναν γλωσσοδέτη ή να λύσουν ένα
αίνιγμα. Τα μικρά αυτά ποιηματάκια είναι ιδιαίτερα
ευχάριστα στα παιδιά.
Γι’ αυτό και οι μαθητές της Β’ τάξης
έψαξαν και βρήκαν τέτοια στιχάκια. Τα
συγκέντρωσαν, τα έγραψαν στον
υπολογιστή, διάλεξαν και τοποθέτησαν τις
εικόνες που ταίριαζαν σε κάθε ένα από
αυτά και δημιουργήθηκε αυτή η μικρή
συλλογή.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
3. ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ B’2 3
Το αίνιγμα είναι ένα μικρό ποίημα,
το οποίο αναφέρεται στα
χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες
ενός αντικειμένου, χωρίς να
αναφέρεται το ίδιο αντικείμενο. Η
περιγραφή είναι τέτοια, ώστε
οδηγεί τον ακροατή ή τον
αναγνώστη στην ανακάλυψη του
αντικείμενου.
Τα αινίγματα αποτελούν ιδιαίτερο
κλάδο λαογραφίας στους
περισσότερους λαούς.
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ
4. ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ B’2 4
Άσπρο είναι σε θαμπώνει κι αν το πιάσεις σε
παγώνει.
Τι είναι; (Το χιόνι).
Άμα βλέπω, δεν το βλέπω και το
βλέπω όταν δεν βλέπω. Τι είναι;
(Το όνειρο).
Δεν έχει φτερά αλλά
πετάει.
Δεν έχει μάτια αλλά κλαίει.
Τι είναι; (Το Σύννεφο).
Ανήκει μόνο σε σένα αλλά το χρησιμοποιούν όλοι οι άλλοι.
Τι είναι; (Το Μολύβι).
Ανεβαίνει κατεβαίνει και στο ίδιο μέρος μένει.
5. ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ B’2 5
Τι είναι; (Η σκάλα).
Χωρίς φωνή, χωρίς κορμί, χωρίς φτερά, αλλά
ακούγεται καλά.
Τι είναι; (Η ηχώ).
Πράσινος πύργος κόκκινα παραθυράκια μέσα
κατοικούνε μαύρα ανθρωπάκια. Τι είναι;
(Το καρπούζι).
Έχω ένα βαρελάκι που έχει δύο λογιών
κρασάκι. Τι είναι; (Το αυγό).
Πέντε αδέρφια μαζί γεννιούνται μαζί δουλεύουν μαζί
κοιμούνται κανείς δεν κλαίει κανείς δε γκρινιάζει και
ούτε ο ένας του άλλου μοιάζει. Τι είναι; (Τα δάχτυλά μας).
Πάει πάει και πίσω δεν γυρνάει. Τι είναι; (Το ποτάμι).
Ψηλός ψηλός καλόγερος και κόκαλα δεν έχει.
Τι είναι; (Ο καπνός).
Τετράποδο είμαι, αλλά δεν κινούμαι πάνω μου
γελάνε, τρώνε, διαβάζουν και μιλάνε άλλα εγώ
τίποτα δεν καταλαβαίνω.
Τι είναι; (Το τραπέζι).
6. ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ B’2 6
Είναι από τα πουλιά πρώτο στη λαλιά, μέσα στο δάσος
μένει, σε κλουβί δε μπαίνει. Τι είναι; (Το αηδόνι).
Κοντός κοντός καλόγερος παλούκια φορτωμένος.
Τι είναι; (Ο σκαντζόχοιρος).
Δόντια έχω πολλά μα να φάω δεν μπορώ. Τι είναι; (Η χτένα).
Αν κι ο θρόνος μου ταιριάζει,
η θέση μου είναι το περβάζι.
Τι είναι; (Ο βασιλικός).
Φρούτο αναστενάζει για λάδι. Τι είναι; (Το αχλάδι).
Από πάνω σαν τηγάνι από πίσω σαν ψαλίδι και από κάτω σαν
βαμβάκι. Τι είναι; (Το χελιδόνι).
7. ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ B’2 7
Στην ελληνική λαογραφία
ο όρος γλωσσοδέτης
είναι συνήθως μια
πρόταση, την οποία
πρέπει κανείς να
επαναλαμβάνει συνέχεια
και γρήγορα.
Η πρόταση αυτή
αποτελείται από λέξεις
που μοιάζουν μεταξύ
τους.
Οι λέξεις αυτές είναι όμως περισσότερο πλαστές και για αυτό
προφέρονται δύσκολα προκαλώντας τα γέλια, όταν κάποιος
δεν μπορέσει να τις πει σωστά. Χρησιμοποιούνται ως παιχνίδι.
ΓΛΩΣΣΟΔΕΤΕΣ
8. ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ B’2 8
Ένα ελάφι μα ποιο ελάφι,
ένα ελάφι που κάνει ένα σωρό λάθη.
Κοράλι, ψιλοκόραλο και ψιλοκοραλάκι.
Πίτα σπανακόπιτα, σπανακολαδόπιτα.
Μια πάπια μα ποια πάπια;
Μια πάπια με παπιά.
Κάστανα βραστά σκαστά με τη βραστή σκαστή
κουτάλα.
Πέντε πάντα, μα πια πάντα;
Πέντε πάντα σε μια μπάντα.
Πάνω κάτω στη βεράντα.
9. ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ B’2 9
Άσπρη πέτρα ξέξασπρη κι από τον ήλιο
ξεξασπρότερη, σπάει σε σκύρα ξέξασπρα κι
από τον ήλιο ξεξασπρότερα.
Καλημέρα καμηλιέρη,
καμηλιέρη καλημέρα.
Έφαγα και χόρτασα, ζεστά ξερά, σκαστά
κουκιά, με τη ζεστή ξερή σκαστή κουτάλα.
Ο παπάς ο παχύς έφαγε παχιά φακή,
Γιατί παπά παχύ έφαγες παχιά φακή;
Τέλος ! ! !