2. Γενική
Δοτική
Αίτιατική
Κλητική
τοῦ πελέκ-εως
τῷ πελέκ-ει
τὸν πέλεκυ-ν
ὦ πέλεκυ
τῶν πελέκε-ων
τοῖς πελέκε-σι(ν)
τοὺς πελέκ-εις
ὦ πελέκ-εις
Παράδειγμα: Θέμα: πολι-, πολεΕνικὸς αριθμός
Ονομαστική ἡ πόλι-ς
Γενική
τῆς πόλε-ως
Δοτική
τῇ πόλ-ει
Αίτιατική
τὴν πόλι-ν
Κλητική
ὦ πόλι
Πληθυντικὸς αριθμός
αἱ πόλ-εις
τῶν πόλε-ων
ταῖς πόλε-σι(ν)
τὰς πόλ-εις
ὦ πόλ-εις
Παρατηρήσεις:
Τὰ φωνηεντόληκτα σὲ -ις ἤ -υς (-εως):
Έχουν δύο θέματα: ένα σὲ -ι ή -υ (πολι-, πηχυ-), από το οποίο σχηματίζονται η
ονομαστική, η αιτιατική και η κλητικὴ του ενικού και άλλο θέμα σε -ε (πόλε-,
πηχε-), από το οποίο σχηματίζονται οι άλλες πτώσεις του ενικού και όλος ο
πληθυντικός αριθμός.
Στη γενικὴ του εννικού έχουν κατάληξη –ως (αντὶ -ος) καὶ τονίζονται στη γενικὴ
του ενικού και του πληθυντικού στην προπαραλήγουσα αντίθετα με τον
κανόνα.
Συναιρούν τον χαρακτήρα ε με το ακόλουθο ε ή ι των καταλήξεων σε ει.
4. Καταληκτικὰ μονό θεμα σὲ -ευς, -οῦ ς καὶ -αῦ ς
Παράδειγμα: Θέμα: βασιλευΕνικὸς αριθμός
Ονομαστική ὁ βασιλεύ-ς
Γενική
τοῦ βασιλέ-ως
Δοτική
τῷ βασιλ-εῖ
Αίτιατική
τὸν βασιλέ-α
Κλητική
ὦ βασιλεῦ
Παράδειγμα:
Πληθυντικὸς αριθμός
οἱ βασιλεῖς
τῶν βασιλέ-ων
τοῖς βασιλεῦ-σι(ν)
τοὺς βασιλέ-ας
ὦ βασιλεῖς
Θέμα: βου-
2
3. Ονομαστική
Γενική
Δοτική
Αίτιατική
Κλητική
Παράδειγμα:
Ονομαστική
Γενική
Δοτική
Αίτιατική
Κλητική
Ενικὸς αριθμός
ὁ βοῦ-ς
τοῦ βο-ός
τῷ βο-ΐ
τὸν βοῦ-ν
ὦ βοῦ
Πληθυντικὸς αριθμός
οἱ βό-ες
τῶν βο-ῶν
τοῖς βου-σί(ν)
τοὺς βοῦ-ς
ὦ βό-ες
Θέμα: γραυΕνικὸς αριθμός
ἡ γραῦ-ς
τῆς γρα-ός
τῇ γρα-ΐ
τὴν γραῦ-ν
ὦ γραῦ
Πληθυντικὸς αριθμός
αἱ γρᾶ-ες
τῶν γρα-ῶν
ταῖς γραυ-σί(ν)
τὰς γραῦ-ς
ὦ γρᾶ-ες
Παρατηρήσεις:
Το υ του χαρακτήρα αποβάλλεται πριν απὸ φωνήεν: βασιλεύς, βασιλέως,
βοῦς, βοός. Όσα σε -ευς έχουν πριν το -ευς φωνήεν συναιρούν συνήθως το
τελικὸ ε που απομένει στο θέμα με το ακόλουθο ω και α των καταλήξεων
στη γενικὴ και αιτιατικὴ του ενικού και πληθυντικού: τοὺ ἁλιέως= ἁλιῶς, τὸν
ἁλιέα=ἁλιᾶ.
5. Ἀ κατά ληκτα διπλό θεμα σὲ -ώ (γεν. -οῦ ς)
Παράδειγμα: Θέμα: ἠχω-, ἠχοΟνομαστική
Γενική
Δοτική
Αίτιατική
Κλητική
Ενικὸς αριθμός
ἡ ἠχώ
τῆς (ἠχό-ος) ἠχοῦς
τῇ (ἠχό-ι)
ἠχοῖ
τὴν (ἠχό-α) ἠχώ
ὦ ήχοῖ
Παρατηρήσεις:
Τὰ σὲ -ω (γεν.–οῦς) τῆς γ’ κλίσης
Κανονικὰ δεν έχουν πληθυντικὸ (καὶ δυϊκὸ αριθμό)· όταν όμως σχηματίζουν
τους αριθμοὺς αυτοὺς κλίνονται κατὰ τὴ β΄κλίση.
3
4. Σχηματίζουν την ονομαστικὴ με το ισχυρὸ θέμα –ω χωρὶς κατάληξη· στις
πλάγιες πτώσεις συναιρούν τον χαρακτήρα ο του θέματος με τις καταλήξεις
και οξύνονται στην αιτιατικὴ αντίθετα μὲ τὸν κανόνα.
4
