Αρχές Οικονομικής Θεωρίας - Το γραπτό των πανελλαδικών εξετάσεωνPanagiotis Prentzas
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας (ΑΟΘ): Τι πρέπει να προσέξουν οι υποψήφιοι κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων στη δομή των απαντήσεών τους, αλλά και στην εμφάνιση του γραπτού τους.
Μπορείτε να δείτε και τη διαδραστική παρουσίαση στο www.study4economy.edu.gr.
Weatherman 1-hour Speed Course for Web [2024]Andreas Batsis
Εκλαϊκευμένη Διδασκαλία Μετεωρολογίας. Η συγκεκριμένη παρουσίαση παρέχει συνοπτικά το 20% της πληροφορίας σχετικά με το πως λειτουργεί ο καιρός, η οποία πληροφορία θα παρέχει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να ερμηνεύει το 80% των καιρικών περιπτώσεων με τη χρήση ιντερνετικών εργαλείων. Η λογική της παρουσίασης βασίζεται κατά κύριο λόγο στην εφαρμογή και δευτερευόντως στην επιστημονική ερμηνεία η οποία περιορίζεται στα απολύτως απαραίτητα.
2. Τις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων
Ελλήνων χαρακτήριζε η λιτότητα . Θεμέλιο τους ήταν
η λεγόμενη «μεσογειακή τριάδα»:
σιτάρι, λάδι και κρασί.
Στη βάση της διατροφής των αρχαίων
Ελλήνων συναντούμε τα δημητριακά, σιτάρι και
μείγμα κριθαριού με σιτάρι, από το οποίο
παρασκευαζόταν ο άρτος. Τα δημητριακά
συνοδεύονταν συνήθως από οπωροκηπευτικά. Η
κατανάλωση κρέατος και θαλασσινών σχετιζόταν με
την οικονομική κατάσταση της οικογένειας. Οι
Έλληνες κατανάλωναν ιδιαιτέρως
τα γαλακτοκομικά και κυρίως το τυρί.
Το βούτυρο ήταν γνωστό, αλλά αντί αυτού γινόταν
χρήση κυρίως του ελαιόλαδου. Το φαγητό
συνόδευε κρασί αναμεμειγμένο με νερό.
3.
4. Στην αρχαία Ρώμη οι περισσότεροι ζούσαν στην
ύπαιθρο και καλλιεργούσαν τη γη. Οι αγρότες
παρήγαν τα τρόφιμα, τα υλικά και τα καύσιμα που
χρειάζονταν οι πόλεις και καλλιεργούσαν πολλά
δημητριακά, αμπέλια και ελαιόδεντρα. Οι ελιές και
τα σταφύλια τρώγονταν αλλά μεγαλύτερη αξία είχαν
το κρασί και το λάδι. Το αγαπημένο κρέας των
Ρωμαίων ήταν το χοιρινό ενώ η εκτροφή ζώων
γινόταν για το μαλλί και το γάλα.
Στα πλούσια αυτοκρατορικά γεύματα, τα οποία
ήταν ξακουστά για τη χλιδή τους, σερβίρονταν
ακριβά και σπάνια είδη διατροφής για την εποχή
εκείνη όπως γαρίδες, ψάρια, κρέας άφθονο κρασί
και άλλα είδη που πολλές φορές, ήταν εισαγόμενα
από χώρες της Ανατολής ή την Ισπανία, την Ελλάδα,
τη Γαλλία.
5. Στην αρχαία Ρώμη το μαρούλι βρισκόταν στην
κορυφή της διατροφικής πυραμίδας καθώς
πιστευόταν πως είχε θεραπευτικές ιδιότητες. Όπως
και οι αρχαίοι Έλληνες προτιμούσαν τα θαλασσινά
και ιδιαίτερα τη τσιπούρα και τη σμέρνα. Ένα ακόμα
δημοφιλές συστατικό στη κουζίνα τους ήταν το
«γκάρουμ» μια σάλτσα με δυνατή γεύση που
έφτιαχναν από ψάρι, αλάτι και άλλα υλικά.
Τα κύρια γεύματα ήταν το πρόγευμα, το μεσημεριανό
γεύμα και το δείπνο. Το πρόγευμα ήταν ένα κομμάτι
ψωμί και τυρί ενώ το μεσημεριανό περιλάμβανε ένα
κομμάτι ψωμί με λίγο κρέας, λαχανικά, φρούτα και
λίγο κρασί. Στα 2 αυτά γεύματα δεν έστρωναν
τραπέζι. Άλλωστε συνήθιζαν να τρώνε
μισοξαπλωμένοι καθώς θεωρούσαν αυτόν τον τρόπο
σημάδι ευγένειας και κοινωνικής υπεροχής
6.
7. Στη διατροφή των Βυζαντινών βασικό ρόλο είχαν το
ψωμί, τα λαχανικά, τα όσπρια και τα δημητριακά,
που τα μαγείρευαν με διάφορους τρόπους. Ο πιο
συνηθισμένος τρόπος μαγειρείας ήταν το βράσιμο.
Οι Βυζαντινοί έτρωγαν επίσης πουλερικά, καθώς και
αυγά, με τα οποία έφτιαχναν τις γνωστές μας
ομελέττες.Από το γάλα έφτιαχναν τυριά όπως το
ανθότυρο, το βλάχικο και το κεφαλίτζιν.
Τα γεύματα μπορούσαν να είναι απλά αλλά και
εξαιρετικά πολύπλοκα και πλούσια, ανάλογα με την
οικονομική κατάσταση κάθε οικογένειας.
8. Τα διάφορα κρασιά, για τα οποία φημιζόταν η
Μακεδονία, καθώς και τα φρούτα, συνόδευαν τα
τραπεζώματά τους μαζί με μελωμένα και
σιροπιαστά γλυκά.Αγαπούσαν επίσης τα κάθε λογής
ψάρια, φρέσκα ή παστά, και τα θαλασσινά.
Κρέας εξασφάλιζαν και με το κυνήγι, αγαπημένη
απασχόληση των ανδρών. Τα μεγαλύτερα ζώα
αποτελούσαν ακριβότερη και λιγότερο διαδεδομένη
τροφή. Τα χοιροσφάγια,προμήθευαν την οικογένεια
με τα λουκάνικα, τα παστά και το μαγειρικό λίπος
όλης της χρονιάς. Το αρνί ήταν προσιτό μόνο στα
πιο ευκατάστατα νοικοκυριά.
9.
10. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει αναπτύξει
ολόκληρη επιστήμη, που αντικείμενό της είναι ο
χειρισμός, η επεξεργασία, η μεταποίηση και η
συντήρηση των τροφίμων. Είναι η επιστήμη της
Τεχνολογίας Τροφίμων. Η δημιουργία των
περιβόητων «Λειτουργικών Τροφίμων» αλλά και
η ανακάλυψη των Υπερτροφών μας ανήκουν σε
αυτή την εποχή. Σ' αυτή την περίοδο, οι
επιστήμονες μάθανε ότι χωρίς βιταμίνη C, οι
άνθρωποι πάθαιναν σκορβούτο. Ελλείψεις σε
βιταμίνη D, οδηγούν σε ραχίτιδες στα παιδιά
κ.ά.
11. Αυτές οι συνθήκες έχουν οδηγήσει σε μια
κατανόηση, ότι ένα ορισμένο διατροφικό προφίλ
είναι απαραίτητο για την υγεία. Η σημερινή
εποχή είναι εκείνη που οδηγεί τον άνθρωπο σε
έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής έχοντας ως
πρότυπο την Μεσογειακή διατροφή
12. Στη χώρα μας, διαπιστώνεται μία προοδευτική
αλλαγή των διατροφικών συνηθειών ενός μεγάλου
και συνεχώς αυξανόμενου τμήματος του πληθυσμού,
το οποίο απομακρύνεται από την παραδοσιακή
Μεσογειακή διατροφή υιοθετώντας δυτικές
διατροφικές συνήθειες. Το πρόβλημα αφορά κυρίως
την νέα γενιά η οποία δέχεται ποικίλες επιδράσεις
και συχνά αποπροσανατολίζεται.
Η προάσπιση της Μεσογειακής Διατροφής έχει,
μεγάλη, σημασία για την χώρα μας, αφενός επειδή η
Ελλάδα παράγει Μεσογειακά προϊόντα (ελαιόλαδο,
φρούτα, λαχανικά) και αφετέρου, επειδή η χώρα μας
χαρακτηρίζεται από πλούσιες πολιτισμικές
παραδόσεις σε όλες τις περιοχές της, οι οποίες
πρέπει να διατηρηθούν.
13. Τα οφέλη της Μεσογειακής διατροφής στην υγεία
μπορούν να αποδοθούν εν μέρει στα παραδοσιακά
φαγητά, τα οποία ενσωματώνει αυτή η διατροφή.
Για την παραγωγή παραδοσιακών τροφίμων,
χρησιμοποιούνται γενικά τα τοπικά προϊόντα. Η
καλλιέργεια των τοπικών προϊόντων συμβάλλει σε
ένα βιώσιμο περιβάλλον και στην απασχόληση των
κατοίκων της περιοχής.
Η Μεσογειακή διατροφή εξασφαλίζει τη διατήρηση
και ανάπτυξη των παραδοσιακών δραστηριοτήτων
και των τεχνών και αποτελεί πολιτιστική μας
κληρονομιά. Ο όρος «πολιτιστική κληρονομιά» δεν
περιορίζεται σε μνημεία και συλλογές αντικειμένων.
Περιλαμβάνει επίσης τις παραδόσεις που
κληρονομηθήκαν από τους προγόνους και
μεταβιβάστηκαν στους απογόνους μας.
14. Υπάρχουν πολλές αλλαγές στην διατροφή μεταξύ
εποχών, ενώ όσο περνάνε τα χρόνια αυξάνεται η
πολυπλοκότητα στην παραγωγή τροφής. Ακόμα, η
νοοτροπία των ανθρώπων της αρχαιότητας για την
διατροφή ήταν πιο απλή και λιτή ενώ σήμερα έχει
γίνει αρκετά σύνθετη. Επιπλέον, ένα ακόμα
συμπέρασμα είναι η αντίθεση της αρχαιότερης
εποχής με σήμερα αφού μέσα στην καθημερινότητα
της οικογένειας παλαιότερα το γεύμα ήταν ιερό
καθώς όλη η οικογένεια συγκεντρώνονταν μαζί για
να γευματίσουν ενώ σήμερα το γεύμα έχει γίνει κάτι
γρήγορο καθώς δημιουργήθηκαν και εστιατόρια και
ταχυφαγεία όπου πλέον η πλειονότητα των
ανθρώπων τρώει.